Vísir - 07.02.1973, Blaðsíða 4

4
Visir. Miðvikudagur 7. febrúar 1973
I 5I ÐA ivi J
Hvor klœðnaðurinn
skyldi falla betur í
kramið, só fínlegri
eða sá sveitalegri...
Misjafn er
smekkur
mannanna!
Misjafn er smekkur
mannanna, segir einhvers
staöar. Og það eru áreiö-
anlega orð aö sönnu. Þau
orð gilda víðast hvar, og
þau gilda líklegast líka,
þegar að tízkunni kemur.
Sumir virða fyrir sér með
aðdáun og öfund myndir
af fatnaði frá dögum Lúð-
víks 14., eða þá lengra
aftur í tímann, og velta
því fyrir sér, hversu litrík
og skemmtileg tízkan
væri, ef hún væri þannig
ennþá.
Aðrir lita framhjá slikum
myndum, en dást að gömlu
Hollywoodstjörnunum og gæfu
mikið fyrir að sú tizka næði
fram að ganga á nýjan leik. En
svo eru enn aðrir, sem hrista
aðeins höfuðið, yppta öxlum og
kjósa helzt flauelsbuxur og
lopapeysu eöa annan slikan
fatnað. Finnst sá fatnaður þægi-
legur og kjósa helzt að ganga
þannig til fara.
En það er nú einu sinni svo, að
flauelsbuxurnar og lopapeys-
urnar náðu þvi eitt sinn að vera
einhvers konar brot af tizkufyr-
irbrigði. En sá fatnaður heldur
þó stöðugt sinum velli.
bað er dálitið skemmtilegt að
virða fyrir sér myndirnar á sið-
unni. Óneitanlega stinga þær
nokkuð i stúf hver við aðra.
Annaðhvort er klæðnaðurinn
finlegur og eins kvenlegur og
hann framast . getur verið, eða
þá heldur þunglamalegur og
næstum sveitalegur.
Hvor klæðnaðurinn skyldi nú
falla i kramið? Það er ekki bein-
linis gott að segja til um það, en
einhverra hluta vegna hefur
maður þó grun um, að þung-
lamalegri klæðnaðurinn kæmi
til meö að falla i betri jaröveg
hjá íslendingum heldur en sá
finlegi.
bað gerir ef til vill veöurfarið
hér uppi á Islandi. Kannski lika
það, að klæðnaðurinn er að
öllum likindum miklu þægilegri
en sá glansandi og fini, og
gengur svo viðast hvar.
Með þessum myndum hér á
siðunni sést kannski bezt, að þó
að tizkukóngarnir úti i heimi
setji hinn svokallaöa „Holly-
wood-klæðnað”, ef svo má að
oröi komast, hæst á lista hjá sér,
þá kemst margt annað að. Og
kannski sem betur fer. Þá er
frekar úr nógu aö velja.
En loksins fengum viö eitt-
hvað að sjá af fatnaði fyrir karl
manninn, svo vikið sé að öðru.
Þegar maður sér þann klæðnað,
dettur manni einna helzt i hug
einhver franskur náungi á rölti
um sveitaþorp þarlendis. Six-
pensarinn gefur klæðnaðinum
skemmtilegan svip, en sixpens-
arar eru ákaflega vinsælir
þessa dagana.
Vesti karlmannsins er mosa-
grænt að lit, með rauðum og
gulum röndum. Þverslaufan er
úr rauðu flaueli. Það er alls ekki
svo fráleitt, að slikur fatnaður
falli i kramið hjá karlmönnun-
um, að minnsta kosti hefur Gil-
bert O’Sullivan, söngvarinn vin-
sæli, tekið miklu ástfóstri við
slikan.
Vesti stúlkunnar er gult að lit
með grænum og rauðum
röndum. Hatturinn er rauður,
en blússan græn- og hvitköflótt.
Klæðnaður sem gengur hvar
sem er,.jafnt sumar sem vetur.
Hann er svo sannarlega
Nú er ÓDYRAST að nota
Á ÞÖKIN
ONUONDUUNE
Báruðu asfalt plöturnar
■: ÞÆR EINANGRA
• ÞÆR TÆRAST EKKI
ÞÆR FÁST í TVEIM LITUM
? ENGINN VIÐHALDSKOSTNAÐUR
Takmarkaðar birgðir á gamla verðinu
VERZLANASAMBANDIÐ H.F.
SKIPHOLTI 37 - SÍMI 38560
skrautlegur hatturinn, sem við
sjáum hér á annarri mynd.
Hugmyndin að hattinum kemur
frá J.C. Brosseau i Paris, og
þessi er ætlaður fyrir vortizk-
una komandi. Að öllum likind-
um verður þess langt að biða, aö
slikir hattar sjáist hér á götum
Reykjavikurborgar. Þetta er
stráhattur, skreyttur blómum
alla leið frá Afriku.
Þriöja myndin hér á siöunni
er dæmigerð fyrir þá tizku, er
boðuð er þessa dagana.
Jakkinn er úr bleiku, eins
konar satinefni, og sniðið er
ekki ólikt þvi, sem gerist á karl-
mannajökkum. Púðar eru i öxl-
um, en þessi jakki er ætlaður
sem samkvæmisklæönaður.
Rósóttar buxur eða pils er borið
við jakkann. Og siddin á pilsinu
þá höfð um eða rétt fyrir neðan
hné.
Blússan er hvit, en hviti litur-
inn er vinsæll. Siðan er komið
fyrir skrautlegri nælu i kraga-
horninu. Andlitsfarðinn er álika
skrautlegur. Farðinn er að visu
nokkuð fölur, en varirnar eru
hárauðar og rauðir augnskugg-
ar eru á augnalokum allt upp að
mjóum augnabrúnunum. Það
veröur gaman að sjá, hver
framvinda mála verður.
Liklegast á eitthvað fleira
eftir að heyrast frá tizkumönn-
unum úti i heimi. Fleira nýtt á
lika áreiðanlega eftir að komast
á markaðinn áður en yfir lýkur,
og ennþá er nokkur timi til
sumars, að minnsta kosti hér á
tslandi. Sumir býsnast yfir tizk-
unni og eru ekki alls kostar
ánægðir með það aö þurfa aö
hlita boðum og bönnum ein-
hverra úti i heimi, sem segja til
um það, hverju beri aö klæðast
hverja árstið.
Það er lika dálitið skrýtið,
þegar hugsað er út i það, að
þúsundir kvenna og karla skuli
fara eftir hugmyndum einhvers
eins eða aðeins fleiri manna um
það, hverju beri að klæöast.
Einhvers staðar i stóru húsi úti i
heimi situr maður og teiknar.
Hann er að rissa upp mynd af
klæðnaði. Hann hefur kannski
gert sér grein fyrir þvi, að nú-
verandi klæðnaður er búinn að
vera of lengi, og nú verður að
skipta um. Koma með eitthvað
nýtt. Kannski er lika það, að það
sem er nú efst á lista, gefur ekki
nógu mikið i aðra hönd. Það
gengur ekki, einhverjar ráö-
stafanir verður að gera. Vélar
fara að snúast, efni skapast,
klæðnaðurinn er tilbúinn. Hann
er sýndur i einhverjum sal, — og
hann slær i gegn eða ekki. Ja,
hún er svo sannarlega skrýtin
stundum þessi veröld.
— EA