Vísir - 22.01.1975, Síða 16

vism
Miðvikudagur 22. janúar 1975.
„Vatnið
„Erum orðin vön þessu
í Eyjurn"
— vindhraðinn vel yfir mœlanleg
mðrk í morgun, en skóia ekki aflýst
náði
mér
orðið
Ofsaveður var í Eyjum
i morgun, þegar við höfð-
um samband þangað, og
hef ur það staðið f rá því í
nótt. Að sögn Markúsar
Á. Einarssonar veður-
fræðings var veðrið vel
yfir þeim mörkum, sem
mæld eru.
Vindhraði er ekki mældur,
eftir að hann kemst i 12 vindstig,
en 12 vindstig samsvara 64
hnúta vindhraða. I morgun var
vindhraðinn hins vegar kominn
upp i 75 hnúta. 12 vindstig kall-
ast fárviðri.
Þegar við ræddum við lög-
regluna i Eyjum, var ekki vitað
til þess, að neitt hefði fokið eða
að skemmdir heföu orðið. Inn-
fluttu húsin, sem hvað verst
urðu úti i óveörinu um daginn,
eru staðsett þannig, að austan
áttin mæðir ekki mikið á þeim.
Suðaustan og vestan átt koma
þeim verst.
Svo mikið rigndi i Eyjum i
nótt, að kalla þurfti út starfsliö
til þess að halda ræsum á tveim-
ur stöðum i bænum opnum.
Ekki er mikið um, að vikur
fjúki i bænum sjálfum, en nokk-
uð vill það þó brenna við ofar i
bænum og utan við hann.
Kennsla féll ekki niður i skól-
um i Eyjum i morgun, en hefur
verið aflýst eftir hádegi.
„Við erum nú orðin vön þessu
hér i Eyjum”, varð einum að
orði. Sumir voru þó hikandi að
senda börn sin i skóla, enda
mættu ekki öll. —EA
upp
að
hnjám."
— flœddi inn
um kjallara
í ofsaveðrinu
í Eyjum
í nótt
„Þcgar ég kom niður I kjall-
arann klukkan rúmlega fjögur
i nótt, náði vatn mér i ökla.
Það flæddi þó svo hratt inn aö
vatniö náði mér næstum upp
að linjám, þegar ég var búinn
að hringja á siökkviliðið, og
það var komiö hingað. Nú er
svona um 5 cm lag á gólfinu,
en við eruni enn að dæla út.”
Þetta sagði Oddur Guð-
laugsson, sem býr á Lyngfelli i
Vestmannaeyjum, þegar við
höfðum samband við hann i
morgun, en i ofsaveörinu og
rigningunni þar i nótt fór að
flæöa inn i kjallarann i húsinu.
Lyngfell stendur skammt
frá Stórhöfða, óvarið fyrir
veðri og vindum, enda slitn-
uðu rafmagnslinur aö húsinu i
nótt, eins og Oddur sagði að
gerðist oft. þegar veður væri
vont.
„Sjálfsagt er þetta talsvert
tjón,” sagði Oddur. ,,I
kjallaranum er eldhúsið,
þvottahús og gangur. Við er-
um með talsvert af tækjum i
kjallaranum, svo sem
eldunartæki, frystikistu, is-
skáp, þvottavél, nýja út-
ungunarvélog svo miðstöðina.
Ég býst viö, að það gæti ein-
hverrar bilunar i þessum
tækjum, og svo láta auðvitað
flisar á gólfum talsvert á sjá
og losna liklega frá.”
„Slökkviliðið kom hingaö
um klukkan hálffimm, og þaö
er hér enn að dæla. Það flæddi
inn um norðurvegginn á hús-
inu, en þar hafði myndazt
mikið lón. Miklir skaflar voru
þar fyrir, en þegar fór að
rigna svona mikið, byrjaði að
flæða inn um gluggana og svo
er eins og það hafi siazt inn um
vegginn.”
ALLT I HAKKAVELINA!
