Vísir - 16.08.1974, Blaðsíða 16

vísir
Föstudagur 16. ágúst 1974.
„Standa
sig prýðilega"
Þarna ræöa þau Sigurður Pálsson og Dóra Hlln Ingólfsdóttir lögreglumenn viö ökumann, sem lent
hefur I umferöaróhappi á gatnamótum Grensásvegar og Suöurlandsbrautar.
Alltof sama troffík
Im ||ÍeXlllilMMW - og þangað koma
Q 4^fQP i fjyl I 11^1 h jafnt ungir sem gamlir
Þaö er ekki annaö aö heyra en
fólk sæki jafnt útsölur nú og áöur.
Viö höföum samband viö nokkrar
verzlanir, sem eru með útsölur
þessa dagana, og þar fengum viö
þær upplýsingar, að fólk kæmi
alltaf jafn mikiö, og aösóknin
heföi ekki minnkaö. Enginn
sérstakur aldursflokkur sækir
útsölur frekar en annar. Þangaö
koma jafnt ungir sem gamlir.
„Otsölutimabil er tvisvar á
ári,” sagöi Gunnar Snorrason,
formaöur Kaupmannasam-
takanna, þegar við ræddum viö
hann f morgun. „Þaö er frá 20.
júli til 5. september og frá 10.
janúar til 10. marz. Verzlun má
hafa útsölu samfleytt i tvo
mánuði og þá á timabilinu frá 10.
janúar til 10. marz, eöa tvisvar á
ári og þá i einn mánuö á hvoru
timabili”.
Gunnar sagöi okkur, að þetta
gilti eingöngu um vefnaöarvöru-
verzlanir. Hvað giidir aðrar
verzlanir, þá mega þær einnig
hafa útsölur i tvo mánuöi i einu
eða eina i senn, en engin tima-
setning er fyrir hendi.
Þá má geta þess, aö útsölulögin
eru oröin mjög gömul eða frá þvi
enn rikti kóngur yfir landinu.
Gunnar sagði þvi, að þaö væri
orðiö nauðsynlegt aö endurskoða
þau.
„Ég held, aö þaö sé alltaf sama
aðsóknin á útsölur,” sagði
Gunnar ennfremur. „Ég hef lika
orðiö var viö, að það getur munaö
töluverðu á verðinu”.
—EA
NÚ FÁUM VIÐ EPLI AF
TRJÁNUM Á ÍSLANDI!
Trén voru 4 i upphafi,en tvö
drápust, sennilega vegna þess
að þau höfðu ekki nóg skjól. Hin
tvö eru orðin um 2 og 1/2 m á
hæð og bera eplaávexti á
sumrin, en aldrei eins stóra og i
ár. A öðru trénu eru nú 10 epli
(einn fingralangur náði i eitt) og
eru þau orðin á stærð við litil
epli, sem hægt er að kaupa i
búð.
Ragnheiður sagði, að senni-
lega myndu þau ekki stækka
meira, en þau eru byrjuð að
roðna. Og ef ekki kemur
rok þannig að þau detti af
trjánum verða þau kannski góð
á bragðið. Sumarið hefur verið
óvenju langt og hlýtt á Akureyri
eins og á öðrum stöðum á
landinu. Eplatré skarta
snemma sumars með fallegum
bleikum blómum, svo að þótt •
engin epli fáist, þá eru þau til
mikillar prýði.
—EVI
„Við fengum send 4 eplatré
fyrir 12 árum siðan frá
kunningjum okkar i Noregi”,
sagði Ragnheiður Valdemars-
dóttir, sem nú býr á Bugðuvegi
89 á Akureyri og er ein af þeim
fáu sem rækta epli i
garðinum sinum á tslandi
Þetta er eplatréð norska á Akureyri. t ár bar þaö ávöxt I fyrsta
sinn, enda sumarið meö eindæmum gott.
— segja yfirmenn lögreglunnar um fyrstu
lögreglukonurnar — Sœnska lögreglan vill
hinsvegarlosnavið kvenlögreglu í búningum
m % STWk*"" '* nvwr - 1
Stockholim övor/forptaplar hríivor:
— Ilort nieil kvimiliga
fiolisrrnu i iiiiiforin!
II">i t't' i i tlll l>rM.rl
,, Lögreglukonurnar
okkar standa sig alveg
prýðilega'', sagði Bjarki
Elíasson yf irlögreglu-
þjónn, er við höfðum
samband við hann í
morgun
Eins og kunnugt er, þá
eru það tvær stúlkur,
Dóra Hlín Ingólf sdóttir
og Katrín Þorkelsdóttir
sem fengu einkennis-
búning i sumar. Sú þriðja
hjá lögreglunni starfar
óeinkennisklædd.
Dóra Hlin og Katrin hafa
aðallega starfað i umferðar-
deildinni og taka þar m.a.
skýrslur um árekstra og slys,
sem verða. Þær hafa leyst starfs
bræður sina af, er þeir hafa
tekið sumarleyfi, og starfa nú i
slysarannsóknardeild.
