Helgarpósturinn - 08.06.1995, Blaðsíða 16

[Það sem
færrm
þess að fá'
hnén erbak-
svipurinn á
karlmönnum,
breiðar axlir,
stinnur rass og
.. .handleggir.
Ég var fimm-
tán ára í Tóna-
bæ þegar ég
fékk í fyrsta
sinn þessa kitl-
andi tilfinn-
ingu sem ég
var ekki alveg
viss um hvað
þýddi. Það
sem ég veitti
sérstaka at-
hygli voru
sterkiræða-
berir hand-
leggir eins
karlmanns á
svæðinu.
I Sjáiði
hvað þetta eru
miklir aumingj-
arl Það eina
sem þeir hafa
eru þrútnir
handleggir.
Það segir okk-
ur mest um
karlmenn að
þegarkonur
koma saman
til þess að tala
um þá, þá fara
þærað tala
um vöðva.
þetta fólk verið þröngsýnt og leið-
inlegt. Þetta verður að fara sam-
an.
NANNA: En þú getur sagt að allir
karlmenn séu karlmannlegir.
HELGA: Það eru ekki eins og karl-
menn séu súputeningar. Þú finnur
ekki lykilinn að þeim öllum með
því að setja einn þeirra út í vatn
og leysa hann upp.
slaug bregður sér frá)
\IA: Ég trúi ekki að hún (Ás-
laug)'Hjái ekki mun á körlum og
konum. Eitthvað hlýtur hún að
hafa séð vicNnanninn sinn!
Rut: Það sernrasr mig til þess að
fá í hnén er baksvtpurinn á karl-
mönnum, breiðar axfhLstinnur
rass og ...handleggir. E^s»r
fimmtán ára í Tónabæ þegchtég
fékk í fyrsta sinn þessa kitlanCTktil-
finningu sem ég var ekki alveg
viss um hvað þýddi. Það sem ég
veitti sérstaka athygli voru sterkir
æðaberir handleggir eins karl-
manns á svæðinu.
tóslaug komin aftur)
Aslaug: Sjáiði hvað þetta eru
miklir aumingjar! Það eina sem
þeir hafa eru þrútnir handleggir.
Það segir okkur mest um karl-
menn að þegar konur koma sam-
an til þess að tala um þá, þá fara
þær að tala um vöðva.
Rut: Mér finnst vöðvabúnt ógeðs-
leg. Ég er ekki að tala um horm-
qnatröll.
ÁSLAUG: En þegar konur eru að
súmma inn á eitthvað sem þær
hafa ekki, en karlmenn hafa, þá
eru það vöðvarnir.
Nanna: Ef þú sérð stæltan mann
koma inn tekur maður eftir hon-
um af því hann er svo hraustur.
Helga: Það er margt sem getur
heiliað mann, það getur verið
röddin, augun, fasið, hnakkasvip-
urinn, en það eru aldrei fötin eða
bílarnjr. Það er bara akkúrmþetfá
stykki af kjöti sem heilj3*'6g mað-
ur hefur ekki hugjH^fía um af
hverju.
NANJIAfl^egar ég veitti Oliver at-
Tií fyrsta sinn, sá ég bara ein-
hvern hávaxinn mann með breið-
ar axlir koma inn. Ég sá hvorki
framan í hann né fötin sem hann
var í, bara einhvern rosalega fal-
lega vaxinn mann. Það var ekki
fyrr en eftir að ég var kynnt fyrir
honum að ég fattaði að þetta var
hann.
HELGA: Mér finnst fótbolti og
svona strákaíþróttir rosalega
heillandi.
KARLMEHDH
KYNHVOTK
OG
vitað til þess að ná sér í mann tók
maður auðvitað ekki hvern sem
var. Kannski var þar að baki hugs-
unin um að þetta væri girnilega
týpan sem hugsanlega kæmi til
greina.
KARLMENN
QG KYNUF
ASLAUG: Konur hafa eiginleika
sem karlar hafa ekki, það er að
geta fengið margar fullnægingar í
einu. Þetta er vísindalega sannað.
