Vísir - 16.07.1970, Blaðsíða 10

V IS I R . Fimmtudagur 16. júli 1970.

Bjarna Benediktssonar minnzt
Kveðja frá framkvæmdastjóra
Sjálfstiiftöisflokksins
'JI/J'ikiH harmleikur hefir nú
skeð á hinum helgasta
stað þjóðarinnar. Öll þjóðin
drúpir höfði í sorg og harmi.
Okkur, sem höfðum náin kynni
af dr. Bjarna Benediktssyni og
fnl Sigríði Björnsdóttur, er
tregt tungu að hræra.
Örlögin hafa hagað því svo
til, að um langt árabil hafa veg-
ir okkar Bjarna Benediktssonar
legið saman í bliðu og stríðu
stjórnmála og flokksstarfa.
Þetta samband okkar hófst,
er ég fór fyrst í framboð til al-
þingis fyrir hartnær tveim ára-
tugum. Meö ráðum og dáð
studdj hann mig á þessari fyrstu
göngu. Síðan áttum við náið
samstarf á þeim árum, er ég
fór með formennsku í Sjálfstæð-
isfélögum í höfuðborginni. En
síðast en ekki sízt var ég starfs-
maður hans öll þau ár, sem
hann var formaöur Sjálfstæðis-
flokksins. Margs er nú að minn-
ast frá þessum árum og einkum
er mér hugleikin endurminning
um það, þegar unnið var undir
forustu hans að koma i fram-
kvæmd gagngerðum breyting-
um á skipulagi flokksins. Mér
er nú efst i huga þakklæti fyrir
að hafa átt þess kost að kynn-
ast svo og vinna með hinum
mikla foringja, sem nú er fall-
mn frá.
Það er nú skarð fyrir skHdi
hjá Sjálfstæðisflokknum. Sæti
Bjama Benediktssonar verður
vandfyllt. En það er ekki^ ein-
ungis, að Sjálfstæðisflokkurihn
eigi um sárt að binda. Þjóðin í
heild hefir beðið mikið áfall við
fráfall Bjama Benediktssonar.
Hann var svipmesti, reyndasti
og fremstj stjórnmálamaður
landsins. Þegar slíkur foringi'
fellur fyrir aldur fram, verður
skaðinn aldrei bættur.
Bjama Benediktssonar verður
aldrei minnst án frú Sigríöar.
Hún var stoð hans og stytta.
Hún var lffsförunautur hans og
fylgdi honum í dauðann. I
minningu þeirra, sem þekkti þau
hjónin fær aldrei neitt þau að-
skilið.
Ég votta þeim, sem um sárast
eiga aö binda vegna harmleiks-
ins á Þingvöllum, ástvinum
þeirra Sigríðar og Bjarna og
Benedikts litla Vilmundarsonar,
dýpstu samúð.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson.
Tl/Targs er aó minnast við frá-
fall Bjarna Benediktsson-
ar. Frá því í bernsku minnist ég
aðsópsmikils ungs manns, sem
hefur forustu í borgarmálum og
síðar í þjóðmálum, og í lok
ferils síns er hann óumdeilan-
legur leiðtogi þjóðarinnar.
Kynnin eru mest innan Sjálf-
stæðisfiokksins, þar mótast
hugsjónir flokksins, og þar var
Bjarni jafnan í fremstu sveit.
Hugmyndaríkur hugsjónamaður,
stefnufastur og framsýnn. Hann
tók ríkan þátt í framkvæmd
stefnumálanna og var jafnhliða
miklum önnum við stjómsýslu-
störf, allt frá því að hann varð
borgarstjóri, flest”m stundum
meðal fólksins.
S&íikomur og félagsstarf-
semi Sjálfstæðisflokksins voru
honum hjartfólgið mál og var
viðbmgðið, bversii ■wirkar þátt-
takandi hann var í þeim efnum.
Boðinn og búinn til starfa, hve-
nær sem til hans var leitað.
Einr. eftirtektarverðasti árlegi
atburðurinn í starfsemj Sjáif-
stæðisfélaganna í Reykjavík,
eru Varðarferðirnar sem hófust
einni undanskilinni. Þjóðmála-
ræður Bjarna fluttar við þessi
tækifæri, eru landskunnar. Hér
er aðeins minnzt eins þáttar úr
starfi hans, sem við kunnum öll
vel að meta.
Við, sem störfuðum hvað
árið 1952. Þátttakendur í þeim
skipta orðið þúsundum en i
ferðum þessum njóta þátttak-
endur landsins, fræðast betur
um hagi þess og njóta samvist-
ar, meðan á förinni stendur.
Bjarni Benediktsson og frú Sig-
ríður tóku þátt i öllum sumar-
ferðum Varðarfélagsins, að
nánast með Bjama Benedikts-
syni og Sigríði Björnsdóttur
innan flokksins, drúpum höfði í
sorg og söknuði og þökkum þá
forsjá, sem þau veittu okkur.
Ég og kona mín vottum að-
standendum innilega samúð.
