Vísir - 04.01.1969, Page 12

V í S IR . Laugardagur 4. janúar
’V■•?;•:. ;^7
„Ég hef talaö við þá i klúbbn-
um“, sagði hann, og rómurinn varð
grunsaml. vingjamlegur á ný. „Þaö
: veldur ekki neinum árekstrum,
\ þótt þú snæöir þar í kvöld — það
Verður látið heita svo, að þú sért
i gestur minn, en ég geri ráð fyrir,
að þú getir fengið meðlimsréttind-
in þar aftur, áður en langt um líð-
ur . . .“
Charles svaraði ekki. Það virt-
ist langt til kvölds, óendanlega
langt. Og það var ekki að vita, að
hann yrði frjáls feröa sinna í
kvöld.
„Það má ekki bitna á Alexandríu
þótt þér hafi orðið þetta á. Þú veizt,
hvað henni þykir gaman að
dansa . . .“
Hann vissi það ekki. Það var svo
margt í sambandi við Alexandríu,
sem hann ekki vissi — og fengi
sennilega aldrei að vita.
Bíllinn rann nú niður brekkuna,
milli triánna. Það var glaðasólskin
og hiti.
„Ég hef verið að hugleiða þetta
með Montgomery, hjúkrarann",
sagði Houghton enn og lét sem
hann tæki ekki eftir þögn Charles-
ar. „Ég veit, að þér fellur hann
ekki, og því fer líka fjarri, að mér
falli að hafa slíkan náunga á heim-
ilinu“.
Houghton þagnaði við. Charles
hugsaði málið. Hann hafði ekkert
minnzt á hjúkrarann viö Hought-
on, og það var harla ólíklegt, aó
Wheeler læknir hefði minnzt á
samtal þeirra viö hann. Skýringin
gat ekki veriö önnur en sú, að
Charles hinn hefði tekið sömu af-
stöðu til hjúkrarans og hann gerði
nú.
„Ég læt þennan hrokagikk fara,
um leið og Wheeler læknir getur
útvegað okkur annan hjúkrara til
að annast pabba. Ertu ekki ánægö-
ur með það?“
Þessi breytta framkoma Hough-
tons hafði þau ein áhrif á Charl-
es, að hann var við öllu búinn.
Hann gat ekki stillt sig um að
spyrja: „Og til hvers ætlast þú svo
í staðinn, Houghton?“
Þaö leið nokkur stund, áður en
Houghton svaraði. ,,Þv£ í fjandan-
um verður þú aö gera mér allt erf-
iðara fyrir, eins og þú hefur gert
þér að leik aö undanförau? Jæja,
þú veizt, hvernig þetta er allt und-
ir sig komið. Og jafnvel þótt ég
hafi umboö hvað snertir hlutabréfa
eign minnar ástkæru móður, þarf
ég að fá umboö fyrir hlutabréf
Catherine frænku eöa Alexandríu,
ef salan á aö komast í kring“.
„Til þess aö unnt verði aö loka
fyrirtækinu?“
„Já, fari það bölvað, til þess að
loka því. Þeir Leverton og félag-
ar hans hafa ekki neinn áhuga á
öðru. Þeir ætla að selja bygging-
arnar, vélamar og allt, sem selt
verður, draga svo allt frá skatta-
uppgjörinu, og hafa þannig gróða
af öllu saman. Það er eingöngu
þess vegna, að þeir vilja greiða
svona hátt verð fyrir hlutabréfin“.
Hrægammar . . . Þá hafði nann
loks svarið viö spurningu Alex-
andríu, sem valdiö hafði honum
'ieilabrotum við morgunverðinn —
hvers vegna menn gætu haft áhuga
á að kaupa fyrirtæki, einungis til
að hætta rekstri þess. Leverton
hlaut að hafa reiknað dæmið og
komizt að þeirri niðurstöðu, að
hann hefði drjúgan hagnað af slíku
bellibragði.
„Fantar", heyrði hann sjálfan sig
segja.
„Þeir stórgræða á þessu“, sagði
Houghton. „Þaö leika þetta marg-
ir, skattalöggjöfin beinlínis hvetur
menn til þess“.
Andúðin náði enn sterkari tökum
á Charles. Gat þetta átt sér stað,
að menn sæju sér meiri hag í að
eyöileggja en skapa? Aö löggjöfin
hvetti menn beinlínis til þess að
leggja atvinnu og velfarnaö fjölda
meðbræðra sinna í rúst?
„Jæja, gamli minn“, sagði Hough
ton. ,Þú setur skilmálana og ég
er reiöubúinn að ganga að þeim —
innan skynsamlegra takmarka, að
sjálfsögðu".
Charles staröi nokkurt andartak
út um bílgluggann. „Engir skilmál-
ar af minni hálfu“, sagði hann að
lokum. „Ég geng ekki að neinum
samningum".
