Vísir - 13.01.1975, Blaðsíða 2

2
Vísir. Mánudaeur 13. janúar 1975.
TÍSIRSm:
Er til unglinga-
vandamál? ✓
Bippe Mark, nemi: — Já, ég ég
get nú eiginlega ekki skýrt i
hverju það felst. Ég vona bara, að
ég sé ekki geysilegt vandamál.
Viihelmina Kristinsdóttir, nemi:
— Ég hef ekki hugmynd um, hvað
fólk meinar með þessu vanda-
máli.
Þórir Baldursson, bifreiöarstjóri:
— Já, ég tel, að það sé til.-Ég held
þó að slikt vandamál sé til hjá
hverjum og einum persónulega,
en ekki hjá öllum fjöldanum.
Hannes Petersen, nemi: — Já, ég
tel að það sé til. Það er oftast
heimilunum að kenna og mætti
þvi ef til vill frekar kallast
heimilisvandamál eða fullorðins-
vandamál. Oftast eru þessi svo
kölluðu vandamál runnin frá
heimilunum eða slæmum félags-
skap.
Halldóra Hafsteinsdóttir, vinnur i
fiski: — Unglingavandamál? Það
held ég ekki. Ef svo er þá er það
brenniviniö, sem veldur. En það
er sér vandamál og ekki skyldara
unglingunum frekar en öðrum.
Margrét Hafsteinsdóttir, nemi: —
Ég held að svo sé ekki. Eg held að
þeir fullorðnu séu einungis að
hefja sjálfa sig upp með þessu
tali um unglingavandamál.
Þrjár af toppmyndunum
itú sýndar hér
„Exorcist” (Særingarmaður-
inn umtalaöi) og „Sting”
(Gildran, sem nú er sýnd I
Laugarásbiói) voru bezt sóttu
myndir ársins 1974 i Englandi
og Bandarikjunum.
Á lista yfir bezt sóttu kvik-
myndirnar árið 1974 i Englandi
er „The Sting” með Robert
Redford og Poul Newman efst á
listanum. Næst kemur „Exor-
cist” myndin umdeilda og þá
„Enter the Dragon”,sem nú er
sýnd i Austurbæjarbiói og nefn-
ist á Islenzkunni „t klóm drek-
ans”.
Tvær af þrem vinsælustu
myndunum 1974 eru þvi sýndar I
Reykjavík um þessar mundir og
sú þriðja „The Exorcist” er
væntanleg i Austurbæjarbiói.
Næstar á eftir þessum kom ný
útgáfa af „Skyttunum” og
„Papillon”með Steve McQueen
og Dustin Hoffman, sem kemur
mjög bráðlega I Hafnarbfó. Þá
kom Disneymynd, sem nefnist
„Herbie Rides Again”, önnur
Disneymyndum „Hróa hött” þá
„Gatsby hinn mikli”,sem sýnd
er i Háskólabiói nú og i niunda
sæti er svo „Mary Poppins”
endursýnd. Walt Disney fram-
leiðslan hefur þvi átt gott ár I
Englandi á siðasta ári.
í tiunda sæti i Englandi sið-
asta ár er ný mynd með Bar-
böru Streisand og Robert Red-
ford, sem nefnist „The Way We
Were”. Robert Redford fer að
auki með aðalhlutverk i tveim
öðrum myndum á listanum
„The Sting” og „Gatsby hinn
mikli”. Hann hefur sannarlega
komizt á toppinn.
t Bandaríkjunum er „Exor-
cist” bezt sótt á .siðasta ári.
„The Sting”kemur fast á hæla
hennar. Næst kemur „Magnum
Force”,sem er með Clint East-
wood I aðalhlutverki og er eins
konar framhald af „Dirty
Harry”. t fjóröa sæti er „Blaz-
ing Saddles”, sem er gaman-
vestri, sem vænta má i Austur-
bæjarbiói bráðlega og I fimmta
sæti er endursýning myndarinn-
ar „Billy Jack”.
„American Graffiti”er vænt-
anleg I Laugarásbió og var sú
mynd sjötta vinsælasta mynd
ársins i Bandarikjunum. Næst
er „Papillon” og þá „Airport
75”,sem er dóttir myndarinnar
„Airport”, sem hér hefur verið
sýnd i Laugarásbiói. Vonirnar,
sem framleiðendur „Gatsby
hins mikla”bundu við myndina,
virðast hafa brugðizt i Banda-
rikjunum eins og i Englandi.