Sveinn Bjómsson.
Þar hel og iíf barðist harðast í landi,
hæstur, mestur reis norrænn andi.
Námsterk og framskyggn brann hvötin í hug
yfir hafdjúpsins veg, yfir arnarins flug.
En ástirnar hjörtu fornkynsins fólu,
fátöluö, auöug og bjargtrygg til dauða, —
því speki og kapp, með hinn drottnandi dug,
var dýrst undir frostlandsins sólu.
þessi oró þjóðskáldsins Einars
Benediktssonar koma mér í
hug, er ég minnist forsætis-
ráðherrahjónanna Sigríöar
Björnsdóttur og Bjarna Bene-
diktssonar og dóttursonarins
unga, er með þeim fórst í elds-
voðanum á ÞingvöIIum.
Enginn þekkti Iand sitt og
þjóð betur en Bjarni Benedikts
son. Hann þekkti baráttu þjóð
arinnar um aldirnar í blíðu og
stríðu. Kosti landsins og galla.
Vegna þessarar miklu þekking-
ar sinnar á sögu landsins gat
hann gert sér betri grein fyrir
því en aðrir menn, hvað helzt
td heilla horfði ; stjórnmála-
menningar- og efnahagslegu til
liti.
Hann þekkti, hvað ófrelsið
hafði valdið landsmönnum
miklu böli, því baröist hann fyr
ir fullu sjálfstæði íslands og
var í fararbroddi, er þeim á-
fanga var náð. Hann skildi, að
undirstaöan undir frelsi og sjálf
stæði þjóðarinnar var tunga
hennar og menning, samfara
traustri efnahagslegri uppbygg-
íngu, l>ess vegna reyndi hann
að treysta þessa þætti í ís-
lenzku þjóðlífi af framsýni og
áræði framúrskarandi stjórn-
málamanns, sem lét það eitt
ráða stefnu sinni og verkum, er
I
hann taldi til heilla horfa fyrir
land og lýð.
Hanri kynnti sér hvert mál til
hlítar, vóg og mat allar að-
stæöur meö hagsmuni þjóðar-
innar einnar í huga og framtíð
og fylgdi síðan málinu fram
með sínum einstæðu gáfurri og
dugnaði og af þeirri einlægni,
sem allt of fáum stjórnmála-
mönnum er gefin.
Vegna þessara starfsaöferða
vann Bjarni sér meir.i. traust
sem stjórnmálamaður, en yfir-
leitt gerist og varð sá forystu
maður þjóöarinnar, sem rnest á-
hrif hafði i íslenzku þjóðlífi og
stjórnmálum síðari ár.
Persónulega tninnist ég sér-
staklega fráb'. -rrar mannþekk-
ingar hans. Skapgerð og eigin-
leikar manna virtust liggja fyrir
honum sem opin bók. Hann
vissi betur en flestir aörir, hvað
i hverjum bjó, hverjum mátti
treysta og hvað hægt væri að
leggja á hvern og einn. Hann
þekkti manninn og mannlífið.
enda lífsskoðun hans, að ein-
staklingurinn væri undirstaða
þjóðfélagsins.
Þeir, sem verst eru settir í
þjóðfélaginu og eiga við erf-
iðustu kjör að búa hafa vissu-
lega misst hauk úr horni við
fráfall Bjania. Mér er það minn
isstætt, að hann tók alltaf mál-
stað þess fólks og taldi, a*' þjóð
inni bæri skylda til að oæta
hag og kjör þess, eins og frek
ast væri unnt.
Ég man, þegar hann lýsti
kreppuárunum og sagöi með
hryggð og sársauka frá því, að
hann hefði séð á fólki hér
vegna bjargarskorts. Hann von A
aði og taldi það skyldu sína að fj)
fyrirbyggja, að slíkt böl henti
aftur tslendinga.
Það var því af engri tilviljun, \>*
að hann hafði forystu fyrir efl *
ingu atvinnuveganna og upp-
byggingu nýrra atvinnugreina,
sem rennt gætu styrkari stoð-
um undir atvinnulifið og tryggt
aukið atvinnuöryggi. Það var
heldur engin tilviljun, er erfið
ast horfði í þjóðfélaginu fyrir
tæpum tveimur árum, að hann
sjálfur tók að sér forystu í at-
vinnumálanefnd ríkisins, hóf
á skipulagðan hátt baráttu fyrir
útrýmingu atvinnuleysisins sem
þá var verulegt, vegna þeirra
bungu áfalla, sem yfir þjóðina
höfðu dunið.
Vegna þeirra ráðstafana og
margra fleiri, sem hann hafði
forystu fyrir, tókst að leiða
þjóðina út úr vandanum og
fram til bjartari tíma. Þegar
mest á reyndi komu afburða-
hæfileikar hans skýrast í ljós.
