Alþýðublaðið - 08.01.1980, Qupperneq 3

Alþýðublaðið - 08.01.1980, Qupperneq 3
Þriðjudagurinn 8. janúar 1980. 3 alþýöu' Alþýöublaöiö: Framkvæmdastjóri: Jóhannes Guömundsson Stjórnmálaritstjóri (ábm): Jón Baldvin Hannibalsson Blaöamenn-.Garöar Sverris- son , Ólafur Bjarni Guöna- son " og Helgi Már Arthurs- son. Auglýsingar: Elln Haröardóttir: Dreifingarstjóri: Siguröur Steinarsson Gjaldkeri: Halldóra Jóns- dóttir Ritstjórn og auglýsingar eru aö Siöumúla 11, Reykjavik simi 81866. aö er fágætur viöburöur aö á síöum Þjóöviljans megi lesa grein, þar sem hentistefna Alþýöubandalagsins er tekin til gagnrýninnar skoöunar út frá sósialiskum viöhorfum. Þeim mun meiri ástæöa er til aö vekja á þvi rækilega athygli, þegar slikt ber til tlðinda. í dagskrárgrein I Þjóöviljanum föstudaginn 4. jan. s.l. ræöir Hörður Bergmann, námsstjóri, „hentistefnu Alþýðubandalags- ins i nýju ljósi”. Hann tekur til umræöu afstööu Aiþýðubandalagsins til vinstristjórnarviðræðna og stefnu þess I kjaramálum. Þar segir: „lupphafi viðræðnanna lögöu fulltrúar Alþýðubandalagsins fram almennt orðað plagg til að „kynna - áherzluatriöi” eins og þar segir. Úr þvi hefur eftirfar- andi einkum verið hampað: Stefnan i efnahags- og kjara- málum verði við það miðuð: a) að sérstök áherzla verði lögö á aö auka kaupmátt lægstu launa. b) að elli- og örorkulifeyrir hækki c) að almenn laun séu verötryggö d) að stuðlað verði að jöfnun réttinda launafólks m.a. i lifeyrismálum, húsnæöis- málum og á sviöi vinnu- verndar og vinnuaöbúöaöar. Þau ráö, sem bent er á, til aö gera þetta framkvæmanlegt, eru það almennt orðuð aö þau geta tæpast talizt umræöu- grundvöllur.” vi næst segir Hörður Bergmann: „Þeir sem hafa áhuga á aö kanna möguleika á aö framkvæma tillögur sem þessar verða aö fá upplýst, hvað átt er viö meö „lægstu laun.” Þaö hefur formaöur flokksins skilgreint sem 390 þús. á mán fyrir dagvinnu. í tillögunum viröist þvi felast þaö, aö kaupmáttur launa veröi aukinn hjá þorra launþega og þeir hæst launuðu haldi sinu og samhliöa veröi geröar úrbætur á öllum sviöum, sem veröbólgan hefur gert erfiðust úrlausnar. Vonandi finnst fleirum en mér timabært oröiö aö velta fyrir sér spurningunni um hentistefnu Alþýöubandalagsins frá öörum sjónarhóli en getið var hér i upphafi. Hafa verður i huga að tillögurnar á að framkvæma, þar sem aukning þjóðarfram- leiðslu hefur veriö aö nálgast núll-punktinn og viðskiptakjör fariö versnandi. A næsta ári verðum við að veiða minni fisk með meiri tilkostnaöi. Ekki þarf þvi aö undrast þótt einhverjum finnist umræddar tillögur einkennast af yfirborös- mennsku. Og sé nánar aö þvi hugaö má raunar greina i þeim ákveönar hættur fyrir fram- gang vinstri stefnu og sósialisma: Kröfugerð án viöhlitandi skýringa á, hvaða skilyröum þarf aö fullnægja til þess aö hún geti talizt raunhæf er til þess eins fallin aö varpa ryki i augu almennings og torvelda honum skilning á þjóð- félaginu og möguleikum á aö breyta þvi. 2. Miðist tillögur af þvi tagi sem hér um ræðir við óbreytt þjóðskipulag verða þær aö teljast marklausar og einkar vel til þess fallnar aö auka veröbólgu. 3. Kauphækkanir sem renna út I verðlagið og ekki leiöa til aukningar á kaupmætti (sbr. reynslan af siðasta áratug), bitna á þeim lakast settu I þjóðfélaginu s.s. ellilifeyris- þegnum og námsfólki og leiöa þvi I raun til ójafnaöar. Hér er enn komiö aö tilgangsleysi kauDhækkana sem samiö er um i óbreyttu kerfi. 