Vísir - 20.10.1970, Síða 1
— seg/r Sigurður Magnússon hjá Loftleiðum
um boðaða fargjaldahækkun IATA-félaganna
„Það hefur lengi legið i loft-
inu, að IATA-félögin mundu
hækka fargjöld sín,“ segir Sig-
urður Magnússon, blaðafulltrúi
Loftleiða. Blaðið innti hann eft-
ir afstöðu Loftleiða til ákvörð-
unar IATA um hækkun flug-
fargjalda á Norður-Atlantshafs-
leiðinni, sem skýrt er frá á bls.
3 í blaðinu í dag.
Sigurður kveður enn ekki
ljóst, hversu mikið fargjöldin
mundu hækka. „Að fengnum
upplýsingum um lokaákvörðun
fundarins í Honululu, munu
Loftleiðir taka sínar ákvarðan-
ir,“ segir hann. Ekki fékkst
hann til að spá um, hvort Loft-
leiðir mundu fara í humátt á
eftir IATA-félögunum upp á
við, með verð sitt.
Birgir Þorgilsson, deildarstj.
miliilandaflugs F. í. sat fundinn
í Honoiulu fyrir hönd Flugfé-
Iags íslands, sem er aðili að
samtökunum IATA. Birgir var í
London í morgun, og því ekki
unnt að spyrja hann nánari
frétta. _ HH
Hér er hópur kennara að koma yfir Amarhólinn í morgun.
Gengu úr kennslu / mótmælagöngu
Samningar nú í höndum háskólamanna, segja hás kólamenntaöir kennarar
„Við erum komnir hér 40—
50 háskólamenntaðir kennar-
ar til að mótmæla þeim samn
ingum, sem verið er að gera
á bak við tjöldin“, sögðu tals
menn þessa hóps, sem var
samankominn í anddyri Arn-
arhvols í morgun, þar sem
fjármálaráðuneytið er til
húsa m. a., við Jón Sigurðs-
son ráðuneytisstjóra, sem er
formaður samninganefndar
ríkisins.
Kennarar komu í hópgöngu yf
ir AmarhóHnn um tiíuleytið f
morgun, en þeir höfðu tekið sér
frí frá kennslunni um háMtíma
áður.
í Arnarhvoli létu þeir ráðu-
neytisstjóra fá opið bréf til
samninganeifndar rfkisins frá fé-
lagi sínu.
Þar stendur m. a. að Kjararáð
BSRB og samninganefnd ríkis-
ins hafi látið gera drög að samn
ingum um meginatriði í nýrri
launaflotekaskipan opinberra
starfsmanna. Sé harðlega neit
að að gefa félögum opinberr'a
starfsmanna upplýsingar um
efni þeira. Þó hafi Félag há-
skó'lamenntaðra teennara afllaö
sér upplýsinga um meginatriði
samningsins, að því er kennara
varði.
Kennurum á sama skólastigi
verði skipað í einn launaflokk
án tillits til menntunar og rétt-
inda. Launamismunur milM
kennara á barna- og gagnfræöa-
og menntaskólastigi verði u.þ.b.
6 þúsund krónur á mánuði. Á
gagnfræðastiigi veröi „kennur-
um" unnt að ná hæstu launum
án þess að ljúka prófi í kenns'lu
grein eða teennsilufræðum þann
ig að í stað menntunar komi
svokölluð starf'sreynsla. Samn-
ingarnir feli það m.a. í sér aö
launatejör háskólamenntaðra
gagnfræðaskólateenanra versni
hlútfaMsilega miðað við aðra
kennara. Óski fólagið eftir svari
um það hvart siíkur samningur
eigi að koma til framtevæmda.
Meginkrafa félagsins sé aö laun
kennara verði áteveðin í sam-
ræmi við menntun þeirra og
róttindi. Samningur á þeim
grundvelli, sem áður sé lýst,
jafngildi í raun brottvísun há-
skólamenntaðra kennara af
gagnfræðastigi. Þá telur félag-
ið að með samþyfcki Kjararáös
og stjórnar BSRB við áður-
greind samnings'atriði hafi
Kjararáð endamlega fyrirgert
rétti sínum til að fára með
samninga fyrir hönd héskóla-
manna í opinberri þjónustu og
séu þeir hér eftir í höndum
þeirra sjá'lfra. — SB
„HEFUR LENGl
LEGIÐ I LOFTINU“
Sakadómarar í hægagangsverkfalli?
Oánægðir vegna skerðingar bifreiðahlunninda
og merkingar bifreiða embættisins
Ýmsir eru þeirrar skoðunar,
að dómarar við Sakadóm
Reykjavíkur séu nú í „hæga-
gangsverkfalli“ (slow down)
til að knýja á um bætt kjör
og þá m. a. að þeim verði
bættur sá missir hlunninda,
sem varð, þegar bifreiðir emb
ættisins, sem þeir höfðu áð-
ur haft til einkaafnota, voru t
teknar af þeim. Erfitt er að
henda reiður á þessum að-
gerðum dómaranna, en þeir
neita því sjálfir, að um slík-
ar aðgerðir sé að ræða. Raun-
ar kemur ekki tii greina, að
þeir viðurkenndu slíkt, þar
sem bað brýtur i bága við
lög og samræmist því ekki
öldungis siðaregium dómara-
starfsins.
