Vísir - 11.05.1974, Blaðsíða 2

2
Vísir. Laugardagur 11. mai 1974.
rismsm:
Hvernig likar yður að fá dag-
blöðin aftur ’
Sæmundur Magnússon, nemi. Ég
hef nú ekkert séð blöðin ennþá, en
ég er feginn þvi að þau skuli vera
komin út aftur. Ég saknaði blað-
anna talsvert, og mest saknaði ég
þess að geta ekki lesið fréttir úr
stjórnmálalifinu.
Þorleifur Ólafsson, blaðamaður:
Mjög gott. Ég saknaði þeirra
gífurlega, og mest hef ég liklega
saknað þess að hafa ekkert að
gera á meðan á verkfallinu stóð.
Ég saknaði almennra frétta mest,
þeirra frétta sem mér finnst
rikisfjölmiðlarnir ekki hafa sinnt
eins vel og blöðin höfðu gert. Þá
saknaði ég lika frétta úr pólitik-
inni.
Guðmundur Simonarson, fram-
reiðslunemi: Mér finnst það mjög
gott. Ég er búinn að lesa þau i
morgun. Mest saknaði ég iþrótta-
fréttanna.
Laufey óskarsdóttir, húsmóðir:
Mér hefur bara fundizt ágætt að
vera án þeirra. Ég er nú reyndar
utan af landi, frá Hornafirði, en
yfir sumartimann fáum við blöðin
þar daglega. En ég saknaði
þeirra ekkert.
Ilallur Helgason, verzlunar-
maður: Mér er nú bara alveg
sama um blöðin, nema Visi á
mánudögum.
Sigurður Georgsson, skipstjóri:
Mér finnst það gott. Ég er búinn
að kikja i blöðin i morgun, jú.
„Þá œtlum við að gera
þjóðinni gagn..."
— sólskinið Ijómaði svo sannarlega um bœinn í gœr
„Viö höf um satt að segja
verið að hugsa um að selja
hér pláss fyrir sólböð á
svona fimm þúsund kall
plássið. Hér er ekkert síðra
að vera en á Mæjorka."
Þeir meintu kannski ekki hvert
einasta orð sem þeir sögðu,
strákarnir sem um þessar mund-
ir vinna við að koma upp viðbygg-
ingu við Sundlaug Vesturbæjar.
En það var nokkuð til i þvi hjá
þeim, að þarna væri afbragðsgott
að vera i sólbaði, vel falinn fyrir
öllu öðru en sólinni og bláum
himninum, með hálfbyggða veggi
og timbur á allar hliðar.
En það er ekki þannig i sjálfri
lauginni. Þar eru einhver ósköp
af fólki. Allir ætla sér að nota
hádegið til þess að reyna að lita
hörundið ögn. Ljósmyndarinn,
sem hefur komið sér bærilega
fyrir uppi á þaki, fær óhýrt
augnatillit frá mörgum gestanna.
Fólk vill fá að vera i friði með
bleika búkana.
Það er heldur ekkert skritið, þó
búkarnir séu bleikir ennþá. Sólin
hefur litið látið á sér kræla, þang-
að til loks fyrir fáum dögum. Og
nú virðist hún ekkert á þeim bux-
unum að hverfa á næstunni.
„Þurfti hún nú endilega að
skina svona mikið, einmitt þegar
verkfallið leystist”, sögðu
veslings blaðamennirnir. ,,Og
svona er þetta einmitt núna, þeg-
ar við erum að byrja i prófun-
um,” segir skólafólkið óþolin-
mótt. En sumir hverjir tritla með
skruddurnar út á svalir eða annað
að berjast svo við að festa fræðin i
kollinum, þar sem sólin skin.
Og blaðamenn nota hvert tæki-
færi til þess að komast út. Það
gerðu Visismenn lika i gær, þegar
sólin skein sem skærast. Að vera
inni varð næstum öllum kval-
ræði.
,,Við vorum i félagsfræðiprófi i
morgun og förum aftur i félags-
fræðipróf i dag.” — Hvernig má
það vera? — ,,Jú, það var skrif-
legt i morgun, en verður munn-
legt i dag. Við erum að lesa um
„verdens politik”, og þið megið
ekki trufla okkur of lengi.”
Það voru tveir piltar i Mennta-
skólanum við Hamrahlið, sem
þetta sögðu. Þá hittum við fyrir i
öskjuhliðinni, og þeir sögðust
heita Stefán Skjaldarson og Gisli
Þór Sigurþórsson. „Við erum
báðir utan af landi,” bættu þeir
við.
Reykvíkingur RE fer á sjó 31. maf, og innanborðs veröa 8
strákar, allir á námskeiði Æskulýðsráös. Þeir voru aö dytta að
bátnum í gær i Nauthólsvik.
4
„Svo ætlum við að fara að gera gagn.” — Stefán Skjaldarson og
Gisli Þór Sigurþórsson voru önnum kafnir við próflestur í öskju-
hliö.
(Ljósm. Bragi)
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Fagurt umhverfi!
Nú fallin er loksins vor finasta stjórn.
Við fögnum að sjálfsögðu, ef eignast
Sá orðrómur hefur þó komist á kreik.
að kannski hún eigi sér Viðreisnar
Július skrifar:
„Ég sendi hér með þessum lin-
um mynd, sem er dæmigerð fyrir
sóðalegan umgang úti i
guðsgrænni náttúrunni og einnig
hér á höfuðborgarsvæðinu.
þeirra vegum sé þó undan þessu
skilið.
Þessi mynd hér sýnir einmitt,
hvernig umhorfs er á sumar-
bústaðarlandi eins sliks forystu-
manns á sviði ferðamála. Sá hef-
ur reyndar annars tekjur sinar af
þvi að sýna útlendingum óspillta
náttúru Islands og fegurð
landsins.
Svona drasl ku brjóta algerlega
i bága við nýsett lög um um-
hverfisvernd.”
Það hefur verið mikið skrifað
um það, að Islendingar gangi
yfirleitt illa um sælureiti viðsveg-
ar um landið. — Meðal þeirra,
sem undan þessu kvarta, eru
ferðafrömuðir ýmsir sem halda
þvi gjarnan fram, að ferðafólk á