Tíminn - 08.01.1966, Page 9

LAUGARDAGUR 8. janúar 1966
TÍMINN
f
FÁ
GTMAGNÚR
FÓTSPORUM KONUNGS
|| ||HIHI|IIIU«MBII IH Ml llil —IIII
/ VASAKLÚTANA SÍNÁ
Hún heitir Tusnee Sirirkan-
traporn og er frá Thailandi.Hún
ber Það með sér að hún er af
austrænum uppruna, hefur
riómagula húð,, tinnusvart hár
og brún, skásett augu- Hins
vegar er auðvelt að sjá það,
að hún hefur kynnt sér siði og
hætti vesturlandabúa, talar
ensku reiprennandi, og er mjög
frjálsleg í fasi og framkomu.
Við hittum hana á heimili Kjart
ans Guðmundssonar forstj. og
konu hans, í Reykjavík, en
þar hefur hún dvalizt um jólin
og mun halda þaðan aftur eft
ir nokkra daga.
— Hvernig stendur\á komu
þinni til íslands. Tusnee?
— Vala, dóttír hjónanna
hérná bauð mér hingað í jóla
leyfinu. Við vorum saman á
skóla úti J, Englandi, en þar
hef ég verið tvö síðastliðin ár.
' Eg hef verið að læra ensku og
að verða einkaritari, en það
hefur mjög mikið að segja fyr
ir Thailendinga að kunna eitt
hvað í ensku, þar sem við
skipti okkar við Vesturlönd eru
sífellt að aukast. Eg býst við
því að ég verði eitt ár enn í
Englandi, og svo langar mig til
að sjá mig eitthvað um í heim
inum áður en ég fer að starfa
heíma- Það er mjög mikið
flökkúblóð í mér, ég hef ferð
ast talsvert víða, þótt ég sé
bara nítján ára, hef meðal ann
ars verið í Hong Kong og farið
dálítið um Evrópu. Mér þótti
heldur en ekki matur í því að
vera boðin til íslands, því hugs
aði ég mig ekki tvisvar um
áður en ég tók boðinu. •
— Eg geri ráð fyrir því að
Thailendingar viti almennt ekki
mikið um ísland.
— Nei, ég vissi varla, að það
væri til, þegar ég fór til Lond
on, og pabbi og mamma göptu
af undrun, þegar ég sagði Þeim
frá því, að ég væri að fara
hingað, þau hafa líklega haldið,
að ég myndí frjósa í hel.
— Og hvernig kanntu svo
við þig hérna?
— Mér finnst dásamlegt að
vera hér og allir sem ég hef
kynnzt hér eru mjög elskuleg
ir. Eg hef að vísu ekki ferðast
mikið um landið, en í gær
skrapp ég til Hveragerðis, og
mér fannst alveg stórkostlegt
að sjá hverina gjósa.
— Eg hugsa, að það hefði
veríð meira gaman fyrir þig
að korna hingað að sumarlagi.
— Nei, það held ég ekki,
mér finnst einmitt svo gaman
að sjá reglulegt vetrarríki, Því
að það er aldrei reglulegur vet
ur í Thailandi. Þegar ég kom
til London hafði ég aldreí séð
svona klæðnað, segir Tusnee
og bendir á duggarapeysuna
mína. — Heima skiptist á sól
skin og rigning og við göngum
venjulega mjög léttklædd. Ann
ars er vestræn 'tízka að verða
allsráðandi í klæðaburði heima,
unga fólkið gerir sér mjög far
um að apa allt, sem það getur
eftir erlendum fyrirmyndum,
og mér þykir það mjög leiðin
legt, því ég kann svo vel að
meta þjóðleg einkenni Thai-
lands.
— Eru þau mjög á undan
haldi hjá ykkur?
— Fullorðna fólkið er frem
ur fastheldið á gamlar venj
ur, en á síðustu áratugum hef
ur gengið flóðalda af erlendum
áhrifum yfir landið og eru Þau
bæði góð og slæm.
