Vísir - 15.07.1972, Blaðsíða 5
Visir. Laugardagur. 15. júli. 1972
5
Umsjón G.P.
ALLIR ÓTTAST
ÞEIR EITTHVAÐ
Æði margir hræðast eitthvað
eitt öllu öðru fremur, og þannig er
þvi t.d. varið með Vincent Price,
þegar akstur á hraðbrautum er
annars vegar.
Vincent Price
..Trúið mér til! Engin
hryllingskvikmynd gæti kallað
fram ótta á borð við þann, sem
þjakar mig, þegar ég ek á hrað-
braut” segir Vincent Price, sem
er sjálfur meistari i þeirri list að
vekja hroll hjá biógestum, eins
og þeir þekkja, sem séð hafa
Draculamyndirnar.
„Frómt frá sagt fer um mig
skjálfti, hendurnar verða þvalar,
hjartað i mér hamast og ég er
eins og hengdur upp á þráð i hvert
sinn, sem ég beygi inn á hrað-
braut. „játar hann hreinskiínis-
lega i blaðaviðtali nýlega.
,,Ég hræðist mest af öllu mis-
tök. Bara tilhugsunin um þaö, aö
mér kunni að mistakast, dregur
úr mér allan þrótt,” sagði Rod
Steiger, annar frægur
kvikmyndaleikari.
Rod Steiger leggur mjög
hart að sér i hverri þeirri
kvikmynd, sem hann
leikur í — af ótta við
misheppnað verk.
,,bað er miklu fremur af ótta
við mishepnað verk, sem ég keppi
svo að fullkomnun i hlutverkum
minum — heldur en hitt, að það sé
metnaður, sem rekur mig áfram.
Og ég ræð engan veginn við
þetta, þótt ég geri mér ljóst að
þetta hefur einmitt hrint mörgum
samstarfsmönnum minum frá
mér. Mér þykir leiðinlegt, að
þetta hefur leitt til þess, að orö fer
af mér á þá lund, að ég sé stirður i
umgengni á vinnustað.
t rauninni er ég það ekki. — Eg
bara þoli allra manna verst að
tapa."
Hver kannast ekki við svona
„stugg" eða ótta í sjálfum sér við
eitthvað, „sem honum er verst
við af öllu”?
Enn einn frægur maður, Jackie
Cooper, sem um þessar mundir
stjórnar leik kvikmynda og sjón-
varpsmynda, hefur játað á sig
svona „einka” ótta.
Jackie Cooper.
Hann fer aldrei á barinn til þess
að fá sér neðan í því.af ótta við að
lenda i fylleriisslagsmálum og
slasa einhver. Það á rætur sinar
að rekja til þess, að hann hélt eitt
sinn, að hann hefði drepið mann i
slagsmálum.
„Ég var þá kadett i sjóhernum,
og hafði yfir mér rigmontinn
liðsforingja, sem lagði mig i
einelti. Þar til loks var svo komið
að ég sá bókstaflega rautt og
hjólaði i hann.
Nú var því þannig varið með
mig i þá daga, að ég var vel
heima i slagsmálalistinni — og
eitthvað eimir áreiðanlega af þvi
ennþá. Ég þótti eldsnöggur
hnefaleikari, og fótfimur
dansmaður, þegar ég var
unglingsstrákur. — Seinna meir
kenndi ég hnefaleika i
sjóhernum.
betta var heljar atgangur hjá
okkur. Maðurinn hlaut höfuð-
meiðsli, skaddaðist á heila, og
brotin rifbein sködduðu i honum
lungun — og i þrjá daga sat ég i
einu svitabaði af ótta við, að hann
mundi deyja.
Sem betur fór varð þó ekki af
þvi, en óttinn um það hefur fylgt
mér eins og skugginn siðan .— Ég
lofaði sjálfum mér þvi, að ganga
aldrei i gegnum þær sálarkvalír
aftur.
bess vegna er það, sem ég er
allur á nálum, ef ég kem inn á
bar, og er helzt ekki i rónni, fyrr
en ég er farinn þaðan út aftur. Sá
möguleiki er alltaf fyrir hendi, að
einhver þar imyndi sér að ég sýni
stúlkunni hans of mikla athygli og
fari að býta út pústrum. En ég
þekki sjálfan mig að þvi að sleppa
mér gersamlega, ef út i slagsmál
er komið.
