Vísir - 26.05.1975, Blaðsíða 20

vism
Mánudagur 26. mai 1975
„LOFTIÐ
RAFMAGNAÐ
AF SPENNU"
— Garðar Sigur
geirsson fyrsti
Islandsmeistarinn
í hórskurði
— Elsa Haraldsdóttir
Islandsmeistari
annað órið í röð
„Loftið var rafmagnað af
spennu,” sögðu þeir, sem við-
staddir voru i gær tslands-
keppnina í hárgreiðslu- og hár-
skurði. „Dagur hársins” var
þessi sunnudagur kaliaður og
hann hófst snemma hjá fagfóik-
inu. Klukkan 11 I gærmorgun
var byrjað og verðlaunaafhend-
ingin fór svo fram um klukkan
háifellefu I gærkvöldi.
I annað skipti I röð varð Elsa
Haraldsdóttir Islandsmeistari i
hárgreiðslu. Hún sigraði bæöi
fyrir daggreiðslu sina og við-
hafnargreiðslu. Fyrsti íslands-
meistarinn i hárskurði varð
Garðar Sigurgeirsson, sem
sigraði i formklippingu og
tizkuklippingu.
„Jú, ég er sérstaklega ánægð-
ur með þetta,” sagði Garðar,
þegar við ræddum viö hann.
Hann hefur starfað i ósló hjá
Kare Nilsen, sem er islenzkum
hárskurðarmeisturum að góðu
kunnur. Hefur m.a. orðið
Norðurlandameistari. Garðar
kom hingað heim fyrir nokkru
og starfaði þá á rakarastofunni I
Veltusundi, til þess aö fá að taka
þátt i keppninni. Og sá, sem
varð númer tvö i hárskurði i
gær, er einmitt meistarinn á
þeirri stofu, Guðjón Jónasson.
„Það þarf mikla þjálfun i
svona keppni,” sagði Garðar,
„en það gera sér bara ekki allir
grein fyrir þvi. Timinn er
strangur og þetta er enginn leik-
ur á meðan á þessu stendur.”
Elsa Haraldsdóttir, sem nú er
tslandsmeistari annað árið i
röð, er eigandi hárgreiðslustof-
unnar Salon VEH i Glæsibæ.
Númer tvö i hárgreiðslu varð
Hanna Kristin Guðmundsdóttir
en hún var einnig i öðru sæti
keppninnar i fyrra. Má geta
þess að þær Hanna og Elsa
lærðu hárgreiðslu hjá sama
meistara, Helgu Jóakimsdóttur.
Tveir stigahæstu keppendurn-
ir úr hvoru fagi fá svo rétt til
þátttöku i Norðurlandakeppn-
inni, sem haldin verður i Osló
16. nóvember i haust.
— EA
Ágúst sigldi ó
Ágúst annan
— og annar brotnaði
Agúst Guðmundsson GK-95 úr
Vogum sigidi aðfaranótt laugar-
dagsins á Agúst Guðmundsson II
GK-94, einnig úr Vogum.
Þessir tveir humarbátar fóru á
veiðar frá Vogum um klukkan 2
um nóttina og héldu út á Faxa
flóa.
Um nóttina var mikii þoka og
viidi þá svo illa til, að Agúst Guð-
mundsson sigidi á Agúst Guö-
mundsson annan með þeim af-
ieiðingum að sá siðarnefndi
brotnaði illa. Slys urðu ekki á
mönnum.
Fylgdi Agúst Guðmundsson
honum áieiðis tii hafnar i Njarð-
vikum. Agúst Guðmundsson ann-
ar er það mikið brotinn, að senni-
legt er, að hann verði frá veiði um
tima. — JB
„NÁKVÆMNISVINNA EN
ENGIN OFSAKEYRSLA"
— segir rally-sigurvegarinn, Halldór Jónsson fró Akureyri ó Fiat 128
Það má segja aö viðskipta-
fræðideild Háskóla íslands hafi
unnið stórsigur i fyrradag, þvi
þaö voru tveir af nemendum
hennar, sem sigruðu I fyrsta
flokki Rally-ökukeppni FtB.
Norðanmenn geta einnig hreykt
sér af úrsiitunum, þvf þeir Hall-
dór Jónsson og Úlfar Hauksson
eru báðir frá Akureyri.
Þeir óku Fiat 128 Rally, ár-
gerð 1974. Vegalengdin var sem
kunnugt er 154 km 145 m og til
ferðarinnar hafði hver bifreið 2
klst. 45 min. Ekki þýddi öku-
mönnum að fara á „öllu útopn-
uðu” til að vera fyrstir I mark,
þvi að fara þurfti í öllu að um-
ferðarreglum og viss hámarks-
harði gilti fyrir hvern fyrirfram
ákveðinn kafla. Þeim Halldóri
og Úlfari tókst þó að vera 45 sek.
á undan áætlun.
