Alþýðublaðið - 06.10.1977, Side 7

Fimmtudagur 6. október 1977
Fimmtudagur 6. október 1977
7
vmiEi
r
Myndir og texti:
Gunnar E. Kvaran
-
Þrátt fyrir aö vestrænir bilar væru mjög fágætir á götum i Sovét-
rikjunum voru ótrúlega margir meö Mersedes Benz hjólkoppa.
frostmark, en i Yerevan var hit-
inn 27 gráður á celsius.
Vorum við að vonum glaðir er
við stigum út i þetta dýrðlega
veður og höfðum á orði að það
væri ekki amalegt að fá slikan
sumarauka eftir erfitt sumar
heima á Fróni.
Gleðibrosið á andlitum okkar
sljákkaði þó smásaman eftir þvi
sem timinn drattaöist áfram en
næstu fjörutiu minútunum urð-
um við að eyða úti á flugbraut-
inni, á meöan við biðum eftir þvi
að þota forsætisráðherra lenti.
Loks kom þotan og eftir hefð-
bundna móttökuathöfn á flug-
vellinum var haldið af stað inn i
borgina.
>að leyndi sér ekki að hér bjó
allt önnur þjóð en sú sem við
höfðum hitt i Moskvuborg. Yfir-
bragð allt mjög suðrænt og fólk-
ið glæsilegt. Það er til þess tekiö
hve kvenfólkið i Armeniu er
fagurtog er þess meðal annars
sérstaklega getið i Britannicu i
kafla þeim sem fjallar um
Armeniu.
Þá vareinnig sláandi að koma
frá hinni Iburðarmiklu miðborg
Moskvu og til Yerevan þar sem
fjárráö virðast vera mun
þrengri.EftirþvIsemégkom til
fleiri lýövelda i Sovetrikjunum
varð mér smám saman ljóst að
Yerevan virðist vera áberandi
lakastsettfjárhagslega. Að vísu
hefur þar verið mikil uppbygg-
ing á fáum árum, en opinberar
byggingar og önnur hlbýli virð-
ast mér bera nokkuð skýran
vott um hve afskipt þetta lýð-
veldi hlýtur að vera.
Nýlegt hótel.
I Yerevan bjuggum við á
Intourist hótelinu Ani, sem mun
vera 5 ára gamalt.
ónotalega er ég heimsótti koll-
ega minn MagnUs Finnsson.
Var mér gengiö út á svalirnar
á herbergi hans og leit ég þar
nokkra stund út yfir borgina.
Þegar ég sneri við og ætlaði að
ganga inn i herbergið kvað við
mikill brestur, brá mér ónot-
alega við þetta og stökk inn i
herbergið aftur. Flögraði fyrst
að mér aö svalimar væru að
hrynja, en þegar betur var að
gætt kom i ljós að steyptur skil-
veggur sem skildi svalirnar við
ibúð Magnúsar frá svölum
næstu Ibúðar, var að hruni kom-
inn. Stdr sprunga teygði sig nið-
ur eftir öllum veggnum og þurfti
ekki annað en að ýta lauslega á
vegginn með einum fingri til
þess að allt fór af stað.
En hvað um það, þótt svo að
húsnæðið væri kannski ekki upp
á marga fiska var maturinn og
drykkurinn frábær hér sem
annars staðar i Sovetrikjunum.
Bragðmikil dagskrá
Hin opinbera dagskrá i
Yerevan er með hefðbundnu
sniði þennan fyrsta dag i
Armenska lýöveldinu. Geir
Hallgrimsson ræöir við forsæt-
isráðherra Armenska lýðveldis-
ins i forsætisráðuneytinu.
Fréttamenn fengu að fylgjast
með þessum viðræöum, það er
að segja skrifandi fréttamenn.
Ljósmyndarar voru reknir út.
Þar eð ég var með myndavél
hangandi um hálsinn, þurfti ég
ekki að hafa áhyggjur af þeim
viðræðum enda ýtt út fyrir.
