Tíminn - 06.07.1966, Síða 8

Tíminn - 06.07.1966, Síða 8
8 TIMINN Ung, íslenzk kona, Erla Guðmundsdóttir, fór til Malaysíu í lok ársins 1964 og ferðaðist þar víða. Malay- sía var þá mikið í heimsfréttunum, og ég bjóst við að að verða vitni að hernaðaraðgerðum", segir Erla • greininni hér á síðunni, en hún er nýkomin heim til íslands aftur og skrifaði þessa grein um Malaysiu fyrir Tímann. Fyrri hluti hennar birtist í dag. Myndin hér til hliðar er tekin af greinarhöfUndi í julí 1965 nálægt Kvantan í Pahang-fylki. Erla heldur þarna á ungri risaskjaldböku. - land og þjóð Á slóðum frumbyggja Lega og jarðvegur. Malaysia samanstendur af Mal- ayaríkjum þeim öldnu, sem dreif- ast um Malayasakga, en hann gengur suður úr iandsvæði því í S.-A. Asíu, þar sem liggja Burma, Thailand, Kambodia, Lagos og Viet Nam. Einnig tilheyra nikja- samsteypunni tvö fylki á norður- strönd Borneo, þ.e. Sabah og Sara- wak. Ríkin á Malayaskaga eru 12, Kedah, Pérlis, Kelantan, Perak, TrenganaU ’Pahang, Selangor (í því fylki er höfuðborgin Kuala Lumpur), Negri Sembilan og Jo- hore, sem liggur syðst. Öll þessi fylki hafa sem æðsta mann soldán, — og' enu þau hin fornu Malaya- ríki. Þar við bætast svo fylkin 3, sem mynduðust við verzlunar- sambönd Breta á þessum slóðum, þ. e- Penang, Malacca og Singa- pore. Singapore gekk úr ríkjasam- steypunni á síðastliðnu ári (1965). Malaysia er auðugt land, þar iseim jarðvegurinn er vel fallinn til gúmmíræktunar, og eru rækt- unarstöðvar eða Estates eins og þau eru nefnd frá tíð Breta, dreifð um allt suður- og vesturlandið. Niður við vesturstöndina er pálma rækt, oilíu- og kokoshnetupálmar, og einnig er ræktað^ í votlendi við ströndina, ananas. Út í sjóinn má sjá vaxa Mangrovetré, en viður þeirra er brenndur í viðarkol, sem eru eftirsótt til eldunar. Austurströndin er ekki svo fjöl- byggð, né að sama skapi ræktuð sem vesturströndin. Ég fór eina ferð frá Kuala Lumpur yfir há- lendið alla leið til Kuantan á aust- urströndinni í Pahangfylki, en það er stærsta fylkið og tekur yfir rncginhluta inorðurhálendisins og er að mestu leyti frumskógur. Ég ók meðfram ströndinni, en þar er nú nýgerður þjóðvegur, upp til Trenganau í Trenganaufylki og fékk þannig smávegis yfirlit yfir þjóðlífið þar. Þar búa mestmegnis Malayar, og dunda við rís og græn metisrækt sér til viðurværis, fiski- veiðar til daglegra nota og lesa sér ávexti af trjánum. Lífið þar er likt því sem lýst er að sé á Suðurhafsej jum, áhyggjulítið hvað lífsviðurvær'. snertir, og fegurð og friður umhverfisins verkar sem biævængui sálinni í sólarhitanum. Svo er um landslag allt á skagan um, að þótt hvítir menn séu að fcöfnun komnir af hitanum, þá fá þeir ekki annað en gleymt líkams- ástandinu vegna hinnar mildu átt úrufegurðar. Önnur aðalauðæfi Malayaskag- as eru tinnámurnar, sem er aðj finna á vesturströndinni, og eru svo auðugar, að Malaysia er eitt stærsta tinframleiðslulandið í heim inum. Þróun þjóðarinnar. Ennþá byggja landið fyrstu frum byggjarnir sem nú eru nefndir Aborigines. Þeir eru smáir vexti og hafa yfirbragð og litarhátt Mal- ayanna.-Hár. þeirpa, ,ev; .snögghrí>lýi< ið, en lengrd' vexti; en. ,syerit; ingjahár. Landstjórnin hefur nú séð þeim fyrir afmörkuðum land- svæðum til búsetu, þar sem lífs- skilyrðin eru við þeirra háttu. Þeir yrkja ekki landið, en flytja sig til í matarleit, og lifa frá hendinni til munnsins. Ég mætti nokkrum þeirra á móti, sem haldið var í Kuala Lumpur, og þar sem ég tal- aði ekki mál þeirra, þá urðum við að ræðast við með handatiliburð- um og augnatilliti, það var auð- velt svo langt sem það náði, því þeir eru hýrir og elskulegir, svo- lítið feimnir, en börnin glöð og full af gáska. í þessum hópi voru þeir greinilega litlu; bræðurnir, sem enn áttu vöxt og þroska fram- undan, en þeir eru mjög hreinir i lund og menntunarskortur háir franiförum þeirra. Þeir eru mjög frumstæðir í hugsun og haldnir af aldagamalli hjátrú og viðhafa þarf varúð við að leysa af þeim þá fjötra. Sem dæmi um það má hér tilfæra frásögn Yankee Leong Fyrrihluti greinar eftir Erlu Guð- mundsdóttur sem fór til þess að kynna þeim Bahai-heimststefnuna. Hann varð var við það einh daginn að eng- inn hreyfði hendi til starfs innan húss eða utan, og fékk bráðlega þær fréttir að höfðingjann hafði dreymt ljótan draum og í öryggis skyni bauð hann fólki að hreyfa sig sem minnst daginn þann. Yankee sagði þeim að þetta við- horf væri