Vísir - 12.02.1973, Blaðsíða 2

Vísir - 12.02.1973, Blaðsíða 2
2 Vísir. Mánudagur 12. febrúar 1973. vimsm: Finnst yður afskekkt hér i Árbæiarhverfi? Ragna Þorvaldsdóttir, nemi:Nei, þaB finnst mér alls ekki. Fólk kemur ekki siöur i heimsókn til manns hingaö en hvert annað. Hverfiö er lika rólegt og þægilegt. Sigurbjörg Hjörleifsdóttir, nemi: Nei,þaö finnst mér alls ekki, þaö getur veriö aö fólk veigri sér frekar viö aö koma hingað upp- eftir nema þaö eigi brýnt erindi, en samgöngur eru ágætar og gott aö feröast meö strætisvögnunum. Elínborg Guöjónsdóttir, hús móöir: Alls ekki, mér hefur hvergi likaöbetur en hér. Það var aöallega fyrst sem fólki fannst þetta dálitiö langt, en nú er það búiö. Guöbjörg Guöjónsdótiir, starfar i Landsbankanum: Ég bý nú ekki hér, en ég geröi það og vinn hér núna. Ég kunni mjög vel viö mig hérna, en það vantar ýmislegt hér og nokkuö langt aö fara ef maöur hefur ekki bíl. Oddný Dóra Halldórsdóttir, kenn- ari: Ég bý raunar I Breiöholtinu og ég hef ekki fundiö aö þaö aftr- aöi fólki frá aö koma i heimsókn til manns. Mér finnst þetta ágætt. Guöjón Pétursson, fiskimats maöur: Þetta er skemmtilegt hverfi aö minum dómi og ég tel þaö ekki afskekkt. Flestir hafa einkabila og það gerir fjarlægöir stuttar. Ég nota þó strætisvagna og mér finnst ég ekkert vera útúr. Mamma verður hrœdd — segir dansarinn Henrico frá Martiník-eyju, kannski fljótt. Jafnvel þarsem þúsundir fórust í eldgosi fyrir70 árum Þeir' biu99u á fia|1 inu, þegar það gaus, gleyma. En við vitum, að eldfjöll eru aldrei „dauð", þótt svo sé sagt, og þetta gæti gerzt aftur". „Ég hef skrifað móður minni, að ég sé hér, og ég hugsa, að hún verði hrædd að vita um mig hér. Við á Martíník-eyju höfum heyrt um eldgosið, sem varð 1902 og deyddi þús- undir manna. Frændi minn einn lézt þar til dæmis. Fólk gleymir „Limbó er þjóöariþrótt, en til þess þarf mikla æfingu”. Henrico og Baby sýna á Hótel Loftleiöum þessa dagana. Þetta segir dansarinn Henrico Caraibeans, sem nú skemmtir á Hótel Loftleiðum meö konu sinni, Baby. „Kunningjarnir voru dauðskelkaöir, þegar viö fórum frá Paris hingað. Þeir héldu vist, að tsland væri allt i nauðum statt vegna eldgossins. Þaö snart okkur mjög, þegar viö flugum yfir gosstöövarnar á leiðinni hingað. Þetta kemur við okkur vegna þess, sem gerðist einu sinni á Martinik”. Þau hafa dansað saman i fjórtán ár, lengst verið i Parisarballetinum „Svart og Hvitt”. Þau hafa farið um heiminn, „nema ekki til Banda- rikjanna” Hvers vegna? „Þaö er kannski vegna kynþáttamála og kannski ekki. Viö erum ekki pólitisk. Við viljum aðeins gera fólk ánægt, en okkur langar ekki til Bandarikjanna sem stend- ur”. Þau fengu Oscarverölaun, sem kölluð eru, fyrir dans á Martinik árið 1969. Keppnin um þau tók til eyjanna i Karabia- hafi. Siöan hafa þau gert víð reist. Þau komu hingað áriö 1967. „Kalt?” Mér þykir kalt loftslag gott”, segir Henrico. —HH HjALPAR- HÓNDIN FRÁ BRÆÐRA. ÞJOÐ Þeir rétta (slandi hjálpar- hönd, og það gera margir í Noregi þessa dagana. Myndin var tekin, þegar auglýsingar voru sendar út, en á þeim stendur: RÉTT- UM ISLANDI HJÁLPAR- HÖND. Á myndinni eru frá vinstri þeir Jón O. Erlien frá Norsk-Islansk