Alþýðublaðið - 29.10.1975, Blaðsíða 12

alþýðu
Útgefandi: Blað hf. Framkvæmda-
stjóri: Ingólfur P. Steinsson. Hit-
stjóri: Sighvatur Björgvinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Bjarni
Sigtryggsson. Auglýsingar og af-
greiðsla: Hverfisgötu 10 — simar
14900 og 14906. Prentun: Blaða-
prent hf. Askriftarverð kr. 800.- á
mánuði. Verð i lausasölu kr. 40.-.
KÓPAVOGS APÓTEK
Opið öll kvöld til kl. 7
Laugardaga til kl. 12
sendibhastoðim Hf
wamm
— Veðrið-------
Enn mun haustveður
verða rikjandi i nokkra
daga, þó nokkuð fari
kólnandi. Búastmá við að
fjallahringurinn um-
hverfis Reykjavik fari að
grána fljótlega. I dag má
reikna með hægri austan-
átt. úrkomulaust mun
verða að mestu, en al-
skýjað. Hiti verður 2-4
stig.
Gátan
L/7L/ /SOF//M
71 //E/Ð/ASSV/
i
□ tflftbf) f/LLl /noroe Ztmsr KÓLNft ■ ‘mlT/
UNGD'O mURlNN WTR' N/v'/r/
Y
1*
dÖáCr 1-ftR KYl.ru
* S>/£ KoNUn Úr V'éJW + TUNNft
Sfí/b Bómn- £FN,

/ . LOFfí Num 'GRCim V£KU
/NNFt r!L
L/mUR
r/tur -rTND
□ rúRUft
MEGUM
VIÐ KYNNA
Einar Karl Haraldsson
fréttastjóri Þjóöviljans.
Hann er 27 ára gamall, fæddur
17. desember árið 1947 á Akureyri
og ólst þar upp. Einar lauk
stúdentsprófi frá Menntaskólan-
um á Akureyri árið 1967 og ferð-
aðist þá til Frakklands og hugðist
hefja þar nám. Af námi i
Frakklandi varð ekki i það skiptið
og til íslands kom Einar árið 1968
og hóf störf á Timanum sem
blaðamaöur, þar sem hann starf-
aði um eins árs skeið. Til
Stokkhólms lá siðan leið Einars,
þar sem hann stundaði nám í
stjórnmálafræði og hagsögu. Frá
námi kom hann siðan alkominn
árið 1972, og hóf þá störf á frétta-
stofu Útvarpsins, en Einar hafði
sent Rikisútvarpinu fréttir frá
Sviþjóð endrum og eins á meðan á
námi stóð þar i landi. A Útvarp-
inu starfaði Einar Karl Haralds-
son i 2 ár eða til haustsins 1974 er
hann hóf störf sem fréttastjóri á
Þjóðviljanum, þar sem hann
starfar i dag.
Einar er kvæntur Steinunni
Jóhannesdóttur leikara hjá Þjóð-
leikhúsinu, og eiga þau eina dótt-
ur sem er 7 ára gömul,
Um áhugamál utan hefðbund-
innar vinnu, sagði Elinar Karl:
,,Min áhugamál snúa nær ein-
vörðungu að félags- og stjórnmál-
um, og flestar minar tómstundir
fara i slika starfssemi. Ég er t.d. i
stjórn Blaðamannafélagsins og
Amnesty International, og fer
mikill timi i störf i slikum félags-
samtökum. Þá hef ég mikinn
áhuga á leikhúsmálum og hvað að
þeim snýr.”
Við spurðum Einar, hvort hans
pólitisku skoðanir og hugsjónir h-
efðu tekið einhverjum breyting-
um á umliðnum árum. ,,Ég get
ekki neitaö þvi að ég hef vitkast
með árunum. Ég var hér áður
fyrr meðlimum i Félagi ungra
framsóknarmanna, en eftir að ég
kom heim frá námi, þá þótti mér
Alþýðubandalagið starfsvett-
vangur vinstri manna á Islandi
og-
Þegar ég var að komast til vits
iog ára á minum menntaskólaár-
|um þá tileinkaði maður sér rót-
tækar skoðanir sem smám saman
hafa þróast upp i sósialiskar lifs-
skoðanir. Ég hef eins og ég sagði
áður valið mér annan starfsvett-
vang i pólitikinni en áður, og ég er
sannfærður um það að sú ákvörð-
un min var rétt.
