Alþýðublaðið - 04.09.1973, Blaðsíða 3

Flugrekstur ríkisins
og neikvæð áhrif á
landgræðsluna okkar
Landgræðslustjóri, Sveinn
Runólfsson, hefur óskað eftir
þvi við Alþýðublaðið, að það
birti eftirfarandi frá hans hendi
vegna fréttar blaðsins á föstu-
dag um að DC-3 flugvél land-
græðslunnar hafi skemmzt
vegna eftirlitsleysis:
„Vantúlkuð eru ummæli land-
græðslustjóra er hann hafði um
rekstur þessarar flugvélar.
Hvergi er getið hversu frábær-
lega Flugfélagið hefur séð um
eftirlit flugvélarinnar i sumar,
og hversu vel Landhelgisgæzlan
hefur séð um viðhald og eftirlit
minni áburðarflugvélar Land-
græðslunnar á undanförnum ár-
um. Þessum ummælum var
sleppt i fréttinni en hefðu óneit-
anlega gjörbreytt þessari frétt
ef fram hefðu komið.
Flugvélin hefur staðið ónotuð,
það er rétt en alls ekki i neinu
hirðuleysi. Gengið var frá flug-
vélinni á flugvellinum á ná-
kvæmlega sama hátt og gert
hefur verið við aðrar Douglas
flugvélar Flugfélagsins um ára-
bil. Ekki var talin ástæða til að
setja flugvélina inn i skýli fyrr
en i haust og var það samdóma
álit sérfróðra manna þar á með-
al flugvallarstjóra. Þá er gefið i
skyn i fréttinni að skrúfublöð
vélarinnar hafi skemmzt, það er
ekki rétt, búið var að taka ann-
an mótorinn úr vélinni áður, og
aðeins urðu smávægilegar
skemmdir á vængenda.
Ranglega er sagt að rikið sé
með flugrekstur i þremur horn-
um á flugvellinum. Landgræðsl-
an hefur engan rekstur á flug-
vellinum. Landhelgisgæzlan er
með flugrekstur, eins og kunn-
ugt er, og yfir standa umræður
um að gera Landhelgisgæzlunni
kleift að annast eftirlit og við-
hald flugvéla Landgræðslu rik-
isins. Landgræðslan harmar að
slik frétt skuli vera birt i virtu
dagblaði.
Vantúlkaðar fréttir eins og
fyrrnefnd frétt verður að teljast
hljóta að hafa neikvæð áhrif á
Landgræðslustarfið i landinu og
þann almenna áhuga i land-
græðslumálum sem skapa.zt
hefur, og er erfitt að trúa að það
hafi verið tilgangur frétta-
mannsins.
Frábært framtak flugfélags
Islands til landgræðslumála
með þvi að gefa Landgræðslu
rikisins þessa flugvél verður
seint fullþakkað.”
Þessi mynd birtist
með frétt Alþýðu-
blaðsins um
skemmdirnar á
stærri vél land-
græðslunnar.
Hreyfillinn var
tekinn úr vélinni og
lánaður Flugfélagi
tslands. Skemmd-
irnar á vængend-
anum sjást á
myndinni.
Athugasemd
Alþýðublaðsins
„Það er alls ekki rétt hjá
landgræðslustjóra, að i frétt Al-
þýðublaðsins sé litið gert úr hlut
Flugfélags íslands. Það er haft
eftir honum i fréttinni, að „enn
ætli” Flugfélag tslands” að
hlaupa undir bagga”, gera við
vélina og taka hana sundur til
geymslu. I fréttinni er það og
haft eftir landgræðslustj., að
„ekki sé lengur hægt að ganga á
Flugfélagiö um umsjón með
vélinni” og verður ekki annað
ráðið af þessum orðum, en að
Flugfélag tslands hafi gengið
mun lengra i greiðasemi við rik-
ið, en landgræðslustjóri sjálfur
telur eðlilegt. Eftirlit Land-
helgisgæzlunnar með minni
flugvél landgræðslunnar kemur
stærri flugvélinni ekkert við og
breytir engan veginn þeirri
staðreynd, að stærri vélin
skemmdist. Það hefði þó
kannski ekki orðið, ef umsjón
Landhelgisgæzlunnar hefði náð
til stærri vélarinnar lika.