Þvi sleppi ég þvi alveg að fara á
barinn. Ég kann hreinlega ekki
við mig þar inni af þessum
sökum” segir Cooper.
í VÍKING
Timar langskipa og
knarra eru siður en svo
liðnir. í Sönderborg var
smiðað ekki alls fyrir
löngu þetta vikinga-
skip, sem ber heitið
„Sebbe Als”, og er
nákvæm eftirliking
skipa þeirra, sem
fundust i Hróarskeldu
fyrir 10 árum.
Það lagði i vikunni upp
i sina lengstu siglingu
til þessa —fráSlésvik
til Osió.
„ÁSTFANGIN KONA
SÉR AÐEINS EINN"
segir Sophia Loren, sem aldrei daðrar við aðra menn en Carlo
Sophia Loren segir sjálf,
að aðalvörn hennar gegn
ásókn karlmannanna sé ást
hennar á bónda sínum,
Carlo Ponti.
„Stundum”, játaði hún sjálf
fyrir stuttu i blaðaviðtali,
„verða sumir vina minna ást-
fangnir af mér. En mig aldrei svo
mikið sem dreymir um að lita við
öðrum mönnum. Ég gæti aldrei
látið mér detta i hug, að daðra við
nokkurn mann. Astfangin kona
getur aðeins haft áhuga fyrir
einum manni. Og ég er mjög ást-
fangin af manni minum.”
„Hvað ætti ég þá að vera að
daðra við aðra menn? Ast á borð
við mina hlýtur aö vera sjaldgæft
fyrirbæri, og það væri fiflska af
mér að tefla henni i hættu. Bara
að konur lærðu að skilja það, að
það verður að leggja sig fram,
mjög mikið, til þess að rækta ást.
Það hefur engan veginn verið
auðvelt i svo langri sambúð sem
okkar Carlos. En ég læt mér
aldrei eitt einasta andartak liða
úrminni — ekki einu sinni þegar
ég kem dauðþreytt heim af
myndastofunni — að ég verða
að halda ástinni við
Ég hef veriö spurð að þvi, hvað
ég sjái við hann? — I minum
augum er hann tilfinningarikur
elskhugi, tillitssamur félagi og
hjartgóð manneskja. Viö skiljum
hvort annað til hlýtar, og látum
það ekki á okkur fá, þótt hitt sé i
leiðu skapi.
Það er indælt tilhugsunar, að
fmna, að ekkert annað skiptir
máli — frægð eða auðæfi — svo
fremur sem við höfum hvort
annað.” segir kvikmyndadisin.
Hvað gerir Spassky við peningana?
Hvað getur Rússinn, Boris
Sapsski, gert við peningana, sem
hann fær fyrir að tefla einvigiö
við Bobby Fischer?
Sá, sem vinnur einvigið, krækir
sér i ca. 16 milljónir íslenzkra
krónai i erlendum gjaldeyri þó)
— auk hluta af sölu kvikmynda-
tökuréttar o.s.frv. Sá sem tapar
fær um 1 milljón.
Venja sovézkra borgara, sem
krækja sér i gras af seðlum, er sú
að vixla þeim yfir i skömmtunar-
seðla, sem heimila þeim að verzla
i sérstökum verzlunum. Hann
getur einnig opnað bankareikning
erlendis, eða flutt inn með sér
vestrænan varning.
Hvort hann gerir það siðar-
nefnda, skal allt látið ósagt, en
núna i vikunni mættu menn hon-
um, þar sem hann var að koma út
úr fataverzlun Gefjun-Iðunnar i
Kirkjustræti með stóran pinkil
undir hendinni, svo að eitthvað er
hann farinn að taka út á sæluna.
Cellóleikarinn, Rostropovich,
keypti sér Mercedes Benz fyrir
hluta af tekjum sinum, sem hann
aflaði sér með hljómleikum utan
sins heimalands. — Kannski
Spasski kaupi sér Bronco-jeppa,
sem honum virðist lika vel við.
En það virðast ekki vera neinar
fastar reglur, sem leggja hömlur
á borgara Ráðstjórnarrikjanna i
þvi að verja slikum stórtekjum.
Hvorki Spasski né rússneska
skáksambandið hafi látið neitt
uppi um, hvað hann muni gera við
peningana. — Viktor Baruinsky,
formaður Skákklúbbs Ráð-
stjórnarrikjanna, hefur gefið i
skyn, aö Spasski muni láta eitt-
hvað af hendi rakna til skák-
klúbbsins.