Vísir - 30.01.1971, Qupperneq 9

f 1SIR . Laugardagur 30. janúar 1971

9
í herbergi frímerkjasafnara að Amtmannsstíg eiga sér stað rabbfundir og þar hittast frímerkjasafnarar til þess að skipta á frí*
merkjum. Féiag frímerkjasafnara er auk þess með regluiega fundi einu sinni í mánuði. — Þarna eru saman komnlr kunnir frimerkja-
menn Sigurður Gestsson, Hermann Pálsson, Ámi Jónasson og Sigurður Ágústsson (lengst t v.) að fletta upp í verðlistum og bera
saman bækur sínar.
TÍSBSFn:
— Safnið þér frímerkj-
um?
Bjami Valdimansson, verzl-
unarskólanemi: — Já, það geri
ég og hef gert lengi. Ég kynnt-
ist frímerkjas&fnun hjá félög-
um mfnum og komst þá aö þvf,
hve þetta getur verið skemmti-
legt tómstundagaman.
Fáir myndu safna frímerkjum,
ef þau hækkuðu ekki í verði
FRÍMERKI hafa stundum verið kölluð litlu verð-
bréfin. Áreiðanlega er mikið til í því. Auðvitað
myndu menn ekki vera svona spenntir fyrir frí-
merkjasöfnun, ef verðmæti merkjanna ykist ekki.
Áhugi á íslenzkum merkjum hefur aukizt mjög
erlendis að undanförnu, ekki sízt fyrir ýmsar sýn-
ingar ytra. Eins virðist mér áhugi á frímerkjasöfn-
un hafa aukizt hér á landi upp á síðkastið.
■yið ætlum okkur að fitja upp
á nýjung einhvern tíma
með vorinu kannski. Það er
raunar algengt erlendis, — sem
sé að stofna til frímerkjasikipta
á ákveðnum dögum. — Þetta
er víða erlendis gert undir beru
lofti. — Við höfðum hugsað
okkur að koma þessu í kring á
Hressingarskálanum, til dæmis
á sunnudagsmorgnum. Þar gætu
foreldrar komið með krakkana
sína og þar gætu farið fram
Tjaö fer ekki mikið fyrir frí-
merkinu. Það leggur ekki
undir sig stóra sali Og félag
frímerkjasafnara lætur sér nægja
herbergi uppi á lofti í húsinu
númer fjögur við Amtmannsstíg.
— Þetta er vistlegasta stofa og
þar ræður ríkjum Sigurður
Ágústsson, kunnur maður í hópi
frimerkjasafnara og verðlaun-
aður fyrir safn sitt.
— Við höfum opið hérna á
miðvikudögum klukkan 20 til
22 fyrir almenning, sagði Sig-
urður. Hér eru verölistar og
frimerkjarit, sem menn geta
gluggaö í og sitthvað því um
líkt. Á laugardögum höfum við
svo opið fyrir félagsmenn milli
15 og 18.
— Eru margir „aktivir" frí-
merkjasafnarar í Reykjavík?
— Þetta er frekar þröngur

