Vísir - 05.06.1974, Qupperneq 1

64. árg. — Miðvikudagur 5. júni 1974. — ðO.tbl.
VELKOMINN,
ÓLAFUR!
Smjör
„spekúlo-
• * # #
sjon
„Efþú átteða getur útvegað
þér þrjár milljónir króna,
þá kaupir þú þér 30 frysti-
kistur og fyllir þær af
smjöri. Siðan selur þú frysti-
kisturnar og smjörið, þegar
niðurgreiðslutimanum lýkur
i haust. Ætla má, að sölu-
verðið verði þá um 5
milljónir króna. Þegar
kostnaður við umsvif, raf-
magn og fleira hefur verið
dreginn frá, er hagnaður
þinn um 65% á þremur — sex
mánuðum”. Þetta dæmi er
tekiðtilum ójafnvægið, sem
allir kannast við I efnahags-
málum þjóðarinnar.
—Sjá leiðara bls.6
fréttir á bls.3 og baksiðu.
Fékk *
Kolumbus
fréttirnar af
Vínlandi
í Reykjavík?
Við höfum orðið varir við
talsverðan áhuga á kenn-
ingum þeim, sem fræði-
maðurinn Káre Prytz kom
með um ferðir Kolumbusar.
Tveir lesendur hafa haft
samband við Visi og bent á
prentaðar heimildir um
komu Kolumbusar til
Reykjavikur 1477. Virðist
svo sem Kolumbus hafi
fengið fréttirnar af Vínlandi
hinu góða i Reykjavik i
febrúarmánuði þetta ár. —
Sjá LESENDUR HAFA
ORÐIÐ á bls 2.
Hver er hann
þessi
Karpov?
— ungi skóksnill-
ingurinn kynntur
— sjó bls. 6
Rœndu jarli
— vilja fanga
í hans stað
sjó bls. 5
„Heimsvalda-
sinnar búa sig
undir stríð,"
segir sovézki
varnarmóla-
rúðherrann
sjó bls. 4
HBIMSÓKN ÓLAFS NOREGSKONUNGS HAFIN:
JAFNVEL SÓUN BRÁST
IKKI VN> MÓTTÖKUNA
— mikill fjöldi fagnaði Noregskonungi í morgun
Þjóöhöfðingjarnir og forsetafrúin við komuna til Ráöherrabústaöarins i morgun. Sólin skein þá mjög
glatt og allir i sólskinsskapi —Ljósm:Bragi
Allt gekk I smáatriðum sam-
kvæmt áætlun við konungs-
komuna. Jafnvel sóiin brauzt
fram úr skýjunum rétt i þann
mund, er Noregskonungur hafði
stigið á land, heiisað forsetahjón-
unum og lúðrasveitin byrjaði að
leika þjóðsöngva Noregs og
islands.
Þegar fréttamenn sigldu á móti
konungsskipinu klukkan niu I
morgun, var enn skýjað. Skipið
var þá útaf Gróttu. Ægir sigldi
nokkuð á undan, en á eftir fylgdu
herskipin „Þrándheimur” og
„Stavanger”.
Ólafur konungur var i brúnni og
veifaði til fréttamannanna, sem
fylgdu skipinu spottakorn á
hraðbátnum „Diplomat”. Ljós-
myndarar blaðanna kepptust viö
að festa konungsskipið á filmur.
Nokkrir yfirmenn skipsins voru
á þönum fram og aftur um skipið,
en aðeins fimm hásetar voru
sjáanlegir. Þeim fjölgaði þó
fljótt, og eftir stutta stund var
búið að skipa átta hásetum i röð
frammi i skipinu og öðrum átta
aftar. Siðan bættist þriðja röðin
við aftast. Yfirmennirnir virtust
vera að fara yfir seremóníurnar
með þeim, en stilltu sér svo upp
við hlið þeirra, þegar konungs-
skipið fór að nálgast hafnar-
mynnið. Þá var veriö að ljúka við
að draga upp fánaborgina.
Varðskipið Ægir og norsku her-
skipin höfðu stanzað nokkuð
fyrir utan hafnarmynnið, og
sigldi konungsskipið inn um
klukkan hálftiu.
Stóð mannfjöldinn alls-
staðar, þar sem hægt var að
fylgjast með athöfninni. Var út
sýnið frá þaki Tollstöðvarinnar
vel nýtt.
Húrrahróp upphófust, þegar
konungur gekk niður landganginn
og forsetahjónin tóku á móti
honum og fylgdarliði hans. Meö
konungi I förinni eru m-A. utan-
rikisráðherra Noregs, ritari
konungs og hirðmarskálkur.
Þegar þjóðsöngvar Noregs og
Islands höfðu verið leiknir, kynnti
forsetinn konung og fylgdarlið
hans fyrir forsætisráðherra
Islands cg ráðherrum, borgar-
stjóranum i Reykjavik, ýmsum
yfirmönnum stjórnarráðsins og
fleiri embættismönnum, sem
höfðu raðað sér meðfram rauöa
dreglinum.
Siðan var ekið af stað til Ráð-
herrabústaðarins i fimm svörtum
og gljáandi bifreiðum. Fóru þjóð-
höfðingjarnir fremstir.
Þeir sem ekki höfðu náð
að komast nógu nærri til að sjá
það, sem fram fór viö land-
ganginn, höfðu nælt sér I þeim
mun betri stað við akstursleiðina
til að sjá Ólaf Noregskonung á
leiðinni til Ráðherrabústaöarins.
Við Ráðherrabústaöinn voru
börn af barnaheimilum borgar-
innar mest áberandi og veifuðu
þau fánum slnum ákaft.
Konungurinn var að visu ekki
með kórónu eða veldissprota, en
blái borðinn og öll heiðursmerkin
vöktu talsverða hrifningu barn-
anna.
Athöfnin I bústaðnum var stutt,
en áður en forsetinn yfirgaf bú-
staðinn, gekk hann með
konungi fram á svalirnar, og
veifuðu þeir til mannfjöldans sem
hylli þjóðhöfðingjana. —ÞJM