Hún var i niunda sæti.
t tiunda sæti er „That’s
Entertainment”. Sú mynd á
vafalaust eftir að bæta við sig á-
horfendafjölda. Myndin er gerð
af MGM fyrirtækinu og soðin
saman úr söngva- og dans-
myndum allra frægustu leikara
fyrirtækisins.
Nær tvö hundruö þúsund
mannssáu „The Sting”! Noregi
á siðasta ári og hundrað og átta-
tiu þúsund sáu kvikmynd um
ævintýri hins vel þekkta Fleks-
nes. Þar er Rolf Wesenlund I
aðalhlutverki og einnig i þriðju
bezt sóttu myndinni, sem er um
þann fræga Bör Börson. Þar á
eftir fer „Papillon”, sem rúm-
lega hundrað þúsund áhorfend-
ur hafa séð.
I fimmta og sjötta sæti i Nor-
egi eru norskar myndir um
ævintýri „Olsenbanden” og I
sjöunda sæti er fyrsta James
Bond myndin með Roger Moore
I aðalhlutverki. Þetta er myndin
„Live and Let Die”. 1 áttunda
sæti er Gatsby og i þvi niunda
myndin „Serpico” með A1
Pacino úr Guðföðurnum i aðal-
hlutverki.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
HERFERÐIN GEGN
HÖFUÐBORGINNI
I
„Reykvikingur” skrifar:
„Auðvelt er að komast að þeirri
niðurstöðu, ef fara mætti eftir
ummælum margra talsmanna
landsbyggðarinnar, að Reykjavik
og þéttbýlið við Faxaflóa væri
óþarfur og óþolandi þurfalingur,
sem byggði tilveru sina á þvi að
mergsjúga dreifbýlið.
Grétar Slmonarson, mjólkur-
bússtjóri Flóam. sagði nýlega
i viðtali við Þjóðviljann, að það
væri búnaðarfrömuðum mikill
þyrnir i augum, þegar auðugir
spekúlantar úr Reykjavik keyptu
upp jaröir til aö braska með. Vill
maðurinn meina, að einungis séu
til fjármálabraskarar i Reykja-
vik. Manni hefur nú sýnzt, að þeir
væru til viðar, meira að segja á
Selfossi.
Þegar ég fékk sima fyrir áratug
siðan, gat ég talað sex sinnum á
dag fyrir afnotagjaldið. Núna er
þetta komið niður i þrjú simtöl á
dag, eins og hjá öllum öðrum,
sem búa á höfuðborgarsvæðinu.
Halldór E. simaráðherra sagöi,
þegar hann var spurður i
Sjónvarpinu, hvernig á þvi stæði,
að hækkun simgjalda væri 100%
meiri i Reykjavik en annars stað-
ar, að þetta væri til að jafna að-
stööumun fólks i þéttbýli og dreif-
býli. Hækka þyrfti sfmgjöld I
Reykjavik mikið meira, en ekki
hefði verið þorandi að taka nema
litið skref núna. Hvernig eru
stóru skrefinhjá honum Halldóri.
Kannske eitt simtal á dag eöa
ekkert? Halda bara kjafti og
borga simtölin fyrir þá sem eru i
náðinni?
Þegar Reykvik hóf virkjun
Sogsins ein á báti, töfðu þing-
menn dreifbýlisins það mál i
mörg ár, og sögðu m.a. að verið
væri að bora gat á Þingvallavatn.
Núna er lagt hátt jöfnunargjald á
rafmagnsreikninga Reykvikinga
til þess að létta róðurinn hjá
þeim, sem flotið hafa sofandi að
feigðarósi I vaxandi orku- og oliu-
kreppu.
Þegar Reykjavik reyndi að
byggja hitaveitu sina, var það
talið af hinum sjálfumglööu,
tungulipru og hagsmunasjúku
talsmönnum dreifbýlisins, aö
Hitaveita Reykjavikur væri
tilræöi við sjálfstæði sveitanna.
Nú hafa einbýlishúsaeigendur
úti á landsbyggðinni krafizt þess,
að lagður væri skattur á hita-
veituneytendur, sem flestir búa i
þröngum blokkaribúðum, til aö
borga að mestu eða öllu leyti oliu-
kyndingarkostnað lúxusibúða
þeirra.
