Vísir - 08.06.1972, Síða 9

Vísir - 08.06.1972, Síða 9
ViSIH. Fimmtudagur 8. júni 1972. 9 Hvenœr ná vinsœlustu barna- stólar í heimi vinsœldum á íslandi? Auðir grasbalar með óræktarlegum gróöri eru helztu leiksvæði barnanna, þegar þau eru orðin of stór I sandkassann og rólurnar. En þeim fækkar nú óðum, og þess I staö risa upp háhýsi með malbikuðu um- hverfi. Þetta unga fólk hittum við á einum slíkum bletti I vesturbænum innan um sóleyjar og fifla, sem þau voru að tina handa mömmu. Hvenær skyldu islenzkir foreldrar geta sett börn sín I litlu ruggustólana, sem um allan heim kallast „Baby sitters”? Þessir stólar hafa verið i notkun i 10 ár á Noröurlöndunum, og mun lengur I Bandarikjunum, en þaðan eru þeir upphafl. komnir. Það má þvi furðu gegna, aö þeir skuli ekki ennþá fást hér á landi, þar sem fjöldamörg fyrirtæki t.d. á Noröurlönd- um framleiða þá i dag. Reyndar mun hafa verið gerð tilraun til þess að framleiða hér stóla, sem eru svipaðir þessum, en þó ekki með fótskemli, en þeir hafa litlum vinsældum náð. Ekki vitum við tii þess að reynt hafi verið að flytja inn þessa stóla. Þessir stólar eru úr mjúkum striga, eða öðru Hku efni á stálgrind og rugga mjúkt i hvert sinn, sem barnið hreyfir sig. I byrjun voru margir hræddir við að setja smábörn I svo mjúka stóla vegna hryggjarins, sem fólk hélt að gæti beðið skaöa, en læknar hafa fullvissað fólk um, að stólarnir séu ger- samlega hættulausir. t aldaraðir hafa smábörn verið borin i smápokum á baki eða framan á kviö mæðranna og hefur ekki orðið meint af. Hið mjúka bak stólsins gefur svipaða tilfinn- ingu og haldið sé á barninu og flest börn una sér mjög vel i stólnum. Hægt er að gefa barninu mat i stólnum, þvo þvijOg einnig má taka stólinn i sundur og hafa hann með I ferðalog. Frá þvi að barnið er 2-3ja mánaða getur það setið i stólnum, og þangað til það fer að vilja sitja upprétt, eða ca 9 mánaða. Smátt og smátt fer barnið að finna, hvernig það sjálft getur stjórnað hreyfingum stólsins, og fær þannig útrás fyrir hreyf- ingarþörf sina. ÞS. — HVENÆR VERÐUR REYKJAVÍK EJ „BARNGÓÐ BORG?" Nú er óðum að aukast innflutningur á litlum og léttum barnavögnum, svipuðum þessum á myndinni, en hvenær fáum við að fara með þá i strætisvagninn? Umsjón: Þórunn Sigurðardóttir Reykjavík hefur löngum hlotið hrós fyrir að vera falleg og snyrtileg borg. Hér er ekki hundaskiturinn, mengunin og bílaumferðin i lágmarki, ef miðað er við erlendar höfuð- borgir, og svo mætti lengi telja. Hér ætti þvi að vera einkar gott fyrir börn að búa, en svo undar- lega sem það kann að hljóma er eins og ekki sé gert ráð fyrir börnum hér i höfuðborginni. Að visu eru hér leikskólar, gæzlu- vellir, skólar og aðrar slikar stofnanir, en tilvera barnanna i borginni virðist hafa ótrúlega litil áhrif á skipulagningu t.d. verzlana, strætisvagnaumferð- ar og húsbygginga, svo að eitt- hvað sé nefnt. Það er stundum sagt, að hjá suraum þjóðum sé hundurinn númer eitt, en ætli billinn skipi ekki fyrsta sætið hér hjá okkur Reykvikingum. Að minnsta kosti er mun algengara að búið sé að hugsa fyrir bflastæðum t.d. við fjölbýlishús en barna- leikvöllum. Gæzluvellirnir eru allt