— Geturðu sagt mér eitt-
hvað sem þér finnst sérkenni
legt fyrir ættland þitt?
— Það er helzt þessi til-
beiðsla á konungsfjölskyld-
unni, sem mörgum útlending
um finnst hálfskrýtin. Almenn
ingur í Thailandi trúir því að
konungurinn sé í ætt við guð,
og það er dauðasök að vera
á öndverðum meiði við hann.
Þegar konungsfjölskyldan ferð
ast meðal fólks, lýtur það henni
i lotningu, og oft leggur fólk
vasaklúta sína á götuna. þár
sem konungurinn gengur, og
ef hann stígur á Þá, er álitið að
guðlegt magn búi í klútunum.
Eg get ekki neitað því að mér
finnst þetta nokkuð spélegt, eft
ir að hafa kynnzt vestrænum
þjóðum, en engu að síður kann
ég vel við þetta og finnst það
eiga vel heima í föðurlandi
mínu. Eg býst við því að Vest
urlandabúum finníst dálítið
undarlegt, hvað fjölskylduhönd
in heima eru sterk. Það er
mjög algengt að fólk af þrem
ur eða fjórum kynslóðum búi
saman í húsi, og Þá nýtur
fjölskyldufaðirinn mests valds
og virðingar og öll fjölskyldan
litur’ á hann sem yfirboðara
sinn. Þetta er mjög líkt þvi sem
var í Kína hérna áður fyrr,
endg er meirihluti fólks í
Bankok af kínverskum upp-
runa. Það þýðir lítið fyrir
thailenzka unglinga að stánda
upp í hárinu á þeim sem eldri
eru, og þeir verða í einu og
öllu að lúta valdi og vilja for
eldra sinna. Fyrir mitt leyti
finnst mér þetta fremur
óheppilegt, og það líður áreið
anlega ekki á löngu áður en
þetta breytist.
Er ekki talsverður austur-
landasvipur á borgum i Thai
landi, Þrátt fyrir öll erlendu
áhrifin?
— Jú„ borgirnar eru talsvert
litskrúðugri. en almennt ger
ist á Vesturlöndum, og íbúðar
húsin eru mörg hver í austur
landastíl með sérkennilegum
þökum og göturnar eru mjóar
og ævintýralegar, en víða og
þá sérstaklega í Bankok eru að
rísa stórar byggingar svipaðar
vog í stórborgum á Vesturlönd
um. Uppi til sveita eru erlendu
áhrifin teljandi lítil, þar býr
fólk í strákofum og stundar
frumstæða atvinnuvegi.Það er
eins og maður sé kominn tals-
vert aftur í tímann, þegar mað-
ur fer um þessar slóðir.
— Hvernig er alþýðumennt-
un í Thailandi?
— Hún er fremur góð miðað
við það, sem gerist í Austur-
Asíu. Almenningur í Bankok á
Þess kost að njóta góðrar
menntunar, en uppi til sveita
er mikið um fólk, sem hvorki
er læst né skrifandi, sérstak
lega í þeim héruðum, sem
liggja nálægt Laos. Yfirvöldin
hafa í seinni tíð gert ýmislegt
til að bæta úr þessum menntun
arskorti og sent þangað kenn
ara. Það er nú ekki hægt að
segja, að það sé mikíl fátækt
í Thailandi, að minnsta kosti
ríkir hvergi hungursneyð. Land
ir er vel ræktað og það er
nægur fiskur i vötnunum.
Stéttaskipting er hins vegar
talsverð og lífsgæðum er mis
jafnt skípt milli fólksins.
— Hverrar trúar ert þú,
Tusnee?
— Eg er Búddatrúar eins og
meirihluti fólks í Thailandi.
Trúarbragðafrelsi ríkir Þar þó,
og þar eru kaþólikkar, mótmæl
endur, múhameðstrúarmenn og
menn af mörgum fleiri trúar
brögðum. Margir beztu unglinga
skólarnir í Bankok eru reknir
af nunnum og munkum í ka-
þólskum sið og í einn slíkan
gekk ég um nokkurra ára skeið
og var rækilega uppfrædd um
kristna trú, sneri þó ekki baki
við trú forfeðra minna.
