Vísir - 18.01.1972, Qupperneq 9

<J 1SIR . Þriðjudagur 18. janúar 1972,
9
Þjófarnir
veita milljóaum
króna árlega
Oft eru það gluggar skartgnpasalanna, sem freista inn-
brotsþjófanna.
Hins vegar er þessi innbrota-
og þjófnaðartrygging fyrir-
tækja lítið útbreidd, því að
það eru tiltölulega fá fyrir-
tæki, sem notfæra sér hana.“
Leiða tryggingamar til
þess að menn slaki á
aðgæzlu og aridvara?
Margir eru þeirrar skoðun
ar, aö þeir, sem tryggðir eru
fyrir þjófnuðum og innbrot-
uih, umgangist eigur sínar
síðan af meira kæruleysi og
andváráléysi en aðrir. Að
þeir láti sér í léttu rúmi
liggja, hvort stoliö verði frá
þeim eða ekki. Þeir fái hvort
eð er skaðann bættan.
1 þessu sambandi hafa
menn bent á nágrannaþjóðir
okkar, þar sem t. d. skart-
gripasalar setja rammgerða
járnrimja fyrir verzlunar-
gluggana, þégar þeir loka að
kvöldi. Það mun vera skil-
yröi af hálfu tiyggingafélaga
þar í löndum.
„Þaö er misskilningur að
halda, að við tryggjum fyrir
tæki skilyrðislaust fyrir inn-
brotúm og þjófnuðum,“ sagöi
Ólafur Árnason, deildarstjóri
hjá Almennum tryggingum.
„Viö setjum ákveðin skilyrði
fyrir umbúnaði á staðnum,
áður en við tökum á okkur
áhættuna. Okkar eftirlits-
menn kanna aöstæður og
Játa gera sérstakar ráðstafan
ir, eins og t. d. hjá skart-
gripaverzlunum. Þar eru t. d.
járnrimlar fyrir gluggum á
bakhliðum húsa og járnslár
fyrir bakdyrum. — Hins veg-
ar hafa kaupmenn færzt und
an slíkum umbúnaði á sýn-
ingargluggum, sem gæti
skyggt á varninginn, þegar
fólk skoðar í gluggana. Þeir
eru þeirrar trúar, að fólk
skoði mest f gluggana einmitt
um helgar og á frídögum, þeg
ar verzlanimar eru lokaðar."
„Sumum finnast skilyrði
okkar svo ströng, að þeir
horfa í kostnaðinn við breyt
ingamar og sleppa heldur al-
veg að tryggja,“ sagði Bjami
Pétursson, eftirJitsmaður hjá
Samvinnutryggingum.
„Þetta er auövitaö misjafn
lega mikill umbúnaður, sem
tryggingafélögin fara fram á,
áöur en áhættan er tekin.
Það er komiö undir því hvern
ig fyrirtækið er staðsett.
Ef maður ímyndaði sér eitt
hvert öfgakennt dæmi, eins
og t. d. skartgripaverzlun í
Sundahöfn, þar sem er bæði
afskekkt og myrkt, þá færi
ekkert tryggingafélag aö
hæta á að tryggja þar, nema
með sérstökum varnaðarráð-
stöfunum þjófábjoliuni og
riiiðuirij^ ' ságöi eftírlitsmað-
urinn.
„Þetta þykja líka dýrar
tryggingar í iðgjöldum" sagði
Bragi Hlíðberg, deildarstjóri
hjá Sjóvá, til skýringar á því,
hvers vegna innbrotatrygging
ar eru ekki útbreiddar meðal
fyrirtækja.
Lægsta iðgjajd af innbrota-
tryggingu, þar sem áhættan
þykir minnst, nemur 0,25
promill af tryggingarupp-
hæðinni, en hæsta nemur 14
promill.
Næturverðir fátíðir.
Nærvera vaktmanna, sem
stunda næturvörð um verð-
mæti fyrirtækja, hefur oft og
tíðum orðið til þess að hend
ur hafa veriö hafðar í hári
þjófa, einmitt í innbrotsleið
öngrum. Fá fyrirtæki hafa þó
næturverði í sinni þjónustu.
Helzt þá stórfyrirtæki, sem
geyma birgðir úti undir beru
lofti í portum. '
„Það er þó heldur að auk-
ast, að fyrirtæki ráöi nætur
verði til sín,“ sagði Bjarni
Pétursson, eftirlitsmaður
Samvinnutrygginga.
