Alþýðublaðið - 20.06.1973, Qupperneq 11

William Terry
Hannie Caulder
„Eitthvað vandað. Eitthvað með
góðri lykt.”
Sölumaðurinn smellti með
fingrunum og fór inn fyrir borðið
og gekk með þvi innst inn i búð-
ina. Hannie fylgdi honum eftir.
,,Já, auðvitað,” sagði hann.
„Ilmvatn hæfir við öll tækifæri.”
„Ég hélt það lika,” sagði
Hannie.
Sölumaðurinn kinkaði hrifinn
kolli. „Við eigum ágætt úrval ai
vinsælu, frönsku kölnarvatni.
sem kemur beint frá Paris i
Frakklandi.”
„Einmitt. Jæja, ég ætla að fá
einn litra.”
Bros sölumannsins var blandað
yfirlæti og þýlyndi. „Þetta er ekki
selt á sama hátt og viski, frú,”
sagði hann. „En við eigum
reyndar stóra flösku. Hún kostar
fimm dali, en maður sparar
mikið á þvi að kaupa svo mikið
magn i einu, frú.”
Hann seildist undir borðið og
dró upp stóra ilmvatnsflösku.
Hann dáðist andartak að ljós-
grænum lit innihaldsins, en
hrifning hans minnkaði til muna,
er hann sá svipinn á andliti
Hannie.
„Ég vona vara, að það ilmi
vel,” sagði hún, „þvi að manni
verður flökurt af litnum.”
Sölumaðurinn andvarpaði og
sletti hendinni.
„Það er nú reyndar ekki mein-
ingin,” sagði hann.
„Ég vil fá að finna lyktina,”
sagði Hannie.
„Sjálfsagt frú,” sagði hann og
dró glertappann úr flöskunni.
„Ég veit, að yður mun þykja
mikið til hennar koma. Þetta ilm-
vatn kemur beint frá Paris. Var
ég búinn að segja y.öur það?”
„Já,” svaraði Hannie, hallaði
sér fram oig andaði að sér ilm-
inum af sýnilegri ánægju. Hún
brosti breitt. „Þér hafið á réttu að
standa,” tilkynnti hún. „Ilmurinn
er góður.”
Hún tók flöskuna úr hendi hans,
bar hana upp að ljósinu og horfði
á hana. „Liturinn er ekki svo af-
leitur, þegar maður fer að venjast
honum.”
Rufus Clemens lék nýjan leik,
sem hann var nýbúinn að finna
upp, af gleði hálfvitans. Hann
gekk eftir gangstéttinni og nam
staðar við hverja verzlun. Hann
þrýsti andliti sinu fast að
gluggum verzlananna. Viö það
afmyndaðist ljótt andlit hans
hroðalega. Konurnar, sem voru
að verzla, fundu á sér, að einhver
var að horfa á þær, sneru sér við
til að aðgæta, hver þar væri, og
stirðnuðu upp af skelfingu við þá
hroðalegu sýn, sem mætti þeim.
Þá brast Rufus i ruddalegan,
heimskulegan hlátur og færði sig
að næstu verzlun. En eftir-
væntingarsvipurinn þurrkaðist af
andliti hans, er hann kom að glys-
vörubúðinni. Hann sá Hannie
standa andspænis sölumanninum
og halda flösku á loft og virða
fyrir sér innihaldið. Hann bar
strax kennsl á hana, og blóð
hanns rann örar, er rifjaðist upp
fyrir honum frá hálfgleymdri tið,
hvernig hann og bræður hans
höfðu komið fram við húsfreyj-
una á Caulder-búgarðinum. En
hefndarþorstinn varð strax kyn-
þorstanum yfirsterkari, og hann
miðaði haglabyssunni með af-
YERKAMENIN
Viljum ráða 2 menn til sementsafgreiðslu
og annarra starfa.
Sementsverksmiðja rikisins
Simi 8:5400.
Tilboð óskast um sölu og uppsetningu á
talkerfum i nokkra skóla i borginni.
Útboðsskilmálar verða afhentir i skrif-
stofu vorri.
Tilboðin verða opnuð á sama stað fimmtu-
daginn 26. júli 1973, kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
!i| ÚTBOÐ ®
Tilboð óskast um sölu á eftirfarandi bún-
aði fyrir Rafmagnsveitu Reykjavikur:
1. 11 kV og 33 kV rofabúnaði fyrir dreifi-
stöðvar. Tilboð verða opnuð á skrifstofu
vorri 25. júli n.k. kl. 11.00 f.h.
2. 2000 stk. einfasa rafmagnsmælum. Til-
boð verða opnuð á skrifstofu vorri 1.
ágúst n.k. kl. 11.00 f.h.
Útboðsgögn eru afhent á sama stað.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Frfkirkjuvegi 3 — Sími 25800
sagaða hlaupinu, sem hann bar
við hlið sér, i mjaðmarhæö. Hann
svipti upp hurðinni viö hlið búðar-
gluggans og miðaði tvihleypunni
á bak Hannie.
Hannie hafði séð spegilmynd
hans i grænni flöskunni og sneri
sér ekki við. „Sæll, Rufus,” sagði
hún rólega.
Sölumaðurinn stifnaði upp og
lét vel hirtar hendur sinar hvila á
búðarborðinu. Hann var reiðubú-
inn að stinga sér endilöngum á
gólfiö; um leiö og skothriö hæfist.
„Láttu flöskuna detta á gólfið,
kona,” skipaði Rufus.
Hannie varð við skipun hans, og
búðarlokan tók viðbragð, er
flaskan skall á gólfinu, og
brotnaði i þúsund mola, svo að
ilmvatnið skvettist yfir gólf-
fjalirnar. Ilmurinn steig upp,
daufur fyrst i stað, en varð brátt
þungur og væminn.