Um kvöldið var sfðan lögð
rækt við menninguna, og farið i
óperuhúsið og horft á ballettinn
„Gayane” en hann er dansaður
við tónlist eftir Katsatúrian og I
lokaþætti þessa ágæta ballets er
Bragdmikil
heimsókn
til Armenska
Eftir rúmra tveggja daga
dvöl I Moskvuborg hélt Geir
Hallgrimsson og fylgdarliö hans
flugleiöis suður á bóg sem leiö
liggur til Yerevan, höfuðborgar
Armenska sovétlýöveldisins.
Yerevan er nokkuð fyrir sunnan
Kákasusf jallgarðinn nálægt
landamærum Sovefrlkjanna og
Tyrklands. Frá Yerevan sést
fjalliö Ararat þar sem sagan
segir að örkin hans Nóa hafi
strandað. Ararat stendur þvi
sem næst á landamærunum og
að sjálfsögðu segja Sovétmenn
að örkin hafi strandaö sovét-
megin landamaæranna.
En hvað um það, til Yerevan
flaug htípurinn I tveimur litlum
þotum, Geir Hallgrlmsson og
aðriropinberirgestir I einni vél,
en við fréttamennirnri I ann-
arri. Aö vlsu voru sjónvarps-
menn I flugvél forsætisráöherra
I þessari fyrstu ferö, en það var
fljótlega leiðrétt. Þessar tvær
þotur hafði hópurinn slðan til
umráða á meðan á ferðalaginu
innan Sovétrlkjanna stdð og
biðu vélarnar og áhafnir þeirra
þvi I hverjum stað.
Góður viðurgerningur
Það verðurekkiannaö sagt en
að viðurgerningur i' þessum vél-
um hafi veriö mjög góður. Af
gamni minu tók ég saman i
einni ferðinni hvaöa þjónustu
viö fengum. /
Yfirleitt brást þaö ekki að
þegar komið var inn i vélina,
hljómaði I eyrum dillandi músik
úr hljómfiutningstækjum.
Mest bar þar á ttínlist Ur kvik-
myndum og var sovézk útsetn-
ing á tónlistinni úr Love story
greinilega mjög vinsæl. Aöur en
farið var iloftiö var boðiö upp á
létta drykki og gat maður þar
valið milli m ineralvatns,
ávaxtasafa eða bjórs. Þessi
vökvun átti að endast út á flug-
brautina, en rétt fyrir flugtak
var boðið uppá brjóstsykur.
Fljótlega eftir að komiö var i
loftið var komið meö ýmsar
tegundir af vindlingum og var
ekki hægtað taka minna en einn
pakka. Þar eð nú var nokkuð um
liðið frá því hinum léttu drykkj-
um var skolað niöur var ekki
seinna vænna en bæta úr þvi og
von bráðar stóð fyrir framan
mann glas meö tómatsafa og
stuttu si"ðar kom flugfreyjan og
spurði hvaö ég vildi drekka með
matnum. Vodka? koniak? bjór?
hvltvin? eða rauðvín? Fór nú að
styttast iaðmaturværifram bor-
inn og nenni ég ekki að tiunda af
hverju hann samanstóð, enda
var hann mjög f jölbreytilegur.
Oftast gat þó aö llta á matar-
bakkanum dágóöan skammt af
kavíar, sem maður skolaði að
sjálfsögðu niður meö viðeigandi
drykk.
jafnskjótt og hann tæmdist.
Aðrir gestir voru leystir út með
ýmist hálfum eða heilum flösk-
um af koníaki.
Þrátt fyrir all stlfa drykkju I
þessari ágætu verksmiðju sá
hinn mikli hitiutan dyra til þess
aö áhrif vínsins gufuðu fljótt
upp og stóðu Islendingarnir þvi
sig allir með mikilli prýði, jafnt
háir sem lágir.
Frá koniaksverksmiðjunni
var ekið sem leið liggur i hand-
ritasafn Armeníu en þar er
geymt mikið af gömlum og
verömætum handritum. Þá var
önnur þjóðarbúskaparsýningin i
ferðinni skoðuð og að þessu
sinni fór undirritaður á sýning-
una.
