Alþýðublaðið - 06.06.1970, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið óskar sjómanuastéttinni til hamingju
með (morgundaginn.
O Undanfarin ár hefur meðalfjöldi íslenzk’ra sjó-
manna ú f iskiskipum oltið á 4500—5000 mönnum, en
fjöldi starfandi ifiskimanna iá flotanum er allbreyti-
legur eftir árstímum. Þannig hefur fjöldinn orðið
mestur á .síðasta ári |í aprílmánuði, eða 5466 manns.
Samkvæmt tölxnn, sem birtar eru í I nýútkomnum
Ægi 'varð Imeðalafli iá hvern íslenzkan sjómann 143,4
tonn yfir iárið og verðmæti á mann um 804.500 kr.
Athyglisvert íer að hvör togarasjómaður skilar á síð-
asta ári aflaverðmæti lupp á 1,200.000 krónur en hver
bátasjcmaður verðmætilsem nemur 776.000 krónum.
Árið 1966 varð heildarafli lands milljónir tonna að verðmæti 2,8
manna mesiur, eða rúmlega 1,2 milljarðar króna, en á síðasta
ári varð heildarafiinn 689,000
tonn en heildarverðmætið rúrri-
lega 3,8 milljarðar króna.
!
I árslok 1969 mun íiskiskipj.
stóll landsmanna hafa talið sarri
tals 1873 skip, sem voru 80.318
brúttó rúmlestir. Hjvalveiðikkiiþ
voru talin 4, togarar 23, önnur
fiskiskip 707 og opnir vélbátar
1139. *
(
Um síðustu áramót var ekk-
ert fiskiskip í smíðum erlendis
en 22 innanlands, samtals 762
brúttórúmlestir að s'cærð. —
Togarasjómaður skilar 1.2 milljónum að meðattali, en fær
Alltof lág laun
□ Eins og fram kemur
hér að framan hefur hver
togarasjómaður skilað áð meðal-
tali á land 1,2 milljónum króna
á s. 1, ári. Ef við svo aftur lítum
á þau kjör, sem togarasjómenn
verða að búa við í dag verða
tölurnar h’eldur lágkúrulégri.
Meðalsölutúr erlendis mun
gefa um 18000 krónur í háseta-
hlut og er þá rei.knað með pró-
sentu af afla, fastakaupi (sem
er 10,863 krónur á mánuði),
aukaaflaiverðlaunum og jafnvel
orlofi.
Varla er hægt að reikna skip-
inu færri en 25 daga í túrinn og
eins og’ allir vita standa togara-
sjómenn 12 klukkustundir á sól
arhring að meðaltali og er mað-
urinn því 300 klukkustundir að
vinna fyrir þessum 18000 krón-
um og hefur þar af leiðandi 60
krónur á tímann.
Hér er að vásu ekki reiknað
með því að oft fá mennirnir
ágæta hví'ld á ferðunum út og
Ihieim, en til er þó að men-n. vinni
fútlar vaktir við veiðarfærin
mikinn hluta sigHingartímans.
Hér að framan var reiknað
imðe meðalgóðum sölutúr erlend
is, en sé landað hér heima, lítur
dæmið öðmvtísi út og ekki eins
hagsíætt, nema uppgripsafli sé
Framh. bls. 16
□ Þegar við á Alþýðublaðinu
litum við hjá Sigfúsi Bjama-
syni, varaformani Sjómanna-
félags Reykjavíkur, á skrifstofu
lians í Lindarbæ laust eftir há-
degið í gær var margt um mann
inn á göngum hússins enda
verkfall hjá Dagsbrún, sem hef-
ur skrifstofur sínar á gangi
neðstu hæðar andspænis skrif-
’ stofum sjómannafélagsins. Voru
menn sífellt að koma og fara
' og fjöldi verkamanna beið á
skrifstofum Dagsbrúnar og á
göngunum Jfyrir framan.
Ekki var eins margt um mann
inn á skriifstofum Sjómahha-
félags Reykj'-avík'ur, enda félág-
’ ið ekki í verkfalli. Voru þó þrír
1 eða fjórir sjómenn sem ræddu
eaman irihi á álmenmu skrif-
stofunni eða almenningnum,
eins og þeir .nefna hania hjá
sjómannafélaginu. Eru margiir
sjómennirnir, sem h'ta þar við
jwgar þeir eru í lamdi og þá
ekki sizt ef þeir þurfa eitthvað
að fá leiðrétt varðandi baup sitt
eða kjör.
— Hmgað kemur fjöMi
manna í alls koriar erindum,
sagði Sigfús Bj amason er við
ræddum við hann á skriífstofu
hans. Óhætt er að segja að við,
sem hér störfum, kynnumst
gegmim starf okkar flestum
vandamálum mannlegrar tiiveru.
Erindi þeinra, sérin hin'gað
koma er þó oftast að Ieita leið-
.réttingar á meintum samriings-
rofum og reynum við þá að að-
stoða eftir megrfi. Þegar alt-
vinnuerfiðleikar enu esr eirenig
óft leiitað til okkar um ráðning-
■ai' og reynum við þá að gTeiSSa
fyrir sjómönnum eftir því sem
við bezt getum, þótt við rekum
að sjálfsögðu enga vinmvmiðl-
un hér.
Við þui-fum einnig oft aíð að-
átoða fjölskyldur sjómanMa og
þá ekki sízt farmanna, sene
dveljast langdvölum að heim-
ian. Ef erfiðlega gengur fyrir
fjölskyldur þeirra að fá hhitri
launa fármannanna greidd frá
útgerðinni sér til lffsviðurværis
þá er iðulega leitað tál oWoar
úm aðstoð. Höifum viið ereda
hvatt eiginkonur farmanna tíl
þess að leita okkar liðshmis ef
þær lenda í slíkum erfiðleikum.
Framh. á bla. 7