Tíminn - 25.05.1966, Blaðsíða 11

Tíminn - 25.05.1966, Blaðsíða 11
MTÐVIKUDAGUR 25. maí 1966 TÍMINN 69 Frá Sviss kom sú frétt að þeir myndu báðir farnir til Eng- landn. Alþjóðalögreglan sendi þegar í stað til London til- kynningu um að handtökuskipanir hefðu verið gefnar út á hendur báðum þessum mönnum. Þrem dögum síðar voru þeir handsamaðir og Savunranayagan framseldur til Belgíu. Rannsóknadómarinn í Antwerpen gaf út skipun um hn- töku Mniszek og fór fram á að hann yrði framseldur. Lýst var eftir honum um alla Evrópu, og viku síðar var hann handtekinn á flugvellinum í Bodeaux þegar hann var að Ieggja af stað til Parísar. Þá voru tveir menn enn ófundn- ir, þeir dr. Bera og Sorz. Báðir voru handteknir í París. Nú va beðið um skýrslu lögreglunnar á Ceylon um Savunranayagan. Hún leiddi í Ijós að hann var fjárafla- maður mikill. Eftir brautskráningu úr herþjónustu starfði hann að kaupsýslu og tókst með því að bera fé á emb- ættismenn að fá keypt fyrir hlægilega lágt verð mikið magn af ýmsum varningi af birgum hersins sem ekki var lengur þörf fyrir. Á þessu græddi hann vel. Tók hann nú að færast í aukana og stofnaði mörg hlutafélög, þar sem hann sat í stjórn ásamt vinum sínum og nánustu ætt- ingjum. Fyrirtækin áttu sér fæst langa sögu. Yngst þeirra var Modern Industries, stofnað í ágúst 1952. f nóvember 1950 reyndi hann gróðabragð sem í mörgu svipaði til þess sem heppnaðist í Antwerpen. Þar átti að vera um að ræða sölu á smurningsolíu til Kína. Komu bankar í Colombo og Hongkong við sögu. Lánsreikningur sem nam 1.230.000 dollurum var opnaður í útibúi Banque Belge pour PEtrangere í Hongkong, til ráðstöfunar fyrir fyrirtæki Savur- arihyagans, sem í þá daga hét Eastern Enterprises. En bank- ar í Colombo þekktu manninn og neituðu að koma nærri viðskiptum sem hann átti þátt í. Honum hélt þó áfram að græðast fé með vafasömu móti, og 1953 hélt hann í ferðalag til London. Sú ferð varð honum að falli, því í júní 1954 var hann handtekinn og framseldur við belgisk yfirvöld. Enginn vafi lék á að hann var foringinn í svikahringnum, hafði átt hugmyndina og lagt á ráð um framkvæmd hennar. Málalok urðu að hann var dæmdur í fimm ára fangelsi og 40.000 franka sekt. Mniszek og Sorz fengu fjögurra ára fangelsi hvor og sömu sektarupphæð. Bera var sýknaðir. Ljóst þótti að hinir náungarnir, Geissmann, Klotz, Mayers og Dade, hefðu allir verið saklaus ginningarfífl og þer voru látnir lausir án þess að mál væri höfðað á hendur þeim. Lögreglunni tókst ekki að finna falsarann sem unn- ið hafði fyrir fjársvikarana og ekki hafðist upp á nema Itlum hluta fjárins. Eftir því sem bezt varð vitað hóf Sav- unranayagan undirbúning að þessum umfangsmiklu svik- um í París í marz 1954. Sér til aðstoðar fékk hann von Hornung, Mniszek, Sorz og Miljusz. Þeir gátu hver um sig beitt fyrir sig ýmsum öðrum, svo svikin fengu yfirskin heið- arlegrar kaupsýslu. Allir gátu sakborningar ráðið sér verjendur úr hópi fær- ustu lögfræðinga, og þurftu ekki að sitja af sér nema lít inn hluta fangelsisdómanna. Sumir fengu meira að segja sektirnar eftirgefnar. Lögreglumönnum í mörgum löndurn. sem varð höfðu tíma og erfiði til að skýra þetta flókna mál, þótt hart að svo skyldi fara, ekki sízt þegar það frétt- ist að Savunranayagan væri búinn að stofna fyrirtæki í London með 100.000 sterlingspunda höfuðstól. , Fjórtándi kafli. Að Alþjóðalögreglunni standa lögreglulið 78 landa. sem öll vinna hvert í sínu lagi að rannsókn sakamála sem ekki varða önnur lönd. Þessi frásögn væri ekki fullnægjandi. ef ekki væri gefin nokkur hugmynd um þau margbreytilegu skilyrði sem lögreglumenn heimsins starfa við. Málin sem hér verða rakin gerðust sitt í hverri heimsálfu, en glæpa mennirnir sem