Alþýðublaðið - 19.05.1978, Blaðsíða 6

Föstudagur 19. maí 1978 SSSm*'
6
Ingólfs-Café
Gömlu dansarnir í kvöld kl. 9
Hljómsveit Garðars Jóhannessonar.
Söngvari Björn Þorgeirsson.
Aðgöngumiðasala frá kl. 8. — Simi 12826.
SKEMMTANIR — SKEMMTANIR
HÓTEL LOFTLEIÐIR
Cafeteria, veitingasalur meO sjálfsafgreiðslu opin alla
daga.
HÓTEL LOFTLEIÐIR
Blómasalur, opinn alla daga vikunnar.
HÓTEL SAGA
GrilliO opiö alla daga. Mfmisbar og Astrabar, opiö alla
daga nema miövikudaga. Slmi 20890.
INGÓLFS CAFÉ
viO Ilverfisgötu. — Gömlu og nýju dansarnir. Slmi 12826.
SKEMMTANIR — SKEMMTANIR
Laus staða
Embætti skattstjórans i Reykjavik, er
laust til umsóknar. Umsóknir sendist fjár-
málaráðuneytinu fyrir 7. júni næstkom-
andi.
Fjármálaráðuneytið,
10. mai 1978.
Lausar stöður
Við Barnaskóla ólafsfjarðar eru lausar 3-
4 kennarastöður þar af 1 staða i hand og
myndmennt.
Umsóknarfrestur til 10. júni.
Skólanefnd.
Reykjavikurdeildar Norræna félagsins
verður i Norræna húsinu 23. mai 1978 kl.
20:30.
Fundarefni: Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
MINNING
Þorleifur Guðmundsson
Fæddur 1.9. ’02 — Dáinn 2.5. 78
A fimmtudag i fyrri viku var
Þorleifur Guömundsson, fyrrum
verkstjóri, Arnarhrauni 13,
Hafnarfiröi. til moldar borinn.
Þorleifur fæddist hinn 1. septem-
ber 1902 aö Steinanesi viö Arnar-
fjörö og var þvi 75ára er hann lést
eftir stranga sjúkdómslegu.
Foreldrar Þorleifs voru Kristín
Þorleifsdóttir og Guömundur
Asgeirsson, sem bæöi voru vest-
firöingar i húö og hár og komin af
þekktum vestfirskum ættum. Aö
Steinanesi stunduöu þau búskap,
þaöan var sótt á s jóinn og stunduð
selatekja, eins og títt var á þeim
tima á Vestfjöröum. Ariö 1913
fluttust þau til Hafnarfjarðar og
bjuggu þar æ siðan. Kristi'nu og
Guðmundi fæddust 10 börn og
komust sjö þeirra til fullorðins
ára. Að Þorleifi gengnum eru nú
einungis tvær systur eftirlifandi,
Kristin i Hafnarfirði og Hjördis i
Keflavik.
1 Hafnarfiröi settust þau
Kristin og Guömundur fyrst aö i
Grund og siöan aö Reykjavikur-
vegi 14B. Fjölskyldan var stór,
húsakostur þröngur og ekki alltaf
úr miklu aö spila, eins og veröa
vildi á þessum árum. Þorleifur
fékk þvi strax i barnæsku aö
kynnast kjörum hins vinnandi
manns og fór snemma ab vinna
fyrir sér. 1 fyrstu stundaði hann
almenna verkamannavinnu,
einkum i fiski, en fljótlega r«ist
hann til Asgrims Sigfússonar og
Þórarins Egilssonar i fyrirtæki
þeirra Akurgeröi og var þar verk-
stjóri i mörg ár. Þaöan lá leiðin i
vegavinnu og gatnagerö.
Þorleifur var verkstjóri viö lagn-
ingu Krísuvikurvegarins og aö
þvi loknu var hann um áratuga-
skeiö verkstjóri i bæjarvinnunni i
Hafnarfirði. Siðustu árin var
hann svo við eftirlitsstörf á veg-
um brunavarnanna i Hafnarfiröi.
Hinn 16. júni 1923 kvæntist Þor-
leifur Sigurlinu Jóhannesdóttur,
sem lézt áriö 1969. Sigurlin og
Þorleifur eignuöust fimm börn:
Guðmund, mælingafulltrUa,
Kristinu giífta Hauk MagnUssyni,
hUsasmið, Margréti gifta Gisla
Jóni Egilssyni, kaupmanni, sem
er nýlátinn og veröur jarösunginn
um leið og Þorleifur, og Gyðu,
sem lézt i barnæsku. Siðast en
ekki sist tóku þau Þorleifur og
Sigurlin eitt barnabarna sinna að
kjörsyni, Grétar Þorleifsson,
formann Félags byggingariðn-
aðarmanna i Hafnarfirði.