of einhæfir, þeir miðast við þarfir minnstu barnanna, flest 4-5 ára börn þurfa miklu fjöl- breyttari og allt önnuileiktæki en gæzluvellirnir bjóða upp á. Leikskólar og dagheimili eru bæði of fá og flest of litil, og þannig mætti lengi telja. Við skulum nú búa til litla dæmisögu um móður, semþarf að fara i bæinn með litið barn, annaðhvort i kerru eða vagni, og þá kemur fljótt I ljós, hvar skórinn kreppir. Strætisvagnínn. Konan á ekki bil og býr i einu af hinum nýju fbúðarhverfum i útjaðri borgarinnar. Hún á enga kröfu á að komast með vagn eða kerru i strætisvagninn, en Reykjavik mun vera einsdæmi á Vesturlöndum hvað þetta snertir. Sænsku vagnarnir, sem hér eru i notkun, eru notaðir viða i Sviþjóð, aðeinsánstangar- ' innar sem er við afturdyrnar, en rýmið á móti dyrunum er gert fyrir barnavagna og kerrur. Strætisvagnabilstjóri hefur tjáð mér, að bflstjórinn ráði alger- lega, hvort hann leyfir kerrur inn i vagninn, en barnavagnar hafa mér vitanlega ekki fengið far i Islenzkum strætisvögnum. (Þess ber að visu að geta, að litlir og léttir barnavagnar eru mun vinsælli t.d. á Norðurlönd- unum en hér). Konan má þvi ganga i bæinn með vagninn eða kerruna. Hvar á að skipta á barninu? Eins og borgaryfirvöldum er ef til vill kunnugt um, þarf stundum að skipta á litlum börnum. í „Bankastræti 0” er sem kunnugt er opinbert sal- erni, en vonlaust er að komast með vagna eða kerrur niður tröppurnar. 1 flestum erlendum borgum eru sérstök herbergi, þar sem samgönguleiðir mæt- ast, þar sem hægt er að aka barnavögnum inn, skipta á börnum og geia þeim að borða. Allar eigum við jú að hafa börn- in á brjósti, segir i opinberum bæklingi til mæðra. Ef við þurf- um að fara gangandi i bæinn, þá er hætt við að bæjarferðin taki meira en fjóra tima, og þá eig- um við ekki annars úrkosta en að hafa með okkur pela og gefa barninu hann iskaldan einhvers staðar úti á götu. í verzluninni. Og svo förum við að verzla.. Það er vissulega ekki gert ráð fyrir að við förum með barna- vagninn inn i verzlunina. Hann skiljum við eftir einhvers staðar úti á gangstétt eins og reiðhjól- in. Sé barnið svolitið stærra, eru kannski tvær eða þrjár verzlan- ir i allri borginni, sem hafa öku- grind með barnasæti. Það er vissulega mikil framför, og von- andi verða fleiri til þess að fylgja þvi fordæmi. Nýlega var rætt um nauð syn þess að hanna opinberar byggingar þannig að hjólastólar gætu komizt inn i húsin. Það er nauðsynlegt, að allar meiriháttar byggingar, verzl- anir, skrifstofur, svo og tröppur og gangstéttir, séu með sér- stakri „akrein” fyrir þá, sem ferðast um á tveimur eöa fjór- um hjólum, hvort sem það er bæklað fólk eða börn. Bilarnir njóta hér algerra forréttinda umfram þessi farartæki. Það mætti lengi telja upp erfiðleikana, sem mæta þeim, sem þurfa að ferðast um borg- ina með börn. Það er raunar furðulegt, eins og sá hópur er stór, aö ekki skuli vera meira gert til þess að létta undir meö barnafólki. Sjálfsagt getum við afsakað okkur með fámenninu, en þar þarf lika dálitla hugar- farsbreytingu, og hún kostar enga peninga og sáralitla fyrir- höfn. ÞS

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.