Lögfræðingur, sem Vísir hafði
samband við og starfsmaður við
annað dómaraembætti hér í
Reykjavík töldu báðir eins og
margir aðifar aðrir, aö um hæga
gangsverkfall væri að ræða.
Lögfræöingurinn sagði, að saka-
dómari hefði látið að því liggja
í viðtali við sig, hð eikki yrði
dæmt i máli, sem hann var með
fyrir sakadómi, fyrr en kjör
sakadómara hefðu verið bætt.
Gunnlaugur Briem sakadóm-
ari neitaði því hins vegíar ein-
dregið í viðtali við Vísi, að um
slíkar aðgerðir væri að ræða.
Hann vitnaði i því sambandi til
dóms, sem hann hefði nýlega
fellt. H'ann sagði hins vegar, að
dómurinn væri hindraöur i
starfi með merkingum á bifreið-
um embættisins, því ekki væri
hæ'gt að nota þær til að boða
vitni fyrir réttinn. Nú væri und
ir hælinn lagt hvort vitni skil-
uðu sér, þar sem aðeins væri
hægt að boða þau bréflega og
ítreka það síð*an í síma.
Sakadómarar eru í 26. launa-
flokki eins og prófessorar Há-
skólans, en dómarafulltrúar í
23. faunaflokki. — Þar til fyrir
skömmu hafði hver sakadómari
eina bifreið embættisins til
•einkaafnota, en dómarafulltrú-
amir „tvímenntu" á hverjum
bíl, þ. e. 4 dómarafulltrúar
höfðu tvær bifreiðir til eink'aaf-
nota að vinnudegi loknum.
- VJ
Fjölmenni á
Rauðsokkafundi
„Konur, komið á áheyrendapall-
ana“ var eirt áskorun Rauð-
sokkahreyfingarinnar til kvenna
á fjölsóttum fundi samtakanna
í Norræna húsinu I gær. Þar
voru konur m. a. hvattar til að
mæta á áheyrendapöllum á borg
arráðsfundi þeim, þegar verður
m. a. fjallað um þá tiliögu, að
foreldrar, sem bæði stunda nám
eða vinnu utan heimilis geti
fengið dagheimilisvist fyrir börn
sín.
Markmið og uppbygging Rauð-
sokkahreyfingarinnar voru mest á
dagstem á fundinum í gær. Á vegg
spjöil'dum, utan við sailinn sem
fundurinn var haldinn í mátti líta
ýmsar upplýsingar. Þeirra á meðal
„Eftir sápuauglýsingum að dæma virðast konur vera mjög skítsælar“. Ein rauðsokka, Helga Sigurjónsdóttir, flytur erindi sitt.
martemið samtakanna í fjórum lið-
um. Að vinna að fullkomnu jafn-
rétti karla og kvenna á öilum svið
um þjóðfélagsins. Að vinna gegn
því að kynferði komi í veg fyrir, að
einstatelingur geti valið sér starf
í samræmi við hæfileika sína og
áihu'gamál. Að hvetja konur til að
notfæra sér í ríkara mæli en þær
gera nú þau réttindi, sem þær þeg-
ar hafa. Að uppræta aidagamlan
hugsunarhátt og alls konar for-
dóma varðndi verkasteiptingu i
þjóðfélaginu eftir kjmjum. Að
hvetja félaga sína til þess að kynna
sér þióðfélagsmál og vera virkari
þátttakendur í þjóðfélaginu.
Á frummælendaskrá voru sex
manns. Helga Gunnarsdóttir rakti
sögu samtakanna. Helga Sigurjóns
dóttir fjailaði um það hvað séu
kvenréttindi, Bjarni Ó'lafsson las
kaflla úr „Karl, kona barn‘‘ eftir
Laxness, Sigríður Snævarr talaði al
mennt um t'^png Rauðsokkahreyf-
ingarinnar, Hiidur Hákonardóttir
um félagsform samtakanna, þar
sem það kom m.a. fram, að starf
semin muni byggjast á'upplýsinga-
miðstöö og starfshópum með fund-
um talsmanna hópanna meö reglu-
bundnu miilibili og loks flutti Lilja
Ólafsdóttir tillögur um starfshópa
á ýmsum sviðum og hvatti konur
til að iáta skrá sig til virkrar þátt-
töku.
BPtir h'lé voru frjáisar umræður
•og tóku ailmargir til máls. Félögum
f Kvenréttindafélaginu hafði sér-
s'taklega verið boöið á fundinn, en
sú uppástunga kom m.a. fram, að
Rauðsokkáhreyfingin gengi inn í
Kvemréttindafélatr ísitand® —