Alþýðublaðið - 03.01.1978, Síða 12

alþýöu-
blaðið
' tJtgefandi Alþýöufiokkurinn
Eitstjórn Alþýöublaösins er aö Síöumúla 11, simi 81866. Auglýsingadeild blaösins er aöv
Hverfisgötu 10, simi 14906 — Askriftarsimi 14900.
ÞRIÐJUDAGUR
3. JANÚAR 1978 *
Gufusprengingin í Álverinu:
Óvíst hvernig vatn
komst í mótið
„Viö höfum ekki getaö greint
orsakir þess aö vatn komst i mót-
iö, hvorki núna, né þcgar sam-
skonar gufusprenging átti sér
staö áriö 1969. Þarna geta veriö
nokkrir samspilandi þættir, bæöi
mannleg mistök, svo og einhver
biiun i útbúnaöi, en þaö er erfitt
um vik meö endaniegan úrskurö,
sagöi Birgir Thomsen, hjá is-
lenzka Álfélaginu, i viötali viö
Alþýöubiaöiö I gær, en aöfaranótt
siðastliðins iaugardags brenndust
tveir starfsmenn álversins I
Straumsvik, þegar sprenging
varð i keri sem þeir unni viö
steypu i.
„Sem betur fer urðu ekki alvar-
leg meiðsl á mönnum, sagði Birg-
ir ennfremur i gær, en tveir af
fjórum hlutu annars stigs bruna.
Annar þeirra fór af slysadeild
hingað suðureftir til að ná i bilinn
Slys nokkru
færri þar
1977 en
var 1976
sinn og hinn var ekki heldur al-
varlega brenndur. Tveir mann-
anna héldu áfram vinnu að
rannsókn á slysadeild lokinni.
Sprenging sú er á sér stað er
gufusprenging. Vatn komst inn i
mót, undir heitt álið, þar sem það
lokast inni. Ég býst við að mótið
verði tekið sundur i dag eða á
morgun, en erfitt verður að
greina orsakir.
Skemmdir við sprenginguna
urðu nánast engar. Við skiptum
mótinu út, en annað þurfti ekki.
Varðandi orsakir slyssins má
geta þess, að þegar hefur verið
kannað að hluta hvort um mann-
leg mistök hafi verið að ræða, en
komið hefur i ljós að þau atriði
sem könnuð hafa verið voru eins
og þau eiga að vera.
Annars er það ánægjulegt að
slysum hefur fækkað mjög hjá
okkur. A árinu 1976 urðu hér
fjörutiu og átta slys, sem höfðu i
för með sér þriggja daga fjarveru
frá vinnu eða meir. A siðasta ári,
það er 1977, sýnist mér slysin hafa
verið rétt um þrjátiu talsins.
Þegar öll óhöpp eru talin með,
verður talan fyrir siðasta ár lik-
lega rétt um fimmtlu, en var
rúmlega sextiu fyrir árið 1976.
Þetta þykir okkur ánægjuleg
þróun.”
Úthlutun úr
Rithöfundasjódi
ríkisútvarpsins:
„Hvatning
til fram-
halds ... ”
segir dr. Jónas
Kristjánsson
tJthlutun hefur fariö
fram úr Rithöfunda-
sjóði rikisútvarpsins og
hlutu þrir höfundar þau
aö þessu sinni, þau
Gréta Sigfúsdóttir,
Helgi Sæmundsson og
Sigurður Róbertsson.
Dr. Jónas Kristjáns-
son, forstöðumaður
Stofnunar Arna
Magnússonar, afhenti
verðlaunin við hátið-
lega athöfn, þar sem
m.a. forseti tslands,
dr. Kristján Eldjárn,
var viðstaddur. Til
skipta komu að þessu
sinni 900 þúsund krónur
sem skiptust jafnt milli
verðlaunahafa.
Blaðið átti stutt spjall við dr.
Jónas Kristjánsson i tilefni af
verðlaunaveitingunni og spurð-
ist fyrst fyrir um það grunnmat
á verkum höfunda, sem væru
einkum leiðarljós nefndarinnar
um úthlutun.