— Telst Thailand ekki hlut
iaust ríki?
— Jú, en það hallast nokkuð
mikið að Bandaríkjunum og
bandarískur her er þar í landi
og í landinu úir og grúir
af Bandaríkjamönnum. Eins og
ég sagði áðan liggur æðsta vald
ið í höndum konungs og eng
inn vogar sér að mótmæla hon
um opinberlega. Ýmsar stefnur
eru harðbannaðar i Thailandi;*
svo sem Ikommúnismí, og eru
kommúnistar réttdræpir, hvar
sem þeir finnast. Almenningur
hefur Þó ekki neinn teljandj
áhuga á stjórnmálum, og treyst
ir konunginum í blindni og
ekki er að sjá annað en ,,að
fólk hafi það gott undir stjórn
hans.
— Ert þú hreinn Thailend
ingur að uppruna Tusnee?
— Nei, nei, mamma er kín
verzk og amma mín í föðurætt
líka, svo að það er miklu meira
af kínversku blóði í mér en
thailensku. Af þeim þrjátíu
milljónum, sem Thaíland
byggja ægir saman alls konar
þjóðemum, en Kínverjar og
Thailendingar eru í meirihluta.
Eftir heimstyriöldina síðari
hafa margir Vesturlandabúar
flutzt til landsins, einkum og
sér í lagi Bandaríkjamenn og
með þeim erlendu áhrifin, sem
mér er svo illa við að mörgu
leyti. Þegar ég var Iítil gekk
mamma oft í kínverskum bux-
um, en núna mundi Þykja asna
legt, hlægilegt og gamaldags
að láta sjá sig í svoleiðis klæðn
aði. og þannig er margt heima,
því miður. Kvikmyndirnar og
sjónvarpið hafa þau áhrif að
unga fólkinu langar til að
fylgja vesturlandatízkunni.
— Ætlar Þú að gerast einka
ritari, þegar þú hefur lokið
námi í London?
— Eg ætla að dveljast eitt
ár i viðbót í London, og síðan
ætla ég að ferðast svolítið um.
Þegar ég kem heim ætla ég
að vera föður mínum til að-
stoðar, en hann rekur forn-
gripaverzlun ' Bankok Hann
ferðast víða um iandið og
kaupir gamla og þjóðlega muni.
Síðan selur hann Þá, og þeir
ganga mjög í augun á útlend
ingum. sérstaklega Bandaríkja
mönnum, og er þeím alveg
sama, hvaða verði þeir greiða
þá. Faðir minn er mjög þekkt
ur í Bandaríkjunum fyrir þessa
verzlun sína og hann er tals
vert efnaður og hefur getað
kostað okkur systkinin öll á
skóla í Englandi eða Banda-
ríkjunum. Faðir minn þarf
mjög á enskumælandi fólki að
halda við þessa verzlun, og allt
frá Því að ég var lítil hef ég
verið staðráðin í að taka við
af honum við verzlunina, en
.hann tók aftur við af afa mín
um, svo að það væri gaman,
ef hún héldist áfram í ættinní.
— Kannt þú ekki vel við þig
meðal vestrænna þjóða?
— Jú, mikil ósköp, allir þeir
vesturlandabúar, sem ég hef
kynnst eru ekkert nema elsku
legheitin. Á skólanum, sem ég
ar á í London, er kynstrin öll
af útlendingum, meira en helm
ingurinn af nemendunum er til
dæmis af hinum svarta kyn-
þætti, og ég á vini og kunn
ingja frá mörgum löndum
heims. En þótt ég hafi kynnzt
rnörgu skemmtilegu og ólfku
Því, sem fólkíð heima á að
venjast, er ég Thailendingur
í húð og hár. og vil endilega
lifa og starfa í föðurlandi mínu.
G. E.