Alþýðublaðið - 22.02.1973, Síða 11

í SKUGGA MARÐARINS
Saga ástar og örlaga eftir Victoriu Holt
Franklyn var nærri okkur. —
Við erum heppin að fá slika leigj-
endur i Kaupmannshúsið, sagði
hann.
— Jæja, Franklyn, hvernig
liður foreldrum þinum núna?
Franklyn sagði að þau væru
bæði hress og vel á sig komin og
Sir Hilary hélt áfram að spyrja
hann um þau. Hann hafði aug-
ljósan áhuga á heilsufari þeirra
og bar það saman við sitt eigið.
Tveir gestir bættust i hópinn.
Ég var þegar búin að kynnast
lækninum, sem mér virtist strax
eitthvað miður sin, með honum
var ungfrú Maud Mathers, dóttir
aðstoðarprestsins, hávaxin og
KRÍLIÐ
V£fiK EFT/fi
GUÞMUNV Q HfíGfíL / N
5 KE mm/ VOSfí STfiV íb'fífifiH VOLCj Hfífi QfíR LFL/
M s
BfiL
msr /r z
(jiY/m HL £ H/iTTfí la
fí&H/fi Fl/oTib
T/'mn /9/L- SPYJfi
Í>HE _ rnrtfi 'MfiLL /VUD!) fit>/R
V
róTH HLUT/ /.PFRS 7
•'ÓHN Fu&l
f Tl'Vfí FoKbK
T V/HL. FELLfí fiRMR 3
l
Ly*/lORD* vÍHbLfíNÞR
útitekin stúlka, frjálsleg i fram-
komu. Ég varð strax sannfærð
um að hún væri föður sinum hin
mesta hjálparhella i safnaðar-
starfinu.
Kvöldverðurinn var fram-
reiddur i borðstofu, sem svipaði á
margan hátt, að stærð og lögun,
til setustofunnar, með samskonar
lofti og veggklæðningum. Minta
kvað þau oftast nota þessa borð-
stofu nema þegar meira væri um
að vera og margir gestir eins og á
jólum, en þá væri borðsalurinn
notaður.
— t gamla daga var hann oftar
notaður en nú, sagði hún til skýr-
ingar. — Við höfðum þá mikinn
gestagang. Ég er viss um að for-
eldrar minir hafa ekki þekkt
helminginn af þvi fólki, sem
heimsótti okkur. Nú verðum við
aftur á móti að fara varlegar i
sakirnar.
— Það a ef til vill eftir að breyt-
ast, sagði Stirling.
Mér varð um og ó. Hann lét
skina of greinilega i löngun sina i
húsið. Það var þessi hreinskipti
Stirlings, ég mat hann mikils
fyrir hana en mér virtist betra að
hann léti ekki uppi áform sin að
svo komnu. Hann gat aldrei farið
sér hægt. Franklyn aftur á móti...
Ég var sifellt að bera þessa tvo
menn saman og enda þótt ég elsk-
aði og virti allt i fari Stirlings, gat
ég ekki lofað eða dáðst að þvi. Nú
var hann allt að þvi barnalegur
þar sem hann renndi ágjörnum
augum i kringum sig.
Ég veitti þvi athygli að stofu-
stúlkan var aðeins ein og brytinn
var sami maðurinn og opnað
hafði fyrir okkur dyrnar. Þau
virtust hafa fátt þjóna. Maturinn
var ljúffengur og vel framreidd-
ur, en það imyndaði ég mér að
væri að þakka árvekni Lucie. Hún
hafði auga á hverjum fingri og ég
var þess fljótlega vör, að þjón-
ustufólkinu stóð uggur af henni.
Samræðurnar undir borðum
snerust um margvisleg málefni.
Sir Hilary og Franklyn ræddu um
Wakefield landareignina, Stirling
spurði Mintu i þaula um húsið-,
Lucie sem sat við borðsendann
sinnti gestum sinum og ræddi við
þá á viið og dreif, ég sat hjá lækn-
inum og gegnt mér sat Maud
Mathers, sem talaði fjörlega um
starfið i söfnuðinum.
— Þér verðið hrifin af kirkj-
unni, frú Herrick. Hún er frá
sama timabili og þetta hús. Turn-
inn er næsta mikilfenglegur,
finnst yður það ekki læknir?
Læknirinn var henni sammála
um að þetta væri fögur, gömul
kirkja.