Sá grunur læðist að manni, að
ibúar þéttbýlisins við Faxaflóa,
sem mynda meirihluta lands-
manna, séu komnir á nýlendu-
stigið á ný. Húsbændur þeirra,
sem áður voru danskir, eru nú is-
lenzkir talsmenn dreifbýlisins og
svipa þeirra heitir „Byggða-
stefna” „Jafnvægi i byggð lands-
ins” og fleira I þeim dúr.
En hvernig stendur á þessu
kverkataki, sem meirihluti þjóð-
arinnar er gripinn og virðist sætta
sig við. Að minnsta (kosti heyrist
ekki I talsmönnum þeirra, þegar
nýjar og nýjar álögur eru lagðar
á hinn þögla meirihluta. Aöeins
ein rödd hefur mótmælt. Það var
Albert Guðmundsson, fþrótta-
kappinn frægi og þingmaður
Reykvlkinga, sem neitaði að
samþykkja núverandi fjárlög upp
á 40-50 þúsund milljónir, þar sem
auðséð væri, að hagsmunir
Reykjavikur, væru algjörlega
fyrir borð bornir og enginn
Reykvikingur, sem eru þó um
helmingur þjóðarinnar, og borga
þannig stóran hluta af skattkök-
unni, ætti sæti i fjárveitinga-
nefnd. Ég skora á Albert að halda
baráttunni áfram. Hann mun sið-
ar hljóta sigurlaun sin. Fjöldinn
veit af dugnaði og baráttu hans,
og mun launa það að verðleikum.
Mundu það Albert, að það er
enginn leikur tapaður fyrr en
flautað er af.
Bjarni Einarsson, bæjarstjóri á
Akureyri, upplýsti nýlega I
Sjónvarpinu, að samtök sveitar-
stjórnarmanna noröan og austan
Hnu, sem dregin er frá Snæfells-
nesi að jöklum, smöluðu tvisvar á
ári þingmönnum sinum á fund og
gæfuþeim ,,punkta”um æskilega
þróun landsmála. Hann lét þess
um leið getiö, að þessi byggðar-
lög, þar sem aðeins býr um
þriðjungur þjóðarinnar, réðu yfir
helmingi allra þingmanna og
þarna er komin skýringin á
kverkatakinu.
Þegar háttvirtur kjósandi ætlar
aö kjósa Karvel á Vestfjörðum,
fær hann ekki i hendur einn at-
kvæðaseðil eins og ómerkilegur
borgari i spillingarbælinu og hálf-
nýlendunni Reykjavik, heldur sex
atkvæðaseöla. Nokkurs konar
tromp-atkvæðaseðil. Áhrif hans á
landsmálin eru þannig margföld
á við kjósandann á höfuðborgar-
svæðinu. Og svipaða sögu er að
segja frá öðrum dreifbýlisstöð-
um. Þegar svo uppbótarþingsæt-
um er úthlutað, kemur stór hluti
þeirra i hlut dreifbýlisins vegna
úreltra kosningalaga. Þannig
getur það skeð, að kjósandi i
Reykjavik eða á Reykjanesi fái á
atkvæði sitt þingmann utan af
landi, sem mun siðan baki brotnu
vinna gegn hagsmunum suðvest-
urhornsins.
Þegar nýleg simahækkun var
birt, kom I ljós, að maður i
Reykjavik, Kópavogi, Hafnar-
firði eða Garðahreppi, fær 300
skrefinnifaliniverðinu, en Akur-
eyringur fær 525 skref. Af hverju?
Telst Akureyri, með alla sina
hámenningu, vanþróað þorp eða
eru þeir svona málglaðir þar.
Þurfa þeir meira að hringja til
Reykjavikur en við tíl þeirra. Ég
efast um það, hvar eru sannan-
irnar?
Er fólkið i Reykjavik ekki Is-
lendingar eins og aðrir lands-
menn? Skiptir það máli hvort
maður pissar I Eyjafjörð eða
Kollafjörð? Getur það veríð, að
hér á landi riki ekki lýðræði, held-
ur landræði? Vex gildi manna i
hlutfalli við fjarlægð þeirra frá
Reykjavik. Eru þingmenn
Reykjavikur alveg sofandi, eða er
þetta verðið, sem ráðherrastól-
arnir voru keyptir með.
Góðir Reykvikingar. Hvenær er
mælirinn fullur? Hvenær hættum
við að bjóða hina kinnina?”