Það er fjölmennur hópur, sem
sér nU á bak fööur, tengdaföður,
afa og langafa. Um þennan hóp
var Þorleifi annt og bar velferð
þeirra allra fyrir brjósti. Þau
hafa þvi mikils aö sakna.
Þorleifur var starfsamur og
tryggur verkmaður. Hann vann
bæ sinum vel og vildi honum
aðeins hið besta. Allur sá timi
sem fór I verkstjórnarstörfin var
ekki mældur svo nákvæmlega.
Höfuöatriðið var að inna verk sin
sem best af hendi.
Þorleifur var félagslyndur, án
þess að vilja þó trana sér fram.
Hann haföi lika mikla unun af
söng og var meðal stofnenda
karlakórsins Þrasta og var siðar
kjörinn heiðursfélagi hans.
Þorleifur haföi kynnst kjörum
alþýðunnar í landinu þegar á
uppvaxtarárum slnum og skildi
gildi jafnaöarstefnunnar og
verkalýðshreyfingarinnar fyrir
fólkið I landinu, enda skipaði
hann sér ótrauður i raðir Alþýðu-
flokksins og var dyggur stuðn-
ingsmaður hans og þeirra hug-
sjóna,sem hann vinnur aö.
Mér er Þorleifur minnisstæður
á verkstjóraárum hans hjá bæn-
um. yið strákarnir fundum
ós ja ldan hvöt hjá okkur til þess að
hnýsast i þau verk sem bæjar-
vinnan var að fást við. Aldrei tók
Þorleifur þvi illa. Hann var þvert
á móti gamansamur og hafði
skilning á þessari forvitni okkar
strákanna. Siðar kynntist ég
Þorleifi nokkuð á efri árum, eink-
um vegna umgengni og vináttu
við son hans Grétar. Þá fánn ég
glöggt, hve traustur maður
Þorleifur var og heilsteyptur, og
hve sterkum böndum f jöískyldan
var bundin og hve annt hann lét
sér um hana.
Allri þessari f jölskyldu votta ég
innilega hluttekningu mina og
minna.
Kjartan Jóhannsson.
Björgvin 2
að mikið hafi veriö gert í
Reykjavik. Og það er rétt.
Margt hefur verið gert. En samt
er REYKJAVIK 1 DAG BORG í
VANDA. Fulltrúar Alþýðu-
flokksins I umræðunum hér í
kvöld hafa bent á ýmsar leiðir
til lausnar þessum vanda.
Alþýðuflokkurinn vill leysa
málin með úrræðum jafnaðar-
stefnunnar. Alþýðuflokkurinn
hefur um langt skeið átt farsæl-
an þátt að bæjarmálastarfi I
Reykjavlk. Til þess að hann
geti aukiö þetta starf sitt og til
þess að hann geti beitt úrræðum
jafnaðarstefnunnar i rikari mæli
en áður í Reykjavlk er honum
nauðsyn að fá aukið kjörfylgi.
Ég vil þvi skora á ykkur, góðir
Reykvikingar, aö veita Alþýðu-
flokknum lið i kosningunum 28.
mai n.k.
Við skulum jálpast aö við, að
leysa þann vanda sem borgin
okkar er i. Við skulum gera
Reykjavik að betri borg.
Tófuvinir 3
sameiginleg? Hvernig myndi
maðurinn bregðast við sams-
konar ofbeldi og ofsóknum og
refurinn sætir? Viöþurfum ekki
að lita langt til að sjá dæmi um
það. Viöa um lönd eru kúgaðir
og ofsóttir minnihlutahópar —
Norður-lrar, Baskar, Palestlnu-
menn o.fl. o.fl. Þetta fólk þarf
að berjast fyrir tilverurétti sin-
um, menningu og fornhelgum
rétti til landa. Þegar ofsóknirn-
ar gegn þessu fólki hafa náð
vissu stigi og þjóðarmorðið
blasir við gripur örvæntingin
um sig og hryöjuverkahóparnir
spretta fram og grípa i blindri
heift til örþrifaráða. Gildir ekki
hér það sama um refinn? Þjóð-
armorðið sem verið er að
fremja á dýrastofninum elur af
sér örfáa einstaklinga sem ör-
væntingin knýr út á braut
hryðjuverkanna.
Hér að framan hefur verið
sýnt fram á hvilikar ófærur og
villigötur tófuofsóknirnar hafa
hrakið okkur á. Enn er þó hægt
að snúa viö. Bændur og náttúru-
verndarmenn, tökum höndum
saman i sókninni fram til betri
og heilbrigðari búskaparhátta.
Samræmum landnýtingu og
landvernd. Tryggjum afkom-
endum okkar heilbrigt búfé I
grónu landi, iðandi af villtu
dýralifi. StjórnH.í.T.