Hakkavél verðbólgunnar hamast við, og peningarnir okkar hverfa í hana. Hún fær
aldrei nóg. Þessi ágæta mynd birtist í tímaritinu Vinnuveitandinn. — HH
Flugfélags-
menn
ósammóla
slökkvi-
liðsstjóra
„Óþarfi sýnist hins vegar fyrir
einstaka aðila að eigna sér heið-
urinn af störfum, sem aðrir unnu
við erfiðar aðstæður,” segir i
greinargerð frá nokkrum starfs-
mönnum Flugfélags lslands, sem
birtist i Timanum I dag.
Greinargerð þessi er athuga-
semd við ummæli slökkviliðs-
stjórans á Reykjavikurflugvelli,
sem lét á sér skilja eftir flug-
skýlisbrunann þar, að slökkviliðið
hefði unnið þar gott björgunar-
starf.
Frammistaða. slökkviliðsins, —
og reyndar slökkviliðs Reykja-
vikur lika — hefur verið gagnrýnd
talsvert, og ýms ummæli slökkvi-
liðsstjórans sömuleiöis. Virðist
svo sem þeim fjölda manna, sem
unnu þarna að björgun verðmæta
eða létu sér nægja að horfa á, beri
ekki að fullu saman við frásagnir
forráöamanna slökkviliðanna af
brunanum.
t greinargerð sinni skýra Flug-
félagsmenn frá nokkrum atriðum
varöandi björgunarstarfið, sem
þeir segja á aðra lund en i frá-
sögn slökkviliðsstjórans, og er
látið að þvi liggja, að fleira væri
hægt að segja og verði gert, ef
tilefni verður til.
— SH
r Jón Múli hélt yfirráðunum
róðin í X M r J* •m * W ' •
I með luðrasveit a fonmum
„Þegar klukkan var farin að
ganga eitt i nótt var ekki dropi
kominn inn, svo að þetta hefur
skeö fljótt. Ég er með
heimilistryggingu, en ég veit
ekki hvaða reglur gilda um
svona.”
A Lyngfelli er til staðar litil
ljósavél til öryggis, sem lýsir
að visu litið, en notast má við
hana i rafmagnsleysinu.
—EA
„Ég tók ekki eftir þessu fyrr
cn Valdimar byrjaði með
morgunleikfimi sina. Þá sendi
Vatnsendastöðin ekki út á
fullum styrk, þannig að
Bretarnir heyrðust greinilega á
bak við”, sagði Jón Múli um þær
truflanir, sem hann afsakaði I
morgunútvarpinu I gær.
„Það kemur fyrir, þegar
mikið myrkur er og styrkur
Vatnsendastöðvarinnar ekki
fullur, að brezk stöð heyrist á
bak við islenzku útsendinguna.
En i gær kom einnig inn önnur
stöð, sem ég hafði ekki tekið
eftir fyrr. Þetta var útvarps-
stöð þeirra einhvers staðar i
Afriku, sem var það sterk, að
hún yfirgnæfði Bretann”, sagði
Jón Múli.
Vatnsendastöðin komst i lag
skömmu siðar og yfirgnæfði þá
á ný erlendu aðkomu-
stöðvarnar. En á meöan
truflunin varði, setti þulurinn
lúörasveitarplötu á fóninn og
tókst þannig að halda yfirráðun-
um i loftinu.
„Það er stöð i Marokko I
Afriku, á sömu bylgjulengd og
Vatnsendastöðin á langbylgju,
sem stundum heyrist i úti á
landi,” sagði Gústav Arnar
deildarverkfræðingur hjá Land-
simanum i morgun.
„Reykvikingar verða þó yfir
leitt ekki varir við þessa truflun,
þar sem Vatnsendastöðin er það
sterk.”
1 gærmorgun minnkaði hins
vegar afl sendisins á Vatnsenda
og heyröist þvi i afriskum út-
varpssendingum i Reykjavik.
Stöðin I Marokko er geysilega
sterk, enda er útsendingar-
svæði hennar i Afriku mjög
viðfeðmt. Þegar góð skilyrði eru
nær hún af þessum sökum að
trufla jafnvel útsendingar á ís-
landi.
-JB.