Alþýðublaðið - 12.01.1978, Blaðsíða 4

Fimmtudagur 12. janúar 1978

1 1 »1JT X1 TT» J Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjdri og ábyrgðarmaður: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös- son. Aðsetur ritstjdrnar er i Siöumúla 11, slmi 81866. Kvöldsími fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild, Alþýðuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaðaprent h.f. Áskriftaverð 1500krónur á mánuði og SOkrónur ilausasölu.
Valkostir ríkisstjórnarinnar
Stjórnarandstaðan hef-
ur nú í langan tíma kraf-
ist þess af ríkisstjórninni,
að hún legði fram raun-
hæfar tillögur um hvern-
ig barist skuli gegn verð-
bólgunni. Enn hefur ekki
bólað á neinum marktæk-
um hugmyndum, heldur
smáskammtalækningum
beitt.
Senn kemur að því, að
verðbólgunefndin svo-
kallaða gangi endanlega
frá tillögum sínum eða
athugunum til ríkis-
stjórnarinnar. Má ætla,
að þar verði um nokkra
valkosti að ræða, sem
ríkisstjórnin getur unnið
úr. Vafalaust velur
stjórnin þá leið, að brjóta
kjarasamninga og koma í
veg fyrir að umsamdar
launahækkanir nái fram
að ganga.
Ríkisstjórninni er Ijóst,
að „vinsældir" hennar
hafa farið mjög dvínandi,
og að öllu óbreyttu tapar
hún talsverðu atkvæða-
magni í næstu kosning-
um. Hún á því ekki um
marga kosti að velja,
þegar kemur að því að
kljást við verðbólguna. (
stjórnarherbúðunum er
því sú skoðun ríkjandi, að
vænlegasta leiðin sé að
leggja fljótlega fram til-
lögur um aðgerðir í efna-
hagsmálum og að láta
kjósa um þær.
Það er í sjálf u sér virð-
ingarvert, ef ríkisstjórnin
leggur ráðstafanir, sem
geta komið harkalega við
alla landsmenn, undir
dóm kjósenda. Og ef
grannt er skoðað á hún
ekki margaaðra kosti. Ef
hún ætlar með efnahags-
ráðstöfunum sinum að
brjóta gerða samninga
við launþega 1. marz næst
komandi, er betra að
þjóðin segi álit sitt, en að
stofna til harkalegra
vinnudeilna. En þá verða
kosningar að vera fljót-
lega og ekki síðar en í
apríl.
Fyrirhugaðar efna-
hagsráðstaf anir ríkis-
stjórnarinnar gera einnig
þá kröfu til stjórnarand-
stöðunnar, að hún komi
sínum tillögum og hug-
myndum á framfæri við
þjóðina. Þá verður ekki
eingöngu kosið um tillög-
ur eða ráðstafanir núver-
andi ríkisstjórnar, heldur
einnig hugmyndir
stjórnarandstöðunnar.
Þegar að þessum þætti
stjórnmálanna kemur, er
ábyrgð stjórnarandstöð-
unnar í raun engu minni
en stjórnarinnar. Það er
staðreynd, sem ekki
verður umf lúin, að það er
auðveldur leikur að gagn-
rýna. Vandinn verður
meiri, þegar standa þarf
við gagnrýnina með til-
lögum um úrbætur.
Alþýðublaðið hefur
margoft haldið því fram,
að efnahagsvandinn væri
slíkur, að sameiginlegt
átak allra stjórnmála-
flokkanna væri þjóðar-
nauðsyn. Allir íslending-
ar gera sér Ijóst, að hver
sem úrræðin verða, muni
þau snerta illilega hvert
heimili í landinu. Engin
þjóðfélagsbreyting
bjargar á augabragði,
eins og sumir virðast
halda.
Hins vegar ber forystu-
mönnum launþegasam-
taka og verkalýðsflokka
að halda áfram barátt-
unni fyrir meiri áhrifum
launþega á stjórn lands-
mála, og baráttunni fyrir
því, að þær byrðar, er
fyrirsjáanlega verða
lagðar á þjóðina, komi
réttlátlega niður. I þeim
efnum leyfist enginn
undansláttur og á þeim
vettvangi getur baráttan
orðið hörð á næstu mán-
uðum og árum. — AG.
ÚR VMSUM ÁTTUM
Já, Rvernig má þad vera
„Vísisdraugurinn”
I dagblaöinu Timanum i gær er
lesendum veitt ómetanleg vit-
neskja um það hvernig kynlifi
Kinverja er háttaö. Upplýsing-
arnar, sem haföar eru eftir hin-
um 55 ára gamla franska kyn-
lifssérf ræöingi Georges
Valensin, benda til þess aö allt
svoleiöis hopp og hi sé alveg i
lágmarki þar austurfrá.
Valensin hefur skrifaö bók um
þetta efni og heitir hún „Kynlif i
kommúnistarikinu Kina” (bók-
arheitiö er þýöing Timans.)
