Alþýðublaðið - 06.06.1970, Blaðsíða 14

14 Laugardagur 6. júní 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
Og þannig var það ég, sem
naut þín fyrir hans milfi-
gcingu; ég, vanskapningurinn,
eikki hann, prinsinn, sem
ihvíldi í faðmi iþínum.
Hann gortaði líka af af-
sikiptum okkar Oppolíto di
'Mínaldi.
Dauði ihans gerði þig ríka.
Bíanca. Belcaro þinn kann að
1'eggja á góð ráð. Það var ég,
sem kom á framfæri við II
Moro, þáverandi húsbónda
þiinn, að Ippiolíto væri að
stinga undan honum. Mínaldi
greifi dó áíluir en hann fékk
að njóta þín. Hann var óstöðv-
andi í sjálfihælniinni: Og sjó-
ræniingjahundurinn (fókk að
gjalda með lífi sínu og missti
affira hans auðæfa, a« hafa á
sviksamiegan hótt komizt yfir
þig.
Og hvað um leigiímorðingi-
anna, ,sem drap Ippolíto. Hann
komst líka yfir mig. Lifði
hann-.að segja húsbónda sín-r
um tíðindin?
Delearo brosti. Hvað heldur
þú, Bíanca? Blóð hans hefur
þegar Vökvað mold ættlands
haínis, og bannig mun fara fyr
ir 'hverjum þeim, sem nýtur
þín. Dauði — Dauði — Dauði
yfir.hvern þann mann seni
nýbur þín.
Aþigu hans skutu gneistum.
Hviert orð hainis stakk mig
i hjartastað. Og svo þetta lista
mannssvín, Andrea de Sanet-
is. Han.n hefði líka fengið að
snýta rauðu. en það varð lion-
urn til bjargar að hann hafði
ekki kjark til þess að þiggja
‘boð þitt. N'ú mun hann eyð-
ast og tærast aif hatri til þín.
Það er honum líka maklegt
og sambcðið. skósmiðssynin-
luim. Aíbrýði og reiðiæði af-
imyndaði líkama lians rétt eins
hg náttúran befði ekki þ&r
inóig að gert. Hlustaðu á mig,
Bíanca. Þú varst mín frá upp
háfi, frá því fyrsta að ég leit
þi'g au!gum. Mín í ímyndun
minni og ímvndunin er
æð'sta vald sálarinnar og þar
imeð líkamans, eins og sálin er
öllum hlutuim æðri. Komd'u.
Eg skal sýna þér hvernig ég
naiut þín í ímyndun minni.
Hann lieiddi mig inn á
vinnustofu sína. Þar í leyni-
herbergi innar af, hvdldi
brúða í fulUri líkamsstærð í
níími uirndir gul'lnum silkiá-
breið'jm. Og það var ég sjálf
Bíanca Fiore. — Búkurinn úr
hcjldlitu silkiatíni, dásamieg
smíð. Höfuðið úr vaxi, andlitið
í minni mynd. Hárið heíði
eins vel getað verið skorið af
mínu eigin höfði. — Það féll
í bylgjkim niður um liéj's eftir
líkingarinnar, skreytt perlum
og demöntum, eins og á fyrir-
imyindinni.
Meistaraverkið mitt, stundi
Belcaro. Hin eina smíð handa
iminna sem ég 'hef ástæðu til
þess að vera verulega hreyk-
inn af.
Eg tók til fótanna burt frá
•þessu musteri biekkinganna.
Viltu að ég eyðileggi hana?
ikslUaði -Belearo á eftir mér.
Eg nam staðar. Orðin voru
fram á varir mínar: Og þú . ..
Belcaro, þú viðui’styggiiegi
vanskapningur þinn snúni og
'undni kroppur nteð krubbu-
legi'-i göngulagi. þú með þína
illsku í sál og haidinn ómót-
. stæðilegri morðfýsn, heldur
þú að Bianca geti nokkurn
tíma í ra,un og veru orðið
þín? En ég sagði þetta ekki.
En nú var sviðið breytt. Nú
var það ég, sem hélt um þræð
i:na og lét Belcaro dansa. Nú
var það ég, sem þekkti veik-
■leika lians: Þá viðþolslausu
þrá haniS' að spenna mig örm
um og n.ióta líkgma míns.
En sólina skyldi hann aldrei
kcmast yfir. og sa'mkvæmt
'hans eigin kenningu var bá
ilíka áltt unnið fyrir gýg.
Eg hugleiddi fjölmargar
háðagerðir á iþessum dimmu
dögum. Og skyndilega laust
þeirra hugsun niður í mig,
ihvernig ég gæti náð hinni fuU
komust hefnd.
En til þess yrði ég að færa
hina fuSllkomnustu fórn. sem
'nokkur kona getur fæx-t:
Ég ivarð að giftast B'elcaro.
Það var ekki nóg að vera
ástmey ihams. Af því var ég
þegar búin að fá reynsluna.
Eg varð að gerast eigandi auð
æfa 'hans. að nafni 'hans.
Tækifærið til þess að láta
tíl skarar skríða kom fyrr en
ég hafði þorað að vona, —
og samtímis ál'Itof fljótt. Því
visíní’.ega kveið ég sárlega fyr
ir því að þurfa að brjóta brýrn
ar að baki mér.
Það var Belcaro sjálfur,
seim opnaði leiðina.
