Alþýðublaðið - 07.05.1972, Qupperneq 2

Alþýðublaðið - 07.05.1972, Qupperneq 2
KONAN ER HONNUD MEO ENDINGUNA f HUGA — þar með er komin skýring á því : ill -IÖ3í ;y®|| ®1 — þar meö er komin skýring c hvers vegna hún vaggar sér í lendunum þegar hún gengur, talar meira og lifir lengur Flest munum viö hafa sér athygli gagnstæöa karli Flest munum við hafa verið ung aö árum, þegar viö rákum fyrst augun i það að einhver munur var á strákum og stelpum. Hins vegar verður þaö ekki fyrr en við erum komin til nokkurs þroska, sem við förum að spyrja sjálf okkur i hverju sá munur sé i rauninni fólg- inn að slepptu þessu aug- sýnilega — til dæmis hvort konur séu í rauninni „veikara” eða „sterkara” kyniö, ef út i þá sálma er fariö. Nú er komin út á ensku fræðilegt rit um einmitt þetta efni, „The Differ- ences Between A Man And A Woman” — Munurinn á karli og konu — þar sem höfundurinn, Theo Lang, leitast viö að svara þeirri spurningu. Þar heldur hann þvi fram — sem læknar telja að visu umdeilanlegt, að konur sveifli bakhlutanum þegar þær eru á gangi, ekki einungis til að vekja á sér athygli gagnstæða kynsins, heldur orsakizt það af sérstakri bygg- ingu og tengingu mjaðma- beinanna. Konan er mýkri á hör- und en karlmaðurinn, seg- ir höfundur, og oftast nær er hún einnig ljósari á hör- und. Konur eru mun næmari fyrir þef og angan, segir Lang — og stendur þaö að einhverju leyti i sambandi við kynhormónana Þær þola mun meira til- finningaálag en karlar, hættir siður við geðveiki, litblindu og heyrnardeyfu. Kona hefur minni súr- efnisþörf en karlmaður, og hefur mun meiri mögu- leika til aö lifa af áreynslu i mikilli hæð, til dæmis i sambandi viö fjallgöngur. Lang segir enn fremur, að enda þótt það sé staö- reynd að konum sé ekki gefin snilligáfa á borð við Beethoven og Shake- speare, sanni það ekki að konur séu minna gefnar en karlmenn. „Þvert á móti er margt sem bendir til þess, að konur séu yfirleitt greindari en karlmenn- Sköpunargáfur. „Snilligáfan þarf nefni- lega ekki endilega að sanna almenna greind. Það er sköpunarhæfileik- inn, sem úr sker. Af veikara kyninu að vera, eins og það er kallað, verður ekki annað sagt en konur beri vel byröar lifs ins. Strax i fæðingunni er þeim óhættara en drengj- um. Drengirnir eru stærri og eiga þvi erfiöara meö að komast gegn um mjaömagrindarop móður- innar. Drengirnir eru veikara kynið, fyrir og eftir fæð- ingu — þvi aö ófædd pilt- börn hafa ekki jafn mikið mótstöðuafl gegn sjúk- dómum og ófædd mey- börn. Hitt verður aftur á móti ekki véfengt, að vöðva- þrek konunnar er minna en karlmannsins. Karl- maður, sem hefur meðal- burði, getur borið allt að , þvi tvöfaldan þunga sinn, en venjuleg kona að kröft- um ekki nema hálfan þunga sinn. En þær þola allan sárs- auka betur en karlmenn, hafa meira lifsþrek og veröa yfirleitt öllu langlif- ari. Það eru þvi fleiri gamlar konur á lifi i heim- inum en karlar. Brezkur karlmaöur má gera ráö fyrir að ná 67 ára aldri, konan 72. Og Lang kemst að þess- ari niðurstöðu: „Frá sjón- armiði náttúrunnar er konan karlinum nauösyn- legri og dýrmætari — hún er móðirin”. Fóstrunin. „Karlmaður getur komið i karlmanns stað. Starfi hans i þágu náttúr- unnar er lokið um leið og hann hefur gert kven- manninum barn. En um leið er konan bundin sinu hlutverki árum saman.” „Hún verður að bera hið frjóvgaða egg og siðan fóstur i nóðurlifi i niu mánuði, og ala barnið að þvi loknu, hafa það á brjósti og ala það upp.” „Sæðisframleiðandinn þarf þar ekki nálægt neinu aö koma —enda þótt oftar fari svo að hann komist