Rut: Eða enga.
ÁSLAUG: Þær geta samt sem áður
fengið tíu í röð. Á meðan karl-
menn fá aðeins eina.
Helga: En þær fá tíu með meiri
fyrirhöfn en karlmenn eina.
ÁSLAUG: En það er samt kostur
að geta alltaf haldið áfram. Þess
vegna hafa þeir meiri hraða og...
jei ætli ég hætti mér út í það.
(: Einhverju sinni tók ég þátt í
að hr&býða nokkra kafla í bók
sem fjalraði einmitt um brúð-
kaupsnótt/fcar þurfti ég að finna
fín orð yfir fyrhsbæri eins og að
setja hann inn, tittlingur,
píka og svo framvegts. Þetta mátti
ekki verða tígulgosalegísþeldur
var sagan erótísk. Það varh&Hitt.
En hvað um það, bókin fjailacHmm
konu sem var að gefast upp á ea
inmanninum á brúðkaupsnóttina:
Það var af því hann þurfti svo of-
arri kynslóð. Ég þarf að minnsta
kosti ekki að reka á eftir því að
það sé vaskað upp á heimilinu.
Við erum búin að búa saman í
rúmt ár og ég var nú fyrst fyrir
tveimur mánuðum að læra á
þvottavélina. Það var ekki af því
ég sagði: Þú sérð um þvottavél-
ipa. Hann tók upp á því sjálfur.
ÁSLAUG: Minn Oliver er líka
þvottasjúkur og hefur séð um
þvottavélina alla tíð, en hann hef-
ur sitt tempó. Það er undantekn-
ing ef fólkið í blokkinni kemst að í
þvottahúsinu, af því þvotturinn
hangir alltaf svo lengi uppi. Hann
vaskar líka upp á sínu tempói. Ég
vil vaska upp eftir hverja máltíð
en hann kannski á sjö daga fresti.
Nanna: Ég held að enginn þoli að
það sé ýtt á eftir sér. Maður hefur
ekki unun af að gera eitthvað ef
manni er skipað fyrir. Þá er mað-
ur ekki að gera hlutina af því mað-
ur hefur^gaman af þeim.
HELGA: Eg var einu sinni með
manni sem nöldraði af því ég
vaskaði ekki nógu oft upp. Hann
fékk að fjúka mjög fljótlega.
Nanna: Oliver lætur mig alltaf
finna fyrir því, í hvert skipti sem
stelpan er hjá okkur, hversu vel
hann kann að meta það hve vænt
rpér þykir um stelpuna hans.
\slaug: Ég er búin að sjá það fyr-
irSöngu hvað samband ykkar Oli-
eftir honum. Mér finnst aðalmálið
að taka til þegar einhverjum of-
býður. Mitt móment með mínum
er semsé að vera saman í hvers-
dagsleikanum.
HELGA: Það er þessi samvera, vin-
átta og félagsskapur.
OG FRAMHIÁHALD
ÁSLAUG: Það sem fer mest í taug-
arnar á mér eru gaggandi konur
og þröngsýnir menn.
Rut: Eða þröngsýnar konur og
gaggandi karlmenn.
ÁSLAUG: Það er alveg það sama.
Það sem heldur lífi í fólki er að
vera glatt og ánægt með sitt hlut-
skipti, hvort sem þú ert heima-
vinnandi, útivinnandi eða hvað
sem er. Það er afskaplega lítið
bundið kyni. Lífið snýst um það
að hver og einn njóti sín í botn.
Nanna: Eg óttast mest í sam-
skiptum við kærastann að missa
virðingu hans. Að mínum dómi fer
saman að hætta að virða og missa
áhugann. Þegar virðingin er farin
úr sambandi er það komið á kald-
an klaka. Framhjáhald er fullkom-
ið virðingarleysi, ég gæti aldrei
fyrirgefið framhjáhald.
HELGA: Ég get ekki svarið fyrir
það að ég fyrirgæfi ekki framhjá-
hald. En ég myndi kannski ekki
verða eins hrifin af þeim mann/ og
-
I
- * .