í hlut áttu viðhöfðu hver sína aðferð, sem er skráð til leiðbeiningar fyrir starfsmenn Alþjóðalögregl- unnar. Hversu sérstæð sem afbrotin eru, vita allir reyndir lögreglumenn að afbrotamenn hafa tilhneigingu til að fara svipað að ráði sínu. Langt inni í frumskógunum í Bombayfylki á Indlandi er lögreglustöðin Dhandora, og á lögsagnarumdæmi hennar er þorpið Kalan. Þar býr þjóðflokkur að nafni malana, sterk lega vaxnir og fríðir, sem hafa mikið yndi af að dansa þjóðdansa sína í skógarrjóðrum á tunglinskinsbjörtum nóttu™ í nóvember 1954 bar svo við að einn af þorpsbúum, n hún þvl fyrir sér hvort hiann væri þegar búinn að tala við yfirhjúkr unarkonuna — hvort hann væri reiður yfir því að hún hafði enn- þá umsjá með sjúklingnum og hvað hann mundi gera í málinu. Ó, hvað hann gat verið andstyggi- legur. Hún hafði gengið yfir að glugg anum, án þ.ess að vita, hvað hún gerði og var ósjálfrátt farin að hag ræða gluggatjöldunum. — Hvað er að Jill? Hún sneri sér snöggt við og mætti spyrjandi augnaráði Söndru. — Ekkert. sagði hún. — Hvað ætti það að vera? . — Þú leizt út. eins pg þú værir öskuvond og langaðir til að gráta. Heyrðu — Sandra glennti upp aug un — Hann hefur þó ekki skamm að þig, — nei, auðvitað ekki, bættj DANSAÐ A DRAUMUM HERMINA BLACK 30 Óforbetranleg! Það var ekki til neins að s'kamma hana og Jill lét undari. — Jæja það verður að taka mynd af þér sagði hún ákveðin. Hr. Carrington hefur skipað svo fyrir. Það er bezt að ég búi þig undir að fara. Söndru var fagnað eins og prins essu í geislalækningastofunni — hr. Pearson dáðist auðsjáanlega að henni af öllu hjarta. Og jafn- vel systirin sem hafði eftirlit með deildinni og var venjulega súr snemma á morgnana hegðaði sér eins og þetta væri viðhafnarveizla og hún veizlustjóri. En Sandra átti enn eftir að standa andspænis reiði skurðlækn is síns og jafnvel hún virtist dá- lítið smeik við tilhugsunina um það. Þegar hún var komin aftur í rúmið spurði hún Jill: — Held urðu að hann verði mjög vond- ur? — Ég myndi ekki hafa áhyggj- ur út af því. Þú sleppur sennilega við allar skammir sagði Jill þurr lega. Samt sem áður var það alvar- legur Vere sem virtist þrem stund arfjórðungum síðar. Munnur hans var hörkulegur þegar hann gekk yfir að rúminu án þess að líta á Jill. Það var ómögulegt að sjá það á honum hversu reiður hann var ennþá hann virtist vera jafn ná- kvæmur og kurteis og venjulega. Jill sem horfði á frá sínum venjulega stað við enda rúmsins fannst eins og kaldur gustur færi um herbergið og hana grunaði að jafnvel- Sandra væri örlítið taugaóstyrk — að minnsta kosti sagði hún aðeins góðan daginn læknir“ og beið eftir því að vera ávörpuð. Það varð stundarþögn meðan Vere athugaði línuritið sem Jill hafði rétt honum. — Hm! Hann lagði það frá sér. — Góðan daginn. Hvað eruð þér búnar að ganga mikið í dag? Kaldhæðnin að baki þessarar einföldu spurningar hefði gert flesta kvensjúklinga hans að engu en þó að Sandra roðnaði dálítið leit hún rólega framan í hann og sagði: —Ég ætla ekki að ganga neitt í dag — nema þér skipið svo fyrir á ég við. Meðan Jill beið eftir spreng- ingu hugsaði hún ósjálfrátt. Hún væri ágæt handa honum! Þetta var í fyrsta skipti sem hún gerði sér fulla grein fyrir því að undir fin gerðum yndisleika. hinnar stúlk- unnar var annar persónuleiki fyr- ir utan dekurbarnið — þ.e. ung kona sem var algerlega fær um að verja sig og hafði auðvitað að* stöðu til þess. Sandra var heppin! Hún var nægilega mikilvæg til að geta leyft sér að gjalda hinum mikla manni í sömu mynt, ef hún var sár eða reið! Andartak virtu læknir og sjúkl ingur hvort annað fyrir sér. Síð- an: — Ég skipa ekki svo fyrir sagði Vere. Síðan settist hann á stólinn við rúmið: — Lofið mér að líta