Alþýðublaðið - 08.02.1978, Blaðsíða 4
4
Miðvikudagur 8. febrúar 1978 ssssr
alþýðu*
Útgefandi: Alþyöuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgöarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Éinar Sigurös-
son. Aösetur ritstjórnar er i Siðumúla 11, sími 81866. Kvöldsfmi fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Aiþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f.
Askriftaverð 1500 krónur á mánuöi og 80 krónur I lausasöiu.
Launþegahreyfingin
og landsstjórnin
Það hef ur kostað mikla
baráttu og tekið langan
tíma að koma íslenzkum
launþegum i skilning um
nauðsyn áhrifa þeirra á
landsstjórnina. Því fer
f jarri að þeirri baráttu sé
ennþá lokið. Sökin liggur
að verulegu leyti hjá
launþegum sjálfum og í
skorti á s'téttarvitund.
Verkalýðshreyf ingin
hefur um áratuga skeið
háð innbyrðis baráttu.
Hún hefur oftar en ekki
snúist um einstaklinga.
Hún hefur snúist um
öfgafullar stefnur, sem
af og til hafa skotið upp
kollinum. Þar hefur
kommúnistum bezt tekist
að fæla launþega frá
fylgi við verkalýðshreyf-
inguna.
íhaldsöflin í landinu
hafa átt auðveldan leik
við að tvístra launþega-
öflunum. Þau hafa
stimplað alla sósíalista
með orðinu kommúnisti.
Þau hafa enga markalínu
dregið á milli lýðræðis-
sinnaðra sósíalista og
kommúnista. Þó er
óbrúanlegt bil á milli
þessara tveggja hópa.
Með þessum aðferðum
hefur íhaldinu til
skamms tíma tekist, að
gera alla þá menn að
kommúnistum, sem ná-
lægt verkalýðsbaráttu
hafa komið.
Það verður því aldrei of
of t endurtekið, að barátta
lýðræðissinnaðra sósial-
ista, jaf naðarmanna,
beinist ekki eingöngu
gegn auðvaldinu, heldur
er auðvaldið og kommún-
isminn lagt að jöfnu sem
höfuðóvinir hvers þjóð-
félags.
Aðalverkefni lýð-
ræðissinnaðra jafnaðar-
manna er að efla stéttar-
vitund launþega, hvort
sem þeir klæðast sjó-
stakki, kakifötum eða
hvítri skyrtu.
Rauði þráðurinn i þeirri
þjóðfélagsbaráttu, sem
nú fer fram á vinstri
væng íslenzkra stjórn-
mála, er að sameina alla
launþega í einum flokki,
— flokki, sem virðir leik-
reglur lýðræðisins, lands-
lög og þingræði, — f lokki,
sem hafnar forsjá
kommúnista. — Sjaldan
hefur skilningur fólks á
nauðsyn eflingar laun-
þegasamtakanna og
áhrifa þeirra verið meiri
en einmitt nú.
Opinberir starfsmenn
munu seint gleyma af-
stöðu Sjálfstæðisf lokks-
ins og Framsóknar-
flokksinstil kjarabaráttu
þeirra. Og aldrei hefur
það orðið jafn Ijóst og nú,
að ríkisstjórn, sem ekki
nýtur stuðnings laun-
þegahreyf ingarinnar,
getur ekki stjórnað svo
nokkurt vit sé í. Þetta er
ekki sagt núverandi ríkis-
stjórn til hnjóðs. Þetta
eru blákaldar staðreynd-
ir, sem allir verða að taka
tillit til.
Núverandi ríkisstjórn
státar af því, að kaup-
máttur launa hafi sjaldan
verið meiri en á síðasta
ári. Þá lítur hún á hæstu
tinda línurits kaupmátt-
ar. Þau línuriteru fljót að
breytast og á þeim hafa
þegar orðið miklar breyt-
ingar. Það er heldur eng-
in ástæða til að hrópa
húrra fyrir þessari kaup-
máttaraukningu í ein-
hverju bezta viðskiptaár-
ferði, sem þessi þjóð hef-
ur lifað. Svo er líka hægt
að sýna fram á bættan
viðskiptajöfnuð með því
að taka nógu mikið af er-
lendum lánum.