— Ég vona að þér látið sjá yður
við einhverja af samkomum
okkar, sagði ungfrú Mathers.
— Er ætlun yðar að dvelja lengi
hér i byggðarlaginu? spurði
læknirinn.
— Það er erfitt að segja um
það, svaraði ég. — Stjúpsonur
minn er bergnuminn af þessum
landshluta og hann er orðinn
heillaður af Whiteladies.
Það er hús af þvi tagi sem
margir heillast af, sagði Maud.
— Ég held að einhverjir hafi
viljað kaupa það.
— Mér skilst að það hafi til-
heyrt sömu ættinni um aldaraðir.
— Já gengið frá kynslóð til
kynslóðar. Ekki eins og okkar
hús, sem stendur einn manns-
aldur.
Ungfrú Cardew hefur lofað að
sýn-a okkur húsiö eftir kvöldverð.
Lucie blandaði sér i samræð-
urnar. — Flestir vilja láta sýna
sér húsið.
— Þér hljótið að þreytast á að
sýna það.
— Ég verð aldrei þreytt á þvi.
Ég er jafnhrifin af húsinu og allir
aðrir, nema að sjálfsögðu þeir
sem eru fæddir og aldir upp i þvi,
eins og Minta. Ég segi henni oft
að hún kunni ekki að meta það.
Það verður eins með Druscillu.
Hún brosti. — Dæturnar minar,
bætti hún við.
— Og hvernig liður Drucillu?
spurði læknirinn.
Bros Lucie lýsti upp andlit
hennar. Móðurást, hugsaði ég, og
svo kertaljósið. — Hún er orðin
frisk. Hún sneri sér að mér. — Eg
er eins og allar mæður með fyrsta
barnið. Snýst i kringum það.
Kalla á lækninn þó ekkert sé að.
— Það sýnir umhyggju móður-
innar, sagði Maud. — Og ég er
viss um að Hunter læknir skilur
það og leggur ekki mæðrunum i
TILKYNNING
Að gefnu tilefni viljum vér vekja athygli á
þvi, að óheimilt er að taka erlendar flug-
vélar á leigu til mannflutninga eða vöru-
flutninga án leyfis gjaldeyrisyfirvald-
anna, þar eð yfirfærslur á flugvélaleigu
eru háðar gjaldeyrisleyfum.
Þeir aðilar, er hafa i hyggju að sækja um
leyfi fyrir slikum flutningum á þessu ári,
skulu sækja um það til Landsbanka ís-
lands eða Útvegsbanka Islands fyrir 1.
april n.k.
GJALDEYRISDEILD BANKANNA.
Frá stjórn verkamanna-
bústaða í Borgarnesi
Lausar eru til umsóknar tvær ibúðir i
verkamannabústöðum i Borgarnesi.
Umsóknareyðublöð fást á skrifstofu
Borgarneshrepps. Umsóknir þurfa að ber-
ast skrifstofu Borgarneshrepps fyrir 10.
marz n.k. Nánari upplýsingar veitir Grét-
ar Ingimundarson, formaður stjórnar
verkamannabústaða i Borgarnesi.
Stjórn verkamannabústaða i Borgarnesi
I
Móðir okkar, tengdamóðir og ainma
F'ilippia Guðrún Valdimarsdóttir
frá Hrisey
verður jarösungin frá Akureyrarkirkju, laugardaginn 24.
febrúar kl. 13.30.
Þórdis Jakobsdóttir Kristinn Jakobsson
Valdimar Jakobsson Viktor Jakobsson
Þorsteinn Jakobsson tengdabörn og barnabörn.
Cú
co
BÓKSALAFÉLAGS ÍSLANDS
í HÚSI MÁLARANS GRENSÁSVEG111
Fimmtudaginn 22. febrúar frú kl. 9—18 Miðvikudaginn 28. febrúar frd kl. 9—18
Föstudaginn 23. febrúar frd kl. 9—22 Fimmtudaginn 1. marz frá kl. 9—18
Laugardaginn 24. febrúar frd kl. 9—18 Föstudaginn 2. marz frá kl. 9—22
Sunnudaginn 25. febrúar frd kl. 14—18 Laugardaginn 3. marz frá kl. 9—18
Mónudaginn 26. febrúar frd kl. 9—18 Sunnudaginn 4. marz frá kl. 14—18
Þriðjudaginn 27. febrúar frd kl. 9—22
Gamla krónan í fullu verðgildi.
Fimmtudagur 22. febr. 1973.
o