Á þessari kveðjustund vil ég
í nafni Verkalýðsráös Sjálfstæð
isflokksins flytja kveðju og
þakkir og ég veit, að ég mæli
þar fyrir munn allra þeirra fjöl
mörgu Sjálfstæðismanna í laun- _
þegagamtökunum sem á einn (jl
éðá annán hátt í áratugi nutu f)
ráðá ög 'stuðniftgá okkar látna
foringja í lífi og starfi.
Islendingar dæma oft forystu
menn sína hart og á stundum
að mér finnst af litlum skiln-
ingi á afstöðu og möguleikum.
Vissulega var Bjarni Benedikts
son umdeildur maður, eins og
allir mikilhæfir menn eru. Um
hann léku sviptivindar stjórn-
málabaráttunnar, enda var
hann baráttumaöur, sem jafnan
hélt fram skoðunum sínum af
festu og einurð. Þó held ég að (j
flestir fslendingar séu sam- fj
mála um það, að hann vildi (?
þjóð sinni vel og gerði aldrei
annað en það, sem hann af \
miklu viti og þekkingu taldi f)
landsmönnum fyrir beztu.
Framfarasókn þjóðarinnar frá
stofnun lýðveldisins er mikið
mótuð af starfi og stjórn Bjarna
Benediktssonar. Vonandi tekst
að halda starfi hans áfram til
eflingar íslenzkri þjóö, ep það
skarð, sem myndazt hefur við
jafn snöggt fráfall hans, verður
vandfyllt. Það væri þó ekki i
anda Bjarna, að vinir og sam-
starfsmenn létu hugfallast, held
VEÐRlB
i DAG
Suðvestan stinn-
ingskaldi, skúra
veður. Hiti. 8—
11 stig.
riLKYNNINGAR
Tónabær — Tönabær. Félags-
starf eldri borgara. Mánudaginn
20. júlí verður farin grasaferö
að Atlahamri í Þrengslum. Lagt
verður af stað frá Austurvelli kl.
. 2 e. h. Vinsaml. hafið nesti með.
y Uppl. i síma 25500 og 18800.
''' EUiheimilið Grund. Föhdursal-
an er opin daglega kl. 1—4 í
föndursal og dagstofu heimilisms
FUNDIR I KVÖLD •
KFUM — KFUK. Samvera i
húsi félaganna viö Holtaveg í
kvöld kl. 8.30. Danski kristniboð
in frú Lange kemur í heimsókn.
— Einsöngur — Veitingar. — Fé-
lagar og gestir velkomnir.
VISIR
50
fijrúr
arurn
Nýja bíó tekur til starfa næst
komandi sunnudag. Þá verður
sýningarsalurinn fullgeróur, en
kaffisalurinn er ekki alveg tðbð-
inn. Forstöðumaður Nýja bíó, hr.
Bjarni Jónsson, ætlar að bjóöa
gestum til að horfa á Sigrúnu
á Sunnuhvoli á sunnudagskvöld
ið, en aðgöngumiðar verða ekki
seldir það kvöld. Á mánudags-
kvöldið heldur Pétur Jónsson þar
söngskemmtun, stundvíslega kl.
7*4, en að henni lokinni verða
kvikmyndir sýndar og aðgangur
seldur.
Vísir 16. jú« 1920.
Ólafur Sigmar Halldórsson, sjó
ur, að þeir taki upp þráðinn, ymaöur, Hrafnistu andaðist 9. júlí
sem frá var horfiö. Braut þá, Á68 ára að aldri. Hann verður jarö
sem hann ruddi, ætti að vera rjsunginn frá Fríkirkjunni kl. 19.30
hæat að ganga. morgun.
Orð eru til litils nýt gagnvart
þeim voða atburði, sem gerðist ð Sigríöur Einarsdóttir, Hringbraut
á Þingvöllum óveðursnóttina 731 andaðist 10. júlí 71 árs að aldri.
fyrir viku síðan. VHún yerður jarðsungin frá Dóm-
Upp í hugann kemur svo > kirkjunni kl. 10.30 á morgun.
margt. Minningar úr lífi og V
starfi, minningar um persónu- ' Gunnlaugur Friðleifsson, Reykja
‘ ' lundi andaðist 13. júlí 71 árs aö
aldri. Hann veröur jarðsunginn frá
Fossvogskirkju kl. 10.30 á morgun.
ð
Vigdís Jónsdóttir, Njarðargötu
^33 andaðist 10. júlí 94 ára að aldri.
í bæn til Hans sem ræður f,!Hún verður jarðsungin frá Dóm-
yfir iffi og dauða og vona að \Uirkjunni kl. 2 á morgun.
þeim gefist styrkur og þrek V
Björn Gíslason, bóndi Sveina-
tungu, Borgarfirði sndaðist 10. júli
77 ára að aldri. Hann verður jarð
^sunginn frá Fossvogskirkju kl. 3
morgun.
leg kynni við góða hollvini, sem
ávallt var hægt að treysta. Þær
minningar glevmast ekki, þótt
fenni í mörg önnur spor.
Ég hugsa til barna þeirra
hjóna og annarra ástvina
f harmi sínum og þungri raun
Gumiar Hclgason.