Alþýðublaðið - 28.07.1970, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 28. júlí 1970 5
Alþýð
u
Úfgcfand!: Nýja útgáfufólagiS
Framkvæmdasíjóri: I»órir Sæmundsson
Kitstjórar: Kristján Bersi Ólafsson
Sighvntur Björgvinsson (áb.)
Ritstjórnarfulltrúi: Sigurjón JóhnnnssoB
Fréttastjóri: Vilhelm G. Kristinsson
Auglýsingastjóri: Sigurjón Ari Sigurjónsson
Prentsmiðja Albýðublaðsins
| ERLEND MÁLEFNI
I Schecl kofflinn iil Moskvu:
SAMIÐ í MOSKVU
Walter Scheúl utanríkisráðherra Vestur-Þýzkaland's
er !tlú kominn til Moskvu til að semj'a við Gromyko
um ígriðasáttmála millli landanna. Horf'ur eru sagðar
góðar á því að samningar milli þeirra takist og sam-
band Vestur-Þýzkalanldis og Sovétríkjanna komist á
nýtt istig.
En það fylgir böggull skammrifi. Griðasáttmáli 1
Vestur-Þj óðverj a og Rússa tekur ekki gildi nema 1
aðrir samningar verði gierðir j'afnframt. Annars veg- 1
ar eru það samningar imilli Vestur-Þjóðverja og ná-
granná þeirra í austri, ;þar sem meðal annars verði
viðurkennd núv*erandj landámæri ríkjanna, þar með
talin Oder-Neisse-línan milli Austur-Þýzkálátids og
Póllánds. Hins vegar er um að ræða samkomulá'g
milli stórveldanná um Beúllín,
Talið er mjög líklegt að fyrri samningarnir verði
ekki erfiðir, eftir að samkömulag milfi Þjóðverja bg
Rússa hefur t'ekizt. Stjóm Wily Brandts hefur lý'st
sig reiðubúna tiil að viðurkenna núverandi landa-
mæri og viðúrfcenma tilveru Austur-Þýzkalands í
raun, án þess þó að Veii’tá ríki Ulbrichts fulla þjóð-
réttarlega viðurkemningu. Rússar virðast hafa sætt
sig við þá lausn á málinu.
Það Verða liins vegar samningarmir um Berlín,
s'em kunna að þvælast fyrir mönnum. Þar eru það
ekkiÞjóðverjar semað samningaborðinu setjast, helldl
ur fulltrúar fjórveldanná: Bamdaríkjanína, Bretlands,
Frakktands og Sovétríkjanna. Þó ér talið að horfur
á samningum um það mál (séu nú vænlegri .en nokfcru
sinni fyrr frá stríðsl'okum.
Svo er að sjá .sem Sovétríkjunum sé nú meira í
mun en áður að ná samk'omulagi við Vestur-Evrópu-
ríkin og eyða þeim ágreiningsefnum sem hafa verið
ffl staðár og beðið .lausnar 1 Evrópu allt frá stríðslok-
um fyrir 25 árum. Eflaust eru það margar ástæður
sem válda þessari afstöðu, en ekki fer á milli mála,
að ótti Rússa við Kímverja veldur þar miklu um. Rúss
ar háfa hreiniega ekki efni á þvi að eiga í dleilufcn á
tveimur vígstöðvum í senn, bæði aústan við sig og
vestan.
f Stjóm WiMy Brandts hefur sýnt mikið áræði og
raumsæi möð því að tafca 'þessi mál upp á þann hátt,
Sem hún hefur gerf. Og ef tekst að koma þessum
samningagerðum öllum í höfn, Sem nú er verið að
leggja upphaf að í Moskvu, þá verður það heimssögu
legur atburðúr, einhver hinn m'erkasti í sögú Evrópu
frá stríðslokum. Þar með væri stigið stórt skref í þá
átt að eyða þeirri skiptin'gu álfunnar í tvo andstæða
hllúta, sem mótað hefur síðasta aldarfjórðun'g. Og
stjóm Brandts, sem hefði átt drýglstan þátt í að koma
slíku um kring, yrði þá óhjákvætmilega talin einhver
hin merkasta í þýzkri sögu seinni tíma.
■ Verða þáttaskil
l
i
I heimssögunni við
l heimsókn hans?
Áskriftarsíminn er 14900
Auglýsingasíminn er 14906
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
n Walter Srhepl
ráSherra Vestur-Þýzkalands er
nú koininn til Moskvu til aff
leffgja síffustu liönd á gerff griff
arsáttmála milli Vestur-Þýzka-
lands og Sovétríkjanna. Mest-
allt verkiff viff samniniragrerðina
hefur áffur veriff unniff af Egon
Bahr í hinum löngu sarnninga-
viffræffum hans í Moskvu, cg full
frágenginn texti er þegar til
staffar. Eftir er aðeins aff fága
hann., en það eitt er ekki vanda
laust. því að í þessum samnjngi
eru orffin vegin á fullvog. Til-
gangur sáttmálans er aff draga
úr spennu milli Jandanna. en
um þaff 'er ágreiningur aff hye
miklu leyti eigi aff líta á nú-
verandi aðstæffur sé.m varanleg
ar. Vestur-Þjóðverjar vilja
halda öllum dvrum opnum fyr-
ir breytingu á málefnum Þýzka
lands, og þaff er um þaff at-
riffi sem orðalagsvandinn er
erfiffastur.