’ JjÆ
*
Rut: Sáuð þið síðasta Desmond
Morris-þátt? Þetta með sæðis-
frumuslaginn var alveg sérlega
spennandi.
Helga: Það var einhvern tíma
sýnt fram á það með rannsókn á
tilteknum næturklúbbi að konur
hafa tilhneigingu til þess að vera
mjög fáklæddar þegar þær hafa
egglos.
Rut: Þetta segir okkur bara það
hvað náttúran á miklu sterkari
ítök í lífi okkar en mann grunar.
Maður hefur ekki farið varhluta af
því að verða eins og hvert annað
hormónabúnt. Þegar maður var
laus og liðugur varð maður bara
stundum að sofa hjá og fór út í
beim tilgangi að ná sér í mann.
Helga: Það finnst mér mjög heill-
andi. Nema hvað þetta þykir
miklu sjálfsagðara þegar karl-
menn eiga í hlut.
Rut: Það er nú ekki svo langt síð-
an það var viðurkennt að við kon-
ur eigum að njóta kynlífs. Áður
áttum við bara að gera það af því
hann var svo mikið fyrir það.
Maður átti í mesta lagi að liggja
undir og láta sér leiðast.
ÁSLAUG: Þarna komum við aftur
að konumisréttinu.
HELGA: Sjálf hef ég voðalega lítinn
áhuga á onenight-standi. Það er
ekki þar með sagt að ég hafi minni
kynhvöt, en mín þynhvöt er bara í
öðru samhengi. Ég myndi aldrei
nokkurn tíma fara á einhvern stað
og ná mér í einhvern mann og
henda honum út og vera rosalega
ánægð á eftir. Þetta er bara ekki
það sem ég þarf.
Rut: En við verðum stundum að
viðurkenna það að við þurfum á
karlmanni að halda bara til þess
að fullnægja kynhvöt okkar. Þegar
maður fór út meðvitað eða ómeð-
boðslega mikið að snerta hana,
þreifa á henni, strjúka hana, dá
hana og elska hana. Mig minnir að
hann hafi verið einar fimmtán
mínútur að strjúka henni bara
upp að hné. Hún var alveg að
fríka út því hún vildi bara láta
hann TAKA SIG.
NaNNA: En ömurleg brúðkaups-
rjótt.
ÁSLAUG: Og gersamlega óþol-
andi...
Rut: Hún vildi bara fá sjortara í
^ímaklefa.
ÁSLAUG: Þetta er það sem þeir
vita ekki: annað hvort vilja konur
hraðan... eða... Ekki orð um það
meir.
Nanna: Þetta vita karlmenn nátt-
úrlega ekki þegar þeir taka þær í
eitt skipti. Fólk á auðvitað að tjá
sig til þess að koma í veg fyrir ve-
sen. Ég get ekki ímyndað mér að
þú farir heim með manni sem þú
hittir í fyrsta sinn og dásamir
hann í klukkutíma. Ég hef reyndar
aldrei farið á ball og náð mér í ein-
hvern til þess að sofa hjá bara
eina nótt, þannig að ég hef ekki
œynsluna.
ÁSLAUG: Það er staðreynd að það
er ekki kynlíf nema konan sé leið-
andi. Konan stjórnar kynlífinu og
það hefur ekkert með höfuðverk
að gera. Konan stjórnar máltíð-
inni, það er ekki vaskað upp nema
konan geri það eða skipi svo fyrir
um og svo framvegis.

Nanna: Ég hef greinilega allt aðra
reynslu en þú, Áslaug. Ef ég er að
vinna mikið, þá þykir Oliver ekk-
qrt sjálfsagðra en að taka til.
ÁSLAUG: Oliver er náttúrlega fyr-
irmyndarmaður...
NANNA: Hann er bara af allt ann-
vers er flott... eða á maður heldur
að segja samskipti.