0KKAR Á MILLI SAGT
Eins og menn minnast beittu Almannavarnir sér fyrir þvi i beinu
framhaldi af þeim hörmungum, sem yfir Neskaupstað gengu vegna
snjóflóðanna þar, að fenginn yrði sérfræðingur á sviði snjóflóðarann-
sókna og snjóflóðavarna til að gefa ráð um þau mál. Fyrir valinu varð
yfirmaður snjóflóðarannsóknarstöðvarinnar i Davos i Sviss, dr. M. de
Quervain. Sérfræðingur þessi hefur nú sent frá sér ýtarlega skýrslu
með myndum, linuritum og teikningum, sem send hefur verið sveitar-
stjórnarmönnum og formönnum Almannavarna i héruðum, þar sem
snjóflóðahætta er talin mest
Slysum i umferðinni fer stöðugt fjölgandi og hefur nú orðið enn eitt
dauðaslysið. Spurning hvort ekki sé orðið nauðsynlegt að láta fara
fram álika viðtækar rannsóknir á tildrögum umferðarslysa og
viðhafðar eru varðandi slys á hafi úti. Niðurstöður slikra rannsókna
verði siðan notaöar sem viðmiðun varðandi aðgerðir til úrbóta — hvort
heldur sem þær felsast i fræðslu um umferðaröryggismál og hver
helzta hættan sé i þvi sambandi eða i setningu laga eða reglugerða um
aukið umferðaröryggi.
Gallup-stofnunin i Noregi hefur gert skoðanakönnun, sem leiðir i ljós,
að meirihluti Norðmanna myndi sætta sig við að rauntekjur fólks yrðu
minnkaðar og neyzlustig þess lækkað Það eru samtök, sem nefnast
„Framtiðin i okkar höndum”, sem báru kostnaðinn af skoðanakönn-
uninni, en þau berjast m.a. fyrir þvi, að Norðmenn sleppi tveimur kjöt-
máltiðum i viku en borði þess i stað korn, karfötlur og grænmeti.
'Tilgangurinn er annars vegar sá að spara fé, hins vegar sá að verja
hluta af þvi sem sparast til þess að kaupa mat handa börnum i
þróunarlöndunum.
Hjálparsveit skáta i Reykjavik annast ýmsa aðra þjónustu við
borgarana en leitarstörf. A s.l. ári efndisveitin m.a. til námskeiöa fyrir
almenning i kortalestri og notkun áttavita, aðstoðaði félaga i Sjálfs-
björg við leikhúsferð annaðist um flugeldasýningu á þjóðhátiðinni i
Reykjavik, fór i melskurðarferð og tók manntal i Breiðholti fyrir
borgarráð.
t blaðinu „tSLENDINGI”, sem út er gefið á Akureyri, er frá þvi
skýrt, að slökkvibúnaður á Akureyrarflugvelli miðist við 50 farþega
vélar. A vellinum lenda hins vegar stundum þotur, sem taka 120 far-
þega og telur blaðið þvi ljóst vera, að öryggisútbúnaðurinn sé allsendis
óviðunandi.
5ÖRVAR HEFUR ORÐIÐÍ^l
Allar þjóðir eiga sér
menn, sem skyndilega
hafa risið til auðs og
valda og þykjast vera
stórir kallar, þótt þeir
kunni ekki nema svo með
að fara. t grannlöndum
okkar, og raunar
hérlendis lika, risu slikir
menn upp i tugatali á
eftirstríðsárunum. Sumir
voru barnslega einfaldir i
sakleysi sinu, aðrir ekki,
en allir leituðust þeir við
að setja á sig heims-
borgarablæ með þvi að
kaupa á sig kaupstaða-
lykt. Samnefnari fyrir
þennan hóp manna er Bör
Börsson, júnior — sem
búinn var til i anda fjöl-
margra fyrirmynda.
