Vísir - 09.01.1975, Síða 3

Visir. Fimmtudagur 9. janúar 1975.
3
Stytta sér
skammdegið
við bridge
— Svœðamótin og lands-
liðskeppni i uppsiglingu
Mikill annatimi fer nú i hönd
hjá bridgespilamönnum, sem
stytta sér skammdegiö yfir vetr-
armánuðina yfir spilunum.
Framundan er hjá Bridge-
sambandi íslands keppni fyrir val
á landsliði. Fer fram tvimenn-
ingskeppni bæði i karlaflokki og
unglinga 25. janúar og verður
hún með Butlerfyrirkomulagi.
Auglýst hefur verið eftir um-
sóknum (menn éiga áð ge’fa sig
fram við Július Guðmundsson i
sima 35331 eða póstholf 256 i
Kópavogi) fyrir 17. jan. en valin
verða 16 pör i hvorn flokk úr um-
sækjendum.
A sama tima er Bridgesam-
band Reykjanesumdæmis að
hefja svæðamót sitt, sem er und-
anfari Islandsmótsins. Hefst það i
veitingahúsinu Skiphóli i Hafnar-
firði (kl. 1 þann 12. jan.).
Svæðamótið er um leið keppni
um meistaratitil Reykjanessum-
dæmis, þar sem keppt er um far-
andbikar Skiphóls og eigna»
verðlaun, sem Skiphóll hefur
sömuleiðis lagt til. —GP
„Þetta er eins og
stöðugur próff lestur
— sagði Friðrik Óiafsson, sem verður áfram atvinnumaður
í ár — boðið á fjölmörg mót
„Þetta cr eins og stöðugur
próflestur,” sagði Friðrik
Ólafsson stórmeistari i viðtali
við blaðið. Hann hefur ákveðið
að vera áfram atvinnumaður i
skák þetta árið.
„Atvinnumennskan hefur
verið ágæt. Maður er sjálfs sin
herra og það er ekki alltaf
auðvelt, verður að piska sig
sjálfur. Ég hef ekkert fast kerfi
um vinnutima á dag, en reyni að
vinna upp það, sem hafði tapazt
og ekki var aðstaða til að kynna
sér nóg á undanförnum árum.
Maður ryðgar. Þetta breytist
alltaf meira og minna og fylgj-
ast verður vel með i byrjunum.
Ég fer yfir byrjanir og heilar
skákir, kynni mér það, sem er
nýtt og reyni að betrumbæta
eitthvað. Ég tefli ekki við neinn
annan i þessum æfingum, bara
sjálfan mig.
Það er óskandi, • að Guð-
mundur Sigurjónsson haldi sitt
strik. Ég held, að þetta sé
aðeins timaspurning fyrir hann,
hvenær hann verður stórmeist-
ari. Það væri gaman, að hann
bættist við, þvi að þá ættum við
fleiri stórmeistara en hin
Norðurlöndin. Danir eiga einn
og Sviar i rauninni aöeins einn,
þvi að hinn er gamall og óvirkur
og byggir titilinn á gamalli
frægð. Ef Guðmundur fengi
stórmeistaratitilinn, yrði það til
að efla áhugann hér.
Maður má ekki vera of háður
tekjum af verðlaunum á
skákmótum, þvi að lita verður á
þau flest fyrst og fremst sem
æfingu. Ekki er unnt að þola
peningaleysi i atvinnumennsk-
unni, en ekki má alltaf tefla
beint upp á verðlaunin, þvi að
við það tapast æfing. Ef stefnt
er að efstu sætum, verður oft að
þola jafntefli.”
Friðrik hefur fengið mjög
mörg boð á skákmót erlendis.