Um frágang flugvélarinnar á
flugvellinum og „samdóma álit
sérfróðra manna „þar um er
það eitt að segja, að flugvélin
skemmdist, þegar veður breytt-
ist. En sennilega hefur þá ekki
legið fyrir samdóma álit þess-
ara merku manna um, að meö
flugvélinni þyrfti sérstaklega að
fylgjast. Á það má þóbenda hér,
að eins og flugvélin er útbúin tií
sins starfs, er hún léttari en
annars væri og þvi enn meiri á-
stæða til að gefa henni gaum,
þegar veður herðast.
Að rikið sé ekki með flug-
rekstur i þremur hornum á flug-
vellinum verður að lita á i ljósi
eftirfarandi: Landhelgisgæzlan
annast sina flugvél og minni vél
landgræðslunnar i sinu horni,
flugvél flugmálastjórnar er rek-
in i öðru horni og i þriðjahorninu
er nú stærri flugvél landgræðsl-
unnar. Út úr þessu koma þrjár
einingar. Það er hins vegar á-
stæða til að vekja athygli á þeim
orðum landgræðslustjóra, að nií
sé rætt við Landhelgisgæzluna
um að hún annist eftirlit og við-
hald beggja véla landgræðsl-
unnar. Það myndi allavega
fækka flugrekstrarhornum
rikisins i tvö. Að álita rekstur
stærri vélar landgræðslunnar
„engan rekstur” er fráleitt,
enda myndu varla vandkvæði
þau, sem fylgja eftirliti og við-
hald á vélinni, vera nú fyrir
hendi, ef svo væri.
Landgræðslan harmar það, að
frétt skyldi birtast um óhappið.
Það þótti á sinum tima vel þess
virði að boða blaðamenn til
fundar, þegar landgræðslan
eignaðist vélina. Sá „almenni á-
hugi i landgræðslumálum, sem
skapazt hefur” á hinsvegar frá
sjónarmiði landgræðslunnar
ekkert með að fá að vita, þó
skemmdir verði á vélinni! Al-
þýðublaðið leggur ekki þann
mælikvarða á virðingu sina, að
hún sé fólgin i þvi að leyna al-
menning staðreyndum, sem
opinberum aðilum kemur illa að
sjáist á prenti. Sú hugsun, sem
birtistjharmi landgræðslunnar,
er blaðamennskudraumur ein-
ræðisrikisins, sem Alþýðublaðið
berst eindregið gegn að verði að
veruleika á tslandi.
Af þeim 30 milljónum, sem
landgræðslan fékk á siðustu
fjárlögum, runnu 7 til dreifingar
áburðar úr flugvélum.
Það er skilnings-
leysi hins opinbera, sem hefur
neikvæð áhrif á landgræðslu-
starfið i landinu. Hirðuleysi og
mistök, eins og orðið hafa varð-
andi stærri flugvélina, hafa
einnig neikvæð áhrif. Alþýðu
blaðið vill styðja landgræðsiu-
stjóra i starfi hans að land-
græðslu og i baráttu hans fyrir
nægu fé til hennar. Sá stuðning-
ur nær hins vegar alls ekki til
þess að reyna að klóra yfir mis-
tök hins opinbera varðandi það,
sem þó er til.
„Frábært framtak Flugfélags
íslands til landsgræðslumála”,
segir landgræðslustjóri að verði
„seint fullþakkað”. Einhver
vottur af þækklæti ætti þó að
geta falizt i þvi að flugvélagjöf
félagsins sé svo sinnt, að það
verði ekki ævarandi hlutverk
gefandans að hlaupa sifellt und-
ir bagga gjöf sinni til bjargar.
Ritstj.
Frá mönnum
og málefnum
FNYKSTRÍO
GEGN
BRETUM
Komið hefur fram gagnmerk
tillaga um næsta stig baráttu
okkar gegn Bretum. Hún kom
fram hér i Alþýðublaðinu fyrir
helgi og barst frá ónefndum
manni. Tillagan er þess eðlis að
áburðarvél landgræðslunnar,
sem liggur nú inni i flugskýli
verði fengin til að dreifa skarna
yfir brezku togarana i landhelg-
inni.