4. Meö þvi aö gera hækkun eöa varöveizlu svonefnds kaup- máttar að lykilorði, og grund- vallaratriði i stefnu sinni og starfi er Alþýöubandalagiö að greipa I vitund alþýðu fals- hugmyndir sem verzlunar- auövaldinu eru þóknanlegar, þ.e.a.s. velliöan og hamingju öðlast menn meö þvi aö kaupa. Meginviðfangsefni sósiaiáks flokks er þá oröiö þaö aö tryggja aö sem flestir geti keypt sem mest. Þetta torvelar almenningi aö sjálf- sögöu skilning á þvi aö samneyzlan (þjónustan og framkvæmdir á vegum rikis og sveitarfélaga) er einn mikilvægasti þáttur lifs- kjaranna og seinkar nauösynlegri skilgreiningu á nýjum markmiöum, sem taka miö af breyttum aöstæöum- þjóöfélaginu og umheimin um. 5. Almenn viðtæk kröfugerö án þess aö gera upp viö sig, hvaö á að hafa forgang þegar til kastanna kemur leiðir til yfirboröskenndra og vélrænna vinnubragða, úrræöa- og stefnuleysis.” Íniöurlagi greinarinnar ber Höröur Bergmann saman stefnu hinna svokölluöu vinstri flokka i kjaramálum viö rikjandi aöstæöur. Þar segir : „Hins vegar hefði veriö hollt og þarft fyrir Alþýöubanda- lagið aö fara nánar I saumana á tillögum sinum og gera betur grein fyrir, hvernig þær gætu komið til framkvæmda. Alþýðuflokkurinn geröi sæmi- lega grein fyrir þvi, hvernig hann vildi tryggja hag hinna lægst launuöu og nefndi m.a. hækkun skattfrelsismarka, auknar stighækkandi fjöl- skyldubætur, hækkun á ellilif- eyri og tekjutryggingu. umbætur i húsnæöismálum, lögleiöingu frumvarps um eftir- laun aldraðra og samræmt lifeyrisréttindakerfi fyrir alla landsmenn. Framsókn sagðist lika ætla að verja lægri laun og standa aö svipuöum þjóöfélagslegum umbótum. En nú gat Alþýöubandalagiö ekki gengiö til samstarfs um slika hluti. Þaö verður væntan- lega að styöja allarkaupkröfur i væntaniegum kjarasamn- ingum. Þess vegna veröur aö afhenda Sjálfstæðisflokknum völdin. Og senda svo frá sér haröorö mótmæli þegar hann fer aö nota þau. Vandalitil og hagkvæm lausn fyrir flokkinn. En hvernig reynist hún alþýöunni — hvaö felur hún i sér fyrir þá hópa sem minnst mega sin i kapitalisku þjóðfélagi á leiö inn i kreppu?” Hlöröur Bergmann veltir jþvi fyrir sér hvaö valdi því að Alþýöubanda- lagiö hefur hafnað I þessum farvegi hentistefn- unnar. Hann telur aö skýringa sé einkum’aö leita i „viöleitni flokksins tjl aö hafa samstöðu meö verkalýöshreyfingunni, hvað sem tautar og raular”. En eru ekki Alþýðubandalagsmenn i forystu verkalýðsfélaga mikils ráöandi um kjaramálastefnu Alþýöusambandsins? Og hvers vegna taka Alþýöubandalags- menn I forystu A.S.l. og B.S.R.B. einkum mið af hags- munum hinna betur settu innan hreyfingarinnar? Ljóster, aö Alþýöubandalagið er hugmyndafræöilega á reki. Frumstæöur skilningur á sósialisma sem formúlu um afnám eignaréttar á framleiðslutækjum og allt póli- tiskt vald I höndum flokks- forystunnar, er ekki lengur gjaldgengur. En það hefur ekkert komiö i staöinn. Alþýðu- bandalagið er hvorki byltingar- sinnaður flokkur né sósialdemó- kratiskur umbótaflokkur. Það er statt i pólitisku tómarúmi, milli vita. Sagan sýnir okkur að við sllkar aðstæður verða stjórnmálaflokkar auövetdlega sláumi og hentistefnu að bráö. -JBH. Ritstjórnargrein_______ MILLI VITA P. STEFANSSON HF. OG HEKLA HF. SAMEINUÐ Frá og m eö 1. janúar 1980 veröa fyrirtækin P. Stefánsson h/f og Hekla h/f sameinuð og frá þeim tima tekur Hekla h/f við öilum rekstri er hingað til hefur farið fram á vegum P. Stefánsson h/f. Þessi tvö fyrirtæki hafa verið i eigu sömu aðila um árabii og lengst af var ekki um að ræða sjálfstæðan rekstur á vegum P. Stefánsson h/f. Arið 1973 var hinsvegar talið hagkvæmt að P. Stefánsson h/f hæfi sjálfstæðan rekstur og hefur fyrirtækið rekið bifreiðainnf lutning, varahluta- sölu og viðgerðarþjónustu siðan. Breyttar aðstæður á bifreiða- markaðnum, verðbólga og stöð- ugt aukinn kostnaður við rekstur fyrirtækja og annarrar atvinnu- starfsemi valda þvi, að nú er nauðsynlegt að sameina rekstur þessara tveggja fyrirtækja á ný. Vegna þessara breytinga verður ekki hjá þvi komist að segja um: 12—14 starfsmönnum P. Stef- ánsson h/f og 2 starfsmönnum Heklu h/f. Stjórnendur