Dr. Jónasi fórust orð á þessa
leið: „Það hefur verið venja
nefndarinnar, að veita þessi
verðlaun ekki þeim, sem kunn-
astir eru i hópi skálda og rithöf-
unda hérlendra. Til þess ber vit-
anlega margt. Það er þá fyrst,
að ætla má, að þeir kunnustu
hafi fengiö nokkra umbun eftir
öðrumleiðumfyrirverk sln. Þvi
hefur nefndin kosið að fara
nokkuð neðar i stigann, enda
mætti lita svo á, aö hér væri um
að ræða hvatningu til fram-
halds.”
„En þið farið þó ekki mjög
Framhald á bls. 10
Sem kunnugt er kom
fram fyrir nokkru
þingsályktunartillaga
tveggja þingmanna,
þeirra Eyjólfs Konráðs
Jónssonar og Péturs
Sigurðssonar um fækk-
un starfsmanna ríkis-
bankanna og Fram-
kvæmdastofnunar, og I
tilefni af þvi réðst
Alþýðublaðið i að gera
könnun á hve f jölmenn
stétt islenzkra banka-
manna væri um þessar
mundir.
Það kom fram við þessa at-
hugun að ekki liggur á lausu að
fá nákvæmar tölur um fjölda
starfsfólksins, og eru þær sem
fáanlegareru margar nokkurra
mánaöa. Þeim sem fyrir svör-
um urðu bar þó saman um að
ekki mundi miklu skeika frá
réttri núverandi tölu, og er hér
víðast miðað við þann fjölda,
sem fæst við regluleg banka-
störf, en ekki talið það fólk, sem
annast ræstingu, húsvörzlu
o.s.frv.
Samkvæmt heimildum blaðs-
ins eru starfsmenn Seðlabanka
121, enstöðugildi eru 114. 13
vinna hálfan daginn og á það við
um fleiri tölur hér, að talið er
fólk, sem ekki vinnur fullan
starfsdag, svo sem hjá mörgum
minni sparisjóðum. Hjá Lands-
bankastarfa nú 686’og vinna þar
af I Reykjavik einni 478. Hjá
Búnaöarbankanum starfa 251 á
öllu landinu, i aðalbanka og 17
útibúum i Reykjavík og úti á
landi, auk 5 afgreiðslustaða.
Hjá tJtvegsbankanum var
starfsmannafjöldi 1. okt. sl. 255
og eru þá ekki meðtaldir starfs-
menn Fiskveiðasjóös. Sam-
vinnubanki er með 115 starfs-
menn, Iðnaöarbanki 90 og
Verzlunarbankinn 75, en hjá
Sparisjóðum starfa 167. Hjá
Alþýðubankanum starfa 25.
Samanlagður fjöldi starfs-
manna þessara banka er þannig
1785, með áðurnefndum fyrir-
vara. Nýrri og nákvæmari talna
um fjölda starfsmanna mun að
vænta hjá bönkunum á næst-
unni, að sögn starfsmanna-
stjóra þeirra, sem veittu blað-
inu meginhluta þessara upplýs-
ina.
AM
Eið-
stafur
starfs-
manna
Lands-
banka
Að undanförnu hefur
það orðið enn Ijósara#
sem allir vissu þó fyrir,
að störf bankamanna
geta verið þannig vaxin,
að mikilsvert er að i þau
veljist menn, sem sterkir
eru á hinu siðferðilega
svelli, því ekkert kerfi
virðist svo pottþétt, að
ekki megi fara kring um
það þegar nákunnugrr
beita reynslu sinni og
þekkingu til. I þvi skyni
að minna hvern nýjan
starfsmann á það traust,
sem honum er auðsýnt,
hefur Landsbanki isiands
fyrir venju að láta hann
undirrita eftirfarandi:
Ég undirritaður starfsmaður
Landsbanka tslands, lofa hér
með að rækja hvert það starf
sem mér kann að verða falið
með ástundun og samvizkusemi
og að viðlögðum drengskap
minum að gera engum utan
bankans kunnugt um málefni
hans né um viðskipti manna,
félaga, fyrirtækja eða stofnana
við hann. Ennfremur lofa ég að
sýna starfsfólki minu og
viðskiptamönnum bankans
lipurð og háttvisi i framkomu og
skuldbind mig til að fara i einu
og öllu eftir þeim reglum, sem
mér verða settar varöandi starf
mitt.
Sem að ofan er greint, er þessi
eiðstafur ejngöngu saminn fyrir
Landsbanka Islands, en aðrir
bankar munu einnig láta sitt
fólk undirrita svipað loforð.