Vísir - 15.11.1971, Blaðsíða 8

R
V1SIR . Mánudagur 15. nóvember 1971,
VÍSIR
Utgefanm: KeyKjaprtait hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánssoo
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjómarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Bröttugötu 3b. Símar 15610, 11660
AfgJ----ila : Bröttugötu 3b. Simi 11660
Ritstjóm: Laugavegi 178. Slmi 11660 (5 línur)
Áskriftargjald kr. 195 á mánuði innanlands
í lausasölu kr. 12.00 eintakið.
Prentsmiðja Vísis — Edda hf.
Við höfum tímann í vinnu (j
J^andhelgissjónarmið íslendinga njóta um þessar //
mundir ört vaxandi skilnings erlendis. Þróunarríki ))
heimsins eru nú hvert á fætur öðru að taka upp rót- \j
tæka stefnu í landhelgismálum sínum og þá um leið í \\
landhelgismálum almennt. í þessum ríkjum þykir (
engin goðgá að krefjast landhelgi, sem annaðhvort /
nemi 200 mílum eða sé miðuð við 600 metra dýpt- /
arlínu. \
Mikilvægast fyrir okkur er, hve mörg þessi ríki eru (
og hve þungt þau vega því á alþjóðlegum ráðstefnum /
og þingum, þar sem fjallað er um þetta mál. í tveim- /
ur heimsálfum þróunarlanda, í Afríku og rómönsku )
Ameríku, er meira en helmingur allra ríkja jarðarinn- \
ar. Og í þessum heimsálfum eru smám saman að l
myndast samtök um víða landhelgi. (
Það voru ríki í SuðurAmeríku, sem riðu á vaðið /
með 200 mílna landhelgina. Hún er nú að breiðast út /
meðal ríkja rómönsku Ameríku og hefur skotið rót- )
um í Afríku. Vísindaráð einingarsamtaka Afríku- \
ríkja samþykkti nýlega að mæla með 212 mflna land- \
helgi og 600 metra dýptarlínu. Jafnframt lýsti ráðið (
stuðningi við landhelgismálstað íslendinga, eins og /
ráðherrar einingarsamtakanna höfðu raunar gert í /
Reykjavík í haust. /
Tíminn vinnur því með íslendingum í landhelgis- \
málinu- Nú er ekki lengur hægt að halda því fram, að \
hafréttarráðstefnan 1973 muni gera 12 mflna land- (
helgi að alþjóðalögum. Ekki er heldur hægt að halda (
því fram, að það sé slæmt, ef ráðstefnan dregst fram /
til ársins 1974. Líklegast er, að 200 mflna stefnan muni {
þar njóta fylgis um eða yfir helmings ríkjanna á ráð-
stefnunni og þannig verða að viðurkenndri staðreynd.
Ef ráðstefnan frestast, aukast líkurnar á þessu, því að
þróunin er öll í átt til víðrar landhelgi. '
Þessi þróun bætir mjög vígstöðu okkar og auðveld-
ar framgang landhelgismálsins, ef við berum gæfu
til að notfæra okkur möguleikana. Við eigum þess nú
kost að fara beint út í 50 mflur og hugsa um meira
seinna. Við eigum þess lika kost að miða við 400
metra dýptarlínu og fara út í 50—70 mflur. Sérfróðir
menn telja, að stórveldin treystist síður til að gera á-
greining um landgrunnið allt en um 50 mflur, þótt hið
fyrra feli í sér stærri landhelgi. Við eigum þess einn-
ig kost að láta hafréttarráðstefnuna vinna fyrir okkur /
með samþykkt 200 mflna landheigi og nota tímann á /
meðan til að framkvæma einhliða friðunaraðgerðir )
eftir þörfum. Þessi leið gæti haft þau hliðaráhrif að \
draga úr viðskiptavandamálum, sem við kynnum að \
skapa okkur með einhliða útfærslu í 50 mílur. (
Möguleikamir eru svo miklir og ánægjulegir, að al- /
þingi ber skylda til að halda öllum leiðum opnum, svo /
að tryggt sé, að sú leið verði endanlega valin, sem ))
veitir okkur víðustu landhelgina á ódýrasta háttinn- \
Tíð óhöpp bama á reiðhjólum stafa sumpart af því að ökumenn virða þau ekki viðlits.
Þriöjudagur 9. nóv.:
„Fór í einu og öllu eftir um
ferðarregiunum, en Ienti á
sjúkrahúsi handleggs- og fót
brotinn. 4ra ára drengur á
sebrastrikaðri gangbraut fyr-
ir bfl í gær. — Og 14 ára
drengur á reiðhjóli varð fyrir
bfl í gærkvöldi.“
Mánudagur 8. nóv.:
„13 ára drengur slasaðist í
gær, þegar hann, eins og
mörgum öðmm bömum hætt
ir líka til — hljóp út á göt-
una í veg fyrir bíl i Álfheim-
um.“
Þegar flett er blöðum aftur ’i
tímann, verða fyrir manni frétt-
ir af þessu tag; æ ofan í æ.
