Vísir - 14.05.1974, Page 2
2
Vlsir. Þriðjudagur 14. mai 1974.
vimsm--
— Teljið þér það vera rétta eða
ranga stefnu hjá Reykjavikur-
borg, að leggja áherzlu á græn
svæði?
Arnór Hannesson, skrifstofu-
maður: —Það er ágætis hugsun,
sem liggur að baki þessari
áætlun. Mér finnst sjálfsagt að
fjölga útivistarsvæðunum i borg-
inni — ef það er ekkert annað
þarfara hægt að gera við
peningana.
Guðmundur ólafsson, sjómaður
Þorlákshöfn: — Vafalaust er
þetta ágætis hugmynd. Ég bara
þekki ekki nógu vel til hér i
Reykjavik til að geta gert mér
grein fyrir þörfinni. Hinsvegar vil
ég segja það, að óhætt væri að
leggja meiri áherzlu á sand-
græðslu I nágrenni mins heima-
bæjar, Þorlákshafnar.
Jón Asgeirsson, fréttamaður: —
Að sjálfsögðu er þetta rétt stefna.
Ég fagna henni lika ákaft, þar
sem ég sé fram á það, að eftir
næstu alþingiskosningar fái ég
meiri fritima. Tima, sem ég get
notað til að spásséra um i al-
menningsgörðum.
Jóhannes Eliasson, verkstjóri,
Sviþjóð: —Mér fyndist, að það
mætti ljúka fyrst við að full-
komna þau útivistarsvæði, sem
fyrir eru i borginni. A ég þá við
svæði eins og t.d. Laugardalinn.
Mér finnst peningunum vera vel
varið þegar þeir eru notaðir til að
koma upp fallegum almennings-
görðum. Hitt finnst mér mis-
heppnað, að verja þeim i að hita
upp Austurstrætið. i Sviþjóð
mundu þeir kalla slikt, „að elda
upp fyrir krákurnar”.
Jón Hjartarson, leikari: — Mér
finnst græni liturinn fara forráða-
mönnum borgarinnar vel. Og nú
má maður væntanlega búast við
að sjá þá næst á beit.
Sigriður Hjörleifsdóttir, hús-
móðir: — Rétt stefna. Það eru
ekki allir, sem hafa tök á þvi, að
fara út úr bænum til að komast i
snertingu viö gróður.
105. skoðanakönnun Vísis: „Er það rétt eða röng stefna hjó Reykjavíkurborg að
leggja óherzlu á grœn svœði á nœstu árum?
ÞAU ERU
LUNGU
BORGANNA
Niðurstöður úr skoðanakönnuninni urðu
þessar:
Rétt sögðu.......................81%
Röngsögðu.....................r - - .7%
Óákv. voru.......................12%
Ef aðeins eru taldir þeir, sem afstöðu
tóku, lífeur taflan svona út:
Rétt........................... 92%
Röng..............................8%
„Það getur ómögu-
lega verið röng stefna á
nokkrum stað að rækta
upp græn svæði”, sagði
kona ein fyrir norðan
aðspurð um stefnu
borgarstjórnarmeiri-
hlutans hér i Reykjavik.
Og það var eins og út
úr flestra hjörtum talað,
þeirra, sem blaðamenn
Visis náðu til i skoðana-
könnun ekki alls fyrir
löngu. — Þar var spurt:
Er það rétt eða röng
stefna hjá Reykjavikur-
borg að leggja áherzlu á
græn svæði á næstu
árum?
„Það er vinalegt að
hafa gróðurinn”,
svaraði maður einn á
Akranesi. — „Mér finnst
talsvert um græn svæði i
höfuðborginni”, sagði
einn Akureyringúr,
„þótt ég heyri talað um,
að Reykjavik sé ekkert
nema malbik og stein-
steypa. Og ég er þvi
hlynntur að þessum
grænu reitum fjölgi”.
„Án þess að ég hafi
komið svo oft til höfuð-
borgarinnar og þekki
þar enda litið til, þáþarf
ég ekki að efast um að
það sé rétt stefna að
leggja áherzlu á grænu
svæðin. — Ég og
beljurnar minar viljum
að minnsta kosti hafa
nóg af grænum
svæðum”, sagði einn
bóndinn.
í þessum dúr voru svo
til einróma svör fólks i
dreif býlinu við
spurningunni um grænu
svæðin.
Það var ögn forvitnilegt að
velta fyrst fyrir sér afstöðu dreif-
býlinga, sem hafa þarna minni
hagsmuna að gæta. Og þó....
Karl I Laxárdal sagði: „Það er
rétt stefna að hafa útivistarsvæði
i borginni, svo að borgarbúar
þurfi ekki aö hafa eins mikið fyrir
þvi að komast með fjölskylduna
þangað, sem er grænt gras.