NANNA: Ég held að það skipti öllu
hvernig sambandið byrjar. Ef ann-
ar aðilinn sér um allt þá verður
það alltaf þannig.
ÁSLAUG: Ég hef alltaf sagt að ídeal
sambúðin sé þannig að hjón eigi
íbúð hlið við hlið. Þetta hefur ver-
ið mín ídeal hugmynd frá því ég
var fimmtán ára. Og hef oft stung-
ið upp á henni, nema hvað þetta
er mjög flókið í því samfélagi sem
við búum í í dag.
Rut: Það gekk ekki hjá Woody Al-
Ign og Miu Farrow...
ÁSLAUG: Það gengur hjá honum
og nýju konunni hans (fósturdótt-
urinni).
HeLGA: Það skil ég mjög vel því
þau eru bæði mjög kynlaus, segir
hún og fær allt í einu flugu í koll-
inn... Nú er ég búin að fatta hvað
það er sem ég sé við karlmenn.
Það er augnaráðið. Allt í einu opn-
ast hurð og það fyrsta sem maður
tpkur eftir er augnaráðið.
ÁSLAUG: Og þig langar að taka
hann með þér heim og grill’ann
og ét’ann.
Rut: Veistu hvenær ég elska minn
mest? Þegar ég kem heim, sér-
staklega þegar ég var útivinnandi
qg ólétt, ógeðsleg og allt það...
ÁSLAUG:... það er sko ekkert
ógeðslegt við það...
Rut: Nei, nei. En það var þegar
allar motturnar lágu úti og hann
var með Rolling Stones á fullu og
var að skúra og allt það. Það er
bara þetta að taka þátt í þessum
hversdagsleika sem er alitaf í
gangi. Ég fell ekki fyrir blómvönd-
um. Minn er meira að segja orð-
inn svo snjall að elda að ég er að
komast úr æfingu með það. Hann
gerir kannski ekki allt á mínu
tempói og ég rek reyndar aldrei á
manni sem ég gæti fullkomlega
treyst.
NANNA: Ég myndi ekki einu sinni
þola svokallað slysa- framhjáhald,
hvað þá framhjáhald þar sem
mynduð væru einhver tengsl. Mér
fyndist alltaf að sú kona gæti bent
á mig og sagt: Ég hef eitthvað
fram yfir þig. En þið hugsið sjálf-
sagt að ég sé ung (21 árs) og í
nýju sambandi.
Helga: Þó að ég sé tíu árum eldri
en þú hugsa ég samt á svolítið
svipuðum nótum.
NANNA: Við Oliver virðum hvort
annað mjög mikils og erum mjög
ástfangin. Satt að segja hélt ég að
þetta væri ekki til, auk þess styð-
ur hann mig í hverju sem ég tek
mér fyrir hendur. Og eins og ég
segi verða framhjáhöld ekki í sam-
böndum sem eru ofsalega góð. Ég
hef enga trú á því að framhjáhald
komi til af ástæðulausu.
HelGA: Ef ég væri 100 prósent í
einhverju sambandi myndi ég
varla tíma að eyðileggja það með
framhjáhaldi.
ÁSLAUG: Er það eðli manneskj-
unnar að vera kannski í 50 ár með
sama manninum?
Rut: Eftir sex ára sambúð finn ég
til þakklætis innra með mér að
sambandið skuli enn ganga stór-
áfallalaust. Á þessum aids-tímum
finnst mér framhjáhald ábyrgðar-
hluti. Fyrir mig persónulega get
ég alveg eins verið ein eins og að
standa í einhverju framhjáhaldi.
NANNA: Maður heldur ekki fram-
hjá fullkomlega hamingjusamur.
nELGA: Þetta er eins og þegar
maður er saddur þá langar mann
ekki í mat... (innsk. blm: ...en er
ekki stundum vont að vera sadd-
ur?)
Nanna: Svo er til fólk sem telur
sig ánægt en er það svo ekki innst
inni.
Rut: Ég gæti ekki sagt að ef mað-
urinn minn myndi halda framhjá
mér að þar með myndi ég skilja
við hann. Ég þyrfti að meta að-
stæður, ég á nú tvö börn með
honum.
