Alþýðublaðið - 13.08.1972, Blaðsíða 1

ÞAD ER FLEIRA
EN VEÐRID
SEM LEIKUR
OKKUR GRÁTT
BJARNI
SIGTRYGGSSON:
UM
HELGINA
HAUSTSVIPUR er aö færast
á sumariö. Veöurbliðan i miöri
siöustu viku var langþráð, en
það var eins og fólk treysti
henni varla. Enda var farið að
rigna strax á föstudagsmorgni.
Og viö sjáum það á myndinni,
sem Edvard Sverrisson tók i
Bankastræti einn sólardaginn,
aö stúlkurnar eru komnar i
peysur. Ekki beint sumarlegt.
A MEGINLANDINU er sum-
arið hins vegar i hámarki, og i
borg lista og menningar.
Munchen, eru ólympiuleikar að
hefjast næstu daga. Okkar þátt-
taka verður að þessu sinni eins
og venjulega: næstum þvi jafn
margir fararstjórar og kepp-
endur. I frétt á forsiðu, og i
grein á iþróttasiðu er nánar
fjallað um þetta afrek okkar á
sviði fararstjórnar, sem hlýtur
að vera okkar eina ólympiu-
met.
ÍÞRiOTTAFORYSTAN okkar
er annars eins og venjulega lik-
ust veðráttunni. Þvi miður of
sjaldan nógu góð, óútreiknanleg
og oftast er maður viðbúinn öllu
illu. Góðu kaflarnir koma fyrir-
varalaust, og maður er vart bú-
inn að átta sig á þeim þegar þeir
eru úr sögunni. Maður veit þó
fyrir vist úr hvaða átt flestar
lægðirnar koma. Hér á suð-
vesturhorninu er það suð-
vestanáttin.
OG ÞAÐ ER eins með knatt-
spyrnusambandið og lægðar-
fjandana úr suðvestanáttinni.
Ein er vart gengin hjá þegar
önnur kemur. Allir tala um
lægðirnar en enginn gerir neitt
við þeim. A.m.k. ekki þeir sem
sitja i stjórn KSt. Þeir láta for-
mann sambandsins fara alger-
lega eigin götur án þess að
æmta og þær götur eru siður en
svo nokkur þjóðvegur.
Fyrir skemmstu fordæmdu
iþróttaritstjórar þriggja dag-
blaðanna harðlega þá ákvörðun
Alberts Guðmundssonar að
reka landsliðsþjálfarann fyrir
það eitt að mæta ekki i gufubað.
Þetta erekki i fyrsta sinn sem
Albert hagar sér eins og palli-
var-einn-i-heiminum, og um
þverbak keyrði þegar búið var
að velja nýjan þjálfara til að
hlaupa i skarðið. Á landsliðsæf-
ingu þegar nýi þjálfarinn hélt i
sinni barnatrú að hann ætti að
stjórna æfingum kom formað-
urinn þar að, rak þjálfarann i
áhorfendastúku og tók sjálfur
við stjórninni.
Það er sitthvað fleira en veðr-
ið, sem leikur okkur grátt.
RANNSOKNARSKIP OPIÐ GESTUM
Knorr er nýlagt af stað í átta
inánaða rannsóknar ferð, til-
gangur ferðarinnar er að rann-
saka blöndun sjávar og hreyfingu
vatns á milli svæða i hafinu. Eru
þetta mjög mikilvægar rannsókn-
ir, livað viðkemur úrgangsefnum
i sjó og annarri mengun hafsins.
Fyrst verður skipið i Norður Is-
liafi og Norður Atlantshafi, fer
liéðan til Barbados eyja, niður
með ströndum Suður Ameríku
allt til Suðurskautslandsins.
Ileldur siðan upp með ströndum
Afriku á leið sinni til baka.
A skipinu cr 27 manna áhöfn,
auk 21! visindamanna og 12
stúdenta. Skipið er 1806 gross
tonn að stærð, búið sérstökum
skrúfum að aftan og framan, sem
drifa það áfram og út á hlið,
þegar þörf er á (Voith cycloidal
propellers). i skipinu eru mjög
fullkoniin fjarskiptatæki, þar á
nieðal móttökutæki fyrir sending-
ar frá gerfitunglum. Mikið rúm er
fyrir rannsóknarstofur og eru þær
ineðal annars búnar eigin tölvum.
Skipið er með tanka til að
minnka velting og styrk til sigl-
inga I is. Op er niður um miðju
skipsins, sem hægt er að nota til
að bora eftir botnsýnishornuni.
Þá gctur skipið liaft með sér
köfunarkúlu fyrir mikið dýpi.
Knorr og systurskip þcss Mel-
villc eru talin fullkontnustu haf-
rannsóknarskip, sem nú eru til.
Auk þcirra á Hafrannsóknar-
stofnunin i Woods Hole fjögur
önnur rannsóknarskip, upp i 2.300
tonn að stærð.
SUNNUDAGUR 13.AGUST 1972—53.ARG.180.TBL.
1