Vísir - 11.04.1970, Side 9
V í SIR . Laugardagur 11. april 1970. 9
Jón Hjartarson skrifar marzannál:
Hin óhugnaniega velferð
TÍSBSPTB:
Hafið þér kynnt yður
nýja leiðakerfið hjá
SVR?
Þórarinn Kjartansson, nemi í
MR. „Já, ég hef puðazt í gegn-
um þennan bækling, sem þeir
sendu frá sér. Mér finnst þetta
allt svo voðalega flókið, aö ég
þarf ábyggilega að hafa bækl-
inginn þann í vasanum svona til
að byrja með.“
Marteinn Geirsson, handknatt-
leiksmaður (einn af nýbökuðum
Norðurlandameisturum). „Ég
hef nú ekki gefið mér tíma til
þess ennþá. Við erum svo til
nýkomnir heim.“
Mikil voru þau tiðindi og stór
huggun fyrir almúgann í dýr-
tíðinni. að ýsan skyldi lækka
ofurlítið í verði. Þama segja
fróðir menn raunar vera á ferð-
inni fyrstu merkin um aftur-
batann í efnahagslífinu. Enda
kemur síðan á daginn að svo
mun vera. þegar ólygnar véfrétt
ir herma aö launþegar muni nú
bráðlega njóta batnandi þjóöar
hags í ýmsu smálegu og megi
nú bráðlega losa um innstu göt
in á sultarólinni. — Ýsan er góð
byrjun og mjög uppörvandi,
einkum svona strax á eftir
EFTA-skattinum. Það er líka
alltaf einhvem veginn skemmti
iegra að vita af fólki bjartsýnu
svona rétt fyrir kosningar.
Annars er dálítið enfitt að
átta sig á efnahagssérfræðingun
um stundum. Það kemur al-
múgamanni til dæmis afskap-
lega spánskt fyrir sjónir, að
bankamir sem þöndu glerhailir
sínar með harðviði og flostepp
um út um öll úthverfi í sult-
artíðinnj skuli bara vera til
óyndis, þegar nóg verður til af
peningum,
Afskaplega hlýtur það að
vera vandasamt að vera krati,
núna á þessum síðustu og
verstu tímum fjármögnunar og
opinberrar fjáníilutunar, þegar
nú ráðherrarflokksinsfellafrum
vörp hvor fyrir öörum. — Auð
vitað eiga báöir stuðningsmenn
í röðum flokksmanna og er
gott til þess að vita að svo fáir
skuli geta orðið jafnmikið ósam
mála. Raunar bendir þetta lfka
til þess að kratar hafa öðrum
betur lært list einstaklingsfram-
taksins í Viðreisnarskólanum.
Nú er það mikil tízka að hafa
þykjustukosningar á undan al-
vörukosningunum. Þessar kosn-
ingar em vel til þess failnar að
dreifa ábyrgðinni á framboði
einstakra kandidata frá flokks-
fbrustunni yfir á herðar hinna
óæðrj flokksmanna. Þessj gamni
kosning getur llka leitt af sér
nokkur gamniframboð. —
Nema það sé tilfellið, sem fram
kom, að pólitíkusar þurfi ekki
endilega að alast upp í klak-
stöðvum flokkanna. En enginn
óvitlaus flokkur býður kven-
mannslausan lista fram f kosn
ingum svo langt höfum við þó
náð í ósýnilegri jafnréttingu
kynjanna.
Annars er það ekki bilið milli
kynjanna, sem er vandamál
dagsins, heldur „múrinn á milli
kynslóðanna". Foreldrar fá böm
sín ekkj til þess að hlusta á sig
orðið. Heymaskemmdir kunna
auðvitað nokkm að valda þar
Þama moka þeir upp á kraft vítamíni í afturbata efnahags-
líf.
Mhddama, kerling, fröken, frú... mini, midi, maxi...
um en múrinn er þarna eigi að
síður ósýnilegur, en sennilega
hljóðeinangraður.
Tízkan er mjög til marks um
þennan múr á milli kynslóð-
anna. Eftir því sem mæðumar
mjaka pilsunum hærra upp á
lærin, þokast síddin neðar hjá
dætrunum. Þessi mini-midi-mixi
-maxi-þróun tízkunnar ruglar
menn auðvitað dálítið hastar-
lega í ríminu og svo kórónar
það állan hreerigrautinn að karl
menn klæðist kjólum. Þessar
stigbreytingar eiga þó kannski
eftir að leiða gott af sér bæöi
að upphefja bilið milli kynslóð
anna og innleiða jafnrétti kynj-
anna.