Hann gerir ráð fyrir að tefla á
móti á Spáni i marz. Hann hefur
boð um mót i Las Palmas i
april, Sviss i júli og i
Amsterdam á sama tima og
verður liklega á mótinu i Sviss. 1
september er honum boðið á
mót i Newcastle, sem halda á i
minningu brezka meistarans
Alexanders, sem náði beztum
árangri sem Bretar hafa nokkru
sinni náð. Honum hefur verið
boðið á mót i Bandarikjunum og
Þýzkalandi. Siðast en ekki sizt
verður svæðamót, þar sem
Friðrik og Guðmundur munu
Friðrik Ólafsson.
væntanlega tefla, enmótstiminn
er enn óráðinn og Friðrik
gramur yfir þvi. Mótið má
halda einhvern tima á
timabilinu mai-október og telur
Friðrik það forkastanlegt af
alþjóðasambandinu að hafa enn
ekki ákveðið timann. Það gæti
sett úr skorðum ákvarðanir um
þátttöku i öðrum mótum. „Það
geta fleiri kvartað en Fischer,”
sagði Friðrik. —HH
BORGARBÓKASAFNIÐ LÁNAÐI
YFIR MILLJÓN EINTÖK BÓKA
— keypti bœkur fyrir 12,5 milljónir króna
Þrjátiu og þrjú þúsund manns,
eða um 40% Reykvlkinga, áttu
gild lánsskirteini I Borgarbóka-
safni Reykjavikur i nýliðin árs-
lok. Hafði sá fjöldi aukist um
rösk þrjú þúsund á árinu og er
miðað við höfðatölu meira en I
höfuðborgum að minnsta kosti
hinna Noröurlandanna.
Bókaútlán safnsins i fyrra urðu
ein milljón fjögur þúsund átta
hundruð og sjö, og miðað við
bókaeign safnsins, sem var i árs-
byrjun 1974 222 þús. bindi, hefur
hver bók verið léð tæplega 4,8
sinnum á árinu.
Útlánaaukningin á árinu var
7,7% en var tvö árin þar á undan
6,7% og 6,5%. Útlánstalan árið
1974 samsvarar þvi, að hver
Reykvikingur hafi fengið lánaðar
11,8 bækur, eða hver skirteinis-
hafi 30,5 bækur.
1 frétt frá Borgarbókasafninu
segir, að varla þurfi að taka það
fram, að allar séu þessar tölur
mjög háar, miðað við það sem
venjulegt er hér á landi og i ná-
grannalöndunum.
Til bókakaupa árið 1974 var
varið 12,5 milljónum króna, og er
áætlað að verja 20 milljónum á
þessu ári. Þetta.er um 60% aukn-
ing, og sagði Eirikur Hreinn
Finnbogason, borgarbókavörður,
að það myndi láta nærri að svara
þeirri hækkun, sem orðið hefur á
bókaverði.
Kaup islenzkra bóka eru að
lang mestu leyti beint frá for-
lögunum, þar sem safnið fær
meiri afslátt en af þeim bókum,
sem keyptar eru i bókabúðum. í
sumum tilfellum eru forlögin svo
litil, að ekki þykir taka þvi að elta
þau uppi, og önnur vilja ekki selja
bækur sinar nema i gegnum bók-
sala.
Af sumum bókum er aðeins
keypt eitt eintak. Einkum á þetta
viö um uppsláttarrit, sem ekki
eru léð út af safninu. Af öðrum
bókum eru keypt frá 10 upp i 100
eintök.
Af þeim 222 þúsund bindum,
sem safnið á, eru um 50 „tal-
bækur”, en það eru bækur lesnar
á segulbönd og kassettur. útlán á
slikum bókum hófust ekki fyrr en
á miðju siðasta ári, og eru lán
þeirra strangt skorðuð við blinda
og sjóndapra. Þessar upptökur
eru nær allar fengnar frá út-
varpinu með samþykki höfunda
og lesenda.
t útibúi safnsins i Bústaða-
kirkju er kominn vlsir að hljóm-
plötusafni, sem telur eitthvað á
annað hundrað hljómplötur. Þær
eru ekki til útlána, en aðstaða
fyrir 5 til 6 til hlustunar. Eiríkur
Hreinn sagði, að þetta hljóm-
plötusafn væri einkum til reynslu,
áður en nýtt safnhús ris, en þar á
að vera aðstaða til að hlusta á
hljómplötur. Hann taldi, að ekki
yrði um útlán á þeim að ræða, en
mætti hugsa sér, að kassettur
yrðu til útlána, þegar eign slikra
tækja yrði almennari.
