Alþýðublaðið - 10.03.1976, Blaðsíða 4
4 (ÞRðTTIR/UTILÍF
Miðvikudagur 10. marz 1976 biaöið
Á SKÍDUM
SKEMMTI
ÉG MÉR...
Eysteinn Jónsson og Böðvar
Pétursson eru sammála um
það, að áhugi fólks á íþrótta-
iðkun og útiveru hafi aukizt -
en það mættu enn fleiri leggja
stund á útiíþróttaiðkun
Flestir eru þvi vafalaust sam-
mála að Island sé velmegunar-
riki. Þau eru ekki mörg löndin á
jarðkringlunni, þar sem hagur
einstaklingsins er jafn-góður og
einmitt hér, og geta hagskýrslur
fært sönnur á það. Almenningur
hefur meiri tima og fjárráð til
þess að stunda sitt áhugamál.
Aldrei virðist þó vera brýnt
nógu oft fyrir fólkinu, hversu
mikil nauðsyn sé á útivist eða
einhvers konar iþróttaiðkunum
i þvi nútimaþjóðfélagi, sem við
byggjum til að halda við þeirri
hringrás á likamsstarfseminni,
sem velmegunarþjóðfélag
getur svo auðveldlega skaðað
án þess að menn geri sér grein
fyrir þvi.
Hin svo kallaða „Trimm-
herferð”, sem sett var á
laggirnar fyrir nokkrum árum,
var liður i baráttu gegn þessu
nútimavandamáli. Ekki hefur
verið haft hátt um þessa herferð
að undanförnu, en augljóst er,
að hún náði að einhverju leyti
tilgangi sinum, þótt árangurinn
hefði sjálfsagt getað orðið enn
betri. Sund, skiðaiðkun og úti-
legur hafa stóraukizt á siðustu
árum, og er það ánægjulegt.
Um þetta leyti árs flykkjast
ibúar á Stór-Reykjavikur-
svæðinu unnvörpum i skiða-
löndin i nágrenni Reykjavikur.
Aðstaðan þar til iþróttarinnar
hefur einnig snúizt til hins betra
á skömmum tima. Fólkið lætur
heldur ekki þetta tækifæri
ónotað. Um næstum hverja
helgi er þar múgur og marg-
menni, á öllum aldri, ungir sem
gamlir, úr öllum þjóðfélags-
hópum.
Tveir þekktir náttúru-
unnendur teknir tali.
Einn þessara manna, sem fer
i skiðalöndin i nágrenni Reykja-
vikur hvenær sem tækifæri
býðst, er Eysteinn Jónsson,
fyrrverandi ráðherra Fram-
sóknarflokksins. Hann sést
helgi eftir helgi uppi i Bláfjöll-
um á svigskiðum sinum. Hann
rennir sér ekki i kapp við
timann heldur gerir hann þetta
af einskærri ánægju af útilifinu.
,,Ég hef áratugum saman
verið mikið fyrir skiðaiþróttina,
og allt útilif, og engin breyting
er orðin ennþá. Ég byrjaði samt
ekki fyrr en þritugur að fara á
skiði, en hef helzt ekki látið neitt
tækifæri ónotað siðan. Útiveran
hefur gert mér ómetanlegt gagn
og ráðlegg ég hverjum sem er
að stunda hana, eins og þeim
framast er unnt.”
„Aðstaðan hér á suður-vestur-
horninu til skiðaiðkana hefur
stórbatnað á siðustu árum og er
að verða nokkuð góð. I Blá-
fjöllum t.d. er oft mjög góður
skiöasnjór langt fram eftir vori
og þvi er hægt að stunda skiða-
iþróttina hér sunnanlands mik-
inn hluta ársins.”
„Ég fer lika stundum að
Skálafelli eða i Hveradali, eftir
þvi hvernig á stendur. Nauðsyn-
legt er að hafa alla þessa staði,
þvi að mannfjöldinn er orðin svo
mikill, sem sækir á skiði. Það
þarf lika að gera meira fyrir
þessa staði, eins og t.d. að fjölga
skiðalyftum, sem helzt virðist
vanta, t.d. i Bláfjöllum. Snjó-
troðari er lika væntanlegur á
næstunni, og mun tilkoma hans
bæta aðstöðuna til muna.”
„Fólk kann lika vel að meta
það sem gert hefur verið og það
skiptir þúsundum sem fer á
skiði, þegar færi gefst. Ég geri
mikið að þvi að hvetja fólk til að
stunda skiði, þvi að það er mjög
þýðingarmikið að vera úti á
veturna og venjast islenzkri
vetrarveðráttu, þannig að menn
felli sig við hana,” sagði
Eysteinn að lokum.
Gönguferöir og útilegur
ná sama tilgangi.
Einn þeirra manna, sem
ekkert tækifæri lætur ónotað til
að ferðast um land vort og njóta
útiveru, hvort sem er á vetri eða
sumri, er Böðvar Pétursson hjá
Bókaútgáfu Helgafells. Böðvar
var áður kunnur knattspyrnu-
maður i Fram.
„Það er alveg nauðsynlegt
fyrir fólk að stunda iþróttir eða
útilif. Ég hef sjálfur mikla
reynslu af hvoru tveggja og
hefur þaðhaft mikil og góð áhrif
á heilsu mina. Ég fer bæði i
langar útilegur og svo stuttar, ef
timinn er naumur. Mér er
næstum sama hvert ég fer, bara
ef ég get verið úti i göngu i
náttúrunni. Þórsmörk, Kjölur,
Snæfellsnes og Landmanna-
laugar eru kannski mitt
uppáhald.”
„Það er lika ákaflega mikið,
sem islenzk náttúra hefur upp á
að bjóða, og þótt ég hafi farið i
nær óteljandi skipti á suma
staði er maður alltaf að sjá eitt-
hvað nýtt, sem býr i náttúrunni.
Ég veit að það eru margir, sem
fara bæði með ferðafélögum og
svo i lokuðum félagsskap.en það
mætti samt gera enn meira af
þvi.”
Finn á mér mun,
ef ég hef sleppt
gönguferöum.
„Ég get tekið sem dæmi, að ef
ég hef ekki haft tima um
nokkurt skeið til þess að stunda
áhugamál mitt, þá finn ég á mér
geysilegan mun. Ég verð fljótt
þreyttari. Þess vegna verður
maður að halda sér i æfingu við
þetta tómstundargaman eins og
iþróttamað'urinn En ef ég hef
annars ekki tima til að fara i
útilegur, skokka ég bara upp i
Alftamýrarskóla á miðviku-
dagskvöldum og fer á „Old
Boy’s ” æfingar hiá Fram.”
Þetta er álit tveggja manna á
nauðsyn þess að stunda iþróttir
og útilif til ánægju og heilsu-
bótar og eru vist fjölmargir
þeim sammála: Samt mætti
I fólk gera enn meir af þvi en gert
hefur verið, þvi hollustan, sem
þessu er samfara, er enn meiri
en menn gera sér grein fyrir.
—ev—