— Þetta er mest „nákvæmnis-
vinna,” sagði Halldór ,,og mikið
komiöundir góðu samstarfi öku-
og leiðsögumanns. Svona
keppnir eru ekki nein ofsa-
keyrsla,70 km voru t.d. algert
hámark. Hins vegar eru nokkrir
erfiðir kaflar á leiðinni, sem
varð að fara nokkuð greitt yfir
og þá reynir bæði á ökumann og
bifreið. Mér fannst mjög gaman
að taka þátt i keppninni og ekki
sizt að við skyldum vinna. Þeir
Úlfar fengu bikar, verðlauna-
pening og 50 þúsund krónur I
peningum. Það er reyndar ekk-
ert nýtt fyrir Halldór að taka á
móti bikurum, þvi að hann er
þjálfari og einn af leikmönnum
blakliðs stúdenta, og þeir hafa
hirt sex bikara á nokkrum siö-
ustu árum.
„Þrjú hjól undir bilnum”,
söng Ómar Ragnarsson á sinum
tima. Hann var með I keppninni
og þótt ekki kæmi hann I mark
á þrem hjólum lenti hann I einu
af þrem smáóhöppum sem
keppendur henti.
— Það beyglaðist aðeins hurð-
in hjá mér, en ekki alvarlega.
Þetta óhapp var engin afleiðing
keppninnar. Ég var nær kyrr-
stæður og ætlaði að fara að
beygja, þegar ég fékk hann inn I
hliðina. Þetta var bara saklaus
sunnudagabilstjóri, en ekki
annar keppandi. Mér fannst
keppnin fara mjög vel fram og
tek örugglega þátt i þeirri
næstu.
Óskar Ólason, lögregluvarð-
stjóri, tók I sama streng: —
Keppnin var mjög vel skipulögð
og fór vel fram. Það urðu þrir
minni háttar árekstrar, en
svona keppni er ekkert hættu-
spil.
1 jeppaflokki óku þeir Hall-
grímur Marinósson og Baldur
Hlöðversson Bronco af árgerð
1968 til sigurs. Þeir fóru 1,18 min.
fram yfir timann.
Tvær konur mættu saman til
keppni i Toyota 1200. Þær voru
Guðrún Runólfsson og Ingibjörg
Jónsdóttir. Þær fóru 10,36
mínútur fram úr tímaáætlun og
fengu þvi engin verðlaun, en
hins vegar fána upp á aö þær
hefðu lokið keppni með heiðri.
Þeir hjá FIB voru enn önnum
kafnir við að reikna út timana á
hádegi i dag, og ekki fengust
timar nema nokkurra fyrstu bil-
anna.
No. 2 I fyrsta flokki var Peu-
geot 404, árgerð 1963. ökumenn
voru Halldór Sigurþórsson og
Baslað I railinu, Broncóinn ók aftan á Vauxhall Viva-bil, og varð
nokkurt tjón á biiunum. Hér er ökumaður jeppans að ná öðru fram-
brettinu af bil sínum — (Ljósmynd VIsis JIM)
Karl Rosenkjær. Þeir fóru 1
mlnútu og 10 sek. fram yfir tlm-
ann. Númer 3 var Fiat 125, fór
l,21min.fram yfir tlmann. öku-
menn Karl H. Sveinsson, Jón G.
Viggósson.
Númer 2 I jeppaflokki urðu
Vilmar Þ. Kristjánsson og
Sigurður I. Ólafsson á Bronco
1974. Þeir fóru 2,50 min. fram
yfir tlma.
— ÓT —
Gróðurinn ó
Þingvöllum
fór illa:
FIKT 8
ELDSPÝTUR
ARA
OLLI
DRENGS MEÐ
BRUNANUM
Atta ára drengur varð i gær
valdur að mesta gróðurbrunan-
um, sem orðið hefur i þjóðgarð-
inum á Þingvöilum i seinni tið.
Hann var i för með fjölskyldu
sinni, er sat i rólegheitum aust-
an við Vatnsvfkina, skammt frá
Gjábakkaveginum. Strákurinn
varð viðskila við fullorðna fóikið
og fór að fikta með eldspýtur,
sem hann hafði komizt yfir i
heimahúsi I Reykjavlk.
Vissi þá enginn fyrri til en
mikill eldur gaus upp á
skammri stundu og fengu þeir,
sem þarna voru næstir, ekki
heft útbreiðslu hans.
Fólk dreif að og voru hrislur
rifnar upp og verkfæri gripin til
að berja á eldinum. Hitinn varð
þegar gifurlega mikill og sterk-
ur vindur varnaði mönnum að
komast fram fyrir eldinn og
stöðva hann, áður en hann næði
að breiðast lengra.
Lögreglumenn úr Reykjavik
voru staddir austur á Þingvöll-
um er eldsins varð vart um
klukkan fjögur, og kölluðu þeir
út lögreglumenn og slökkvilið
frá Reykjavik, og eins slökkvi-
bila frá Selfossi og Ljósafossi.