Tíminn n'álgast. þegar við
verðum að taka boði Lorenzos
hins mikla að dveljast við hirð
hans, Bíanca,..
Eg varpaði teningunum ' —
Bélcaro .... Hvað nú ef ein
'hver litur brúðu þína Bíöncu
helzt til hýru auga?
Það dimmdi yfir svip lians
iog 'hann kreppti hnefann. Eg
mun finna leið til þess að
skýla þér, Bíanca.
Drepa, drepa og aftur
drepa. Heldurðu að þér takist
endalaust að komast undan
réttvísinni?
Mína vegi rekur enginn.
Máske það. Ein engin leynd
armál geta haldið áfram að
vera leyndai’mál til eilífðar,
Belcaro. Það er til örugg að-
iferð til þess að tryggja þér
trúnað Bíöncu.
Hann virti mig fyrir sér
rannsakándi augnaháði. Nú?
Kvæniast .... þér? Þú viit
."...? Bíanda — 'Mldheyr&t
mér?
Það greip hann æði. Undir
eins — Þetta verður að ger-
ast, strax. — Það voru dregin
'Upp flö'gg. Það var sótfur
prestur, Var 'það kannske
sami presturinn, sem myndi
hafa gefið okkur Andrea sarn
an?
Belcaro opnaði hirziur sín-
ar. Brúðargiöfin var demants
hálsmen, sem myndi hafa
sómt keisaraynju. Þetta er nú
'bara glingur hiá því, sem býð
ur þín, þegar við komum til
Florenc. Eg á eiginlega allt
rnitt þar. Það er svo hættulegt
■að' geyma verðmæta hiuti úti
í sveitinni.
Nábleik og sikjálfandi á bein
unum muldi-aði ég hjúskapar
eiðinn að fyrirsögn prestsins.
Sjáílf kallaði ég yfir mig bölv
un í huga mínum, en blessun
himnainna veitti presturinn;
og nú var ég orðin kona Bel-
earos.
Hann lét ekki hjá líða að
heimta atf mér sinn rétt; hann
þurfti ekki: að heimta neitt.
Mér var ljóst að sérQxver koss,
af vörjrftn hans var blekkur í
þeirri keðju, sem nú gerði
hann að þræli duttlunga
iminna. að fómaridýri hefndar
minnar.
Hvað bóknast þér. Bíanca?
Hvað get ég gert þér til þægð
ar?
Hann vildi a'llf fyrir mjg
gera.
Það var Balcai'o sjálfur,
sem kallaði fram í hug minn
'hinn il'lla amda auðhyggjunn-
ar. hrokans og hefndarþorst-
ans: og. sá Jiinn il'lLandi var
Iþegar búinn að kveða upp yf-
ir lionum sinn dóm.
Iðnskólinn í Reykjavík
Innritun í 1. bekk Iðnskólans í Reykjavík
fyrir naesta skólaár fer fram í skrifstofu yf-
irkennara, (stofa 312) frá 8. júní til 19. júní
á venjufegum skrifstofútíma, nema laugar-
daginn 13. júní.
Væntanlegum tnemendum ber að sýna próf-
skírteini ,.frá fyrri skóla, námssamning við
iðnmeistara, og nafnskírteini.
Inn'tökuskilyrði eru að nemandi sé fullra 15
ára og hafi lokið miðskólaprófi. Þeir, sem
e(kfkii hafa fengið staðfesta námssamninga
geta ekki fengið loforð um skólavist, nema
gegn skrifil'egu vottorði frá Iðnfræðáluráði.
Skólagjald er kr. 400,— og greiðist við inn-
ritun.
Þeirnemendur sem stunduðu nám í 1., 2. og
3. bekk á s.l. skólaári, verður ætluð skóla-
vist og verða gefnar upplýsingar um það
síðar.
Nemendur, sem hafa gert hlé á iðnskóla-
námi, að lbknum 3. bekk skólans, en hugsa
'sér að ljúka námi á næsta vetri, verð'a að
tilkynna ,það slkriflega fyrir júnílöSk. — Til-
greina skal fullt nafn, iðn og heimilisfang.
i Skólastjóri.
Sjá einnig auglýsingu frá skólanum á bls. 3.
Iðnskólinn í Reykjavík
VERKNÁMSSKÓLI IÐNAÐARINS — 1
Málmiðnaðardieildi'r. !
Innritun fyrir næsta sikólaár, fer fram í
lákrifstofu yfirkennara (stofa 312) frá 8. júní
til 19 júní, á venjuílegum skrifstofutíma,
niema laugardaginn 13. júní.
Inntökuskilyi'ði eru að nemandinn sé fullra
15 ára og hafi lbfcið miðskólaprófi. Væntan-
leigium nemendum ber að sýna prófskírteini
frá fyrri skóla og inafnskírteini.
Sú deild Verknámsskóla iðnaðarins, sem hér
um ræðir er fyrir þá, sem hyggja á nám eða
önnur störf í málmiðnaði og skyldum grein-
um, en helztar þeirra eru: allar járninaðar-
igreinar, bifreiðasmíði, bifvélavirkjun, blikk-
smíði, pípuilögin, rafvirkjun, skriftvéfavirkj-
un og útvarpsvirfcjun.
KiennlSIan er sameigin'leg fyrir allar þessar
iðngreinar og skoðast sem undirbúningur
undir bvérja þeirra sem er, en eiginlegt iðn-
nám er • ekki hafið.
í Skólastjóri.