—SH

'
Nautið og ein-
f œtta skessan
Það er engu likara en maður
ÚTLíNDINGAR LtlTA IFTIR VINNU HÍR
— reynast misjafnlega — sumir hrœddir við flesta hluti
sé kominn á brasiliska kjöt-
kveðjuhátlð. En svo er ekki.
Myndin er frá þrettándagleöi
Eyjamanna og þarna eru þau
nautið og skessan með af-
kvæmi sitt á iþróttavellinum i
Löngulág. Þarna var fjöl-
margt til skemmtunar og
ungir og gamlir skemmtu sér
saman við blys, flugelda og
brennu. Að skemmtun lokinni
yfirgáfu jólasveinar, álfar,
huldufólk, púkar og forynjur
kaupstaðinn og héldu til fjalla,
eftir að hafa heimsótt nýja
sjúkrahúsið eitt andartak.
Ljósmynd G. Sigf
Asókn útlendinga I vinnu á
islandi hefur aukizt frá þvi sem
var, að sögn Arna Sigurjóns-
sonar hjá útlendingaeftirlitinu.
Margt fólk frá þeim löndum,
sem ekki þurfa vegabréfs-
áritanir hingað kemur án þess
að hafa tryggt sér atvinnu eöa
atvinnuleyfi fyrirfram, og þeim
er miskunnarlaust snúið viö.
Þó mun töluvert um, að út-
lendingar komi hingað til vinnu
á löglegan hátt, og munu þeir
einkum vinna við fiskiðnaðinn á
Vesturlandi og Vestfjörðum.
„Um tima á siðari hluta árs-
ins i fyrra var gifurleg ásókn frá
Pakistan og Indlandi”, sagði
Arni „Þetta var eftir að afnám
vegabréfsáritunar gekk I gildi.
Það var eins og það hefði verið
auglýst i þessum löndum, að
hér væri sérstakt gósenland. En
þetta fólk.sem kom ikippum, er
nú allt farið aftur”.
„Enn sem komið er hefur ekki
verið mikill straumur útlend-
inga hingað til starfa á
bátunum”, sagði Guðrún
Arnardóttir hjá Landssambandi
islenzkra útvegsmanna. „Enda
var það reynslan I fyrra aö
ásóknin hófst ekki fyrr en siðari
hluta janúar. Þá kom mikil
hrota útlendinga, en þeir
reyndust mjög misjafnlega.
Sumir voru hræddir við allt —
veðrið, fiskinn og hvaðeina. Sér-
staklega voru Bandarikja-
mennirnir ekki hugumstórir. Ég
man eftir einum er fór á bát frá
Þorlákshöfn, og hann hafði ekki
hugmynd um fyrirfram, að fiski
blæddi. Honum þótti fiskurinn
handleikinn á ómannúðlegan
hátt og sætti sig ekki við þetta.
Veðurhræðsla var lika
áberandi hjá mörgum útlend-
ingum, sérstaklega á minni
bátunum. Þegar versnaði
lögðust þeir i koju, stirðir af
hræðslu.
Norður-Evrópumenn stóðu
sig að jafnaði miklu betur. Þó
man ég eftir brezkum kokki,
sem gafst upp þegar átti að
sjóða svið. Norðurlandamenn
sækja aftur á móti litið hingað,
en þeir eru vel séðir og ekki
kvartað undan þeim i vinnu.
Almennt er málið lika
þröskuldur. Menn vilja yfirleitt
ekki ráða þá menn, sem ekki
tala sæmilega ensku eða eitt-
hvert Norðurlandamálanna”.
—SH