Tveir slökkvibilar úr Reykjavik
voru komnir á staðinn klukkan
rúmlega fimm og hinir komu
skömmu siðar.
Þá voru björgunarsveitir
einnig kallaðar út, en er ljóst
varð að takast mundi að hefta
eldinn með þeim mannafla, sem
á staðnum var, var hætt við að
senda björgunarsveitir á stað-
inn.
Gróður á Þingvöllum er nú
mjög þurr og breiddist þvi
eldurinn út eins skjótt og raun
varð á. Þegar slökkviliösmenn
komu á vettvang var hægt að
komast fram fyrir eldinn með
reykgrimum og þannig hefta
frekari útbreiðslu hans. Vatni
var og dælt á eldinn og fóru
slökkvibllar um þriggja klló-
metra leið niður að Þingvalla-
bænum til að fylla tanka sina
aftur af vatni.
Eldurinn hafði verið slökktur
um klukkan hálfsjö um kvöldið.
„Þarna hafa orðið skemmdir
á eins og hálfs kilómetra löngu
og Um tvö til þrjú hundruð
metra breiðu belti,” sagði séra
Eirikur Eiriksson þjóðgarðs-
vörður á Þingvöllum i morgun,
er Visir ræddi við hann.
„Mest er það mosi ofan af
hrauni, sem brunnið hefur, en
trjágróðurinn sjálfur slapp
furðanlega vel. Veruíegar
skemmdir urðu ekki á honum.
Ég reikna með, að ef við fáum
hlýindi og dögg núna, nái
gróðurinn sér á strik fljótlega
aftur. Þó verður þetta sár ekki
farið að gróa að marki fyrr en
næsta sumar”, sagði séra Eirik-
ur.
Slökkviliðsmenn úr Reykja-
vik voru á vakt austur á Þing-
völlum fram eftir nóttu og tveir
lögreglumenn voru þar I
morgun á vakt.
Þess má geta, að um hvita-
sunnuna varð einnig mikill
gróðurbruni á Þingvöllum, þótt
sá hafi ekki verið jafn umfangs-
mikill og i gær.
— JB
VARÐI BUSTAÐINA
Eldur í Munaðarnesi:
Mikill eidur sleikti að minnsta
kosti þrjá hektara lands fyrir
neðan bústaðina i Munaðarnesi I
gær. Er álitið að sigaretta eða
annar eidur af manna völdum
hafi orsakað brunann.
„Það voru fjölskyldur I öllum
bústöðunum núna um helgina og
þvi tiltækt mikið lið manna til
slökkvistarfa,” sagði Jón Ernst
Ingólfsson, sölumaður úr
Reykjavlk, sem þarna var með
konu slna og barn.
„Fyrst I stað datt mönnum
ekki annað I hug en að einhver
væri að brenna rusli, en þegar
reykurinn tók að magnast var
VEGURINN
farið að athuga málið nánar og
kom þá I ljós, að þetta var sinu-
bruni og eldurinn hafði einnig
læst sig I kjarrið og trén,” sagði
Jón frá.
„Eldsins varð vart um klukk-
an ellefu fyrir hádegi,” hélt
hannáfram. „Askömmum tlma
var svæðið á milli Noröurár og
upp aö veginum fyrir neðan
húsin eitt eldhaf. Húsin voru þó
aldrei I hættu. Vegurinn kom I
veg fyrir það.
A timabili voru tveir slökkvi-
bllar á staðnum, og sjálfboða-
liðana skorti ekki. Auk þeirra,
sem bjuggu I bústöðunum, tóku
menn af bæjunum I nágrenninu
þátt I slökkvistarfinu og kom sá
liðsauki á pallbilum á staðinn,”
sagði Jón. Kvaðst hann állta, að
eitthvað um fimmtlu manns
hafi unnið að slökkvistarfinu
þegar mest var. Tókst þessum
fjölda að ráða niðurlögum elds-
ins á tveim tímum.
„Ég lærði það þarna,” sagöi
Jón loks, „að maður á ekki að
skipta sér af svona löguðu. Ég
varö fyrir þvl óláni að slasa mig
þarna I gær. Ég var þá að vinna
við að koma upp varnargaröiog
notaði kvisl við það verk. I
miðjum kliðum brotnaði verk-
færið og ég skarst illa I andliti.
Það.reyndist ekki vera læknir
á staðnum og ég varð að fara á
minum eigin bll til að leita
læknishjálpar. Hún fékkst — og
ég varð að borga lækniskostnað-
inn úr mlnum eigin vasa. Það
þurfti að taka nokkur spor, þvi
ég hafði skorizt illa.”
Það verður ekki sagt, að þeir
sem fóru I Munaðarnes til að
leita sér hvildar og hressingar
þessa helgina, hafi leitað á rétt-
an stað... _ þjm