Borgarbúar eiga EKKI að þurfa
að fara út úr bænum til að sjá
gras”.
Einn og einn utanbæjarmaður
var tortrygginn: „Ég held, aö
þetta sé bara kosningabrella. En
ég vona aö þeir meini eitthvað
með þessu”.
Og flestir þeirra, sem treystu
sér ekki til að taka afstöðu til
málsins, voru utanbæjarmenn,
eða tveir þriðju. — Þeir töldu sig
þá ekki geta metið, hvort ekki
bráðlægi meira á einhverjum
öðrum framkvæmdum á vegum
borgarinnar.
Þessir sárafáu, sem töldu
stefnuna ranga, tilfærðu alveg
ákveðnar ástæður: „Það er rangt
að þenja byggðina út, eins og gert
er. Húsunum á að þjappa saman
á minna flatarmáli — og þá er
lika skemmra fyrir ykkur að
komast út úr húsaþyrpingunni i
náttúruna”, sagði einn. — „Það
er nógu voðalegt að vita, hvernig
landi er sóað og heyjum fleygt af
ræktuðum túnum”, sagði annar.
— „Það er ekki rétt að taka góð
lönd og sóa þeim, eins og þið
gerið Reykvikingar. Setjið heldur
upp lystigarða á Reykjanes-
skaga”.
Þéttbýlisfólkið var flest alveg
ákveðinnar skoðunar um grænu
reitina I borgum. Það sama varð
uppi á teningnum hjá þvi, og kom
fram hjá fólki úti i dreifbýlinu.
Mönnum fannst lítil hætta á, að
það yrði nokkurn tlma of mikið af
blessaðri guðsgrænunni.
„Já, hárrétt stefna. Borgirnar
þurfa að anda eins og annað á
jörðunni”, saL ' einn. — „Sem
mest af grænum svæðum, þau eru
lungu borganna”, sagði annar.
„Að sjálfsögðu rétt stefna.
Þetta er nógu stórt land til að
ekki þurfi að hrúga niður allri
steinsteypunni og malbikinu á
einum stað”, varð einhverjum að
orði. — „Það vantar alls staðar
græna litinn i kringum okkur”.
Einn og einn vildi sýna aðgát
við þetta: „Ef efnahagurinn
leyfir”. — „Ef ekki er farið of
geyst I þetta. Það er svo mikið um
öfgana”.
Nokkrir voru þannig haldnir
áhyggjum af þvi, að grænu
svæðin yrðu of kostnaðarsöm, og
það kom glöggt fram hjá þeim,
sem þótti stefnan röng og lýstu
sig andviga henni.
„Nei, það liggur meira á ýmsu
öðru”, sagði einn. „Ekki græn
svæði núna, vegna dýrtiðarinnar,
sem skollin er yfir”. —
Og svo voru ákveðnar ástæður
aðrar:
Kona ein, búandi I Foss-
Voginum, sagði: „Mér finnst
heldur nær að friða grænu svæðin,
sem við eigum hér fyrir I borgar-
landinu, eins og t.d. i Foss-
voginum. Hitt er rangt, að spilla
þeim öllum og rjúka síðan upp til
handa og fóta við að koma sér
upp gervi-reitum meö
pottajurtum o.s.frv.”
Og önnur kona sagði:
„Nei, klárum heldur fyrst
almennilega það gamla, sem
þegar hefur verið byrjað á, áður
en við ráðumst I fleiri”.
Annar Fossvogsbúi sagði:
„Nei, okkur hér i Fossvoginum
t.d. þykir nóg komið af sliku og
vanta heldur „svört” svæði, þvi
að það hefur verið þrengt æði
mikið að blikkbeljunum okkar. —
Hér eru stæði fyrir að meðaltali
1/2 bil á hús I landi, þar sem 1 bill
er á hverja 5 íbúa”.
Og I svipaðan streng tók
einhver sem sagði: „Það má ekki
þjappa umferðinni of mikið
saman vegna grænu svæðanna.
Ég treysti mér ekki til að gera
upp á milli”.
Og I öllu þvi orðaflóði, sem lagt
hefur verið til náttúrverndarmála
siðustu árin, var viöbúið, að
einhver mótaði sina skoöun af
þvi, eins og sá, sem sagði: „Alveg
rétt og I anda ráðandi náttúru-
verndarstefnu”. — Og lika hinn
sem sagði: „Má ég þá frekar
biðja um malbikunarherferðina
hans Geirs. Ég er á móti þessum
náttúru- og mengunarsér-
fræðingum”.
En það var lika eindæmi.
„Af þessu er tvimælalaust
hollusta”, sagði einhver, og það
ásamt þvi, sem hér var I upphafi
sagt, speglaði mjög viðhorf fólks
til grænu svæðanna.
—GP