Vísir - 08.12.1970, Side 2

*
Chaplin vill ;
verða trúður 2
Charles Chaplin byrjaöi sinn *
feril sem trúöur. Síðar meir tókj
heimurinn við honum sem mestao
grinleikara veraldar. Dóttir hans, 2
Geraldine, er leikkona. Og nú er •
önnur dóttir hans, Victoria, sem •
er 18 ára, lögð af stað út á leik-J
listarbrautina, þ. e. a. s. hún vill •
endilega veröa trúður. ^ a
Eftir því sem brezku blööin J
segja, er hún farin að heirrfan og»
býr nú í París með leikaranum 2
franska, Jean-Baptiste Thierrée •
Það er draumur Baptistje að2
koma hinu hefðbundna hringleikaj
húsi aftur til lífsins, og hann vill»
æfa hina ungu Chaplinsdóttur^
sem trúð. •
leikrit“.
Enginn nennti að
mótmæla Rifbjerg
Þá hafa danskir séð Rif-
bjergs-leikritið mlargumrasdda í
sjónvarpinu. Eins og Vísir skýröi
frá á föstudaginn, voru menn fyr-
Kennedy enn
flæktur í
Sem stendur fer þessi tildaun
fram i frönskum smábæjum og
borgum.
Þetta byrjaði allt saman með
þvi að grein birtist í frönsku viku
blaði um Chaplin-fjölskylduna,
en hún býr í Sviss. í greininni var
tekið fram, að Victoria vildi svo
gjarnlan lifa upp feril föðurs sfns,
þ.e. trúðsár hans. Jean-Baptiste
Thierrée fas greinina. Hann skrif-
aði henni svo og bauð henni til
— býr nú í París.
arísar — og hún kom. Síðan
-íafa þau búið saman í fbúð móð-
ur Baptiste í ónáð Ohaplin-fjöl-
skyldunnar. Vinir Baptiste í París
ganga út frá því sem vísu, að
hann muni bráðlega kvænast
Victoriu. Baptiste er 33 ár'a að
aidri.
Þessir sömu vinir geta hins veg
ar ekki imyndað sér hver muni
greiða fyrir brúökaupsveizluna.
Victoria fær enga peninga frá
Sviss, þótí Ch'arles Chaplin komi
vart tölu á milljónir sínar. Sögur
eru á lofti um bláskeljarbúskap
beirra Victoriu og Jean-Baptiste.
2 Ted Kennedy virðist flestum
J stjómmálamönnum iðnari við að
• flækja sig í hneykslismálum —
2 eða Wannski öllu heldur, sem
• hægt er að blása út og gera að
• hneykslismálum.
• Núna hamast heimspressan á
2 hælum hans vegna einnar
J skemmtinætur í París — vegna
• þess að þlað var nóttin áður en
2 Kennedy var viðstaddur minning-
• arguðsiþjónustu um de Gaulle
• hershöfðingja.
• Hann kom til Parísar til aö
2 sýna virðingu sína og lotriingu
J fyrir þeim látna. En myndir af
• honum teknar kvöldið og nóttinh
2 fyrir guðsþjónustuna, sýna eitt-
• hvað annað. Og franska stjómin
2 ku vera illa móðguð.
J Myndimar sýna þennan banda-
• rískfe öldungadeildarþingmann
2 ásamt Maria Pia, dóttur Umbert-
• ós fyrrum Italiukonungs. Hún er
2 35 ára, fráskilin og þekkt um
2 Evrópu sem léttlyndiskvinna af
• „fínna" taginu — „royal þlay-
2 girl“, segja Bretlar.
2 Myndin var tekin aif þeim
• skarnmt frá Notre Dame kirkj-
• unni, þar sem þeir voru svo Ted
2 Kennedy, Nixon Bandaríkjafor-
• seti og fulltrúar 80 annarra rikja
2 við minningarguðsþjónustunh.
J Mynd var tekin af þeim Kennedy
• og prinsessunni, þar sem hann
2 fylgir henni út úr einu af meiri
• háttar kátínuhúsum Parísar, en
• þaðan fóru þau á næturklúbb og
J dönsuðu til klukkan 5 eftir mið-
• nættiö. Fáum klukkustundum síð-
2 ar birtist Kennedy meö öðrum
• syrgiendum í Notre Dame, grár
2 i fi'aman og tekinn af vöku. Eng-
2 um kom þá til hugar, að grái
• liturinn og slikjan í augum hans
2 væri af öðru en sorg.
hneyksli
Þegar franskir starfsmenn ut-
anríkisráðuneytisins og amerísk-
ir sendiráðsmenn komust að hinu
rétta, urðu þeir skelfingu lostnir
og vissu ekki, í hvom fótinn þeir
áttu að stíga.
Frakkar segja Kennedy hafa
svívirt minningu de Gaulle. —
Bandaríkjamenn eru aðallega
smeykir um, að birting myndanna
í bandarískum blöðum geti eyöi-
lagt framavonir Kennedys á
stjórnmálasviðinu. Franska stjórn
in bað frönsku blöðin — af kurt-
eisisástæðum — að birta ekki
myndimar af Ted, né heldur
breiöa söguna út.
ir sýningu þess uggandi um, að
„djarfar" senur kynnu að koma
róti á sálarró einhverra, og því
var fólk varað við að láta böm
horfla á það, eða slökkva bara al-
veg, ef „mönnum væri illa viö
að sjá nakið fóik.“
Svo brá hins vegar viö, er sýn-
ingu fyrri hluta lauk á mánudags
kvöldið, að enginn hringdi i sjón
varpiö til aö skammast, og á blöð
unum höfðu menn aðeins eitt um
leikritið að segja: Liangt síðan
Sjónvarpið hefur sýnt annað eins
'apaspil.
Leikritið heitir „Hele den tyrk
iske musik" og fjallar um ungan
mömmudreng úr yfirstétt, sem
trúlofaöur er fyrim:yndar stúlku.
Hins vegar er hann ‘hrifnari af
einhverri hippa-stúlku, sem vill
kenna honum aö losna undan á-
hrifavaldi m.óður sinnar.
Sem sagt ósköp heföbundinn
söguþráður og ekkert frumlegur
á neinn hátt. Bragðlaust, sögðu
gagnrýnendur, og „hálfvitblegt."
Starfsmenn sjónvarpsins danska,
Danmarks Radio, voru steinhissa,
að ekki skyldu hringja fleiri en
10 eöa 12 manneskjur að skamm-
ast yfir Ieikriti þessu (þ.e. nektar
senum í því). I Danmörku eru
1,3 milljónir sjónvarpsnotenda.
Eru Danir kannski orðnir svona
frjálslyndir eða léttlyndir allt í
einu? Hér áður fyrri segja sjón-
varpsmenn, var nóg að sýna ber
konubrjóst í eina sekúndu, og
þá var hringt svo mikið í sjón-
varpshúsið, að viö lá að það
færi af grunninum! Núna barmar
fólk sér hins vegar hástöfum yf-
ir að það skilji ekkert í leikrit-
inu — gagnrýnendur segja, að ef
til vill hafi verið möguleiki fyrir
hinn frábæra leikstjóra, Frits
Raben, að geria eitthvaö fyrir
verkið, en sennilega hafi hann
tekið þennan fjára allt of alvar-
lega, „sjaldan hefur maður séð
svo mörg atriði svo ilja tilreidd,
svo hjálparvana og kauðsk. Þeir
' sýna 2. hluta á morgun, þá faer
verkið eitt tækifæri til viöbót
ar. Það gerast stundum kr'afta-
verk“, skrifar blaðamhður einn
um Rifbjergs-verkið nýja.