Umferöarljós stöðvaði þá Hough-
ton drap grönnum fingrunum án
afláts á stýrishjólið og svaraöi
lekki, fyrr en þeir óku af stað aft-
ur. „Þú þykist upp yfir það hafinn
að ganga að samningum", hreytti
hann út úr sér. „Þú ert ekki með
öllu ólíkur pabba þegar allt kemur
til alls — upp yfir hlutina hafinn".
Og svo brá allt í einu fyrir reiði í
röddinni. „Hvemig í fjandanum
fórstu aö því að ná svo fljótt tðgl-
um og högldum á þessu öllu, miöað
við það, hvernig þú komst þér inn
í fjölskylduna?"
Charles þótti sem hann fyndi ó-
bragð í munni sér, jafnvel óþef i
vitunum. Og við þetta hafði Charl-
es hinn átt að búa, þetta hafði
hann orðið aö þola . . .
Houghton jók bensíngjöfina, svo
Jagúarinn tók viðbragð. „Þú hefur
alltaf talið þig yfir þaö hafinn að
hlíta leikreglum, er ekki svo? Gott
log vel — ég fer þá eins að. Þú
mátt vita það, að ég þarf ekki á að
halda hlutabréfaeign þeirra beggja,
Alexandríu og Catherine frænku
«
Það varð andartaks þögn, unz
Charles svaraöi: „Það er ekki víst,
að þér verði það eins auðvelt og
þú heldur aö fá Catherine frænku
dæmda ófjárráða".
„Ekki það? Catherine frænka Lef
ur lengi gengið með ýmsar fárán-
legar grillur f kollinum", svaraði
Houghton. „Þótt ekki sé minnzt á
annað en það, að hún álítur sig
hafa rétt til að búa á setrinu ævi-
langt, einungis fyrir það að hún
hefur búið þar svo lengi, sem raun
ber vitni. Fyrir því er ekki neinn
stafur ...“
ÝMISLEGT ÝMISLEGT
Seljum bruna- og annað fyllingarefni á mjög hagstæðu veröi. Gerum
tilboö í jarðvegsskiptingar og alla flutninga. — Þungaflutningar hf.. —
Sími 34635. Pósthólf 741.
GÍSLI
JÓNSSON
Akorgerðl 31
Smi 35199.
Fjölhæt larðvinnsluvél ann-
ast lóðastandsetningar, gref
húsgrunna, holræsi o.fl.
rökum að okkur övers koruu múrbro'
og sprengivlnnu 1 húsgrunnum og ræs
um Leigjum út loftpressur og vfbr£
sleða Vélaleiga Steindórs Sighvats
sonai AJfabrekku við Suðurlands
braut, slml 30435.
TEKUR ALLS KONAR KLÆÐNlNGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ClRVAL AF AKLÆÐUM
tAUOAVEO «2 - SlMI 10825 HEIMASfMI E3632
BOLSTRUN
Svefnbekkir f úrvali á verkstæðisverði
„Heldurðu, að þú getir talið dr.
Wheeler á að vera þér innan hand-
ar í því máli?“ spurði Charles.
„Við þurfum ekkert til hans að
leita“.
„Viö?“ hugsaði Charles, hverjir
við. „Þú reiðir þig sem sagt á að-
stoð Conways I þessu sem öðru?“
spuröi hann.
„Þér kemur það ekki við“, svar-
aði Houghton.
Houghton leit snöggt og spyrj-
andi á hann, um leið og hann
beindi Jagúarnum út á brúna. „Það
eru ekki neinir smáhnullungar, sem
þú grýtir úr glerhúsi þínu,“ sagöi
hann. „Það mætti þó halda, að þér
stæði nær að hafa áhyggjur af ein-
hverju öðru en slíkum smámun-
um, eins og komið er fyrir þér.
Hvaö koma þeir þér í rauninni víö.
þar sem Holly Mitchell lézt í nótt?“
Hveraig stóð á því, aö Hough-
ton vissi það? „Var þá minnzt á
þaö í blaöinu?" spurði hann og furð
aði sig á sinni eigin kænsku.
i ---^DIÍALIIGJU/
RAUDARÁRSTÍG 31 SÍMI 22022
Bókasýning
Sýningartíminn styttist óðum.
Kaffistofan opin daglega kl.
10—22. Um 30 norræn dagblöð
liggja frammi.
NORRÆNA HÚSIÐ.
WiLTON TEPPIN SEM ENDAST OG ENDAST
■ EINSTÆÐ ÞJÓNUSTA! — KEM HEIM TIL YÐAR MEÐ SÝNISHORN. — TEK MÁL
OG GERI BINDANDI VERÐTILBOÐ YÐUR AÐ KOSTNAÐARLAUSU!
Daníel Kjartansson . Simi 31283
Þú getur átt við vandamál frumskógar
okkar án mín, Tarzan. Mér finnst "era
meiri not fyrir mig hér í Pal-ul-don. Við
tölum of mikið, glorhungraðir. Bíddu
hérna.
Maðurinn sem annars
aldrei les auglýsingar
augiýsingar yíSIS
lesa allir