Alþýðublaðið - 19.02.1977, Blaðsíða 9

alþyóu-
biaóið Laugardagur 19. febrúar 1977
VH) 13
spékoppurinn
Auövitaö elska strákarnir þig lika, en ENGINN kyssir
markmanninn.
Ég þori sko aö veöja aö þii hefur ekki komiö f gegnum
strompinn.
_a———— .«4
Ahöld til njósnastarfa
Að undanförnu hafa
njósnir verið mikið til
umræðu manna á með-
al, ekki sist eftir að upp
komst um sakleysis-
lega norska piparjóm-
frú, sem gekk erinda
kremlarbænda á göng-
um norska utanrikis-
ráðuneytisins. En
njósnir eru siður en svo
nýjar af nálinni. Getið
er um þær í fornum
sögnum bæði islenzk-
um og erlendum.
Njósnarar bæöi fyrr og nú
hafa nýtt sér þá tækni sem
fáanleg hefur veriö á hverjum
tima til að auövelda sér störf
sin. Meöalþeirra tækja sem ollu
hvað mestum straumhvörfum i
gjörvallri njósnasögunni var
myndavélin.
Meðfylgjandi mynd sýnir
nokkrar dulbúnar myndavélar
frá því á fyrri hluta þessarar
aldar. Efst til vinstri er mynda-
vélarbók Kriigeners, sem mátti
ganga um meö án þess aö nokk-
urn grunaði aö hér væri um
myndavél að ræða. Kikirinn i
miöiö er þvividdarmyndavél
sem tekiö gat tólf myndir.
Linsurnar eru á hliö kikisins
þannig aö unnt var að taka
mynd af þvi sem var til hliöar.
Litli kikirinn fyrir framan er
svipað tæki, einungis minni
útgáfa. Göngustafurinn fremst
á myndinni er eitt hugvitsam-
legasta tækiö i safninu. Stafur-
• inn er þýskui;linsaner i haldinu,
og eins og sjá má fylgja þrjár
aukafilmur.
Ný framhaldssaga
F órnar-
lambið
— Skrifarðu um allar stúlk-
ur sem þú þekkir? Hvaö heitir
bókin um Katrinu?
Áöur en Sebastian gafst tóm til
að svara opnuðust dyrnar og inn
kom Katrbi, glæsileg i rauöbrún-
um jakka og pilsi. Sebastian
spratt á fætur:
— Hæ, Kata! Enn laus og
liðug?
Hún faðmaði hann aö sér. —
Gaman aö sjá þig aftur, eiskan'.
Þú gaztnú látiö vita, aö þú kæmir
i bil. Ég hef beöiö á jarnbrautar-
stööinni I allan dag! sagöi hún
móö. — Att þú bllinn fyrir utan?
— Já, hver annar? svaraöi
hann brosandi. Katrin hélt
áf ram:
— Ég hitti Lindu Kelling áöan
og sagöi henni, aö þú kæmir um
helgina. Viö erum boöin á dans-
leik hjá þeim á morgun, og Linda
baö mig um aö taka þig meö.
— Svo Linda er lika á lausum
kili ennþá? Hvaö er aö þessari
sveit? Er mannekla hér? spuröi
Sebastian kæruleysislega.
— Þaö er nóg af mönnunum, en
þeir, sem vilja kvænast eru hund-
leiöinlegir, og þeir skemmtilegu
vilja engin höft! sagöi Katrin. —
Hvaö hefurðu verið oft trúlofaöur
siöan þú komst siöast?
— Ég get ekki taliö þaö, s varaöi
hann og brosti breitt til Drúsillu.
— Ég trúlofa mig alltaf, þegar
mig vantar nýtt efni i næstu bók.
Þegar ég hef fengiö aiit, sem ég
vil upp úr kvenhetjunni, missi ég
áhugann og viö fjarlægjumst
hvort annað. Skrýtiö? Glampinn i
augum hans var ómótstæöilegur
og Drúsilla skellti uppúr.
— Ég vissi, aö þú gætir þaö!
sagöi Katrin glettnisiega.
— Gæti hvaö? spuröi Sebastian.
— Komiö Drúsillu til aö hlæja.
Hún hefur veriö hér.i þrjár vikur
og ég hef ekki heyrt hana hlæja
fyrr.
Drúsilla roðnaði og Sebastfan
spuröi meö meðaumkunarrómi:
— Hvernig má þaö vera?
— Ég held, aö hún sé hrædd viö
okkur! Ertu þaö ekki, Drúsilla?
— Nei, auövitaö ekki! svaraöi
Drúsilla, en hún fór mjög mikiö
hjá sér.