Bjarki sagði, að enn ættu þær
eftir að fara i seinni helming
skólans, sem byrjar i janúar.
Meiningin er að fjölga
stúlkum til að vinna við hina al-
mennu löggæzlu i borginni
Það er ekki hægt að segja, að
lögreglan I Stokkhólmi sé eins
ánægð með sina kvenlögreglu,
en það kemur vel fram i frétt
hjá sænska blaðinu Expressen.
„Burt með kvenlögreglu i ein-
kennisbúningum! Þetta er ein
af þeim kröfum sem mun koma
fram, þegar sænska lögreglu-
sambandið kemur saman á ráð-
stefnu, sem haldin verður I lok
ágúst.”, segir þar.
Það eru yfirlögregluþjónar i
Stokkhólmi, sem bera frum-
varpið fram. Þeir krefjast þess,
að verkefni kvenlögreglunnar
verði takmörkuð
Lögregluvarðstjórinn Gösta
Sönderström, kom með mót-
mælalista gegn Lisbeth Gauffin,
kvenlögreglu, i Skarholmen.
Lisbeth Gauffin, — út af henni
varð fjaðrafok hið mesta I
sænsku iögreglunni.
50 lögreglumenn vildu ekki
hafa kvenmann til með þess að
stjóran lögreglubilnum,
Lisbeth, sem áður stjórnaði lög-
reglubil er nú aftur byrjuð að
vinna inni á stöðinni
— En ég bið bara eftir þvi að
komast aftur á bil — segir hún.
— Að konur geti ekki staðið sig
eins vel og karlmenn i svona
starfi er bara rövl og vitleysa.
En Gösta Söderström lét ekki
af sinu Hann hefur lengi barizt
gegn þvi að fá einkennisklæddar
íögreglukonur. Hann segir, að
þegar eitthvað alvarlegt sé á
ferðinni, standi þær engan
veginn i stöðu sinni. Þó að þær
haldi annað, sé það bara vegna
þess, að lögreglukonur séu ekki
kallaðar út i erfið tilfelli.
Sambandsstjórnin kemur
ekki til með að vera sammála
þeim, sem flytja frumvarpið.
Búizt er við þvi, að hún muni
koma með tillögu þess efnis, að
gerðar verði sömu kröfur til
karla og kvenna í starfi lögreglu
Lögreglukonur i Stokkhólmi
fengu fyrst einkennisbúning
árið 1971.
—EVI—
Mikill hiti, — meira
gosdrykkjaþamb
Nokkur skortur hefur verið á
hinum vinsæla gosdrykk, kóki, i
verzlunum siðustu vikuna og lit-
ið sem ekkert til af appelslni.
Kókverksmiðjurnar hafa átt I
erfiðleikum með að hafa undan
eftirspurninni, auk þess sem
flöskuskortur hefur valdið þeim
nokkrum erfiðleikum.
Ekkert hefur verið átappað af
hinu vinsæla Egils appelsini i
viku og stafar það af hráefna-
skorti. Avaxtasafinn, sem sett-
ur er i drykkinn, lá á hafnar-
bakka erlendis, og þegar
hráefnið loks var komiö til
landsins, varð nokkur töf á að
skipa þvi upp. Hjá ölgerð Egils
Skallagrimssonar var okkur
sagt i morgun, að þessi vanda-
mál væru nú leyst og yrði nú
farið að tappa appelsini á
flöskur af fullum krafti. Til
gamans má geta þess, að þegar
bezt gengur, er tappaö á 100
þúsund flöskur á dag af þessum
gosdrykk, og að jafnaði eru
afgreiddar frá verksmiöjunni
um 300 þúsund flöskur á viku'
hverri. —JB
Óheppileg aðferð
til að byggja ódýrt
Þaö er dýrt að byggja, sérstak-
lega ef á að byggja „flott”. Að
þeim bitra sannleika komust
nokkrir 12 og 13 ára gamlir
strákar, sem lögðu I kofa-
byggingu á mótum Sogavcgar og
Réttarholtsvegar fyrir stuttu.
Þar sem þeir hafa sáralitlar
tekjur, brugðu þeir á það ráð að
byggja dýrt hús ódýrt, með þvi að
stela efninu I kofann. Þeir fóru i
timburhlaða, sem timbur-
verzlunin Völundur á, og drógu
sér þaðan nokkrar fjalir.
En þrátt fyrir mikið timbur-
magn, hjá Völundi, komst
þjófnaðurinn upp, og strákarnir
voru gómaðir. Kom það I hlut
foreldranna að greiða timbur-
verzluninni tjónið.
Strákarnir verða likiega að iáta
sér nægja lélegra smiðaefni á
næstunni, eins og t.d. afgangs
spýtur úr byggingum. Það efni
verður vonandi heiðarlegar
fengið, og gætu strákarnir þvi
fyrir bragðið orðið . mun
hreyknari af kofanum sem úr þvi
yrði byggður.
—ÓH