ekki hjá þvi vegna þjóðfé- lagshátta og lagalegrar skyldu — en liffræðilega séð er návist hans ekki nauðsynleg. Heiiastarfsemi. Fyrir þaö hefur nátt- úran gert konuna svo úr garði, að allar likur eru á að hún endist betur og lifi lengur. Hvaö lika kemur á daginn. En svo er það tvennt, sem Lang hefur komizt að raun um — að visu hefur karlmönnum löngum borið það i grun, þótt þeir Framhald á bls. 8 EKIU HÆFIIR EDA ÓHÆFUR TIL AU VERA FORSTJÓRI? Hvernig bregst þú við stressandi stundum? ERTU óbifanlegur og þrautseigur eða læturðu litils háttar mótvind blása þér af leið? Þvi ætlum við að kom- ast að með eftirfarandi spurningum. Þetta — að vera óbifan- legur og þrautseigur — er eitt af leynivopnum sem frægir visindamenn, könnuðir og listamenn hafa yfir að ráða. Nú veiztu það. Hvernig heldurðu að á þvi standi að stórbisniss- maður getur verið léttur i lund og glaður? Vegna þess að hann lætur ekki erfiðleika og ófarir buga sig. Svaraðu ærlega spurn- ingunum. Þá geturðu séð hvernig þú eiginlega ert og hvers vegna þú ert eins og þú ert. Svo skaltu sjálfur leggja mat á nið- urstöðurnar. 1. Þegar þú áttir að læra að synda á bernsku dögum: a: Langáði þig til að hætta þegar þú varðst þess áskynja að það var erfitt? b: Lagðirðu hart að þér? c: Mitt þar á milli? 2. Þegar þú varst i skóla og áttir að læra eitthvað sem þér þótti leiðinlegt: a: Lastu þá eins litið og þú gazt? b: Kvartaðiru stundum? c: Notaðirðu hverja stund til að lesa? 3. Ef um er að ræða ein- hvern sem þú kannt vel við og vilt að fái áhuga á þér, hvað gerirðu? a: Ekki neitt? b: Leggur eitthvað á þig til að vekja athygli hans? c: Gerirðu allt sem i þinu valdi stendur til að her- taka hann gersamlega? 4. Þú vilt vera sjálfstæð- ur og óháður, en það hef- ur oft mistekizt, hvað gerirðu þá? a: Hættir? b: Snýrð þér að öðrum atvinnumöguleikum sem kannski eru betri? c: Veltir fyrir þér hvað unnt er að gera? 5. Sonur þinn eða dóttir vill hætta i skóla og fá sér vinnu, hvað gerirðu? a: Lætur hann eða hana fá bezta starf sem völ er á og sem fyrst? b: Lætur þig engu skipta hvað hann eða hún gerir? c: Telur barni þinu hug- hvarf, að það haldi áfram þrátt fyrir allt? 6. Ef þú kemst að raun um að nám i eitt missiri veitir þér rétt til að hækka i tign, hvað ger- irðu þá? a: Alyktar að allt sé gott b: Tekur til við námiö af miklum krafti? c: Ert i vafa? 7. Efeitthvaðer þér til ama þar sem þú býrð, á götunni eða annars- staðar, þú veizt aö aðrir hafa reynt að fá það lag- fært, en gefist upp — hvað gerirðu? a: Segir: úr þvi hinum hefur ekki tekizt , þá þýðir ekki fyrir mig að blanda mér i málið? b: Hringir i sima og skrifar þar til eitthvað gerist? c: Lætur þig engu skipta? 8. Þú finnur seðlaveski, að visu tómt, en með nafni og heimilisfangi, hvað gerirðu? a: Lætur það iiggja kyrrt? b: Hringir eða skrifar þangað til þú finnur eig- andann? c: Hringir nokkrum sinnum og hættir svo? 9. Fram undan er vanda- mál sem óvist er hversu leysa megi, til hvaöa ráða tekurðu þá? a: Hugsar og hugsar og ýtir þvi svo frá þér? b: Geymir það til morg- uns? c: Hættir ekki fyrr en málið er leyst? 10. Þú kemst að raun um að eitthvað sem þú hefur byrjað á, á fyrir sér að taka langan tima. a: Missirðu þolinmæð- ina? b: Berst vasklega um sinn en hættir svo? c:Lætur ekki hvarfla að þér að gefast upp, en heldur ótrauður áfram? Niðurstöður: Og hér koma niðurstöð- urnar; a b c 1. 14 2 2. 12 4 3. 12 4 4. 14 2 5. 2 1 4 6. 14 2 7. 14 2 8. 14 2 9. 2 1 4 10. 1 2 4 o Sunnudagur 7. maí 1972

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.