Alþýðublaðið - 23.03.1973, Page 11

í SKUGGA MARDARINS m
Saga ástar og örlaga eftir Victoriu Holt
sem hann vildi um jólaleytið og
nú vildi hann gera eitthvað.
Ég vissi að hann tók sér nærri
þá ákvörðun Noru að fara frá
okkur og mér var mikið i mun að
geðjast honum. Hann vildi nota
söngleikjasalinn og þar sem engir
leikarar höfðu komið þar um
margra ára bil fór ég þangað með
tveimur stúlknanna til að ganga
úr skugga um að allt væri til
reiðu. Siðar uppgötvaði ég að ég
hafði týnt steini úr gimsteinanál,
sem móðir min hafði átt og mér
datt i hug að ég kynni að hafa
misst hann i söngleikjasalnum.
Ég fór þangað að leita og þannig
vildi það til að ég var þar stödd og
varð vitni að atvikinu á milli Noru
og Stirlings. Yfir neðri hluta
viðarklæðningárinnar i salnum
voru rauð, rykkt flauelstjöld, sem
hægt var að draga til hliðar þegar
verið var að leika. Ég lá á hnján-
um og var að leita að steininum,
gersamlega hulin sjónum allra i
salnum fyrir neðan af þykkum
flauelstjöldunum, þegar ég
heyrði einhvern koma inn og ég
var i þann veginn að standa upp
KRÍLIÐ
STOR/Dfj R r/oi
■----x----- k-
MSifl FuCtL /NN JHRÐ EFNI Fzjosn JhTTUq
, / //
LOGlV ■ P/R SftmnL
H V S 7
f 5
rLjcTr 2£/NS
’ft , reikN. SPÝjfl
CrftUI Smni~ Or'oÐ/ 3RN VÆNT 3
10 IjO/rjf
L £LV FjNLL
nyútR FÆV/
S'< sr ÖfL UÐUKr
l 9
£LV STÆÐ! b
L Rftus l
I LYKU.ORÐ - HÚS*'ÓÐ/R
þegar ég heyrði Stirling segja
með rödd, sem ég hafði aldrei
heyrt hann nota fyrr: — Nora!
Nora sagði: — Ég kom til að
hitta Mintu.
Ég stóð upp, en þau sáu mig
ekki og áður en ég gæti kallað til
þeirra, sagði Stirling: — Ég verð
að tala við þig, Nora. Ég get ekki
haldið svona áfram.
Hún svaraði reiðilega: —
Hefðirðu ekki átt að hugsa um
það áður en þú kvæntist White-
ladies?
Ég hefði átt að kalla til þeirra,
en ég vissi að þvi aðeins gæti ég ef
til vill orðið einhvers áskynja,
sem gæti orðið mér mjög mikil-
vægt, að ég léti þau ekki verða
min vör.
Ég fylgdi skyndilegri hugdettu
og hleraði blygðunarlaust. Ég
kraup niður til að þau sæju mig
ekki.
— Ó, guð minn, sagði hann, og
ég gat varla þekkt rödd hans, svo
frábrugðin var húnþeim málrómi
er hann notaði við mig, — ef ég
gæti aðeins farið aftur.
Hún svaraði háðslega: — Og
hvað þá? Mundirðu hlusta á mig?
Mundirðu sjá heimskuna i þvi að
kvænast til að jafna gömul met?
Ég lagði hönd á hjartastað. Ég
hafði svo háværan hjartslátt. Ég
átti eftir að komast að einhverju
hræðilegu nema ég stæði strax á
fætur og léti þau vita af mér. Ég
gat það ekki. Ég varð að komast
að þessu.
— Nora, sagði hann. — ó,
Nora. Ég get ekki haldið fram á
þennan hátt. Og svo hótar þú að
fara burt. Hvernig geturðu það!
Það væri harðýðgi.
— Harðýðgi! Hún hló
grimmdarlega. — Harðýðgi . . .
eins og hjá þér þegar þú kvæntist.
Hvernig heldurðú að mérhafi lið-
ið þá?
— Þú vissir að það varð svo að
vera.
— Varð svo að vera! Rödd
hennar var þrungin fyrirlitningu.
— Þú talar eins og þér væri ekki
sjálfrátt.
— Þú veizt hversvegna . . .
— Mörður er dáinn, sagði hún.
— Þaðfór i gröfina með honum.
Ég ætla að fara aftur til Ástraliu.
Það er eina leiðin. Þú valdir þetta
hjónaband. Nú verðurðu að rækja
skyldur þinar.
— Nora, farðu ekki. Ég afber
það ekki að þú farir.
— Og ef ég verð kyrr?
— Ég finn einhver úrræði. Ég
heiti þér þvi að finna einhver úr-
ræði.
— Gleymdu ekki að þú verður
að sjá börnin þin leika sér á flöt-
unum kringum Whiteladies.
Hvernig ætlarðu að fara að þvi?
Þú hélzt að þetta yrði svo einfalt.
Auðkýfingurinn þyrfti ekki annað
en gera fjölskylduna gjaldþrota.
— Það gerðist áður.
— Og við getum imyndað okkur
með hvaða hætti. Það er ekki til
að stæra sig af. En það fór ekki
eins og þú ætlaðist til. Eignin
erfist aðeins innan ættarinnar . . .
svo þú varðst að kvænast ættinni.