En um leið og kreppir
að er byrjað að skerða
kjör launþeganna. Ríkis-
stjórnin segist hafa full-
trúa launþegahreyfing-
anna með í ráðum. Það er
tóm sýndarmennska.
Ekkert tillit er tekið til
tillagna þeirra né mót-
mæla. Núverandi rikis-
stjórn mun fara sínu
fram. Áhrif launþega á
úrbætur i efnahagsmál-
um verða engin. Þeir
hafa ekki áhrif á lands-
stjórnina og hún tekur
ekki tillit til þeirra.
Launþegar! Þetta verður
að breytast!
—AG —
UR VMSUM ÁTTUM
A Akureyri f dentíð
Nokkuð skemmtilegur
greinaflokkur hefur hafiö göngu
sina i hinu þjóðlega heimilisriti
„Heima er bezt” sem gefið er út
á Akureyri.
Eirikur Eiriksson, höfundur
greinaflokksins, getur þess i
formála að kveikjan að honum
sé bréf Bjarna ritstjóra Jóns-
sonar, eldri, til Eggerts Briem
sýslumanns. Bréf þetta er skrif-
að út af sérstaklega persónu-
legu málefni.
Eirikur getur þess að hann
hafi tekið þann kostinn að
tengja bréf þetta viö frásögn af
mannlifi á Akureyri og i ná-
grenni á nitjándu öld, i sam-
hengi við sögu landsins þar sem
það á við meö viöaukum og
stórum útúrdúrum.
Fyrsti hluti greinaflokksins
er ágætur aflestrar og gefur
fyrirheit um að flokkurinn muni
gefa nokkuð skemmtilega mynd
af lifinu sem lifað var á henni
Akureyri i þá tið. Er þá bæði
getið þess sem gott var og þótti
siðsamlegt og einnig hins, sem
náttúran bauð mönnum og þótti
ef til vill ekki eins gott af-
spurnar.
Gráa
skýrslan
Hafrannsóknarstofnun hefur
nú sent sjávarútvegsráðherra
árlega skýrslu sina um ástand
nytjafiska á Islandsmiðum og
aflahorfur á árinu. Þegar
þessar linur eru ritaðar hefur
ekki verið látið uppiskátt um
innihald nefndrar skýrslu, en
vist er beðið með talsverðri
eftirvæntingu eftir boðskap
fiskifræðinganna. öljósar
fregnir fengu landsmenn þó af
skýrslunni i gærmorgun og voru
þær hafðar eftir sjávarútvegs-
ráðherra Matthiasi Bjarnasyni i
einu morgunblaðanna. En Matt-
hias sagði er hann var spuröur
hvort skýrslan væri beint fram-
haldafSvörtu skýrslunni: „Hún
er ekki lengur svört, hún er
grá.”
Verður nú hver og einn að
glima við þann vanda aö ráða
fram úr orðum ráðherrans og
vist er að ekki verður minningin
um viðtökur þær sem Svarta
skýrslan svonefnda fékk á
sinum tima hjá ráðherr;mum til
að auðvelda þá þraut.
latthías Bjarnason um skýrslu Hafrannsókn-
arstofnunar:
LHún er ekki lengur
svört, hún er grá
'11
MATTHlAS Bjarnason,
sjávarútvegsráðherra,
sagðist ekkert vilja segja
um skýrslu Hafrann-
sóknarstofnunarinnar um
ástand nytjafiska á íslands-
miðum og aflahorfur 1978,
þegar Morgunblaðið spurði
hann um skýrsluna í gær.
En þegar blaðamaðurinn
spurði: „Er þetta framhald
af Svörtu skýrslunni?"
svaraði ráðherrann: „Hún
er ekki lengur svört, hún
er grá.“
Eiríkur
Eiríksson
Þessi mynd er notuð sem einkennismynd þáttanna i „Heima er
bezt”, hún er gerð eftir eftirprentun af málverki eftir óþekktan
danskan máiara. Myndin cr máluð á Akureyri.