„En það eru ekki allir, sem
treysta sér til þess að hafa
sjíkan starfskraft á launum,“
sagði Ólafur Árnason, hjá A1
mennum tryggingum. „Helzt
þyrftu þetta að vera færir
menn, sem ráðnir eru til slíks,
því að þessi afbrotalýður er
orðinn svo útsmoginn og harð
svíraður, að þaö er engu lík-
ara en því sem verst gerist
hjá glæpalýð stórborganna er
lendis." — GP
Tjón af völdum innbrota og þjófnaða veltur á
milljónum króna árlega. Hluta af þessu tjóni fá þeir
bætt, sem tryggja sig gegn slíku, í örfáum tilvik-
um hafast bætur af þjófunum sjálfum, en að miklu
leyti verða menn að þola slíkt bótalaust.
Hve miklu í heild tjón af völdum innbrotsþjófa
nemur, veit enginn nákvæmlega. En af samtölum,
sem Vísir átti við fulltrúa nokkurra trygginga-
félaga, lætur nærri, að hvert hinna stærri trygg-
ingafélaga hafi greitt í bætur af völdum þjófnaða
á árinu sem leið nálægt 1 milljón króna hvert
félag.
„Á árinu 1971 rak á fjörur
okkar 123 þjófnaði, sem við
bættum viðskiptavinum okk-
ar,“ sagði Brunó Hjaltested,
deildarstjóri tjónadeildar
Samvinnutrygginga, 'þegar
við inntum hann eftir þessu.
„Af þessum þjófnuöum
voru 18 framdir hjá fyrirtækj
um, sem höfðu fengið sér
sérstaka innbrota- og þjófn-
aðartryggingu, en þaö tjón
nam um kr. 400 þúsundr—
Hinir 105 voru allir hjá ein
staklingum, sem tryggðir
voru heimilistryggingu, og
það tjón var samtals aö fjár
hæð um kr. 600 þúsund,“
sagði deildarstjórinn.
Tjón af völdum þjófnaða í
fyrirtækjum virðist koma
svipað niður á tryggingafélög
in, eins og kom fram t. d. í
samtaji, sem blm. Vísis átti
við Braga Hlíðberg, deildar-
stjóra í Sjóvá:
„Eftir fyrstu níu mánuöina
í fyrra höföu okkur borizt til
kynningar um þjófnaði hjá
fyrirtækjum, þar sem tjónið
nam oröiö kr. 400 þúsund,“
sagöi Bragi deildarstjóri okk
ur. „í hitteðfyrra nam slíkt
tjón kr. 234 þús., en árið 69
nam það kr. 420 þúsund. —
Leitað að fingraförum á innbrotsstað.
— Hvernig geðjast
yður að öllum þessum
Jón Sveinsson, sjómaöur: —
Bölvanlega. Hann veldur aðeins
ófærð og leiðindum. Ég er löngu
hættur að gamna mér á skíð
um. svo að ég hef ekkj not af
þessum snjó til skíöaiökana. Ég
hafj bara ónot af snjónum.
Ruth Melsted, 12 ára: — Hann
er fínn Þaö er alveg ofsalega
gott að hnoöa hann. Við stelp
umar gátum llka smellt nokkr
um góöum snjöboltum á strák
ana í skólanum í morgun. Það
var ofsalega gaman að hrekkja
Þá ...
Amdís Magnúsdóttir, húsmóöir:
— Illa! Það er svo erfitt aö
fóta sig á götum bæjarins i
svona miklum snjó Húsbóndan
um líkar þó snjórinn vel, og
bömin eru vitanlega alsæl ...
Sigrún Eldjám, MR: — Mér
fellur bara alveg ágætlega viö
hann. Er þetta bara ekki eins
og snjór á að vera? Mér hefur
líkað veðráttan í vetur alveg
prýöilega, og fundizt snjóa al-
veg mátulega Maður veröur jú
að taka vetrinum eins og hann
er.
Jón Sigurðsson, iðnnemi: — Á-
gætlega. Mér fyndist bara að
það mætti snjóa meira úr þvl
að það er snjókoma á annað
borð.
Sigurður Þórarinsson, jarðfræð
ingur: — Alveg Ijómand) vel.
Megi hann bara haldast segi
ég nú bara Þetta er Það sem
þurftj að koma einmitt núna.
Það er nauðsynlegt að fá þenn
an snjó ofan á auða jörð —
ef ske kynni áð það fær; að
frjósa.