Heklu h/f munu gera það sem i þeirra valdi stcndur til þess að tryggja þeim starfsmönnum fyrirtækjanna, sem sagt hefur verið uppstörfum með samningsbundnum fyrir. vara atvinnu. Hér er um hæft starfsfólk að ræða, sem rækt hef- ur störf sina af samviskusemi og ræktarsemi við fyrirtækin. Við sameininguna leggst niður öll starfsemi, er hingað til hefur fariö fram i húsakynnum P. Stefánsson h/f að Hverfisgötu 103 og flyst hún smám saman i starfsstöð Heklu h/f að Lauga- vegi 170—172. Helstu breytingar, sem eru samfara sameiningu fyr- irtækjanna eru þessar: 1. Bifreiðasala Frá 1. janúar 1980 verður sala nýrra bifreiða á vegum Heklu h/f eingöngu i bifreiðasal fyrirtækis- insað Laugavegi 170—172. Vcrða þar til sölu nýjar Volkswagen og Audibifreiðar svoog bifreiðar frá japanska fyrirtækinu Mitsubishi Motor Corporation af breska fyr- irtækinu British Leyland af gerðunum Morris og Rover. Frá sama tima fer sala notaðra bifreiða fram i bifreiðasal fyrir- tækisins að Siðumúla 33, Reykjavik (áður sýningarsalur P. Stefansson h/f.) 2. Bifreiðavarahlutir Frá 1. janúar 1980 flyst sala varahluta i Mitsubishi bifreiðar I varahlutaverslun Heklu h/f, að Laugavegi 170—172, en varahlutir i bifreiðar frá Birtish Leyland verða enn um sinn seldir að Hverfisgötu 103. Stefnt er að þvi að afgreiðsla þeirra varahluta hefjist að Laugavegi 170—172 eigi siðar en 1. mars 1980. 3. Bifreiðaverkstæði Nú þegar eða frá 1. janúar 1980 flytjast viðgerðir á bifreiðum frá Mitsubishiað Laugavegi 170—172. Viðgerðir á bifreiðum frá British Leyland munu flytjast þangað eigi siðar en 1. mars 1980. Þar til fara viögerðir fram eins og hing- að til að Hverfisgötu 103. Samkvæmt þessu mun nokkur tími liða þar til sameining rekstrar þessara tveggja fyrir tækja hefur farið fram. Það er von Heklu h/f að hinir fjölmörgu viðskipavinir fyrirtækjanna verði fyrir sem minnstum óþægindum af þessum sökum. Forstjóri Heklu h/f er Ingi- mundur Sigfússon, en fram- kvæmdastjórar þeir Agnar Frið- riksson (fjármál) Arni Bjarnson (VW-Audi, British Leyland, heimilistæki) Lýður Björnsson (hjólbarðadeild, skrifstofústjórn) Sigfús Sigfússon (Mitsubishi bif- reiðar, notaðar bifreiðar) og Sverrir Sigfússon (véiadeild). Starfsmannafjöldi Heklu h/f verður um 120 manns. Aætluö sala fyrirtækjanna, er nú hafa verið sameinuð, nam um 7 milljörðum króna á árinu 1979. 'Jfe RÍKISSPÍTALARNIR 111 lausar stödur KÓPAVOGSHÆLI STARFSFÓLK óskast til vaktavinnu. Einnig vantar nokkra starfsmenn til sér- verkefna; fastur vinnutimi. Upplýsingar gefur forstöðumaður Kópa- vogshælis i sima 41500. Reykjavik, 6. janúar 1980. SKRIFSTOFA RÍKISSPÍTALANNA EIRIKSGÖTU 5, SIMI 29000 Frá Lífeyrissjóðum opinberra starfsmanna HINN 1. APRÍL 1980 munu taka gildi nýjar reglur um útreikningsaðferð á greiðslum fyrir kaup á lifeyrisréttindum og á flutningi réttinda úr öðrum sjóðum til Lifeyrissjóðs starfsmanna rikisins, Lif- eyrissjóðs barnakennara og Lifeyrissjóðs hjúkrunarkvenna. NÝJU REGLURNAR VERÐA ÞANNIG: A. Fyrir kaup á lifeyrisréttindum aftur i timann, er félagar i nefndum sjóðum kynnu að eiga rétt á að greiða vegna eldri starfstima, sem iðgjöld hafa ekki verið greidd fyrir áður, verður sjóðsfélagi að greiða iðgjöld miðað við þau laun sem hann hefur þegar réttindakaupin eru greidd. B. Flutningar úr öðrum sjóðum verða ekki heimilaðir nema náðst hafi samkomulag við aðra lifeyrissjóði um framkvæmd þeirra. Kaup á réttindum aftur i timann verða þvi aðeins leyfð, að um þau sé sótt innnan árs frá þvi umsækjandi gerist sjóðsfélagi. (sbr. þó sérákvæði laga um Lifeyrissjóð hjúkrunarkvenna.) Lifeyrissjóður starfsmanna rikisins. Lifeyrissjóður barnakennara. Lifeyrissjóður hjúkrunarkvenna. TRYGGINGASTOFNUN RÍKISINS.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.