Um miðjan dag var síðan
snæddur miðdegisverður I boði
Armönsku rikisstjórnarinnar en
fljótlega eftir að honum lauk
var farið út á flugvöll þaðan
sem flogið var áleiðis til Tblisi
höfuöborgar Grúsiska sovézka
sólialiska lýðveldisins.
Fiokksforysta á umferöaeyju gæti þessi mynd heitiö.
tslenzku fréttamennirnir bjuggu á Hótel Ani,
sem er fariö aö láta á sjá þrátt fyrir aö þaö sé
ekki nema 5 ára.
Séö frá Matenadaran handritasafninu niöur yfir Yerevan.
Matendaran handritasafniö I Yerevan.
Götumynd frá Yerevan.
Skrúögaröurinn fyrir framan Koniaksverksmiöjuna.
Erfið bið
Það voru mikil viöbrigði að
stiga út úr þotunni á flugvellin-
um i' Yerevan. Hitastigið I
Mœkvu þegar við héldum það-
an hafði veriö rétt fyrir ofan
j
k
Frú Erna Finnsdóttir tekur viö gjöf I koniaksveri
smiöjunni, á boröinu má sjá hinn koníaksfylits
kristalsvasa sem Geir Hallgrimsson fékk aö gjöf
nú að gruna hvað til stæði, en
þótti heldur snemmt að setjast
að drykkju klukkan rétt rúm-
lega 10 aö morgni. En hvað um
það þarna settist öll hersingin
og slðan var byrjaö aö smakka.
Telst mér til aö þarna hafi
verið bragðað á einum 5 mis-
munandi tegundum konlaks og
á sumum oftar en einu sinni.
Tækist manni ekki að ljúka við
eina tegund þegar sú næsta var
borin fram, voru á borðum sér-
stakir kristai koppar sem ég
leyfi mér að hefna svo, I hverja
maður skvetti leifunum.
Meö þvi að lita á þessa krist-
alkoppa gat maður auðveldlega
séð hvar drykkjumennimir sátu
þvi þar voru kopparnir tómir.
Aöur en skilið var viö þessa
, agætu verksmiðju var for-
sætisráðherra gefinn einn helj-
armikill kristalsvasi fylltur 60
ára gömlu konlaki, og ekki nóg
með það heldur sögðist
Armeniumennirnir skyldu sjá
til þess aö fylla vasann koniaki
Lenintorgiö I Yerevan
komið vlða við. Meðal þeirra
staða sem heimsóttir voru má
nefna griðarstórt minnismerki
um 50 áraafmælibyltingarinnar
en þess má geta í framhjá-
hlaupi, að um þessar mundir
eruSovétmenn einmitt að undir
búa 60 ára afmæli byltingarinn-
ar.
Eftirminnilegasti staðurinn
sem við heimsóttum i þessari
skoðunarferð var koniaksverk-
smiðja sú sem okkur var sýnd
og sagt hefur verið frá i fréttum
hér heima. Eftir að hafa gengið
um verksmiðjuna og hlýtt á
sögu verksmiðjunnar sagða af
yfirmanni hennar, var gengið
upp ýmsa stiga þar til loksins að
viö komum i skemmtilega þak-
hvelfinguþarsem var uppábúið
hringlaga borð. Þar gat aö lita
ávaxtaskálar og glös. Fór menn
Stutta tfzkan svokallaða viröist
ennþá eiga taisverðu fylgi aö
fagna I Sovétrikjunum.
Við fyrstu sýn virtist hér vera
um prýðis hótel að ræða en þeg-
ar inn var komiö kom I ljós aö
húsið er að grotna niður. Frá-
gangur á hótelherberjum var
vægast lélegur og á stundum
hættulegur. Þannig brá mér
m.a. stiginn hinn frægi
„Sverðdans”
Siðari dagurinn I Yerevan
sem var laugardagurinn 24.
september var tekinn snemma.
Fyrir hádegi var farið i langa
skoðunarferö um Yerevan og