NORDSAT 1
langtum ódýrariháttenmeðþvi
að skjóta á loft gervihnetti til
fjölmiðlunar. Það er einnig mat
undirritaðs, að enginn tilfinnan-
legur skortur riki nú á menn-
ingar og afþreyingarefni. Þvert
á móti virðist rikja offramboð á
þessusviði, menn hafa oflítinn
tima til að notfæra sér alla
framboðna möguleika. Aukið
framboð i formi fjölgunar
sjónvarpsrása gæti þvi skert
atvinnumöguleika innlendra
skemmtikrafta og listamanna
og félagsleg starfsemi gæti
skroppið enn frekar saman”.
—ARH
Atvinnuleysi 1
Finnst þér rétt að setja höml-
ur á þann fjölda sem fer i há-
skólanám?
— Nei alls ekki. Menn eiga að
geta menntað sig eftir eigin
löngun en ekki þörfum atvinnu-
veganna.
Atvinna BA-fólks,
óráðin gáta
1 þessu sama húsi, en einni
hæð ofar er bókasafn, blaða-
maður dreif sig inn og sótti
þangaðunga og föngulega konu
til að ræða við, Þórkötlu Aðal-
steinsdóttur. Hún nemur sálar-
fræði og útskrifast i haust.
Er atvinnuleysi meðal þeirra
sem útskrifast úr sálarfræð-
inni?
— Já. En þaðer tviskipt og fer
eftir þvi hvort þú hættir eftir
BA-próf eða ferð út I framhalds-
nám. Fólk sem fer út, fær at-
vinnu þegar þaö kemur heim
aftur. Hvað BA-fólk fær að gera
er óráðin gáta, það er þá helzt
kennsla. Og opinberum stöðum
er haldið i lágmarki, það er
heldur veriö að skera þær niður.
Þeir sem eru upp á það opinbera
komnir í sambandi við vinnu
eru þvi ver settir en t.d. verk-
fræðingar sem geta fengið vinnu
hjá einkafyrirtækjum. En at-
vinnuleysi er sennilega að auk-
ast hjá raunvisindamönnum,
t.d. jarðfræðingum.
Hvað á að gera ef atvinnuleysi
fer að aukast meðal mennta-
manna?
— Þaðer fáránlegtað fara að
setja einhverjar hömlur. Það
væri nær að auka starfsfræðslu
meðal nemenda, og kynna þeim
atvinnumöguleika eftir nam 1
ákveðnum greinum. Fólk færi
þá að hugsa sig betur um, en
námslánakerfið er svo óhag-
stætt i dag að menn hugsa sig
tvisvar um áður en þeir leggja
út i nám. Þá mætti lika gera
námið hagnýtara og auka
starfsþjálfun yfir námstimann,
sérstaklega ætti kennslurétt-
indanámið að fela i sér meiri
starfsþjálfun.
EI
Markús 4
á ævinni. ,,Ég kann þvi vel að
meta starfsemi Slysavarnafélags
Islands og þeir hjá Slysavarnafé-
laginu meta minn áhuga. Til
dæmis gáfu þeir mér 27 myndir úr
björgunarsögu félagsins I 50 ár”.
Myndir þessar hanga upp á vegg í
Sjóbúð Markúsar og þar á borði
má einnig sjá söfnunarbauk fyrir
Slysavarnafélagið. Þar geta
menn sýnt hug sinn I verki með
framlögum.
Annars er Sjóbúðin öll rikulega
myndskreytt. Þar eru innramm-
aðar myndir af ótal skipum og bát
um. Einnig hefur Markús inn-
rammað myndir og blaðagreinar
um merka förunauta slna á lifs-
leiðinni. Sjóbúðin var formlega
tekin í notkun 10. mai s.l. og er
öllum velkomið að lita inn, bæði
til að kynnast framleiðslu eigand-
ans og eins til að Hta á það sem
Sjóbúðin hefur að geyma varð-
andi björgunar- og sjóslysasögu
Islands. Kunnugir segja að ótrú-
legt sé að nokkur einstaklingur
státi af eins góðu safni mynda af
gömlum skipum Islendinga og
Markús. Þær eru undir gleri i
góðum römmum i Sjóbúðinni.
Talsverður hópur af fólki hefur
heimsótt Sjóbúðina siðustu daga
og skráð nafn sitt i gestabókina.
Efst á blaði var nafn Hjálmars R.
Bárðarsonar, forstöðumanns
ciglingarmálastofnunar rikisins.
löfn nokkurra skipstjórnar-
nanna var þar einnig að finna.
Sjóbúðin er við Hvaleyrarbraut
71 Hafnarfirði, eins og fyrr segir,
en simanúmer Markúsar er 51465.
—ARH