HELGA: Mér fyndist ég líka bera
sök. Ekki það að mér finnist hann
halda framhjá út af mér, en þetta
hlýtur að vera eitthvert samspil.
Rut: Svo veikir áfengi siðferðis-
kenndina.
Nanna: Áfengi er ekki afsökun
fyrir fimm aura.
Rut: Það veikir engu að síður sið-
ferðiskenndina. Ef þú hefur ten-
densa til þess að halda framhjá,
brýst það fram undir áhrifum
áfengis.
Nanna: Eins og Oliver hefur alltaf
sagt, ef þú gerir eitthvað undir
áhrifum áfengis ertu að gera eitt-
hvað sem þú ert búin að hugsa
um lengi. Það þarf enginn að segja
manni að þú hafir ekki hugsað um
það áður en þú fékkst þér rauð-
vínsglasið.
Það er margt
sem getur heillað
mann.. Það erbara ak-
kúrat þetta stykki af
kjöti sem heillarog
maður hefur ekki hug-
mynd um afhverju.
Einhvern veginn í miðri framhjá-
haldsumræðunni fóru gamlir kær-
astar að dúkka upp, svo spurt
var, hvaða tilfinningar berið þið
til fyrrverandi kærasta?
HelGA: Það er allur skalinn; sum-
um man maður ekki eftir, aðra
þolir maður ekki og svo losnar
maður aldrei við tilfinningar til
hinna. Ég hef aldrei upplifað dýpri
vináttutilfinningar til nokkurra en
fyrrverandi kærasta, hugsanlega
dýpri en til nokkurrar konu. Mað-
ur upplifir náttúrlega aldrei þessa
kynferðislegu spennu með konu.
Þetta eru því oft flóknari sam-
bönd en að sama skapi meira gef-
andi.
Rut: í raun og veru hefur hvert og
eitt samband gefið manni eitt-
hvað, önnur auðvitað meira en
annað. Við suma hefur maður vin-
gast eftir að maður hætti að líta á
þá sem kynverur og fór að líta á
þá sem mannverur. Ja, ég held að
þrátt fyrir allt finni ég til hlýju í
þeirra garð. Eitthvað sá maður
við þá á sínum tíma!
NANNA: Sá eini sem ég hef verið
með á föstu áður en ég kynntist
01iver...ja, við höldum allavega
qngu vináttusambandi.
ÁSLAUG: Besti kunningsskapur
sem hefur myndast á milli mín og
karlmanns er á milli mín og gam-
als kærasta. En hafið þið tekið eft-
ir því hvað það er mikið til af
vöggukarlmönnum, og reyndar
konum líka, sem sitja alein(ir) að
drykkju, þunglyndislegir á svip?
RUT: Maður féll nú einu sinni fyrir
þessum einmana karlmönnum,
eða berklaveiku skáldunum undir
súð.
HELGA: Ég reyndi það einu sinni,
qn er frelsuð af því.
ÁSLAUG: Þótt karlmaðurinn sé
vöggubarn í eðli sínu er það svo
skrítið að hann getur sinnt sínu
starfi ákaflega vel —en engu öðru.
NANNA: Annars eru karlmenn
yndislegir.
Rut: Þeir eru ómissandi.
ÁSLAUG: Það er enginn munur á
konum og körlum.
HELGA: Mér finnst karlmenn bara
stækka litrófið. Ég get alveg lifað
án þeirra; átt börn og alið þau
upp ein og verið ofsalega sátt við
sjálfa mig. Ef maður er hins vegar
heppinn með félaga getur maður
setið og horft í forundran í þenn-
an forvitnilega heim. Mér finnst
nefnilega heimur kvenna, eins
spennandi og hann nú er, tilbreyt-
ingarlaus og leiðiniegur út af fyrir
sig. Mig langar bara að fá heildina.
Og jafnvel þótt heimur karla sé
óskiljanlegur er hann mjög heill-
andi. ■