þar á meðal séu flestir meiri-
háttar frímerkjasafnarar hér.
Auk þess eru nokkrir útlend-
ingar í félaginu.
Hins vegar nær félagið hvergi
nærri tii allra þeirra, sem safna
frímerkjum. Það segir sig sjálft.
Við getum bara hugsað okkui
á hverju frímerkjaverzlanirnar
lifa. Flestir eða allir strákar
gerast frimerkjásafnarar ein-
hvem tíma. Frímerkjaklúbbar
era starfandi I skólum og þar
fram eftir götunum.
— Hafið þið kjmnt ykkar
starfsemi í skólum?
— Við höfum farið, þegar við
höfum verið beðnir um það en
ekki hefur nú verið mikið gert
að þvf.
Þetta er nú bara hugmynd enn-
þá að vísu, en við höfum áhuga
á að reyna þetta. Sunnudags-
morgnarnir eru yfirleitt rólegui
tími á veitingastöðunum og
ætti að vera auövelt þess vegna
aö koma þessu í kring.
Pitt af því, sem aukið hefur
^ áhuga á íslenzkum frímerkj-
um erlendis eru sýningar, sem
haldnar hafa verið á íslenzkum
merkjum víða í Evrópu. Nú síð-
ast var ein slík haldin í Svíþjóð,
Gautaborg. Þar komu fram
mjög mörg görnúl fsienzk merki
og annað fágæti í frímerkjasöfn-
un. Jónas Hallgrfmsson, fulltrúi
Aðalræðismaður íslands í Gautaborg, Björn Stenstrup, setur sýninguna á íslenzkum frímerkjum
og ýmsuai íslenzkum vörutegundum í Gautaborg nú fyrripartinn í janúar. — Á þessari sýningu
voru margir merkilegir safngripir.
var þama staddur ásamt tveim-
ur öðrum íslendingum f boði
sýningaraðilanna.
— Þessi sýning stóð yfir dag-
ana 9. og 10. janúar, sagði Jón-
as. Þarna var sýnt heldur meira
af íslenzkum merkjum og öðr-
um safngripum, en maður hef-
ur áður séð á sýningum eriend-
is. Á þessari sýningu fór raunar
— Litið inn f herbergi frí-
merkjasafnara viö Amt-
mannsstfg.
— Félag frimerkjasafnara
ætlar að stofna til opinna
frímerkjaskipta.
— Stóraukinn áhugi á ís-
lenzkum frímerkjum er-
lendis.
— Hundrað frímerkjasafnar-
ar koma hlngaö f hóp frá
Svfþjóð f sumar.
fram kynning á íslenzkri fram-
leiðslu, svo sem íslenzkri ullar-
vöru og því um líku. Starfsemi
Loftleiða var kynnt og fleira
var á dagskrá um ísland í þeim
dúr, en frfmerkjasýningin var
sem sagt það sem mest var lagt
upp úr. Það var íslandsklúbbur-
inn í Gautaborg sem fyrir
þessu stóð, en klúibbur motiv-
safnara í Suður-Svíþjóð sá um
frimerkjasýninguna.
Tjarna mátti sjá marga mjög
fágæta hluti, gamla stimpla
og umslög. Það færist mjög I
vöxt að safnarar sækist eftir
gömlum fslenzkum umsilögum
og bréfspjöldum, frá þeim tíma,
þegar póstflutningamir fóru
fram með póstskipunum ein-
göngu. Sumt af þessu er auð-
vitað hreinustu „raritet". — Nú
auk þess voru þama gömul
skildingamerki og önnur verö-
mæt merki, sem nú sjást naum-
ast nema á sýningum.
Þama í Gautaborg virðist
vera einstæður áhugi á íslandi.
í fyrra kom hingaö til lands
hópur 40 frímerkiasafnara það-
an og ég frétti að f sumar ætl-
aði hundrað manna hópur frí-
merkjasafnara að fara sams
konar ferð. —JH

Jóhann Jónsson, aðalbókari:
— Já, raunar. Þá aðeins inn-
lendum og svo auðvitað fyrsta-
dagsumslögum. Byrjaði á þessu
sem smástrákur og hef aldrei
séð eftir þeim tíma sen» ég hef
varið í þetta hobbý. Það getur
raunar verið dýrt hobbý, ef vel
á að vera, en er þó ekki nauð-
synlegt.
Vilhjálmur Ámason, hrl.: —
Nei, það geri ég ekki og hef
aldrei gert. Gef bara þau frí-
merki sem safna&t af mínum
pósti.
Hafdis Þorgeirsdóttir, verk-
smiðjústarfsstúlka: — Nei, fyrir
frímerkjasöfnun hefur aldrei
vaknað hjá mér áhugi.
Þorleifur Þórðarson, for-
stjóri Ferðaskrifst. rfkisins: —
Nei, því hef ég aldrei byrjað á.
Hefði ég gert það gæti safn
mitt nú verið orðið glfurlega
stórt. Til mín á Ferðaskrifstof-
una streyma nefnilega stöðugt
bréf víðsvegar að. Fyrir ein jól
bárust skrifstofunni t.d. um 80
þúsund bréf, stíluð til íslenzka
jóiasveinsins frá „börnum víða
um heim. Ég hefði líklega getað
haft fullt starf ( langan tíma,
að flokka frímerkin af þeim
bréfum.