„Mér er sagt, að þér hafi farið
mikið fram, siðan ég sá þig
siðast,” sagði Rufus.
Hannie sneri enn baki við
Rufusi og var jafn róleg og fyrr.
„Það er skrýtið,” svaraði hún.
„Það er annað en ég hef heyrt um
þig”
Rufus virti hana fyrir sér
nokkra stund, renndi augunum
niður eftir hári hennar og niður á
þrýstinn barminn, sem var hulinn
undirslánni, og áfram niður eftir
löngum, nöktum leggjum hennar,
það sem sást á milli faldsins og
stigvélanna.
„Manstu, hvað við skemmtum
okkur vel heima hjá þér,” sagði
hann og glotti.
„Það fer eftir þvi, hvernig á
það er litið,” leiðrétti hún.
„Ég þekkti þig ekki strax aftur
i fötum.”
Ahugi búðarmannsins hafði
vaknað aftur. Hann virti hana
fyrir sér og reyndi að geta i
eyðurnar. Þegar Rufus fór að
hlæja að klámfyndni sinni, harðn-
aði svipur hennar. Skyndilega lét
Rufus af gleði sinni og liktist helzt
rellnum krakka.
„Við Emmett erum ferlega
sárir yfir þvi, hvernig þú komst
fram við Frank,” sagði hann.
„Hann var bróðir okkar, skilurðu,
og bræður spretta ekki á trjánum.
Nú ætla ég að segja þér, hvað við
skulum gera. Þú kemur með mér,
og Emmett, þú og -ég skulum
skemmta okkur virkilega vel
vegna gamalla kynna, og að þvi
loknu slitum við af þér hausinn.
Komdu mí hunangið mitt, reyndu
að drullast úr sporunum.”
Búðarmanninum leið illa, því
hann gat hvorki fellt sig við óum-
flýjanlegt ofbeldið né sóðalegt
orðbragð Rufusar, sem hafði látið
haglabyssu sina siga og gengið
nær Hannie. Hann sá ekkert
byssubelti og gat ekki imyndað
sér, að nokkur kona færi vopnuð
út að verzla.
Hannie sneri sér eldsnöggt við.
Það var sem búðarmaðurinn
hefði skotið rótum. Hún hafði
dregið upp litlu skammbyssuna,
um leið og hún sneri við dyrunum,
og spennti hanann og þrýsti á
gikkinn eins hratt og hún gat.
Rufus hrökklaðist aftur á bak við
hvert skot sem hæfði hann,
undrandi á svip. Byssuhlaup hans
vísaði upp i loft, og hann tæmdi
byssuna upp i loftið. Höglin rifu
stórar kalkflygsur úr loftinu.
Hann dó ekki, fyrr en hann fékk
sjötta skotið i sig. Hann hrataði
öfugur út um gluggann og út á
gangstéttina i bendu af kven-
kjólum og höttum.
Búðarmaðurinn neri hendur
sinar i örvæntingu og veinaði
mjóraddaður eins hátt og hann
gat. Verzlunin hans hafði verið
Áskriftarsíminn er j
86666
o
■
■
■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■.
Kaupfélag
Borgfirðinga
Borgarnesi.
Fjölþætt verzlun og þjónusta kaupíélags-
ins við íélagsmenn sína gerir því einnig
íært að bjóða ferðafólki og öðrum fjölbreytt
úrval af vörum.
1 Borgarnesi eru margar verzlunardeildir, auk þess verzlun-
arúlihú að Vegamótum i Miklaholtshreppi, I Ólafsvik, Hetlis-
sandi og Akranesi.
Kaupfélag Borgfirðinga
Borgarnesi.
Viðlagasjóður
auglýsir
Auglýsing nr. 5 í'rá Viðlagasjóði um bætur
fyrir tjón á lausafé.
í 39. grein reglugerðar nr. 62,27. marz 1973
um Viðlagasjóð segir:
,,.\ú lielur lausafé iiiauna sannanlega glalazt eða
skemnr/.l af viildum niittúriihamfaraiina i Vestmannaeyj-
iiin og skal sjóðurinn ha'ta tjón manua. annað livort eftir
matri triiiiaðarmaiina sinna eða mati dómkvaddra
iil ii 11 n ;i.
Sjóðssljórn skal urskurða uni ha'tur þessar og er úr-
skurður heiinnr endanlegiir iiin liv;ið hæta skuli og
hótafjá rlia'ð."
Auglýst er eftir umsóknum um bætur skv.
þessari grein og skal þeim skilað fyrir 20.
júli 1973 til skrifstofu Viðlagasjóðs, Toll-
stöðinni, við Tryggvagötu i Reykjavik á
sérstökum eyðublöðum, sem þar fást af-
hent. Þeir sem ekki geta sótt eyðublöð
geta fengið þau póstsend, ef þeir óska
eftir þvi bréflega eða i sima 18340.
Stjórn Viðlagasjóðs.
Hafnarfjörður — Hafnarfjörður
Skrifstofustúlka
óskast strax.
Tilboð sendist skrifstofunni
BÆJARÚTGERÐ HAFNARFJARÐAR.
Frá stjórn Landshafnar-
innar í Þorlakshöfn
Umsóknarfestur um áður auglýsta stöðu
hafnarstjóra við Landshöfnina, rennur út
20. júli.
Upplýsingar um starfið veita Gunnar
Markússon, i sima 99-3638 og Benedikt
Thorarensen, i sima 99-3614 og 99-3601.
Miðvikudagur 20. júní 1973
o