Hún hló beizklega. — Allt fyrir
þessa steina, þessa veggi. Ef þeir
gætu hlegið myndu þeir hlæja að
okkur. Nei. Ég ætla tiÞstraliu. Ég
er búin að skrifa Adeladie. Þú
hefur búið um þitt ból, eins og
sagt er. Nú verðurðu að liggja i
þvi.
— Ég elska þig, Nora. Ætlarðu
að neita þvi að þú elskir mig.
Hún svaraði engu og hann hróp-
aði. — Þú getur ekki neitað þvi.
Þú hefur alltaf vitað það. Um
nóttina þegar skógareldurinn . . .
— Þú lézt mig giftast Merði,
sagði hún.
— En það var . . . Mörður.
— Já, já, hreytti hún út úr sér,
— guðinn þinn.
— Þinn lika, Nora.
— Hefurðu elskað mig . . .
— Þið tvö voruð það sem mestu
máli skipti i heiminum. Auðvitað
elskaði ég þig þá, og ef þú hefðir
elskað mig nógu mikið . . .
— Ég veit það, sagði hún
óþoiinmóð. — En þá var það
Mörður, og nú er það lika Mörður.
Við getum ekki flúið hann. Hann
er dáinn og þó heldur hann áfram
að lifa. En þú áttir þó annan kost.
Þegar þú komst að þvi að þetta
hús fékkst ekki keypt, gaztu kom-
ið aftur til Astraliu með mér. Eða
við hefðum getað verið hér um
kyrrt. Það hefði engu breytt fyrir
mér, ef . . .
— Ef við hefðum verið saman,
sagði hann sigri hrósandi.
— En það er um seinan. Þú ert
kvæntur. Og verður það.
Hún talaði eins og hún hataði
hann og ég vissi hve djúpt hann
hafði sært hana. Nú vissi ég svo
margt. Siðustu minúturnar hafði
öll myndin skýrzt. Yfir lifi okkar
allra rikti faðir hans, sem eitt
sinn hafði búið hér og verið beitt-
ur miklum rangindum — mikill,
voldugur maður, sem hélt áhrif-
um sinum eftir að hann var lát-
inn.
— Um seinan, sagði hún. — Og
þú getur engum um kennt nema
sjálfum þér. Þegar þú sagðir mér
það .. . hefði ég helzt viljað deyja.
Ég hataði þig, Stirling, vegna
þess . . .
— Vegna þess að þú elskar
mig.
— Það er of seint. Þú valdir
þennan kost. Nú verðurðu að búa
að fara.
— Það getur ekki verið of seint,
OKKUR VANTAR
BLAÐBURÐAR-
FÓLK í EFTIR-
TALIN HVERFI
[ ______ ._j_ -*
Laugarteigur
Laugarnesvegur
Rauðilækur
Kópavogur —
Austurbær.
HAFIÐ SAM- 1
IBAND VIÐ AF-
GREIÐSLUNA
Auglýsingasíminn
okkar er 8-66-60
Viðlagasjóður auglýsir
Viðlagasjóður leysir til sin, ef menn óska,
afborganir og vaxtagreiðslur af skuldum,
sem fallið hafa i gjalddaga eftir 22. janúar
1973 og tryggðar eru með veði i fast-
eignum i Vestmannaeyjum. Greiðslur
þessar fara fram hjá Sparisjóði Vest-
mannaeyja i afgreiðslu Seðlabankans i
Hafnarstræti og hjá Vestmannaeyjaútibúi
Útvegsbanka Íslands i útvegsbanka-
húsinu i Reykjavik. Greiðslur þær sem
fallið hafa i gjalddaga á timabilinu 22.
janúar til 23. marz 1973 verða greiddar frá
og með 23. marz 1973, en greiðslur, sem
falla i gjalddaga eftir 23. marz 1973, verða
greiddar út á gjalddaga.
Skuldarar, sem óska eftir þvi að Viðlaga-
sjóður annist fyrir þá slikar greiðslur, eða
umboðsmenn þeirra skulu útfylla sérstök
eyðublöð á ofangreindum greiðslustöðum
áður en greiðsla fer fram.
Reykjavik, 21. marz 1973.
Stjórn Viðlagasjóðs.
AÐALFUNDUR
Verzlunarfélags Hafnarfjarðar
verður haldinn á morgun, laugardaginn24.
marz kl. 2.00 e.h. i Skiphóli.
Dagskrá:
1. Venjulega aðalfstörf
2. Önnur mál
Stjórnín.
Málarafélag
Reykjavíkur
Aðalfundur Málarafélags Reykjavikur
verður haldinn að Laugavegi 18, fimmtu-
daginn 29. marz 1973 og hefst kl. 20.30.
Kundarefni:
1. Venjuleg aöalfundarstörf
2. Hóptrygging.
:t. ónnur mál.
Mætið stundvislega.
Stjórnin
Verkamenn
óskast strax
LOFTORKA SF.,
simi 10490.
Bréfaskriftir
Viljum ráða stúlku sem er vön islenzkum
og enskum bréfaskriftum.
Upplýsingar gefur starfsmannastjóri.
SAMBAND ISLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
ÚTBOÐ
Tilboð óskast i vélavinnu við sorphauga Reykjavfkurborg-
ar i Gufunesi.
Útboðsgögn eru afhent i skrifstofu vorri.
Tilboð verða opnuð á sama staö, fimmtudaginn 5. apríl
n.k., kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
____________Frikirkjuvgi 3 — Sími 25800
Hjúkrunarkonur eða
Ijósmæður
óskast til sumarafleysinga að Hrafnistu.
Upplýsingar i sima 38440.
Föstudagur 23. marz. 1973
o