ðlenn hirða kannski ekki svo
mjög um að leggja eyrun við
slikri tillögu og telja hana kann-
ski of grófa. Verið getur lika að
um stundir sé fólk alltof upptek-
ið af Seðlabankamálinu. En
hvað um það: Bretar eru enn
innan landhelginnar og eru alls
ekki viðræðuhæfir.
Fnykstriðið gegn Bretum yrði
með þeim hætti, að hernaðar-
þjóðin mikla ætti engan mótleik
annan en þann að sigla heim
með lafandi skottið og ólyktina
af afla og áhöfn. Yrðu þá kann-
ski ekki eins hlýlegar kveðjur
kvenna og þær virðast hafa ver-
ið um stund, en myndir hafa
birzt af eiginkonum skipstjór-
anna á kæjanum, þegar þeir
leggja að eftir vel heppnað
svinari hér uppi við landið.
Forráðamenn þjóðarinnar
hafa hingað til sagt litið um að-
gerðir gegn Bretum. 1 striði eins
og þessu er mest leggjandi upp
úr leynivopnum. Jónas Arnason
hið tvifætta leynivopn Lúðviks,
hefur ekki valdið neinum þátta-
skilum, nema hvað myndbirt-
ingar Þjoðviljans snertir, og
ekki er vitað að Ólafur Jóhann-
esson búi yfir öðrum leynivopn-
um en þeim, sem snúast gegn
honum sjálfum (sbr. ungir
framsóknarmenn). Og Bretinn
heldur áfram óáreittur við iðju
sina, sem sagt þá að storka ts-
lendingum nótt og dag og hirða
smáfiskinn til að geta skilið við
miðin urin, þegar þeir verða
neyddir til að fara héðan vegna
alþjóðasamþykkta.
Fnykstriðið gegn Bretum á að
hefjast strax. Það á að taka á-
burðarvélina og fylla hana af
skarna dag eftir dag og senda
hana yfir miðin. Siðan á hún að
dreifa innihaldinu yfir togar-
ana. Kynni einhver að óttast að
skotið yrði á vélina, þá er þvi til
að svara, að Dakota-vélar
hanga lengi i loftinu ef á reyndi.
Auk þess erum við i fullum rétti
að bera skarna á hafið á fiski-
miðum okkar. Hann eykur sjáv-
argróður og svif i sjór.um og þar
með fiskigengd. Skarninn er þvi
rökrétt svar við rányrkjunni,
sem nú er stunduð.
Og i hvert sinn, sem brezku
freigáturnar sigla á varðskip
okkar, eða svo mikið sem reyna
það, á að lesta áburðarvélina
með hlandi og skit, og láta
farminn dúndra á sjómenn
hennar hátignar Bretadrottn-
ingar,sjóliða hennar og það ann-
að brezkt fiðurfé, sem finnsl við
ólöglegar athafnir innan f sk-
veiðitakmarkanna. Fnykstriðið
geta Bretar ekki unnið. Það er
glæsilegasta hugmyndin, sem
komið hefur upp i málinu og
fnykstriðið ber að hefja þegar i
stað. í þvi kemur enginn floti að
gagni. Látum England lykta.
VITUS

't'i
1
I
'i
I
&
I*
té
E
HORNIÐ
Úánægð með eitthvað?
'*V:
1
rr»
*«*
&
*v
if:-
Hringiö þa í HQRNIO — Síminn er 8-66-66.
ÞVÍ EKKI AÐ NOTA
j BYGGINGARFÉ SEDLA
* BANKANS TIL VARÐ-
SKIPSKAUPA?
Guðmundur Guðjónsson,
I
I
I
I
'k

1
$
i
p
|
§
Guðmundur Guðjónsson, þess að kaupa varðskip.
Si) Kefiavik, hringdi i Hornið: Er ekki á einhvern hátt hægt P
.% „Forsætisráðherra vor hefur að láta reyna á það, hvort við í
kvartað yfir þvi opinberlega, að viljum frekar varðskip eða 'S
‘js treglega gangi að fá fé til kaupa bygginguna á Arnarhóli? Er s?
fe;á nýju varðskipi. Nú er mér virkilega enginn sá maður til, ?
& spurn, hvort ekki megi nota að hann geti ákvarðað, hvort í
Seðlabankabyggingarféð til komi okkur betur núna?”. !•;
O
Þriðjudagur 4. september 1973