Alþýðublaðið - 04.02.1977, Blaðsíða 4

. Föstudagur 4. febrúar 1977 SSSr
4 WBHWtf
Jóhanna S. Sigþorsdottir
athugaö er, að börn á aldrinum
6-12 ára hafa enga aðstöðu til
leikja og starfs utan skólans.
Heimilið og gatan
Börn á þessum aldri geta
ekkert leitað nema heim eða á
götuna, og verður hún fyrir
valinu i alltof mörgum tilfellum,
enda enginn heima til að táka á
móti börnunum. Þettaerskelfi-
leg staöreynd, þegar hugsað er
til þeirra áhrifa sem göturápið
hefur á börn og unglinga.
Það hlýturað fara að koma að
þvi, að foreldrar og reyndar
allur almenningur vakni fil
meðvitundar um það ófremdar-
ástand, sem nú ríkir I þessum
málum. Leikvellirnir eiga að
vera til þess að þroska börnin og
búa þau undir þaö llf, sem biður
þeirra, en ekki einhvers konar
geymsla, þar sem hægt er að
geyma börnin, meðan foreldr-
arnir stunda vinnu sina. Þvi
veröur að leggja áherzlu á, að
búa þá sem bezt út garði, svo
börnin fái það veganesti sem
gerir þau að betra og hamingju-
samara fólki.
LEIKVELLIR ERU
EKKI GEYMSLUR
Ef kafað er ofurlitið ofan i
starfsemi leikvallanna hér á
Reykjavikursvæöinu a.m.k. þá
kemur i ljós, að svo er aldeilis
ekki.
í fyrsta lagi má benda á, að á
27 leikvöllum, af rúmlega 30,
sem starfræktir eru, er engin
aðstaða tíl að táka 'börnin inn,
þau verða þvi að hima úti i
öllum veðrum, ef foreldrarnir
senda þau á annað borð frá sér.
Og þetta á að heita afdrep fyrir
2-5 ára börn.
Það gefur einnig auga leið, að
meö þessu fyrirkomulagi hafa
börnin enga aðstöðu til leikja
inni. Þó skapar inniveran
aðstöðu til margra þroskandi
leikja, sem börnin hafa ekki
tækifæri til að sinna utan dyra.
En þetta er sem sagt ekki fyrir
hendi, enn sem komið er.
Menntað starfsfólk
Fram til þessa hefur það verið
rikjandi viöhorf, aö allir geti
gætt barna, og svo er enn. En
það gegnir ef til vill öðru máli,
þegar hafa þarf ofanaf fyrir
stórum, ósamstæðum hóp, og
finna næg verkefni handa
honum. Ekki þarf aö búast við,
að litil börn geti endalaust
fundið sér eitthvað til aö dunda
við. Og þarna er það einmitt
sem starfsmenntunin kemur aö
gagni, og vel það.
En þegar að er gætt, kemur i
ljós, að óverulegur hluti starfs-
fólks á leikvöllum hefur starfs-
menntun. Þess má geta að leik-
vallanefnd Reykjavikurborgar
fór fram á það á sinum tima, að
fengiö yrðieinungis faglært fólk
til að starfa á leikvöllunum.
Þessari beiðni var synjað, á
ókunnum forsendum. Astandið
er lika eftirþvi, þvi nú eru tvær
lærðar fóstrur við störf á leik-
völlum borgarinnar og fá þær
greitt eins og annað starfsfólk
vallanna.
Hefðbundinn
leiktækjabúnaður.
Flestir sem einhvern tima
hafa gengið framhjá leikvelli
vita sjálfsagt hvernig tækja-
búnaöi þar er háttað. Þar má
finna sömu „vega söltin” og
rólurnar ár eftir ár. Ekkert gert
til að nálgast nýja timann og út-
vega tæki, sem bjóða upp á
þroskandi og skemmtilega leiki.
Skólavellirnir gefa hinum
ekkert eftir hvaö þetta snertir,
þvi þar dingla sömu körfumar
ár eftir ár. Þær komá s'jálfsagt
að gagni fyrir þau börn, sem
hafa gaman af boltaleikjum. En
hvað eiga hin að gera. Ekkert?
Þetta er sýnu alvarlegra, þegar
Dagheimila- og leik-
vallamál hafa verið
ofarlega á baugi að
undanförnu. Er
skemmst að minnast
könnunar sem starfs-
hópur um leikvallamál,
á vegum LÍB, gerði
fyrir nokkru. Niður-
stöður þeirrar
könnunar leiddu i ljós
ýmis atriði, sem
almennir borgarar hafa
að likum ekki rekið
augun i fram til þessa
tima.
Var þaö samdóma álit starfs-
hópsins, að mjög mörgu væri
ábótavant á leikvöllum borgar-
innar til að þeir gætu talist veita
þá þjónustu sem æskileg væri.
Frumorsök ástandsins á leikvöll
unum, töldu þremenningamir
vera þá, að ekki væri litið á
börnin sem þurfa einstak-
linga i þjóðfélaginu. Þaö hefði
ekki verið reiknað með að
börnin heföu réttindi og þarfir,
sem beri að virða. Leikvellimir
þeir, sem börnum séu ætlaðir
hér beri þess glöggt vitni, að
þjóöfélagið sé sniðiö eftir
þörfum fullorðinna, en ekki
barnanna einnig.
Ljótt er ef satt er
Það kemur sjálfsagt óneitan-
lega illa við þá, sem eiga á ein-
hvern hátt hlut að máli, að fá
staöreyndir, sem þessar framan
i sig. En getur það verið að
ástandið sé eins slæmt og iátið
er liggja aö? Er ekki verið að
fara fram á alltof mikið I
þessum efnum? Er þetta ekki
ágætt, eins og það er?
Nýr sendiherra Pakistans
á íslandi
Nýskipaöur sendiherra Pakistan hr. S. Motaher Hussein afhenti I fyrradag forseta Islands trúnaðarbréf
sitt aö viðstöddum utanrikisráðherra Einari Agústssyni.
Síðdegis þá sendiherrann boö forsetahjónanna að Bessastöðum ásamt nokkrum fleiri gestum. Aösetur
sendiherrans er i Berlín.
Auglýsið í AJþýðublaðmui