Alþýðublaðið - 28.05.1970, Blaðsíða 14

14 Fiimmtudagur 28. maí 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
Ég vildi að ég hefði vit á
því, sem þú ert að gera, sagði
ég. Og það lá við að ég roðn-
aði yfir óskammfeilni minni,
því sannarlega var áhugi minn
fyrir listum ekki eins mikill
og ráða hefði mátt af orðum
mínum.
Hann leit upp frá vinnu
sinni. Eg imyndi sýna þér,
madcnna Bianca, hvað ég er
toúinn að gera, ef ég væri ekki
hundóánægðia' með það sjálf-
ur.
Sýndu mér það samt! sagði
ég og rey.ndi að vera upp-
örvandi, aif veikum mætti.
Vonarneisti gíampaði í svört
um augum hans, en varirnar
voru samanbitnar. Eg á svo
mikið undir því, að mér tak-
ist 'vel í þetta skiptið. Ég þoli
ekki að hugsa til þess að
* verða dæmdur óhæfur af meist
ara Belcaro. Ég v'eit að Hann
er kröfubarðlui', en þó ei
f hann ekki strangari en ég sjálf
ur..
Hvað heldi'í'ðu að valdi því,
að þé.r finnst verkið sækjast
iila, meistari de Sanctis? Kann
ske of mikil kyrrð í Villa
Gaia? Kannske saknarðu
borgarHfsins og skemmtan-
anna? Féiagsskap annarra
listamianna? Þið listamenn er-
uð sagðir félagslyndir og
■h.nejgðir fyrir glaum og gleði.
Nei, ckki ég. Mér íhefur hing
að til a'll'taf gengið bezt. þeg-
ar ég 'hef getað unnið í fult-
ikominni kyrrð. Og s'vo sann-
arOlsig'jl huf óg /ekki undan
neinu að kvarta hér hvað það
sn’ertir.
Eitthvað amar að þér?
Hann horifði beint í a.ugu
jmér: Eg hef fyrirmynd að
drottningu himnanna, svaraði
’hann. og imeð hreyfingum
handanna einna saman sagði
'hann im'sira en mieð orðiuim.
Elkki (í,mynd ihinnar 'heilögu
meyjar, ekki ihimneska vieru.
iheildur mannlega veru og þó
svo isterka, að liún gæti verið
lættimóðir manrlkynsins. ftvo
íhreina, að anjórinn 'myndi virð
ast svartur undir fótum henn
ar .... Og þó .... þó þori
ég ekki. Hann stökk á fætur.
Eg vænti Iþess að madonna
leyfi mér að fara ....
Eg horfði á eftir honum
þar scm hann æddi niður veg-
inn einis og allir vítisárar væru
á hælium hans og brátt var
'hann horfinn. Hvers vegna
ökyildi ég verða svona hrygg?
Hvers yegna þennan skugga
á daginn, sem 'hafði þð gefið
'fyrirheit iuim uppfyl'lingu
glæstra vona. Eg hlióp út í
garðinn. Undarilegt — Undar-
iegt — Loiftið var hlýtt og
milt og þó var mér hrollkalt.
Hvert skyldi listamaðurinn
hafa farið? Kannske kæmi
hann aftur. Ég hafði auga
með iþví, ihvort ihann kæmi til
baka. En hann kom ekki. —
Kannske kæmist . hann til
vinnustofu smnar eftir öðrum
leiðum. Ég gékk að dyrunum
og opnaði þær varlega. Nei,
hann var þar ekki. Mig lang-
aði til þess að sjá teikningarn
ar hans. Innar af var stór sa'l-
ur. Ég læddist þangað inn. —
'Hvílík ósköp. — Á hverjum
vegg blöstu við teikningar og
málverk, — og þær voru allar
•af mér. — Minn vöxtur —
mitt andlit og mínar hendur.
— Hundrað Biöneur. á. hverj-
um vegg. — Og á vinnuborði
hans mitt böfuð mótað í mjúk
an óharðnaðan leir. Andre de
Sanctis hafði látið yfir það
votan klút. Og það var líkt
mér, nei ekki líkt mér, held-
ur eins og ég var. Hann virt-
ist hafa . . . einkennilegt, að
hann hafði tilfiningu fyrir
andlitsdráttum mínum í góm-
um sínum.
Ég setti'St út í garðinn og
í’ifjaði upp í hug mér það,
sem hann sagði um mig. Nú
vissi ég að það var um mig:
Kona nógu sterk til þess að
geta verið móðir heimsins. —
Svo hrein og skír og tær að
snjórinn virtist svartur undir
fótum henmar. —
Ó, Andre — Þér skjátlaðist
— í þínum augum var ég eng
ill, og í þeim skálningi var ég
engill, að ég gat ekki talizt
lifandi vera, ég var þá þegar
búin að deyja þúsund sinn-
um: Fyrst var það svipa
mannsins míns, sem svipti
mig lífinu. Næst dó ég í örm-
um lausláts prins og því næst
við brjóst lostafulls harð-
stjóra. Morðingi naut mín
næst og sjóræningi þai’ næst
og hann kramdi mig undir
hæl sínum.
