Vísir - 18.11.1974, Blaðsíða 2

2
Vlsir. Mánudagur 18. nóvember 1974.
íiisism
Ætliö þér aö stunda einhverjar
vetrariþróttir i vetur?
Stefán Yngvason, læknanemi: —
Já, ég reyni aö fara eins oft og ég
get á skiöi. Ég fer lika stundum á
skauta ef gott skautasvell er á
Tjörninni.
Siguröur Saivarsson, lager-
maöur: — Nei, ég stunda ekki
vetrariþróttir. Ég er meira fyrir
inniiþróttir og þá aðallega böllin.
Björn Bragason, nemi: — Ef ég
hef tima til, þá fer ég á skiði. Svo
fer ég stundum i sund.
Kristin Karlsdóttir 'húsmóöir: —
Nei, ég geri það ekki. Ég á niu
barnabörn, og hef nóg að gera. Ég
læt þau um Iþróttirnar.
Laufey Kristjónsdó11 i r ,
húsmóöir: — Ég stunda ekki
vetrariþróttir nema að ég fer
stundum á snjóþotu með
krakkana.
össur Skarphéðinsson, háskóla-
nemi: — Nei, ég hata iþróttir Það
er óþarfa orkusóun i tilgangslaus
hlaup fram og aftur og mesta böl
sem þjóðin býr við.
Vandamálið er aðal
samskiptalegs eðlis
,,30sjúkrabfla”,sagöi Radun (Tilhægri). „Hann ýkir. 15 duga”,
sagði Kakovic(til vinstri). Ljósm. Visis Bragi.
— starfsmaður Energoprojekt
9
um samstarfið við Islendinga
//Viðkomum fyrst 50-60
Júgóslavar/ allt þjálfaðir
menn í sínum störfum.
Við fengum síðan leyfi til
að f jölga Júgóslövum upp
i um 120/ mest vegna
skorts á þjálfuðum Is-
lendingum, i steypuvinnu
og járnalagnir/" sagði
Rakovic/ aðstoðarmaður
Bergers/ yfirmanns
Energoprojekt við Sig-
öldu.
„Sumir þessara manna eru nú
farnir heim aftur, og fleiri munu
fara á næstunni, er við fækkum i
áföngum. Þeir koma svo á ný i
febrúar og marz og þá verður
aftur fullt lið.
Vandamál okkar varðandi is-
lenzka starfsmenn eru fyrst og
fremst samskipalegs eðlis. En
við höfum hér mjög góða verk-
stjóra, sem allir tala ensku, og
það dregur mjög úr þessum
vanda. Það má einnig segja, að
við höfum átt i nokkrum vand-
ræðum með skólapilta, sem
voru hér síöastliöiö sumar.
Sumir þeirra voru að visu góðir
piltar og vinnufúsir, en þeir
voru yfirleitt ekki vanir verka-
menn. Nú eru þeir farnir og
einnig hefur verið fækkað
nokkuð undir veturinn, og ég tel,
aö úrvalið, sem eftir er, sé fyrir
ofan meðallag að verkhæfni.
Við erum nú að reyna að sér-
hæfa vinnuhópa, svo ekki þurfi
stöðugt að vera að kenna mönn-
um sömu handtökin. Við höfum
einn hóp þannig, þann sem
steypti stiflutáarvegginn. Þaö
er hópur, sem hefur unniö sam-
an og er alveg til fyrirmyndar.
Ég get ekki sagt annað en að
þeir tækjastjórar, sem við höf-
um, séu mjög góðir, hvaða
mælikvarði sem á er lagður.
Sérstaklega á þetta við um bil-
stjórana, sem eru á 35 tonna
Caterpillartrukkunum, þeir eru
á heimsmælikvarða.
Launin? Islendingarnir
kvarta ekki, og hvað snertir
Júgóslavana er óhætt að segja,
að þeir virðast ánægðir. Þeir fá
hærri laun en þeir myndu fá
heima I Júgóslaviu, en það er
lika dýrara að lifa hér en þar.”
—SH

Meö þéttu millibili eru boraöar holur ofan i gegnum stiflutáar-
vegginn lengst niöur I bergiö og lapþunnri blöndu sements og
sands dælt þar niöur til aö þétta bergiö. — Vinnuflokkurinn viö
stiflutána er aö dómi Júgóslavanna einn sá bezti á staönum.
Ljósm. Visis Bragi.
Júgóslavar telja land-
ann rólegan með víni
Aðrennslispipurnar eru valsaöar hjá Stáismiöjunni og soönar þar saman, en fluttar I bútum austur og
tengdar þar. Ilér sést, hvar veriö er aö sjóöa bútana saman, en pipurnar eru 4,30 metrar I þvermál.
Utan um þær verður svo steypt og gerð stifla yfir.
„Venjulega er áfengi versta
vandamálið I búöum sem þeim,
sem viö höfum hér viö Sigöldu”,
sagöi Laban Radun, yfirverk-
fræðingur Energoprojekt. „Þaö
kemur okkur þvl mjög á óvart, aö
þaö er ekki vandamál hér”.
„Ef til vill er það vegna skap-
ferlis okkar, aö áfengið er vanda-
mál”, hélt hann áfram. „Hugsum
okkur stað eins og Hótel Sögu eða
Klúbbinn, Ef þetta væri heima i
Júgóslaviu og þar væri jafn
margt fólk samankomið og jafn
fullt — þá þyrfti minnsta kosti 30
sjúkrabila við staöinn til að hirða
þá, sem lægju eftir slagsmál”.
„Þetta eru ofurlitlar ýkjur”,
sagði Rakovic, aðstoðarmaður
yfirmanns Júgóslavanna. „15
bilar myndu nægja. En það er
enginn vafi, að rósemi Islending-
anna með vini hefur góð áhrif á
okkar menn”.
Vindrykkja er litil ef nokkur þá
daga, sem unnið er I Sigöldu.
Menn, sem hafa unnið 12 tima að
kalla I lotu, vilja helzt hvila sig,
þegar vinnu lýkur. Þar fyrir utan
geta þeir I fritimanum horft á
sjónvarp, spilað tennis, teflt og
spilað. Annað veifið eru kvik-
myndasýningar.
Nú er unnið að þvi að reisa
skemmu i vinnubúðum
Energoprojekt, sem á að verða
fristundaheimili starfsmanna
Energoprojekt. Við það gerbreyt-
ist aðstaða þeirra til þess að leika
sér og dreifa huganum I fri-
stundum.
—SH