þegar norska rithöfund-
inum Johan Falkberget
var nóg boðið.
Menn skyldu halda, að
Börsons-timabilið væri
löngu liðið, en þvi fer
fjarri — a.m.k. hér á voru
landi. Það er a.m.k.
margt furðanlega likt
með ákveðnum heiðurs-
manni norðan af Akur-
eyri, sem kennir sig við
sólina, sjálfa uppsprettu
lifsins, og Bör Börssyni,
júniór. Menn þurfa ekki
annað en að loka
augunum og sjá annana
fyrir sér i hlutverki hins
til þess að komast að raun
um, að manngerðirnar
falla jafn nákvæmlega
saman og hönd i hanzka.
Það fer nefnilega alveg
jafn vel á þvi, að hinn
norðlenzki heiðursmaður
gangi i hlutverk Bör
Börssonar, júniórs, og
að Bör Börsson, júniór,
taki við hlutverki heiðurs-
og sómamannsins að
norðan. Bör gæti alveg
eins og norðlenzki
heiðursmaðurinn hafa
tekið upp á þvi að skreppa
með konu og son til Japan
til þess að kaupa á sig
kaupstaðarlykt og senda
annan son sinn i leiðinni
til Honolúlú, Timbúktú
eða Tonga-Tonga til þess
að kynna sér lögfræðileg
spursmál vegna gufu-
virkjana, eins og heiðurs-
maðurinn að norðan gæti
tekið upp á þvi að
dragnast i kompanii við
mótorhjól á ljósmynda-
stofu til þess að láta taka
af sér mynd og kaupslaga
við Sól og Mána um farm
i sokknu skipi. Ef nokkuð
er, þá er fyrra atriðið
miklu Börslegra, en hið
siðara — eins og raun-
veruleikinn er alltaf lygi-
legri en skáldsagan.
A.m.k. kæmi örvari
ekki mikið á óvart, þótt
heiðursmanninum að
norðan yrði heilsað á
uppdagelsisreisunni um
Japan, Honolúlú
Timbúktú og Tonga-
Tonga með þessum
fleygu orðum Stanleys,
er hann mætti
Livingstone, örlitið
breyttum: „Bör Börsson,
júniór, I presume?”
FIMM á förnum vegi
Ætlar þú að fá þér litasjónvarp?
V
llelga Þóröardóttir, fulltrúi:
„Ég hef nú ekki hugsað út i
það, þar sem ég á ágætis sjón-
varp. Það er þó alveg sjálfsagt
að hér verði teknar upp útsend-
ingar i lit mjög fljótlega.”
Sigurbjörg Svcrrisdóttir.
„Nei, ég hef ekki áhuga á þvi,
þar sem ég horfi yfirleitt ekki á
sjónvarp. Mér er einnig
nákvæmlega sama, hvort hafn-
ar verði litaútsendingar
hérlendis eða ekki.”
Bérgþóra Kristjánsdóttir
starfar á skrifstofu Borgar-
fógeta. f
„Nei, eg hef ekki efni á þvi, i
það minnsta ekki á næstunni.
Mér virðist það sjálfsagt að
hefja útsendingar i lit, þar sem
það ku ekki kosta neitt.”
Rafn Jónsson, með skjalatösku.
„Nei, ég hef ekki efni á þvi og
auk þess freistar sjónvarp min
ekki mjög mikið. Sjónvarpið er
nefnilega mikill timaþjófur og
stendur oftsinnis á milli
meðlima fjölskyldna.”
Guðbjörg Gunnarsdóttir, skrif-
stofustúlka:
„Ég veit varla, verðið vex
mér i augum. Ég hef séð lita-
sjónvarp og mér finnst ósköp
litið varið i litina sem þar sjást.
En tilbreytingin er einhver og
við eigum þvi að stefna að lita-
útsendingu hérlendis von bráð-
ar.”