Alþýðublaðið - 15.02.1978, Blaðsíða 5

bi ÍS51 AAiðvikudagur 15. febrúar 1978
5
Helga Hjörvar formaður Bandalags íslenzkra leikfélaga:
Verkefnaleysi
háir okkur sízt
Skrifstofa Bandalags islenskra leikfélaga er ti! húsa að Skólavörðustig
12, Reykjavik. Simi 16974. Blaðamaður Alþýðublaðsins hafði tal af for-
manni bandalagsins, Helgu Hjörvar, og fer það spjall hér á eftir.
Bandalag islenskra leikfélaga eru samtök allra leikfélaga á landinu og
starfsvið þess er tviþætt, annars vegar að koma fram sem fulltrúi leik-
félaganna út á við, og hins vegar að sjá leikfélögunum fyrir ýmis konar
þjónustu. útvega þeim leikmuni, farða, ljósabúnað og annað sem þarf til
leiksýningar, handrit, hárkollur o.fl.
Aðildarfélög bandaiagsins eru 70 talsins, dreifð um allt land. Á siðasta
ári gengust félögin fyrir 50 leiksýningum, með að meðaltali 10 sýningum
á hvert stykki. Og ef reiknað er með 100% áhorfendum á hverja sýningu
að meðaltali, þá eru þarna 50 þúsund áhorfendur úti á landsbyggðinni á
siðasta ári. Þessi áhorfendafjöldi er algjört met, bæði Norðurlandamet
og eins heimsmet! Það leyfi ég mér að fullyrða. Áhugaleikfélögin á
íslandi hafa mjög mikið samstarf við áhugaleikfélög á öðrum Norður-
löndum, og hvað þau eru virk, hvað þau starfa mikið, er öðrum áhuga-
félögum fordæmi, sem lýsir sér kannski bezt i þvi, að á siðasta aðalfundi
Nordisk Aamtörteaterrad, var íslendingur kosinn formaður, það er að
segja ég, og eigum við þar með tvo fulltrúa I þessu norræna áhuga-
mannaleikhúsráði.
— Og reka leikfélögin sam-
eiginlega þessa skrifstofu hér?
— Fjármögnunin er tviþætt.
Annars vegar er árgjald, sem er i
dag 20 þúsund krónur, og hins
vegar greiða þau fyrir afnot af
hlutunum, en fá af þvi 20% , af-
slátt. En auk þess veitum við
öðrum áhugafélögum fyrir-
greiðslu sem þurfa á henni að
halda, ungmennafélögúm, kven-
félögum og skólum t.d.
— Nú er i lögum Þjóðleik-
hússins að þvi beri að veita þjón-
ustu út á landsbyggðina. Hefur
Þjóðleikhúsið staðið sig i þessu
tilliti?
— Já, það vil ég segja. Þjóð-
leikhúsið hefur hlaupið undir
bagga sérstaklega hvað snertir
búninga, og til þess að anna þvi,
hreinlega gefið bandalaginu tals-
vert magn af búningum sem
bandalagið sér um útlán á. Við
höfum mjög gott samstarf bæði
við Þjððleikhúsið og Leikfélag
Reykjavikur og fáum upplýst þar
ef einhverjir leikarar eru á lausu,
en það er ekki gert ráð fyrir þvi i
skipulagningu Þjóðleikhússins,
að þar sé neinn maður laus árið
um kring til þessa verkefnis.
— Hvernig gengur að útvega
óskahandrit til féiaga?
— Þetta getur oft verið erfitt
mál. Við erum sem stendur
afkastamesta leikritaútgáfa á
landinu, en til skamms tima
höfum við aðeins átt einn hand-
snúinn fjölritara sem ég sný i grið
og erg oft i viku, til þess að útvega
handrit. En nú höfum við keypt i
samráði við Rithöfundasam-
bandið rafknúinn fjölritara, og
við reynum sem sagt eftir þvi
sem mögulegt er, ef ósk kemur
fram um ákveðið verkefni, að út-
vega það. Höfum tii þess úti allar
klær. Þetta á sérstaklega við um
islensk verkefni, en þrátt fyrir
þetta er allt of erfitt fyrir félögin
að útvega handrit.
