Vísir - 18.12.1971, Síða 8

V 1 S I R . Laugardagur 18. desember 1971,
Utgefandi: KeyKjaprpm hf.
7ramksæmdastjóri: Sveinn R. Eyjölfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánssoo
Fréttastjóri: Jón Birgir*'Pétursson
Ritstjómarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Bröttugötu 3b. Simar 15610, 11660
Afg. „la: Bröttugötu 3b. Simi 11660
Ritstjóm: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 línur)
Askriftargjald kr. 195 á mánuöi innanlands
lausasölu kr. 12.00 eintakiö.
Prentsmiðja Vísis — Edda hf.
Aukin ríkisafskipti
Aukin ríkisafskipti og ófrelsi eru jafnan fylgifiskar
vinstri stjórnar á íslandi, eins og annars staðar. Eng-
inn þarf að ganga þess dulinn, að nýtt haftakerfi er
í uppsiglingu hjá núverandi ríkisstjórn. Magnús Jóns-
son, fyrrv. fjármálaráðherra, lýsti þessu skilmerki-
lega á Varðarfundi fyrir nokkru. Hann sagði að
stjórnarflokkamir hefðu allir lagt áherzlu á aukin
rikisafskipti. Framsóknarflokkurinn væri þar að vísu
blendinn. Hann ætti stefnu sinni samkvæmt að vera
á móti miklum ríkisafskiptum, en hefði síðustu árin
gagnrýnt það sem í þeim herbúðum væri kallað skort-
ur á skipulagshyggju og hömlulaus fjárfesting. Fram-
sóknarmenn hefðu forðazt þá stefnu, sem ráðið hefði
síðustu 12 árin og talið að hún leiddi til lélegri nýt-
ingar á fjármagni og minni framfara.
Þetta er gamla sagan um Framsókn. Þegar flokkur-
inn er í stjórnarandstöðu þykist hann kunna ráð við
öllu betur en allir aðrir, en þegar hann er kominn
til valda eru úrræði hans ævinlega höft og ófrelsi.
Nýjasta dæmið um þetta er frumvarpið um Fram-
kvæmdastofnun ríkisins. Það er eins og Magnús
lónsson sagði, „fallegar umbúðir um Ijótan kjama“.
Og verst er að stjómarliðar sjálfir vita ekki hvað
felst í þessum kjama. Það er talað um heildarstjóm
fjárfestingarmála, samræmingu á útlánum stofn-
ánasjóða, röðun framkvæmda og athugun á arðsemi
lýrra atvinnugreina og fyrirtækja og — að ríkið
ikuli hafa fmmkvæði að stofnun nýrra fyrirtækja.
Eins og Magnús Jónsson tók fram, er ekki nema
gott um það að segja, að vilja samræma útlán, en
það hlutverk er nú eins og hann minnti á, í höndum
Framkvæmdasjóðs og Seðlabankans. En það er ekki
hið sama og að ráða framkvæmdum. Verði heimilað
að setja almennar reglur um, hvað leyft skuli hverju
sinni, eins og að tiltekin mannvirki eða tilteknar
verksmiðjur skuli ekki reistar á einum stað fremur
en öðrum, þá er gripið óþyrmilega inn í athafnalífið
af ríkisvaldinu. Slík heimild getur þá, eins og þing-
maðurinn sagði, merkt það t. d. að ekki megi reisa
'ieinar tilteknar byggingar í Reykjavík, en hins veg-
ar á einhverjum öðrum stöðum.
Framkvæmdastofnun ríkisins er hugsuð sem póli-
tísk valdastofnun. Þar eiga pólitískir trúnaðar- og
eftirlitsmenn ríkisstjórnarinnar að gæta þess að ekk-
ert gerist nema það sem valdhöfunum er hagkvæmt
og þóknanlegt. Þessir menn eiga að vera þrír og
íeita framkvæmdaráð. Sjá menn ekki hið austræna
ættarmót á þessu frumvarpi? Á því leikur víst eng-
nn vafi, að kommúnistar hafa þama komið sínum
vilja fram í veigamestu atriðunum. Þar eru þeirra
íugmyndir og handbragð, svo að ekki verður um
/illzt. Vilja íslendingar láta fara að stjórna sér að
íustantjaldshætti? Ef ekki, er eins gott að gæta sín
og veita þessari vinstri stjóm nauðsynlegt aðhald í
"fma.
Fagnandi Austur-Pakistamr taka á móti indverskri hersveit.
Sigur Indverja i A-Pakisfan:
Það hefur nú gerzt
sem alþýða manna vildi
Árás Indverja á Austur-Paki-
stan var ekkert venjulegt land
vinningastríð. Sá málflutningur
manna er gersamiega villandi,
að fordæma Indverja sem hvern
annan árásaraðila. sem beiti of
urefli hervalds til að leggja und-
ir sig land. Sannleikurinn er sá,
að í Austur-Pakistan hefxu- vafa-
laust gerzt bað sem alþýða
manna þar helzt vildi.