Þaö sem menn hafa helst
fundið aö bókinni er, aö höfund-
ur notaði einungis þrjár vikur til
aö kynna sér þaö fyrirbæri sem
hann ritar um. Hann segir þetta
þó hafa veriö kappnógan tima
fyrir sig — sérfræðinginn.
í viötali sem Timinn vitnar i
segir Valensin orörétt: „Þessar
900 milljónir manna sem enginn
veit i raun og veru neitt um voru
mér ráögáta. Mér tókst aö staö-
festa þann grun minn, aö kynlif
kinverja er nánast ekkert.” Já,
mikil ráðgáta hlýtur þessi 900
milijón manna þjóö aö vera
manninum, ef hann er svona
viss um að ibúarnir geri lltið
sem ekkert til aö fjölga sér.
Úr dimmasta skoti ritstjórnar
Visis talar drungaleg rödd. Þar
situr einhvers konar mibill
blaðsins og gegn um hann eiga
greiöa leið helraddir afturhalds
og fávizku. Svarthöfði heitir
fyrirbærið og ekki nafngreint
frekar, þvi vart mun honum
sjálfrátt.
Þaö er fátt I þessu þjóöfélagi
sem „grámann” þessi veit ekki
einhver deili á. Fáu leggur hann
gott orö til, en hvæsir óvægi-
lega, og oft i þá átt sem sizt
skyldi. Svo rammt kveöur aö
þessu, aö manna á mebal er
hann oftar nefndur „kolmunni”,
eöa þá „Svartkjaftur” uppá
færeysku.
1 gær ieggur „Svarthöfði”
deigum spjótum sinum aö is-
lenzkum jaröfræöingum, og þá
sérstaklega þeim sem hafa sér
þaö til lifsframfæris aö skoöa
eldfjöll og Ihuga rök þeirra.
1 pistli sinum veröur honum
sérstaklega tiörætt um Land-
rekskenninguna svonefndu.
Heldur hann þvi fram aö is-
lenzkum jaröfræöingum muni
fæstum vera kunnugt um þessa
kenningu, sem fram kom
snemma á 20. öldinni.
Ekki veröur annaö séö en meö
þessum skrifum vilji hann
varpa á jaröfræðinga sökinni af
staösetningu Kröfluvirkjunar,
og þá náttúrulega um leiö
hvernig komiö er fyrir þvi
minnismerki pólitisks asna-
skapar.
1 leiöinni bendir hann svo á aö
margar af stórvirkjunum Is-
lendinga eru á eldvirknissvæö-
um, — og svona til vonar og
vara er jaröfræðingunum kennt
um þaö lika. Þaö er nefnilega
aldrei aö vita hvaö getur komiö
uppá. Ef fer aö gjósa á þeim
slóðum er ágætt að vera fyrir-
fram búinn aö benda á syndar-
ann.
Vonandi taka ekki margir
mark á fávislegum skrifum
Svarthöfða. Islenzkir jaröfræö-
ingar, og þá ef til vill sérstak-
lega þeir sem skoöa eldfjöll,
standa starfsbræörum sinum úti
i heimi, fyllilega jafnfætis, — ef
ekki framar, hvaö kunnáttu
snertir. Og ekki er aö efa að
þeim var kunnugt um Land-
rekskenninguna áöur en nafn
hennar bar fyrir sjónir Svart-
höföa.
Svarthöföi skemmtir liklega
mörgum meö „kjaftinum á
sér”. En svei mér þá, stundum
hvarflar þaö að mér aö þeim
Visismönnum væri sæmst aö
huga að „kunnáttumanni” til að
kveöa þann draug niöur. ES
ihlLGEIMSAM (KELDIIHVERFI
Li»í»ren»‘nga Var6ar miki» um
kjarftfræftl enda standa “m
Tt ,ts‘elni>‘ virkustu jarft-
fctmgu hnattarins. þeirri sem
\d hefur veri» vift Atlants-
VgAengurl,ver‘ií!egnum
» frá aubvestri til norft-
t' Þet,a nábýli okkar vift
■K og jarfthrœringar, sem
aft búa á sprungu-
■Hjr m.a. orftift til þess
Tjiá hafa staftift aft þvi
“kuPP rannsáknar-
%fni.
jáknir hér, eins
ÍPkonar bera
> beinst aft
"igossögu
fjérfrek maauvirki á
* Jandsins
mftaaam. Aftar á ~áu
m-ftu þ«ir mjftg skriftargUftiíl
i«ÍUa>sum. aa erauftáéft aft i
um, aö „vlsin
hafa verift mei
og fábrotin. Þe
mundir aft fá
eldfyllu undir
sem talin er v;
faekkar og laA
hvarflar aldre
hrcringarnar ■
hverfi eru di
gliftnun jarftsl
lantshafssprunj
lega á hreyfinf
a» þrengjast sai
ét og þft mest
Auftvitaft fylgir |
landsig, eftir
■prungan hagar
Jarftfræftingar e
hugmyndina um
gOs. halda þeir I
aft hræringarnar
neftanjarftargos,
“PP á yfirborftift.
ekkl von á iiftrr-
^ert vera kenr