— Nú eru ef til vill höfundar
sem liggja með handrit. Takið þið
þau til yfirlestrar og framboös?
— Já, við fáum alltaf dálitið af
verkum til yfirlestrar og það
eykst sifellt. Það er starfandi á
vegum bandalagsins nefnd,
skipuð formönnum leikfélaga úti
á landi, sem hefur þetta verkefni
með höndum. Einnig komum við
höfundum i beint samband við
leikfélögin. Og fleiri og fleiri leik-
riteru fruroflutt úti á landi. Skrif-
stofunni hér tekst alls ekki að
anna þeirri eftirspurn sem er
eftir fslenskum verkum. Oft kem-
ur fyrir að við höfum aðeins
frumrit höfund'arundir höndum,
og er okkur þá mjög illa við að
senda það frá okkur. Gerum það
helst ekki.
A þessum' árstima eru miklar
annir hjá okkur hér. Mörg leik-
félögin úti á landi fara i gang i
svartasta skammdeginu og mörg
fyrirgreiðsla sem þarf að inna af
hendi. Samtimis gerist það að við
skipuleggjum sumarstarf félag-
anna. Á aðalfundinum kemur fólk
viðs vegar að af landinu og mörg
sjónarmið sem taka þarf tillit til.
Þetta er jú allt mikil vinna. Þar
verður lika tækifæri til skoðana-
skipta fólks sem að öðrum kosti
nær ekki að talast við nema i
sima.
— Hvað um upplýsingastarf-
semi á vegum bandalagsins?
— Þjóðleikhúsið hefur miðlað
okkur af tækniþekkingu sinni,
með þvi að halda námskeið i
förðun, leikmyndagerð og ljósa-
beitingu. Siðan höfum við sjálf
haldið námskeið i leikstjórn og
fengið til þess mjög hæfa
leiðbeinendur og nú i sumar
stendur til að bregða út af van-
anum og halda námskeið i hreyfi-
tækni, þ.e. námskeið fyrir
væntanlega leikara i tækni. Þar
mun koma kennari frá leiklistar-
skólanum i Malmö, Orest Krosl-
owski, og kennari frá Leiklistar-
skóla fslands, Hildi Helgason.
Auk þess verður norrænt nám-
skeið hér. Það verður haldið á
Hornafirði siðustu vikuna i júni.
Þar verður tekið til meðferðar
barna- og unglingaleikhús.
Kennarar verða Janek Szat-
kowski, frá háskólanum i Arhus
og Volker Paris, frá háskólanumi
Berlin. Einnig verður þar finnsk-
ur textahöfundur sem hefur skrif-
að mikið fyrir barnaleikhús,
Benti Kotkienemi. Leyfilegt er að
komi átta aðilar frá hverju landi,
nema hvað við munum fá að
senda á annan tug fólks. Og við
bindum mjög miklar vonir við
þetta. Barnaleikrit eru hjá okkur
frekar veikur sproti. Leikhúsin
yerða oft hrædd við að fara út i
barnaleikhús, af þvi þau telja að
þar sé ef til vill minni áhorfenda-
hópur i litlum plássum, en jafn
mikill kostnaður. Samt sem áður
fara æ fleiri leikhús út á þessa
braut. Viö vonum að þetta nám-
skeið verði sama vitaminsprauta
og norræna námskeiðið sem
haldið var i Reykholti fyrir
tveimurárum siðan, sem varð til
þess að alþjóðasamtök brúðuleik-
hússfólks stofnaði brúðuleikhús-
deild hér og brúðuleikhúsvika var
svo haldin á Kjarvalsstöðum i
fyrra. I sambandi við þetta
verður svo ársþing norrænna
áhugaleikara.
— Þannig að þið eruð ekki
verkefnalaus i framtiðinni?
— Nei, verkefnaleysi háir ekki
áhugaleiklistinni i landinu i dag.
örn Bjarnason