Sólin var komin í hádegis-
stað. Það var kallað til mið-
degisverðar. Andrea de Sanc-
tis var ennþá ekki kominn.
Hann er sveimhuga og fljót
ráður eins og allir listamenn,
sagði Belcare. Hungrið mun
iinnan skamms reka hann hing
að; vertu viss.
Allir lögðu sig að loknum
hádegisverði, af því að þá var1
allajaína svo heitt. En í þetta
skipti kom mér ekki dúr á
auga. Ég lagðist ekki' einu.
einni út af. Ég stóð við glugg-
ann og horfði niður á veginn
í fjallshlíðinni. Ég starði og
starði þangað til mig sárverkj
aði í augun. Og svo var það
um það er sól var að setjast,
að ég sá Andrea staulast upp
hlíðina, rykugan, niðurbeygð-
an og sárþreyttan að sjá. —-
Hann gekk ti'l vinnustofu sinn
ar.
Ég stóðst ekki freistinguna
heldur fór út til hans. Meist-
ari de Sainctis — Velkominn
aftur. —
Madonna. — Hann leit mig
þreyttum sjónum. Afsakaðu.
-En ég verð ,að hvíla mig. Ég
verð að fara snemma í fyrra-
•málið til Sien'a að sækja mér
efni. Ég gat ekkert annað gert
’en. hlýtt og farið.
En .ég heíði ekki átt- áð fai’a.
Ég hefði átt að segja; Andrea
de Sanctis. — Ef þú álítur
mig þess verðuga að vera fyr-
irmynd þína að 'hinni heilögu
mey, þá er ég reiðubúin. —
Ég sá mig um hönd og fór
aftur til vinnus'tofu hans. Ég
ætlaði að segja honum það.
Andrea de Sanctis — hi-ópaði
\ég. En hann var farinn. —
Teiknin'garnar rifn'ar niður af
veggjunum, rifnar og tættar,
hver ein og einasta. Höfuðið
mitt ólöguleg leirhrúga. Hvers
vegna gerirðu þetta, Andrea?
Hvers vegna? Ég hágrét í ör-
væntingu. Síðan varð ég ofsa
reið.
Það var setzt til kvöldverð-
ar. Ég talaði illa um de Sanct-
d'S. Ég var gjörbreytt mann-
eskja. Þetta er landeyða og
ónytjungur, Belcaro, sagði ég.
Hann etur þinn mat, nýtur
gestrisni þinnar og hvers kon-
ar fyrirgreiðslu, og svo þýtur
hann á burt eins og dóni, áu
þess svo mikið sem að kveðja.
Belearo brosti. Ég sá það
allt, Bíanca. Hann hefur eyði-
lagt a'llt, og þó ekki allt. —
Hann gleymdi að eyðileggja
eina teikninguna. Það er að
vísu aðeins uppkast, og vant-
ar myndiina af Maríu mey; en
samt er myndin mér þúsunda
dúkata virði. Ég er að hugsa
um að senda eftir honum og
segja homum, að ég ætli að
nota hana, ef hann vilji koma
Sjálfboðaliðar
□ Vinnum öll að glæsilegum sigri A-listans í borg-
arstjcirnarkosningunum 31. maí. Þeir sem vilja lána
bíla sína á kjördag og vilja vinna fyrir listann við
ýmiss konar störf, hafi samband við skrifstofu Al-
þýðuflokksns í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu, sími
15020 og 16724, sem fyrst.
Byggingarfélag verkamanna, Reykjavík
Til sölu
'Þriggja 'heTbergja íbúð í III. byggingar-
floklki. Þeir félagsmenn, sem vilja neyta for-
ikaupísréttar að íbúð þessari, sendi umsókn-
ir sínar til skrifstofu félagsins, Stórholti 16,
fyrir kl'. 12 á hádegi miðvikuidlaginn 3. júní
n.k.
Félagsstjórnin.
Sundnámskeið
ISundnjámskeið fyrir fullorðna og börn 7
ára og eldri, hefjast í Sundhöll Reykjavíkur.
máh'udaginn 1. júní n.k.
Kennarar: Jónín'a Tryggvadóttir: og Nanna
Úlfsdóttir. —- Sértímár kvenna á fimmtu-
dagskvölduím kl. 8,30.
Upplýsingar í síma 14059.
( Sundhöll Reykjavíkur
VINNINGAR í GETRAUNUM
(19. leikivika — leikir 23.—25. maí)
Úrslitaröðin: 12x—lxx—221—2x1
Fram komiu 4 séðlar með 10 réttulm:
Nr. 12.817 (Kjósarhreppur)
Nr. 18.878 Stafhol'tstungur)
Nr. 23.255 (R’eykjavík)
Nr. 34.927 (Sandgerði)
kr. 51.100.00
— 51.100,00
— 51.100.00
— 51.100.00
Kærufrestur er til 16. júní. Vinningsupphæð
ir 'geta lækfcað, ef kærur verða teknar til
greina. Vinningar fyrir 19. leikviku v-erða
greiddir út eftir 18. júní.
ATH: Nú er í umferð 20. getraunaseðillinn
iog verður það næst síðasti seðillinn fyrir
'sumarhlé.
Getraunir - íþróttamiðstöðin - Reykjavík