Vísir - 18.11.1974, Page 7

Vísir. Mánudagur 18. nóvember 1974.
cJTMenningarmál
Sinfóníuhljómsveit tslands,
4. tónleikar i Háskólablói, 14.11
’74.
Stjórnandi: Karsten Andersen
Einleikari: Gunnar Egiison
Efnisskrá: HSndel: Concerto
Grosso nr. 15. Spohr:
Klarinettukonsert nr. 1.
Erfitt
að leika
verksins, sem er mjög viðkvæm
og ljóðræn, en samt kraftmikil.
Tónmyndun var ekki nógu ná-
kvæm, var þar aðallega um
strengina að ræða. 1 2. þætti
voru tréblásararnir of sterkir,
sérstaklega voru fagottin áber-
andi.
Brahms: Sinfónia nr. 4.
Sinfóníuhljómsveit Islands
tókst ekki eins vel upp á tón-
leikunum sl. fimmtudagskvöld
eins og svo oft áður. Hver or-
sökin var, veit ég ekki, en
miðhluti tónleikanna, þ.e.
klarinettukonsertinn og fyrri
hluti 'sinfóniunnar var ekki
mjög áheyrilegur.
Nákvæm
tónmyndun
Tónleikarnir byrjuðu samt
vel, með Concerto Grosso eftir
Handel. Strengjasveitin lék
þetta verk prýðisvel, sem
hennar er vandi, styrk-
leikabreytingar vel útfærðar
undir kunnáttusamlegri stjórn
Karstens Andersen, þótt falleg
tremolo-Hna konsertmeistarans
ætti I erfiðleikum með að
brjótast i gegn. Nákvæm
tónmyndun, sérstaklega i
innkomum, er að verða hljóm
sveitinni töm. Það er ánægju-
legt að hlusta á strengja-
sveitina, hún er orðin ákaflega
samstillt og vandvirk
Gunnar
Egilison
Það er ekki oft, sem við fáum
að heyra hljómsveitarmenn
okkar taka að sér einleikshlut-
verkin. Má segja, að þeir séu
nokkuð afskiptir i þeim efnum,
þvi við eigum fjölmarga
prýðisgóða hljómlistarmenn,
fyrir landann...
3. og 4. þáttur
Það var ekki fyrr en i þriðja
þætti, sem hljómsveitin fór að
leika eins og við höfum heyrt
hana gera i vetur Einstaklega
skemmtilegur kafli, byggður
upp á „gömlum hljómasam-
böndum”, eins og segir i efnis-
skrá og er mikill og gaman-
samur hljómur yfir fyrrihluta
kaflans.
Miklar styrkleikabreytingar
eiga sér stað, ásamt skemmti-
legum rytma eftir að annað
stefið hefur verið kynnt, og
tókst hljómsveitinni vel upp.
Eins var með fjórða þáttinn,
sem er variationir yfir einfalt en
magnað stef. Þar var sérlega
ánægjulegt að hlusta á hljóm-
sveitina, er lék nú af fullum
krafti, og áttu málmblásararnir
ekki hvað minnstan þátt i þeim
glæsileika, sérstaklega básúnu-
leikararnir.
Karsten
tókst ekki
Karsten Andersen tókst ekki
eins vel nú og svo oft áður. Þó að
hann hafi stjórnað vel, tókst
honum ekki að hrifa hljóm-
sveitina með sér, eins og hans er
vandi, og var það sérlega i
klarinettukonsertinum. En tón-
leikarnir enduðu vel — hljóm-
sveitin er i stöðugri framför, og
það er ekki hægt að krefjast
þess, að hún leiki hverja tón-
leikana öðrum betri.
Karsten Andersen
bættist, að hann átti i erfiðleik-
um með háu tónana.
Erfitt að
leika fyrir
landann
Það er auðvitað erfiðara að
koma fram sem einleikari fyrir
landa sina, það er vitað mál, að
við eins og krefjumst meir af
okkar mönnum en útlendingum.
2. þátturinn tókst mun betur,
var þá öryggið allt annað og
meira, þar naut Gunnar sin til
fullnustu, og var samspil hans,
stjórnanda og hljómsveitar með
ágætum.
Hljómlistarmenn okkar þurfa
að fá meira tækifæri til einleiks
með hljómsveitinni, þannig
vaxa þeir til meiri átaka.
TONUST
FLOÐLJOS
FYRIR SKIPOG VERKSMIÐJUR
Flóðljós
(ÍUNGSTEN HALOGEN)
2 4 V, 3 2 V, 11 0 V og 220V
MJÖG HAGKVÆMT VERÐ
Verzlun - RafnxagnsiðnaSur - Raftœkjavinnuatofa
NÝLENDUGÖTU 26 Slmar 13309- 19477
Gunnar Egilson
Eftir Jón
Kristin Cortes
sem enn hafa ekki fengið
tækifæri til að sýna hvað i þeim
býr.
Gunnari Egilson var rétt
einleikshlutverkið á tónleikun-
um sl. fimmtudagskvöld. Við
þekkjum Gunnar af góðu starfi
sem 1. klarinettuleikari
sinfóníuhljómsveitarinnar
undanfarin ár. Hann er mjög
vandvirkur tónlistarmaður og
vinsæll kennari við Tónlistar-
skólann I Reykjavfk.
Ekki fannst mér samt
Gunnar standa sig sem skyldi.
Var eins og eitthvert óöryggi
væri yfir leik hans i byrjun.
Hljómsveitin veitti honum ekki
nægilegan stuðning, og þar við
Ekkert of
hrifinn
Brahms var ekkert of hrifinn
af 4. sinfóniunni sinni. Þótti
honum litiðtilhennar koma, var
ekki viss um að hún mundi ná
hylli. Til marks um það segir
sagan, að er hann var að ljúka
við verkið, þá kviknaði i
kjallara hússins, þar sem hann
bjó. Hann hljóp strax út til að
hjálpa til við slökkvistarfið og
er svo virtist sem eldurinn
ætlaði að breiðast út til ibúðar
hans, var það vinur hans sem
náði frá honum lykli að ibúðinni
og fór inn til að bjarga hinu dýr-
mæta handriti.
Vinir hans voru heldur ekki
allt of hrifnir af verkinu, þegar
það var leikið á tvö pianó fyrir
þá, en Brahms hughreysti
sjálfan sig með þvi, að verkið
hlyti að hljóma allt öðru visi
leikið af hljómsveit. Það var og,
verkinu var sæmilega tekið, en
er á leið, varð það vinsælla með
hverri uppfærslunni af annarri.
Náðu ekki
saman
Það var eins og hljómsveitin
næði ekki alveg saman i upphafi