En jafnveí þótt stqitnkw’.ulag
náiV í Mos'kvn er sáttm ájinn
ekki keminn i höfn. Báff?r hliff-
ar virff.".-t álíta bað forsen'tDj' að‘
stórveldiin nái um leið san’.komai
l?gi utm B>erl’'narmá;liff. Semn-
ingír standa yfir um þoð e.fni,
en áransfurinn er ennkiá óvi'is.
Þá er það eínníg skilv -ðd að í
kic’far samnirgsins m:,’i Þv7fct
lands og Sovétríkjanna verði
gerðir hilið'stæðir •unlngar
milli V-e’=trir-Þý7ik?liandí3 ’Og-
A',''hir-Þv7.kolandi-. PóJ.lapds og
Ték!k;óí-lóvi'>.kíu. Maricmiffið er
sem ré að semjta nm iffl þn.u
V9nd’>rráP ffh enii t.“rt?d Þýzka
l“nd' mndi-nvkiiriu' í he'ld og
hpila ó’,'“v!st síðan Po's-
d - m-s amn i n@u r in n var gerffur
1945.
BEREÍN erfibijst
L-'kiir aetó!' að vera talsverff'ir
fyirir já'kvæffiinm árangri. Ef ekk
ert alveg óvænt gerist má gera
ráð fvrir að samkomulag náist
nvi’i'i V<>“' .ir-!Þýj3cs1an.ds og Sov-
ótrík.ianna. Það má einnig aera
ráð fvrir að. ekki verði neinutn
veruil.eg'iim erfiðl'eikium bnndð
að ná saimkoma'ílagi við Pólland
og Tékké'Jóvrakíu. Erfiðara verð
ur að eiga við Autstur-Þióðverja
en þó erfitt að sjá að þeir hafi
getu tiil að surengja saimninga-
krirfi. sem Sovctríkin vilja koma
á. Samnimgarnir urn Bierlín geta
hinw vegar orð:ð bnándhr í göiu
en. það sem til þessa er vitað
msm
uim viðræðurnar útiiokar ekki
að saimikcimiula.g geti einnig
náðtst þar. Scvétríkin. virðaiít,
vera rciff'ubúin tid að viðurkenira
efnáhdgstergsl Vestur-Beriínar
og Vestur-Þýzkalands. Vestur-
vc.ldin veríJa hins vegar að
ganga tiil móts við sjóniarmið
Sovétríkjanna vairðandi pólithk
teng 1 borgaæinftar og Vestur-
Þýzkalands, en. sá undansláttur
væri fyrst oig fremist á á papp-
f,rn,,'Ti. Þ'að er trúiliega kos-tur,
að það ein ékki býzkiu ríkin
tvö. h khir fyrrverandi hernáms
veldin fjeigiur, sem annaist samn
ingagerðina vnm Ber'Hn. Sá und-
amsláttur, si°m ve'stu-wldin
kcm.a'-t. e'kfci hjá að gera, hlýtur
að vskja r“iffi hjá stjórnarand-
stöffunni í Bonn. en rfkiastjórn
Brandts getur þá skotið sér baik
við bandamenn sína, sem iþeiir
Kiesjng-- cg Strapns- hafa einn
ig lýst yfir trausti á.
HEIMSSÖGULEGUR
VlffBURÐUR
Það yrði h'-e'mrscigulegiur við-
bufffur, e;f tekst aff koma öJ't'm
!b*sewn S3mnmie'’ige,-ffl m í hörn.
í þessum mánuði fyrir réttuim
25 ámm sátu sigurvegararnir úr
siðustu heimsstyrjöldinni á ráð
steifnu í Poutsdam til að móta
sainœeiginlega steifmi gagnyart
Þýzkalandi. Á yfirborðinu náðist
samkomulag, en undir niðri vaé
svo djúpstæður ágreiningur að
þrc! n Þýzkalands varð állt •önri
ur en gert var ráð fyrirJ Þáð er
rangt að haida því fram, ems
cg austurveldin gera iðulega,
að nú sé um það að tæffa að
viðurkenna það sem var sttm-
þykfct í Potrdam. Þetta- er rétt
hvað landamærin snertir, - en
rar gt þegar að sjáHuv -Þýzk.a-
landi kemur. Þvi að í Postdam.
var gert ráð fyrir að Þýzki-
land yrði áfram eift ríki. Aður
hafði v-erið rætt tim að" skipta
Þýzkalandi, og svo- seint sem á
Jalta-ráðstefnunni í ársbyrj-
un 1945 kcfn bað enn til greina.
En eftir þá ráff-stefnu féLiu öil
stórveldin hriú frá þeirri hug-
m.vnd og lögffu til a3 farið yrði
með Þýzkaland sem pólitíska og
efnabagHega heild. Þetta kotrsi
sfðan greinilega fram í Pots-
dam-samningn’m, meðal ann-
ars í því aö stofnsett var sam-
Framh. á bls. 15