Vísir - 22.02.1971, Blaðsíða 9

VlSIR . Mánudagur 22. febrúar 1871.
4*
68. skobanakónnun Visis: Eruð f>ér samþykkur eðo andvigur verbst'óðvuninni, sem nú stendur yfír?
% hvaða verðstöðvun
a
□ „í sjálfu sér er ég með verðstöðvuninni, en þó
ekki eins og hún var framkvæmd. Ef hún hefði
tekið gildi þegar eftir samningana í sumar, hefði
ég getað fylgt henni heilshugar.“ — „Það er tómt
mál að kalla þessi ósköp vérðstöðvun, en verð
þó víst að vera þakklátur fyrir það litla, sem
gefst.“ — „Andvíg þessari verðstöðvun,Tvegna
þess að þetta er engin verðstöðvun. Er það ann-
ars ekki verðstöðvun, þegar verð hækkai ekki?“
□ „Raunverulegri verðstöðvun væri ég sambykk-
ur, en verðstöðvun, sem er framkvæmd eins og
sú, er nú stendur, er verri en engin.“ — „Mér
finnst ákaflega hvimleitt, hve allir fá auðveld-
lega undanþágu til verðhækkunar á vörum sín-
um í þessari verðstöðvun.“
□ „Það er ekki verðstöðvun, þegar ríkisstjórnin
gengur sjálf á undan, að verðhækkanir. Nei, þá
er það skrípaleikur.“ — „Hún ragar mig ekki.
Hefði þó átt að koma fyrr og fyrirvaralaust.“
„Jú, hún hlýtur alltaf að hafa einhver áhrif. Eitt-
hvað hefur hún hægt á skrúfunni.“ — „Ha, hvaða
verðstöðvun?“ — „Hún hefði verið ágæt, ef hún
hefði ekki verið auglýst svona fyrirfram.“
ur
inní urðu pessar
.jQtSSBÍf
l6SD Íl í
liB Gil (
SamSiykkir .... 108 eða 54%
'iir (.... 53 eða 27%
) -aiöfiiiái .Jamai & ... -jj»
©ákveðnfr......... 39 eðo 19%
Ef aöeins eru taldir peir. sem afstööu tóku,
lítur taflan pannig út:
Snmþykkir............67%
Andvígpr ............33%
I þessari skoðanakönnun var
meiriWutinn fylgjandi verðstööv
uninni. En af ofangreindum um-
mælum kemur fram, að and-
stæðingar verðstöðvunarinnar
höfðu fleiri orö um afstöðu sína
og létu verðstöðvunina hafa
nokkur „vel valin orð“. Stuðn-
ingsmenn hennar létu sér hins
vegar nægja að lýsa yfir stuðn-
ingi við hana án frekari um-
mæla. Þess vegna eru ummælin
miög á e;nn veginn.
Enginn ábyrgur þjóðfélags-
hópur getur haldið þvf fram, að
hann sé á mótj verðstöðvun, —
hvaða skoðun, sem hann annars
kann að hafa á því fyrirbrigði
og hvort sem hann siálfur hagn
ast eöa tapar á verðbólgunni.
Nafnlausir einstaklingar i skoð-
anakönnun hins vegar geta leyft
sér að hafa bá skoöun. sem þá
lystir og vera ábyrgðarlaus-
ir um þjóðarhag án þess að vera
úthrópaðir svikarar. Vísi þótti
þvi fróðlegt aö kanna, hver af-
staða almennings er til verð-
stöðvunarinnar og lagöi eftir-
farandi spurningu fyrir f 68.
skoðanakönnun sinni: Eruð þér
samþykkur eða andvígur verð-
stöðvuninni, sem nú stendur yf-
ir?
Niðurstöðurnar sýna að fs-
lenzkur almenningur tekur á-
byrga afstöðu til veröbólgumá)
anna. Mikill meirihlutí er fylgj-
andi verðstöðvuninni eða 67%
af þeim. sem mynduðu sér skoð
un. Af þessum hópj eru aö vísu
margir, sem ekki eru fyliilega
ánægðir með framkvæmd verð-
stöðvunarinnar en telja sig
samt samþvkka, „vegna þess að
betra er að hafa gallaða verð-
stöðvunartilraun, en alls enga“.