*
Annars hafa konur sig Iftið í
framrni í baráttunni fyrir jaifn-
rétti kynjanna. Það em karf-
menn sem raunverulega ganga
fram fyrir skjöldu f kvenrétt-
indabaráttunni eins og í kosn-
ingabaráttunni. Þarna er líka
komin skýringin á því að ís-
lenZkar konur verða öllum
kerlingum eldri því þær
eiga heimsmet í eMi, en ís-
•lenzkir karimenn verða a'ftur á
móti aðeins miðlungi gamlir. —
Kvenifólk hér á landi hefur fyr-
ir löngu sannfærzt um það að
hin einu sönnu forréttindi í
þjóðfélaginu em að vera stikkfrí
og þessi forréttindi hafa þær
öölazt fyrir löngu.
*
Við getum annars verið stolt-
ir af íslenzkum kvennablóma,
hafandi tvisvar hlotið meistara-
titil í kvenlegri fegurð. Að
þessu sinni uppgötvaðist ein feg-
ursta stúlka „að upplagi" sem
um getur. Sagt er aö hún hafi
„brosað sig til sigurs“.
Menningin er ósköp bragð-
dauf núna upp á síðkastið.
Hvergj bólar á hneyksli. Þetta
balletthneykslj f Þjóðleikhúsinu
er ekki sannfærandi, enda vfsast
sett á svið til þess eins að við-
halda orðstír stofnunarinnar. —
Enda nenntj þjóðleikhússtjóri
ekki að eyða miklu púðri f
þetta, sennilega sá hann strax
að þama var ofleikið.
Islenzkir alflbrotamenn, og þá
sér í lagi brotajárnsþjófar em
nú famir að fá á sig svipmót og
yfirbragð stóm glæpónanna úti f
heimi. Allir mestu snillingar á
afbrotasviðinu hafa unnað fögr-
um listum, einkum klassfskri
tónlist. — Séreinkenni hinna ís-
lenzku er hins vegar hið mikla
yndi, sem þeir hafa á skúlptúr,
einkum koparskúlptúr. — Og
það er algjörfega f samræmi við
þróunina í höggmyndalistinni,
að sumir em mest uppteknir
við þakrennur og beygluð bús-
áhöld.
Rithöffundum er fátt óvið-
komandi upp á síðkastið. Spak-
legar orðræður þeirra í sjón-
vaipí hafa áreiðanlega aukið
bóklestur landsmanna. Eðlilegt
framhald á bókamannaþáttun-
um. sem verið hafa nokkum
veginn ffastur liður í kassanum
í al'lan vetur, er vitanlega sá, að
rithöfiundar verði fastráðnir við
Sjónvarpiö, svo sem hugur
þeirra stendur til. Að sjálifsögðu
yrði það góð tilbreyting fyrir rit-
höifunda, sem hingað til hafa
ekki komizt Iengra en á söfn, að
fq^a í slík embætti. Svoddan
ráðning myndi að sjálfsögðu
efla enn meira bókaumræður f
sjónvarpinu. — Hefði fólk þá á
meðan að minnsta kosti tóm ti'l
að taika sér bók í hönd.
M~
Þreyta og streita rekur okkur
æ lengra út í firringu hins marg-
þráða velferðarþjóðfélags. Nú
fömm við að taka okkur oriof
vetur og sumar þannig að við
veröum að leggja ennþá harðar
að okkur þess á milli. Það eru
ægilegar kröfur, sem veiferðih
leggur okkur 4 herðar.
Reynir Bjarnason, kennari. „Já,
ég hef lesið þennan leiðabækl-
ing. Virðist mér kerfið í heild
mun einfaldara en það gamla, og
hentugra. Ég til dæmis hef þurft
að einskoröa mig við eina „leiö“
nú sé ég hins vegar, að ég get
bara beðið eftir þeim næsta, svo
þétt koma þeir á aöalstöðvam-
Guðrún Sigurðardóttir, nemi í
Vogaskóla. „Ég hef nú verið að
glugga f þennan leiðbeininga-
bækling, en iítið skilið í honum.
Ég hugsa að ég labbi bara fyrsta
daginn í skólann, svo að ég kom
ist nú örugglega á réttan leið-
arenda.“
Jónas Þ. Dagbjartsson, fiðluleik-
ari. „Ég hef kynnt mér bækling
inn mjög vel, enda þótt ég noti
ekki vagnana. En það gerir hún
dóttir mín aftur á móti og veitir
henni blessaðri sjálfsagt ekki af
leiðbeiningum.“
Jón Pétur Guðbjömsson, 12 ára
nemi f Melaskóla. „Ég er oft bú-
inn að lesa þennan bækling frá
þeim og mér lízt bara alveg
prýðilega á þetta."