Sam- band, Gerhard Arnesen frá Norræna félaginu og Ólafur Friðfinnsson. Er eftirlit með peningagreiðslunum Kristin á Suöurnesjum hringdi: „Hér var veriö aö safna á dögunum fyrir Vestmanna- eyinga, og ég held, aö þvi hafi veriö vel tekiö af öllum. En eitt hefur vakið nokkra undrun hjá fólki hérna. Einhverjir Vestmannaeyingar voru ráönir i vinnu hér i frysti- húsin, og var mikiö haft fyrir þvi, aö útvega þeim húsnæöi. Eins munu einhverjir hafa veriö ráönir til starfa upp á Flugvöll. — Hins vegar hafa engir þeirra sézt enn- þá mæta til vinnu hingaö. Um leiö sjáum viö af fréttum, aö fólkiö fær úr fjársöfnuninni einhverjar peningagreiöslur til þess aö bjarga sér, og stundum er jafnvel talaö um dagpeninga. Þaö vaknar hjá manni spurn- ing, hvort fylgzt sé meö þvi, aö þeir, sem fá fjárstyrki, hafi gert tilraun til þess aö fá sér vinnu. Eða er moguleiki á þvi aö einhver geti misnotaö sér þetta?” „Viö spuröum Magnús Magnús- son bæjarstjóra Vestmanna- eyinga aö þvi, hvernig þessum málum væri hagað: „Þaö er ekki um neina dagpen- inga að ræða,” sagði bæjar- stjórinn. „Sérstök fjárhagsað- stoðarnefnd (sem Rauði kross- inn er aðili að) vegur og metur hvert tilfeili, og sker úr um, hvort þörfin sé slik, að það sé ástæða til þess að styrkja um- sækjanda.” Bæjarstjórinn sagði ennfrem- ur, að flestir þeirra, sem enn ættu eftir að fá sér atvinnu, væru að leysa húsnæðisvandræði sin. „Menn hafa ekki eyrö i sér að stökkva út á land og skilja fjöl- skyidu sina eftir I óvissunni. Það segir sig sjálft, aö þeir ætla ekki aö ráöa sig i vinnu á Seyöisfiröi, ef þeir fá húsnæði á Suöurnesjum — eða öfugt.” Ómerkilegheit Kristin hringdi: „Þaö er hreint alveg ótrúlegt, hvaö fólk getur veriö ómerkilegt, eins og ég rak mig á fyrir 1/2 mánuöi eöa svo. Ég glataði I verzluninni Álafoss vönduöum, loöfóöruðum hönzk- um, sem mér var mikil eftirsjá i. Þvi þóttist ég heppin, þegar ég hringdi i verzlunina, og af- greiðslumaöurinn sagöi mér, aö hann heföi fundiö hanzkana og allt væri i lagi. Siöan er ekki sög- una meir um þaö fyrr en.... ...ég loks kemst til þess aö sækja hanzkana, og heyri þá þau tiðindi, aö kvöldiö áöur hafi kom- ið ung stúlka i verzlunina, og spurt eftir hönzkum, sem hún hafði týnt i verzluninni. Af- greiöslustúlkan sýndi tvenna hanzka, og jú, alveg rétt....þetta •voru hanzkarnir hennar. Siöan tók hún mina hanzka, sem voru nýlegir, meöan þeir hanzkar, sem afgreiðslustúlkan sýndi mér, voru lúnir mjög og illa meö farn- jr_ _ Ég heföi aö minnsta kosti aldrei tekiö þá i misgripum fyrir mina.” Elskulegar stúlkur „Buisness-maður” skrifar: Ein er sú deild innan Landssim- ans, sem á þakkir skiliö. Þaö er Talsamband viö útlönd. Atvinnu minnar vegna hef ég orö- iö aö skipta mikiö viö þá deild og alltaf notið fyrirtaks þjónustu. Þar hlýtur aö vera valin stúlka i hvert pláss. Alltaf eru þær kurt eisar og hjálpsamar, bæöi viö aö finna simanúmer erlendis og af- greiöa samtöl fljótt. Oft hlýtur þó aö vera erfitt um vik hjá þeim, þar sem linur eru oft bilaðar. En sem sagt, sama er hvenær sólarhringsins ég hef hringt. Af- greiðsla er einstök. „Buisness-maður.”

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.