úrelt, hann hefði þegar fært þeim fréttir að kominn væri í heiminn nýr leiðbeinandi og kveðja hans til allra manna væri — ALLAH-U-ABHÁ — sem þýðir Guð er mestur. Þar sem hann væri æðri öllum öndum, ill- um sem góðum þá skyldu þeir heilsa 'hver öðrum með þessum orðum, og þá væru þeir undir vernd Hans. Næsta dag höfðu nokkrir menn verið gerðir út í leiðangur til öfl- unar matfanga, dýra- og ávaxta, — og komu þeir til baka hróðugir og hlaðnir vistum, og lofuðu hástöf um kraft kveðjunnar. er þeir voru skammt á leið farnir, gengu þeir fram á háskafugl þann, sitjandi á grein, sem hefur illt auga og hefur hingað til lokað leið fyrir mönn- um, svo að þeir hefðu eflaust snúið til baka, hefðu þeir ekki borið saman ráð sín um að reyna nú kynngi kveðjunnar góðu. Þeir sögðu því allir við fuglinn — AHah -u-Abhá — og héldu ótrauðir áfram, en fuglinn flaug upp af Malayiskt íbúðarhús. Húsin eru frábærlega falleg og töfrandi MIÐVIKUDAGUR 6. júlí 1966 trénu og ur augsýn. Þetta fyrir- bæri gaf þeim nýja innsýn í víðari lífsháttu, og að kynflokkurinn niðri í byggðinni þekkti betri aðferðir til að viðhalda lífsafkomu og vildi miðla þeim af þekkingu sinni. Af þessu leidddi að þeir komu til mótsins, feimnir en fullir áhuga á að fræðast. Ég var viðstödd, er málfræðingur einn var að spyrja einn Aborigine um undirstöðuatr- iði tungu hans, og hafði sá sér ti] aðstoðar túlk. Ég sá þar, að vit- skortur háir þeim alls ekki — því að hann leysti fljótt og virðulega úr öllum spurningum, og þegar hann var beðinn um að segja fram setningu, er málfræðingurinn skrif aði niður til þess að kynna sér niðurröðun orða, þá hljóðaði hún svo eftir stutta umhugsun: „Ég er kominn til Kuala Lumpur til þess að kynnast fleiri vinum, og hjarta mitt er fullt af gleði þégar ég er á meðal þeirra.“ Þessir A'borigines eru yfirleitt af kynstofni þeim sem nefnost Ib- ans, á Borneo nefnast þeir Daykas — sjó-Dayaks, sem halda sig við sjávarsíðuna og land-Daykas byggja frumskóginn. Þetta eru þá frumbyggjarnir, en þróun þeirra virðist ekki hafa verið í neinni framför til þessa. Þeir hafa hörfað undan aðsókn Malayanna, sem fyr- ir mörg hunduð árum tóku að streyma inn í landið frá eyríkjum Sumatra, Java og Borneo, sem nú nefnast Indonesia, eru þeir saini kynstofninn og tala sömu tunguna. Malayisku. Malayarnir stonfuðu hin 9 ríki, þau sem talin upp hér í byrjun, og yfir hverju þeirra ríkir Sultan. Þeir voru Múhammedstrúar og byggðu Moskur og ahllir sultan- anna, sem nefnast Istana, og sem enn má sjá víða í dag. Þær eru í máriskum stíl, mjög fagrar og tilkomumiklar, útflúr og skraut er þar mikið innan veggja, sem utan. Malayarnir lifðu þar í friði og ró af auðæfum landsins og þurftu lítið fyrir lífinu að hafa, fylgdu kenningum Múhammeds, en vís- inda og menntaframfarir jukust þar ekki að saima skapi og í vestur hluta Asíu, þar sem minningu Isl- am bar hægt. Kínverjar tóku nú að flytjast inn f landið, sem afleiðing þeirra viðskipta, sem leiddu af siglingum kaupskipa þeirra á Kínahafi. Þeir höfðu vit á að nýta tinnámurnar, sem þeir komu niður á á ferðum sínum um skagann. Afleiðingin varð sú að kínverskir innflytj- endur settust að við námurnar. þeir eru iðnir með afbrigðum, og framsýnir í mótsögn við Malay- ana, hverra viðkvæði er ævinlega ”Tidak apa!“ sem þýðir bókstaf- lega „engar áhyggjur“, eða er túlkun á áhyggjulausri axalyppt- ingu. Þessi vinnukraftur var ódýr, Kínverjarnir settust að við nám urnar, sem eru leirnámur, þar risu upp þorp og síðar borgir, Kuala Lumpur á sér slíka sögu. Um þetta leyti hafði verzlunar- félag Breta á Endlandi fengið að- setursleyfi á eyjunni Penang, og einnig höfðu þeir flæmt burtu Portugaia frá Malacca, en þeir höfðu lagt undir sig það fylki á landvinningasiglingum sínum á þessum slóðum. Þarna hötðu því Bretar fótfestu, einungis sem verzl unarmenn, en vegna víðtækrar reynslu þeirra í viðskiptum við aðrar þjóðir, varð það úr að sol- dánarnir tóku að ráðfæra sig við umboðsmenn Brezka verzlunarfé- lagsins, er þeim tók að ofbjóða innflutningur Kínverjanna til Mal- aya. Þeir tóku að ugga um sinn hag, er þeir sáu hve Kínverjamir auðguðust og áhrif þeirra uxu. Þannig kom það til, að Bretar tóku að kynna sér innanríkis- ástandið, og þeim varð vel ljóst efnahagslegt gildi starfsemi Kin- verjanna í landinu í sambándi við utanríkisviðskipti, og ráðlögðu ein Framhald á bls. 15.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.