Alþýðublaðið - 11.09.1977, Blaðsíða 1
alþýóu-
blaðió
Fjögur ár frá valdaráninu í Chile:
Vid munum sigra
— segir Miriam Bell, chilenskur flóttamaður,
sem starfað hefur hér á landi frá því í júní
1 dag, sunnudaginn 11.
september, eru fjögur ár liöin
frá þvi aö herforingjaklika
Pinochets hrifsaöi völdin i
Chile, myrti réttkjörinn forseta
landsins, Salvador AUende og
fjölda fylgismanna hans, og
læsti landiö i þær járngreipar
fasisks einræöis og haröstjórnar
sem þar hefur rikt allar götur
siöan. Lýöræöisunnendur um
heim allan hafa frá þvi aö
valdarániö I Chile var framiö
barizt gegn þvi á allan hugsan-
legan hátt, myndaö félög og
hreyfingar til aö gefa út upplýs-
ingar um ástandiö og reynt aö
senda fé og aörar nauösynjar til
chileanskar alþýöu, sem lifir
viö haröræöi og sult, auk þess
ófrelsis sem herforingjaklikan
hefur hneppt hana i.
Meöal þessara samtaka er
Chile Solidarity Campaign i
Englandi, en það eru samtök
chileanskra flóttamanna og
áhugamanna um endurreisn
lýðræðis i Chile. Einn af félög-
um þessarar hreyfingar er nú
staddur hér á landi, og hefur
raunar verið i allt sumar. Það
er Miriam Bell, ung stúlka,
sem flúði frá heimalandi
sinu fyrir tveimur árum.
Miriam mun flytja erindi á
samkomu sem haldin verður i
Félagsstofnun stúdenta i dag kl.
15 en auk hennar mun Ingibjörg
Haraldsdóttir flytja ávarp og
sýnd verður kvikmyndin Félagi
Viktor Jara.
Alþýðublaöið ræddi stuttlega
við Miriam Bell i gær, og sagðist
hún vera við nám i Essex i
Englandi, en hefði dvalið hér á
tslandi siðan i júni. Hún er hér
meö skólasystur sinni, Guðrúnu
Tulinius, sem raunar mun túlka
mál hennar á fundinum á morg-
un.
Faöir minn var i fangelsi um
margra mánaða skeið, eftir
valdaránið, sagði Miriam, — en
viö hin urðum að fara huldu
höfði, hundelt af lögreglunni.
Við vorum tvær systurnar, þrir
bræður og móðir okkar. Hins
vegar var okkur að lokum leyft
að fara úr landi fyrir tveimur
Miriam Bell
árum, og þá vegna þrýstings frá
brezku stjórninni, vegna þess að
afi minn er brezkur og viö syst-
kinin þar af leiðandi af brezkum
ættum.
Miriam er elzt systkina sinna
og fór hún til Englands með
yngri systkinin en móðir þeirra
varð eftir i Chile til að biöa eftir
fööurnum. Sú biö varð fimm
mánuðir og þá komu þau til
Englands þar sem fjölskyldan
býr nú öll.
— Ég hef þá trú að barátta
okkar muni bera sigurávöxt að
lokum, sagði Miriam. — Að visu
er ástandið i Suöur-Amerik’i
oröið þannig, að hver fasista-
stjórnin eftir aðra hefur tekið
þar völd. En viö höfum timann
með okkur og munum sigra að
lokum. Og þá er ég staöráðin i
aö flytja aftur til Chile og taka
þátt i þvi uppbyggingarstarfi
sem þar á eftir aö vinna.
Mér hefur fundizt gott að vera
hér á tslandi og fundizt fólk
sýna málefni heimalands mins
mikinn skilning. Þaö er mikils-
vert fyrir okkur, sem stöndum i
þessari baráttu, aö finna
baráttufélaga og stuðnings-
menn hér á landi.
—hm
wmmmmm—mmm—mmm—mmmmmmS