á kúluna. Jill var þegar komin að hinni hlið rúmsins og fimir fingur henn ar iosuðu umbúðirnar af höfðinu. Hans vegna hefði hún alveg eins getað verið einhvers staðar ann- ars staðar svo litla athygli veitti hann henni. Síðan hélt hann ljósu hárinu frá sárinu og athugaði það vandlega. — Þér eruð heppnar að hafa aðeins skrámað yfur. Þetta verður fljótt að lagast. — Og ég hef verið að segja hjúkrunarkonunni að ég gæti hreyft hnéð — og ég er viss um að það er ekkert að því sagði hún. — Ég lít á myndina á eftir Þeir ætla að flýta sér að framkalla hana tilkynnti hann. — En hvað ég geri öllum erf- itt fyrir. Sandra sendi honum eitt af sínum blíðlegustu brosum. Ég veit að ykkur langar til að sálga mér og ég á það kannski skilið en í sannleika sagt eins og ég hef þegar sagt hjúkrunarkonunni þá var ég ekki bara að reyna að vera erfið. Ég stóð upp án þess að hugsa. — Jæja ef ég væri þér mundi ég hugsa næst ráðlagði hann. Ég held ég verði að segja að í þetta skipti hafið þér sloppið betur en þér eigið skilið. Þó orð hans væru allt annað en vingjarnleg hafði kuldinn horfið úr röddinni. — Ég ætla að halda yður í rúminu í nokkra daga og koma svo að líta á yður. Ef myndin sýnir að allt sé í lagi munum við halda áfram að kenna yður að ganga. Það er að segja ef þér lofið hátíðlega að reyna ekki að hlaupa áður en þér hafið tekið fyrstu skrefin. — Ég skal lofa því. Sandra rétti honum höndina. Upp á æru og trú! — Gott. Hann reis upp hélt í hönd hennar stundarkorn og brosti í fyrsta skipti. — Eg held að þér hafið stytt líf vesalings Falconbys læknis til muna. En hvað sem öðru líður eruð þér aft ur komnar undir mína umsjá núna. — Og þér takið ábyrgð yðar MJÖG hátíðlega er það ekki? spurði Sandra með alvörusvip. — Eg held, sagði hann að þeg- ar allt kemur til alls ætti ég að spyrja yfirhjúkrunarkonuna hvort hún eigi ekki hnútasvipu. Síðan hlógu þau bæði og Jill vissi að Söndru hafði verið fyrirgefið þó að hún sjálf væri auðsjáan- lega ekki inhifalin í vopnahléinu. Þegar hún lokaði hurðinni á eft ir honum andartaki síðar velti veiAHREl*GERNING Vanlr M) t f - slmar 41957 og 13049 OTVARPIÐ MiðvikUdagur 25 maí 7.00 Morgunútvarp 12.00 Há- degisútvarp 13 00 Við vinouna 15.00 Miðdegisútvarp 16.30 sið degisútvarp 18.00 Lög á nikk una Tony ,§omano og harmon ikuhljómsveit Charles Alagn ante leika. 18 45 Tilkynnmgar. 19.20 Veðurtregnir. 19.30 frott ir 20.00 Daglegt mál Arni Bövð varsson flytur báttinn. 20.05 Efst á baugi Biörgvin Guð- mundsson og Björn Jóhannsson tala um erlen , tnaiefni 2035 Raddir lækna Davtð Daviðsson talar um landsins gagn og nauðsyniar 21.00 LÖg unga fólksins Bergur Guðnaswn kynir 22.00 Fréttir og veður fregnir 22.15 „Skeiðklukkan“ smásaga eftir Paul Galico; — fyrri hluti Guðj Guðionsson les eigin þýðingu 22.35 llng- versk kammertóniist; 23.15 Dag skrárlok. Fimmtudagur 26. maí 7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg isútvarp 13.00 Á frívaktinni Ey dís Eyþórsdótir sjórnar oska lagaþætti fyrir sjó- menn 15.00 Miðdegisútvarp 16.30 Síðdegis- útvarp 18.00 Lög úr söng'elkj- um og kvikmyndum 18.45 Til- kynningar 19.20 Veðurtregnir. 19.30 Fréttir 20.00 Dagleut mál 20.05 Fjögur frönsk þjóðlog í útsetningu Seibers. 20.15 Ungt fólk i útvarpi Baldur Guðlaugs son stjórnar þætti með blönd uðu efni 21.00 Tónleikar Sinfón íuhljómsveitar tslands f Há- skólabíói. 21.50 Ljóð eftir Juð mund Þórðarson Steingerður Guðmundsdóttir les. 22.00 Fréttir og veðurfregnir 22.15 „Skeiðklukkan“ siðari hluti smásögu eftir Paui Gallico Guð jón Guðjónsson les þyðmgu sína 22 35 Djassþáttur. Öl. Sten hensen kynnir 23 05 Bridge þáttur Hallur Sjmonarson flytur 23.30 Dagskrárlok. Á morgun

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.