Nú kom Konráö inn ákveöinn á
svipinn aö venju og hann heilsaöi
frænda sinum, en á meöan notaöi
Drúsilla tækifæriö og laumaöist
út og upp til sin. Hún hugsaöi
beygö, aö bæöi Katrinu og Evu
virtist þykja gaman aö láta hana
veröa sér til skammar. Hvers
vegna þurfti Katrin aö segja, aö
hún heföi ekki hlegið fyrr en nú?
Þaö var kannski satt, en hún haföi
ekki haft neitt aö hiæja aö. Hvers
vegna haföi Davið fundizt, aö hún
ætti aö búa þarna hugsaöi
Drúsilia og hana sveið i hjarta-
staö. Hún yröi aldrei ein af fjöl-
skyldunni. Þau myndu alltaf lita
á hana sem bagga eöa finnast hún
hlægileg. Hún ætlaði lika aö segja
þetta viöDaviö, þegar hann kæmi
og þá segöi hann kannski: — Þú
átt ekki aö vera hér, ef þú kannt
ekki viöþig.Hvers vegna giftistu
mér ekki i staöinn?
Þaö væri dásamlegt, ef hann
segöi þaö! Brún augu Drúsiilu
uröu dreymandi. Daviö var
áreiöanlega ástfanginn af henni.
Annars heföi hann ekki komið
svona oft i heimsókn og farið meö
hana á veiöar. Hann heföi heldur
ekki kysst hana einsog hann
geröi, þegar hún flutti til fjöl-
skyldunnar. Kannski var þaö til-
hugsunin um feröalagiö, sem
geröi honum ijóst, aö hann elsk-
aöi hana. Kannski tjáöi hann
henni ást sina á morgun...
4. kafli.
Eva leit í siöasta skiptiö á sjálfa
sig i speglinum og brosti ánægju-
lega. Svo fór hún fram og leit yfir
handriðiö. Hún trúöi á glæsilega
innkomu og vissi, aö hún myndi
lita mjög vel út.þegar hún kæmi
niður stigann. Þaö væri
skammarlegt aö gera þaö án
áhorfenda. Jú, karlmennirnir
voru niöriog Katrin varhjá þeim.
Sebastian sat á arminum á sófan-
um, sem Katrin sat i, en Davið
Moston stóö viö arininn og talaöi
viö Konráö án þess aö lita viö
Katrinu. Eva virti hann fyrir sér.
Jú, hann leit vel út, þó aö hann
væri dálitið sveitalegur og hann
var einmitt sú manngerö sem
myndi hrifast af „litlu stúlku” út-
liti hennar. Eva var á leiöinni
niöur, þegar Drúsilla kom út úr
herbergi sinu. Drúsilla sá hana
ekki og Eva haföi siöur en svo á
móti þvi aö biöa og hleypa henni
fram hjá. Andstæöumar voru
henniihag, hugsaöi Eva og brosti
hæðnislega.
Drúsilla vissi vel, aö dýri fini
kjóilinn klæddi hana ekki. Hún
næstum táraöist, þegar hún leit i
spegilinn. Þetta var svo dýr og
glæsilegur kjóll... og hún haföi
gert sér svo miklar vonir. Hún
haföi séö sig i anda svifa meö
yndisþokka niöur stigann, meöan
Daviö virti hana fyrir sér meö
undrun og aödáun. En spegillinn
hermdi Drúsillu, aö hún iiti alls
ekki vel út. Svarti liturinn lagði
miskunnarlaust áherzlu á grann-
an vöxt hennar og brúnt háriö.
Piisiö var heldur sitt og axla-
böndin allt of víö, svo aö hún
óttaöist, aö þau rynnu niöur af
öxlunum.
Þaö var ekki Daviö einn, heldur
bæöi Sebastian og Konráö sem
litu upp, þegar hún kom niður, en
þar bar ekki á aödáun i svip neins
þeirra. Daviö virtist ringlaöur,
Sebastian spyrjandi og Konráö
stóö á sama. Drúsilla roönaöi og
fór hjá sér. Hún var viss um, aö
þetta kvöld, sem hún haföi hlakk-
að svo mikiö tii, yrði hundieiöin-
legt. Hún leit biöjandi á Davið. Ef
hann brosti nú aðeins til hennar
og gengi til móts viö hana. Um
eftir JAN TEMPEST
KOSTABOÐ
á kjarapöllum
KJÖT & FISKUR
Breiðholti
Siilli 7 l?00 — 7 1201
>* ®
POSTSENDUM
TRULOFUNARHRINGA
JoImuiics Urusson
Ttaug.iUcai 30
é’iiiu 10 200
i huli
Dúnn
Síðumúla 23
/ími 04900
Heimiliseldavélar.
6 litir - 5 gerðir
Yfir 40 ára reynsla
Rafha við Óömstorg
Símai 25322 og 10322
Birgir Thorberg
málarameistari
simi 11463
onnumst alla
málningarvinnu
— úti og inni —
gerum upp gömul husgögn