Sömuleiðis kom í ljós. að af
þeini 33%. sem töldu sig vera
á móti verðstöðvuninni voru
margir, sem vilja verðstöðvun,
en telja verðstöðvunina, sem nú
stendur yfir svo gallaða, að ekki
sé unnt að styðja hana. Þeir
telja veröstöðvunina vera blekk
ingu, gerða i pólitískum tilgangi
og geri ekki annað en að setja
„vandamálin f poka“ eins og
það hefur veriö orðað af stjórnar
andstöðumanni á alþingi.
Athyglisverður munur reynd-
ist í afstöðu almennings eftir
búsetu í landinu. Hér á höfuð-
borgarsvæðinu reyndust hátt i
60% vera fylgjandi verðstöðv-
uninni. en f dreifbýlinu fór
þetta hlutfall aiveg niður undir
50%. Þó var enn meiri mun-
ur á hlutfalli andvígra og óá-
kveðinna. Aðeins tæp 20% höf
uðborgarbúa reyndust vera and
víg verðstöðvuninni. en • tæp-
lega 35%, af dreifbvlisfólki var
andvígt. Þá voru dreifbýiis-
menn mun ákveðnarj i afstöðu
sinni i þessari skoðanakönnun.
en það er frekar sja'dgæft. —
Aðeins um 15%, af fóiki utan höf
uðborgarsvæðisins reyndist vera
óákveðið i afstöðu sinni. en hér
á höfuðborearsvæðinu vrnru um
24% óákveðin.
Erfitt er að fullyrða um orsak
ir þessa afstöðumunar fólks —
Þó má benda á, að mikil „póli-
tík“ er í verðstöðvuninni, Stjóm
arandstaðan hefur verið óþreyt
andi við að lýsa vantrú sinni á
verðstöðvunarlögunum — sem
stjórnarflokkarnir stóðu að, og
má því telja líklegt að almenn-
ingur taki afstöðu til verðstöðv-
unarinnar eftir stjórnmálaskoð-
unum. Stjórnarandstaðan hefur
hlutfallslega meira fylgi úti á
landsbygnðinni, en hér á Reykja
vikursvæðinu, en jafnframt er
ástæða til að ætla. að fölkíð út.i
á landsbyggðinni sé yfirleitt
.,póiitískara“
Það var kannski athyglisverð
ast við niðurstöður bessarar
skoðanakönnunar. að enginn
var á móti verðstöðvuninni nema
af tækni'o'mm ástæðum Þann-
ig hevrði’t envinn halda bvi
fram. að hann vært fvlgjandi
verðbólnu og þvi á möti verð-
stöðvun. Þetta æt.tu aö teljast
gleðileg tiðmdi fvrir ábvr<>a bjóð
arleiðtona Þvi hefur verið hald-
ið fram að útilokað sé að ráða
bót á verðbóigunni. vegna þess
að aHir vilii i raun ott veru
verðbó'gu Niðurstaðn bessarar
skoðanakönnunar sýnir hið gaen
stæða. — VJ

TÍSIRSP
— Eruð þér sambvkkur
eða andvígur verðstöðv-
uninni, sem nú stendi'
yfir?
Hörður Helgason, framkvæmda-
stjóri: — Það er ekki hægt að
segja með réttu, að þa* standi
yfir verðstöðvun. Svo vildi ég að
þið hefðuð þaö meö í svari mínu,
að ég óttist það sem tekur við
„er víxillinn fellur í haust" ef
svo mætti að orði kveða.
Þórður Þorkelsson, vinnur við
endurskoðun: — Verðstöðvun-
inni er ég samþykkur, hún er
spor i rétta átt. þó að hún sé
erfiö í framkvæmd.
Krlstín Gylfadóttir, kennara-
skólanemi: — Ég get nú ekki
beinlínis sagt, að ég sé andvíg
verðstöövuninni en ég tek henni
með nokkrum fyrirvara, þar sem
mér er mikil ráögáta, hvað ger-
ist þegar hún er á enda ...
Guölaugur Björgvinsson, við-
skiptafræðinemi og skrifstofu-
stjórj FÍB: — Ég lít nú á verð-
stöðvunina, sem ákaflega mikia
bráðabirgðalausn. En fyrst til
hennar var nú gripiö á annað
borð finnst mér ekkj annað
hægt en að ríkisstjórnin sjálf
virði verðstöövunarlögin. — Þaö
gerði hún samt ekkj er hún t.d,
um áramótin breytti vegalögun-
um sem haföi bensínhækkun i
för með sér.
Gunnar Bjömsson, sjomaður: —
Maður er nú svone frekar and-
vígur verðstöðvunum yfirleitt.
Það er engin lausn að fresta þvi
að takast á við vandann.