Slysum á börnum í umferðinni
linnir ekki.
„Áttat’iu og tvö börn höföu
slasazt í umferðinni á þessu ári
þann 1. nóvember síðastliðinn,”
sagði Óskar Ólason, yfirlög-
regluþjónn í umferöardeild lög-
reglunnar; þegar viö ræddum
við hann fyrir helgi.
„Það er tuttugu og einu barni
meira en á sama t’ima í fyrra,“
sagði Óskar okkur.
Þessi aukning barnaslysa varö
Ekkert má til spara, svo að
slasað bam komist til heilsu
aftur — en væri ekki betra
að leggja eitthvað af þeirri
áherzlu á ráðstafanir til þess
að slysið hefði aldrei orðið?
mest á fyrrj hluta ársins, því
að á miðju árinu höfðu þegar
slasazt um tuttugu fleiri böm
en í fyrra. En síðustu mánuðina
er eins og heldur hafi verið
stemmt stigu viö þessari öhugnan
legu aukningu. I október t. d.
siasaðist einu bami færra
heldur en 1' október í fyrra.
En byrjun þessa mánaðar,
Yirða
lítils
rétt
barna
eins og sést á tilvitnunum hér
í upphafi, gefur ekki tilefni til
neinnar bjartsýni í þessum efn-
um. Samt hefur verið gripið til
sérstakra ráðstafana í haust,
sem miða að þvi að reyna að
vemda yngstu borgarana V um
feröinni.
Nýlega voru ráðnir 5 gagn-
brautarverðir til þess að standa
vörð við gangbrautir á ákveön
um stöðum f borginni, þar sem
hefur verið mikil umferð bama
vegna skóla í nágrenninu. Og
mestum umferðarþunganum var
bægt frá Hamrahlíð vegna óska
foreidra f Hl'iðunum en þeirra
böm sækja skóia í Hamrahlið.
Og eftir að skólar hófu
kennslu í haust var hafizt
handa við umferðarfræðslu
bama.
„Tveir lögreglumenn hafa ver
ið f haust eingöngu við umferðar
fræðslima í sk6lum,“ sagði Ósk
ar Ólason, yfirlögregluþjónn.
„Við erum búnir að heim-
sækja alla skólana í haust en
auðvitað ekk; búnir að ná til
allra nemendanna,” sagði Ás-
mundur Matthfasson, varðstjóri
— annar lögreglumannanna,
sem starfar við umferðarfræðsl
una í skólum. — Umferðar-
fræðslan nær til barna á aldrin
um 6—12 ára.
Ásmundur sagði okkur, að
þeir kenndu aðeins fáum deild-
um 1 senn, en færa sfðan í
næsta skóla og svo koll af kolli,
þar til þeir kæmu aftur og
kenndu næstu bekkjadeildum.
Yngstu deildimar fá hálfa
kennslustund f senn. — „Reynsl
an kennir okkur að Það hefur
sín áhrif, ef lögregluþjónar sjást
í skólanum, svo að við komum
heldur oftar í hvern skóla, frem
ur en ljúka yfirferðinni \ einni
lotu,“ segir Ásmundur varð-
stjóri.
En það þarf meira til, svo
að öryggi bama í umferðinni
verði tryggt — ef einhvem tíma
verður hægt að tryggja það.
Það er ekki nægilegt að bam-
ið viti hvemig það á að haga
sér í umferðinni, eins og 4ra
ára drengurinn. sem nefndur var
hér 1 upphafi. Hann valdi sér
sebra-strikaða gangbraut til
yfirferðar en þaö reyndist hon
um haldlítil vöm, því að hann
varð fyrir bíl samt.
Kona nokkur, sem vildj vekja
athygli á því, aö þörf væri fyrir
gangbrautarvörð á Hofsvalla-
götu hjá Melabúðinni, bar öku
mönnum vel söguna — hvað
þeir væru tillitssamir gagnvart
FULLORÐNUM! En það væri
undantekning. ef þeir næmu stað
ar við gangbrautina fyrir böm-
um.
Hin t'iðu óhöpp bama á reið-
hjólum bera mörg með sér keim
af því, að ökumenn hreinlega
sjái það ekki þó að hjólreiða-
maöurinn hafi verið beint fram
undan bifreið þeirra, Enda má
daglega sjá mörg dæmi þess
að ökumenn virði ekki hið
minnsta umferðarrétt sh'kra
farartækja. Svipaða sögu er af
léttum bifhjólum að segja.
Breyting á þessu yrði stórt
spor fram á við f umferðarör-
yggismálum bama. —GP
Aldrei áður hafa verið svo
mörg barnaslys á einu ári.