Að vera bandarískari
en Bandaríkjamenn
Víða um heim finnast menn,
sem a!la tíð hafa verið banda-
rfskarj en Bandarlkjamenn og
verið í fýlu út í Indverja, meðan
Nehru iifði og mótaði hlutleys-
isstefnu Indverja og æ sðan.
Þessir menn bölsyngja Indverja,
teija þá hafa gerzt ofbeldi9þjóð
og líklega til að ganga Rússum
á hönd. í þeirra augum er dæm-
ið einfalt. Heimsbyggðin hefur
horft á ofurefl; indverskra her-
sveita sigra her Pakistans og
leggja undir sig Austur-Paki-
stan. Það er auðvelt að segja:
„Sko“. Það er auðvelt að gleyma
sannleikanum. Hann er Kka
„flóknari“ en svart og hvítt.
Jaja Kan fylgislaus
einræðisherra
Rifjum upp nokkrar staðreynd
ir. Einræðisherra Pakistans Ajub
Kan sagði af sér árið 1969 eft
ir uppþot. Herlög voru sett, og
forsetj skipaður Jaja Kan hers
höfðingi. sem hefur setið sið-
an. Jaja Kan efndi til þing-
kosninga fyrir ári. í þeim beið
Jaja Kan mikinn ósigur. í Aust
ur-Pakistan, þar sem býr rúm-
ur helmingur af meira en 110
milljón íbúum Pakistan fékk
Awami-bandalagið, sem barðist
fyrir auknu sjálfsforræði Austur
Pakistan að heita má hvern ein
asta þingmann kjörinn. Foringi
þessa flokks, Mujibur Rahman,
hefði samkvæmt kosningaúrslit
unum átt að verða leiðtogi alls
Pakistans
Jáfnvel í Vestur-Pakistan
reyndust Jaja Kan hershöfðingi
og stuðningsmenn hans fylgis-
snauðir. Augljóst var, að völdum
hans yrði lokið, er þingræði
tæki við. Þetta misllkaði Jaja
Kan. Hann ákvað að fresta því
að kalla þing saman en stjóma
í þess stað í skjóli hersins. sem
hefur reynzt honum hollur til
þessa.
Sjöundi hvec íbúi
flýði land
Mujibur Rahman foringi Aust-
ur-Pakistana krafðist eðlilega,
9IIIIIIII1IE
MD MFM
Umsjón: Haukui Helgason
að þing yrði kvatt til funda.
Jaja Kan dró málið á langinn,
unz hann gerðj herh’aup á Aust
ur-Pakistan Mikið herlið var
flutt þangað frá Vestur-Pakistan,
og í fastaherliði, sem fyrir var
f Austur-Pakistan réöu Vestur
Pakistanar lögum og lofum.
Stjórnarhernum var beitt gegn
Awami-bandalaginu, Mujibur
Rahman var handtekinn. Stjórn-
arhermenn fóru ránshendj um
byggðirnar. Fjöldamorð voru
tíð. Hús brennd og fólkið myrt.
Afleiðingin varð sú, að margir
landsmenn gripu til vopna og
skæruliðasveitir mynduðust og í
öðru lagi hafa ekki færrí en
9 —10 milljónir fbúanna flúið
land tii Indlands.
Barizt var um borgir Austur-
Pakistans. Þar máttu sín méira
eins og vænta mátti, þjálfaðar
og vel búnar hersveitir stjórnar
innar. Hver borgin af annarri
féll í hendur hermanna Jaja
Kans. og flóttamannastraumur-
inn magnaðist í kjölfar þess.
Nú má ætla, að sjöundi hver
fbúi Austur-Pakistans hafi flúið
iand Ekkj flýðu menn til vel-
lystinga. Fréttir hafa greint frá
hungri flóttafólksins, sjúkdóm-
um og skjólleysi: Þetta fólk yf-
irgaf heimili sfn af illri nauð
syn. Það uggði um líf sitt og
lirni undir einræðisexi JajaKans.
Hörmungar flóttafólksins eru vel
kunnar og tala sTnu máli. Frek-
arj skýringar um ástandið f Aust
ur-Pakistan ætti ekk; að þurfa.
Indverjar koma íbúun-
um tií hjálpar
Þegar átök stjórnarhermanna
og skæruliða í Austur-Pakistan
mögnuöust, tóku Indverjar að
aðstoða skæruliða. Þeir létu
þeim í té vopn, vistir og her-
þjálfun Skæruliðar Austur-Paki
stana áttu griðland handan
landamæranna. Bardagar urðu
við landamærin. Loks fór svo,
að her Indverja var orðinn alger
þátttakandi T stríðinu, og fyrir
tveimur vikum hófst þar styri
öld Indverja og skæruliða ann
ars vegar og stjórnarhers Paki-
stans hins vegar, og það var auð
vitað afl Indverja sem réð úr-
slitum
Án Indverja var barátta skæru
liða dauðadæmd. Með innrás Ind
verja hafa þeir hlotið völri i
landi sínu og sigrazt á Vestur-
Pakistönum, s»m bar hafa al!‘-
af verið meiri útlendingar en
Indverjar.
Það hefur tvímæla’aust serzt,
sem fólkið í Austur-Pakistan
vildi